با بالا گرفتن اعتراضات به نصب مجسمه ی یک زن جارو به دست در نزدیکی ایستگاه متروی دانشگاه شریف، سازه ی مذکور توسط سازمان شهرداری تهران برچیده شد.
طی روزهای گذشته تصویری از مجسمه ی یک زن در حال خانه تکانی در نزدیکی ایستگاه متروی دانشگاه شریف در تهران در شبکه های اجتماعی منتشر شد که با اعتراض کاربران فضای مجازی مواجه گشت.
منتقدان این مجسمه را توهینی به زنان می دانند. به اعتقاد آن ها، این المان خانه تکانی در حالی در نزدیکی دانشگاه شریف نصب شده که طبق آمار حدود نیمی از دانشجویان کشور را دختران تشکیل می دهند و ساخت یک مجسمه با نمادهایی از کار خانه در نزدیکی یکی از دانشگاه های مشهور کشور انتخابی نامناسبی محسوب می شود چرا که قاعدتاً باید در نزدیکی دانشگاه شریف مجسمه ای از زنده یاد مریم میرزاخانی نصب می شد.
در حالی که به نظر می رسید شهرداری تهران این مجسمه را به مناسبت نوروز ۱۴۰۱ در محل مورد نظر نصب کرده است، اما این سازمان می گوید مجسمه ی مذکور در دوره ی مدیریت پیشین شهرداری تهران ساخته و نصب شده است. همچنین به دنبال اعتراض گسترده به این مجسمه، شهرداری تهران اقدام به برچیدن آن کرد.
مدیر روابط عمومی سازمان زیباسازی شهر تهران، محمد جواد زمان آبادی به ارائه ی توضیحاتی درباره ی مجسمه ی جنجالی پرداخته است. او در اینباره گفته:
المان خانه تکانی که در شبکه مجازی توئیتر برخی آن را متعلق به این دوره مدیریت شهری دانسته و حتی محل نصب آن را مقابل دانشگاه شریف عنوان کرده اند، متعلق به دوره گذشته مدیریت شهری است.
عکس های منتشر شده نشان می دهد که روی تابلو پشت سر این المان شهری عنوان مترو دانشگاه شریف نوشته شده است این در حالی است که المان مذکور در مقابل دانشگاه شریف نصب نشده بلکه در میدان تیموری واقع در خیابان شهید حبیب اللهی بوده است.
(با اشاره به اینکه انتشار عکس این مجسمه یک شیطنت رسانه ای برای تخریب این دوره مدیریت شهری است) : این مجسمه جزو برنامه های فرهنگی و هویتی ای بود که در سال گذشته توسط مدیران وقت در این محدوده اجرایی شده بود تا سنت های عید نوروز را به نوعی نشان دهند که بعد از عید نیز این المان جمع آوری شد و عکس های بعدی نیز حکایت از آن دارد که در محل مذکور وجود ندارد.
(با اشاره به اینکه طبق روال موجود برای ساخت یک المان حجمی حتی به سفارش مناطق شهرداری باید مجوزهای لازم از سازمان زیباسازی گرفته شود) : مجوز ساخت این مجسمه در این دوره مدیریت شهری صادر نشده است.
(با بیان اینکه برخی برای تخریب مدیریت شهری با دستان خالی به سراغ به زیر سوال بردن هویت و سنت های قدیمی فرهنگی می روند تا به هدف خود برسند) : در گذشته کارهایی مانند خانه تکانی، شستن فرش و… جزئی از هویت آیین نوروز بوده است که در ایران انجام می شده است و به نظر می رسد ساخت المانی از این سنت ها نمی تواند توهین به قشر خاصی باشد چرا که این المان ها در شهر تهران به صورت زنجیره ای که باز سازی سنت های قدیمی است در سال های گذشته کار شده است.
(با اشاره به اینکه کیفیت این مجسمه مورد تایید سازمان زیباسازی نیست) : اگر قرار بود چنین المانی در این دوره ساخته شود، شکل آن و کیفیت مجسمه به مراتب بسیار متفاوت تر از آن چیزی بود که در گذشته انجام شده است.
(با اشاره به موج رسانه ای که چندی پیش نیز درباره مجسمه خانواده موتور سوار که در خیابان بهار نصب شده بود، به وجود آمد) : در آن زمان نیز عنوان شد که شهردار تهران برای تبلیغ فرزند آوری این المان شهری را ساخته است در حالی که این مجسمه در دوره گذشته مدیریت شهری ساخته شده و محل نصب آن نیز خیابان بهار که مرکز فروش لوازم و پوشاک کودکان است، بود.
