۷۸ روز از جنگ روسیه و اوکراین می گذرد. در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲ (روز ۵ اسفند ۱۴۰۰) روسیه تهاجم گسترده‌ای را به اوکراین، همسایهٔ غربی خود آغاز کرد که نشان‌دهندهٔ تشدید چشمگیر بحران روسیه و اوکراین است که از سال ۲۰۱۴ آغاز شده بود.
حالا، پس از حدود ۷۸ روز، سربازان اوکراینی در ماریوپول می گویند:
«خسته ایم اما نشکسته ایم – تا زمانی که مهمات داریم تسلیم روس ها نخواهیم شد!»
یکی از فرماندهان اوکراینی که آخرین پایگاه را در کارخانه فولاد ماریوپل محاصره کرده بود، از شرایط وحشتناک همرزمانش در حالی که عکس‌های دلخراش شجاعت آنها را آشکار می‌کرد گفت.
با وجود طوفان آتش روسیه که شهر را با خاک یکسان کرد، نیروهای هنگ آزوف از تسلیم سنگرهای خود در زیر سایت صنعتی تخریب شده خودداری کردند.
به ما کمک کنید!
آنها تحت رگبار مداوم موشک ها، بمب ها و گلوله ها، زخم های وحشتناکی را متحمل شده اند.
اما معاون فرمانده، سروان سواتوسلاو پالامار می گوید: “ما خسته ایم اما نشکسته ایم.”
مبارزان گرسنه هستند و مجبور به نوشیدن آب باران آلوده به اجساد در حال تجزیه کشته شدگان خود می شوند. پزشکان باید اندام های شکسته یا آلوده به قانقاریا را بدون بیهوشی قطع کنند.
اما عکس‌هایی که رزمندگان سرافراز از پناهگاه‌هایشان منتشر کردند، نشان می‌داد که هنوز تسلیم نشده اند.
این تصاویر در حالی پدیدار شد که برندگان اوکراینی یوروویژن به آنها ادای احترام کردند و به جهانیان التماس کردند: «به اوکراین کمک کنید. همین الان به آزوفستال کمک کن!»
در عرض چند ساعت نیروهای بی‌رحم ولادیمیر پوتین پاسخی کولاکی از بمب‌های فسفری سوزان دادند .
روی یکی از بمب‌ها نوشته شده بود: «کالوش – برای آزوفستال درست همانطور که شما خواستید.»
یکی از نیروهای رزمنده گفت: «ما دستور داریم که خط را حفظ کنیم. هیچ کس به ما دستور دیگری نداده است.»
او ادامه داد: «تعداد کشته‌های ما در اینجا در آزوفستال حدود ۲۵۰۰ کشته و حدود ۵۰۰۰ زخمی است.
تسلیم نخواهیم شد!
روس‌ها می‌دانند که ما تسلیم نخواهیم شد تا زمانی که هنوز قدرت جنگیدن داریم، آنها هم واقعاً نمی‌خواهند مردم خود را در این حملات از دست بدهند.
روس ها خشمگین هستند زیرا در حقیقت هیچ کس در این جهان انتظار چنین مقاومتی را نداشت و هیچ کس انتظار نداشت که ما برای جنگ روسیه و اوکراین مدت طولانی مقاومت کنیم.
«این یک محاصره کامل است، یک جبهه ۳۶۰ درجه که یک طرف دریا را دارید و دشمن از دریا به سمت شما شلیک می کند و از طرف دیگر شما از خشکی هم کاملاً محاصره شده اید. ما نه ذخیره غذا داریم، نه هیچ چیزی دیگری.»
در برابر این ماشین جنگی مجهز، تحمل ۷۸ روز فراتر از درک است.
کاپیتان سواتوسلاو پالامار اعتراف کرد که جنگ تا سرحد مرگ تلفات وحشتناکی را به همراه داشته است. این تلفات عمدتاً در میان رفقای جوان مرد و زن ۱۸ ساله بود.
وی گفت: «از یک ساختمان پنج طبقه فقط پی آن باقی مانده است. بقیه آوار است و یک سوراخ بزرگ با پنج متر عرض و سه متر عمق.»
امکانات پزشکی نیست!
سواتوسلاو پالامار در ادامه گفت:
«خوب است که تخلیه شهر امکان پذیر شد، اما خیلی دیر بود. این تاخیر به قیمت جان ده ها هزار نفر از ساکنان ماریوپل تمام شد. ما دیگر داروی کافی نداریم. برخی از عمل ها بدون بیهوشی انجام می شود.»
«ما کمبود ابزار جراحی داریم. و هر روز مردم بر اثر زخم و قانقاریا جان خود را از دست می دهند. بقایای اجساد در حال تجزیه به داخل آب ما نفوذ می کند، اما تا زمانی که مهمات داریم تسلیم نمی شویم – تا زمانی که هنوز افرادی داریم که می توانند اسلحه را در دستان خود نگه دارند.»
او گفت: «تمام شب ما را بمباران می کنند. در طول یک روز، حدود ۴۰ حمله هوایی، از جمله هشت بمب افکن استراتژیک، را شمارش کردیم.»
توپخانه و راکت‌اندازهای متعدد در اطراف کارخانه آزوفستال شلیک می‌کنند. بنابراین، اساساً روس ها همه چیز دارند – تانک، پیاده نظام، تک تیراندازها، مسلسل ها، نارنجک انداز، همه چیز.
و در تمام این مدت جنگ روسیه و اوکراین ، به عنوان یک آهنربا برای تمام این حملات هوایی و توپخانه دریایی عمل می کنیم.
اینجا خود جهنم است!
ماتعداد زیادی از پیاده نظام دشمن به اضافه مقدار زیادی تجهیزات – حدود ۷۸ تانک به تنهایی – را درهم شکستیم. واقعاً هر کاری که می‌توانستیم و بیشتر از توانمان بود انجام دادیم تا برای مدت طولانی مقاومت کنیم.
اما هنوز امیدواریم که سیاستمداران بانفوذ بتوانند بر پوتین فشار بیاورند تا ارتش خود را همراه با جنگجویان به شدت مجروح ما از اینجا خارج کند.»
بسیاری در تماس های تلفنی احساسی با عزیزان خود خداحافظی کرده اند. می گویند بی معنی است که به آنها بگوییم واقعاً چه وحشتی در اینجا حاکم است و در چه جهنمی باید زندگی کنیم. خیلی راحت تر می توان به آنها گفت: “زنده ام، ادامه می دهیم، همه چیز خوب است.” و تمام.
تصاویر از پناهگاه گروه، مردانی را نشان می‌داد که لاغر و زخمی هستند.
ایرانیان متوهم یاد گرفتند که عاشقان وطن درجای جای دنیا حتی بسیار بالاتر از ایرانیان وجود دارد، ایرانیانی که بدون کوچکتربن مقاومتی خرمشهر را دو دستی تحویل عراق داده بودند
ایرانیان متوهم یاد گرفتند که عاشقان وطن درجای جای دنیا حتی بسیار بالاتر از ایرانیان وجود دارد، ایرانیانی که بدون کوچکتربن مقاومتی خرمشهر را دو دستی تحویل عراق داده بودند
پس نتیجه میگیریم ایران بی غیرتند و خرمشهر الان در عراقه¿