فمینیست جماعت نافش رو با عربده کشی در فضای مجازی و حقیقی بریدند. اگر به جای این همه عربده کشی ها سعی می کردند کار مفیدی برای جامعه انجام بدن الان تعداد متخصصان، دانشمندان، مدیران و … موفق زن اگر بیشتر از مردان نبود مطمئنا کمتر هم نبود (که باز به خاطر کمتر بودنش هم بخوان عربده بکشند). به خدا هیچ دانشجوی دختری که از کنار این مجسمه رد شده باشه فکر نمی کنه «من باید برم خونه داری کنم من رو چه به دانشگاه رفتن!» البته اگر این فمینیستها با پخش کردن نظریات و توهمات چندش آور و مسخره شون این اجازه رو بدن. لابد هر پسر دانشجویی که به دانشگاه تهران یا تربیت مدرس میره هم از دیدن مجسمه مرد رفتگر (در پارک روبروی این دانشگاهها) با خودش فکر میکنه «من رو چه به دانشگاه رفتن! من باید برم رفتگر بشم»
قطعا خیلی خوبه که از شهرداریها مطالبه بشه که تندیس ایرانیهای موفق هم در شهرها قرار بدن از جمله میرزاخانی و البته صدها دانشمند و ورزشکار موفق مرد و زن دیگه تا به مردم و جوانان انگیزه و روحیه و حس افتخار بده ولی واضحه که این جنجالهای فضای مجازی و عکسها و کپشنهای مسخره ای که یک عده ابله دست به دست و فوروارد می کنند و بهشون احساس مبارزه اجتماعی دست میده تنها هدفی که نداره همینه. اینها فقط یک جور خودارضایی فکریه که ببینید ما اگر توی زندگیمون هیچی نشدیم فقط به خاطر وجود این نابرابری ها هست وگرنه الان همه مون میرزاخانی بودیم.
این متن رو باید قاب گرفت چسبوند به یه بیلبورد وسط شهر. خدایی دست مریزاد. حالا اگه آمریکا و اروپا برای به زنده نگه داشتن آیین هاشون یه مجسمه نصب کنن (مثلا به مناسبت هالییود یه پیرزن سوار بر چوب جادویی یا یه جادوگر با چوب دستی یا یه کدوتنبل شیطانی) نه تنها ازشون تقدیر و تشکر میشه بلکه همون جامعه ی فمینیستی هم به خاطر نصب مجسمه هایی که به زنده نگه داشتن یاد هالووین کمک می کنه تشکر می کنه…
چه نظرات مسخره بی دیگه هیچ مسئله وجود ندارد همین
آخه این متن خودش کلی توهین به خانم های دارد که از صبح تا شب به کار خانه داری مشغول هستند به مادران و مادر بزرگ ها خجالت بکشید از این همه حرف ها ی مفت
مگر چه اشکال دارد که زنان در کنار که هر شغلی هر چقدر بالا از این کارها هم انجام بدهند جمع کنید این تقسیم بندی ها را
فمینیست جماعت نافش رو با عربده کشی در فضای مجازی و حقیقی بریدند. اگر به جای این همه عربده کشی ها سعی می کردند کار مفیدی برای جامعه انجام بدن الان تعداد متخصصان، دانشمندان، مدیران و … موفق زن اگر بیشتر از مردان نبود مطمئنا کمتر هم نبود (که باز به خاطر کمتر بودنش هم بخوان عربده بکشند). به خدا هیچ دانشجوی دختری که از کنار این مجسمه رد شده باشه فکر نمی کنه «من باید برم خونه داری کنم من رو چه به دانشگاه رفتن!» البته اگر این فمینیستها با پخش کردن نظریات و توهمات چندش آور و مسخره شون این اجازه رو بدن. لابد هر پسر دانشجویی که به دانشگاه تهران یا تربیت مدرس میره هم از دیدن مجسمه مرد رفتگر (در پارک روبروی این دانشگاهها) با خودش فکر میکنه «من رو چه به دانشگاه رفتن! من باید برم رفتگر بشم»
قطعا خیلی خوبه که از شهرداریها مطالبه بشه که تندیس ایرانیهای موفق هم در شهرها قرار بدن از جمله میرزاخانی و البته صدها دانشمند و ورزشکار موفق مرد و زن دیگه تا به مردم و جوانان انگیزه و روحیه و حس افتخار بده ولی واضحه که این جنجالهای فضای مجازی و عکسها و کپشنهای مسخره ای که یک عده ابله دست به دست و فوروارد می کنند و بهشون احساس مبارزه اجتماعی دست میده تنها هدفی که نداره همینه. اینها فقط یک جور خودارضایی فکریه که ببینید ما اگر توی زندگیمون هیچی نشدیم فقط به خاطر وجود این نابرابری ها هست وگرنه الان همه مون میرزاخانی بودیم.
این متن رو باید قاب گرفت چسبوند به یه بیلبورد وسط شهر. خدایی دست مریزاد. حالا اگه آمریکا و اروپا برای به زنده نگه داشتن آیین هاشون یه مجسمه نصب کنن (مثلا به مناسبت هالییود یه پیرزن سوار بر چوب جادویی یا یه جادوگر با چوب دستی یا یه کدوتنبل شیطانی) نه تنها ازشون تقدیر و تشکر میشه بلکه همون جامعه ی فمینیستی هم به خاطر نصب مجسمه هایی که به زنده نگه داشتن یاد هالووین کمک می کنه تشکر می کنه…
متأسفم به این طرز فکر
مگهنظافت وخونه تکونی ایرادداره؟وقدر اقکارمون مسمومه آخه!
صد رحمت به طالبان
چه نظرات مسخره بی دیگه هیچ مسئله وجود ندارد همین
آخه این متن خودش کلی توهین به خانم های دارد که از صبح تا شب به کار خانه داری مشغول هستند به مادران و مادر بزرگ ها خجالت بکشید از این همه حرف ها ی مفت
مگر چه اشکال دارد که زنان در کنار که هر شغلی هر چقدر بالا از این کارها هم انجام بدهند جمع کنید این تقسیم بندی ها را