یکتا جمالی ۱۷ ساله، اولین مدال آور تاریخ وزنه برداری بانوان ایران، که هفته ی گذشته خبر ناپدید شدنش پس از پایان مسابقات وزنه برداری در یونان سر و صدای زیادی به پا کرد، حالا در مصاحبه ای با شبکه ایران اینترنشنال مهاجرت و پناهندگی خود به آلمان را تأیید کرده است.
هفته ی گذشته تیم وزنه برداری کشورمان با دو نماینده، یکتا جمالی و علیرضا یوسفی در رقابت های وزنه برداری قهرمانی جوانان جهان در یونان حاضر شد. یکتا جمالی که در دوره ی قبلی این رقابت ها در تاشکند موفق به کسب مدال برنز شده و عنوان اولین مدال آور تاریخ وزنه برداری بانوان ایران را از آن خود کرده بود، این بار با یک پله صعود، مدال نقره را به گردن آویخت. پس از پایان رقابت ها به یکباره اعلام شد جمالی هتل تیم ملی ایران را ترک کرده و خبری از او در دسترس نیست و به این ترتیب تیم وزنه برداری کشورمان بدون یکتا جمالی به کشور بازگشت. خانواده ی یکتا جمالی هم از او بی خبر بودند و پدرش اعلام کرد از فدراسیون وزنه برداری به دلیل اینکه پاسخگویی درستی درباره ی سرنوشت دخترش ندارند، شکایت خواهد کرد. پس از این اتفاق گمانه زنی هایی در خصوص پناهندگی یکتا جمالی مطرح شد و بعد از گذشت چند روز شبکه ماهواره ای ایران اینترنشنال مدعی شد او به کشور آلمان پناهنده شده است، ادعایی که حالا مشخص شد درست بوده و این وزنه بردار در مصاحبه با همین شبکه از دلایل پناهندگی اش به آلمان گفته است.
جمالی در این مصاحبه می گوید به دلیل شرایط سختی که در ایران داشته تصمیم گرفته تا به آلمان مهاجرت کند. او می گوید امکانات در تیم ملی وزنه برداری بانوان ایرانی به قدر کم بود که ما مجبور می شدیم از خانه برای اردوهای خود غذا بیاوریم. این در حالی است که افتخارات به دست آمده را مسئولان فدراسیون وزنه برداری به نام خود می نوشتند. آنها مدعی بودند که شرایط فعلی زندگی خود را هم مدیون ما هستید.
جمالی البته به موضع حجاب هم اشاره کرد و گفت: «یکی از مشکلات من برای ادامه این رشته حجاب بود و خب من می خواستم در شرایط دیگری برای ادامه زندگی ام برنامه ریزی کنم.»
اما او در خصوص فرارش از هتل تیم ملی روایت عجیبی دارد. جمالی در این خصوص می گوید: «در تمام طول این سفر یک نفر از سوی فدراسیون وزنه برداری مامور مراقبت از من بود تا فرار نکنم. اما یک روز وقتی که او خواب مانده بود و من برای صرف صبحانه به رستوران هتل رفته بودم به بهانه اینکه باید با خانواده ام صحبت کنم به مربی ام گفتم باید به محوطه بیرون از هتل برم که از همین فرصت استفاده کرده و سریع سوار ماشینی که هماهنگ شده بود شدم. بعد از آن هم با توجه به هماهنگی هایی که انجام داده بودم راهی آلمان شدم.»
او در ادامه در خصوص خانواده اش گفت: «وابستگی بسیاری به آنها داشتم اما قول می دهم که در آلمان برای آنها افتخار آفرینی کنم و حتی در زندگی کمک حال شان باشم.» او که در این لحظات احساساتی شده بود ادامه داد: «واقعا متاسفم که به دلیل این شرایط مجبور شدم کشور خودم را که این همه علاقه به آن داشتم ترک کنم.»
یکتا جمالی گله بختیاری متولد ۲۶ آذر ۱۳۸۳ در اصفهان است که سال گذشته با کسب مدال در رقابت های وزنه برداری کشور ازبکستان تاریخ ساز شد. او در سال ۱۳۹۸ به تیم ملی جوانان دعوت شد و یک سال بعد وارد تیم بزرگسالان کشورمان شد.
واکنش مربی یکتا جمالی به پناهندگی او
سعیده عبدالمالکی، سرمربی اعزامی به مسابقات وزنه برداری قهرمانی سال ۲۰۲۲ جوانان جهان با اشاره به پناهندگی یکتا جمالی گفت: «این یک کار برنامه ریزی شده بود و حتی وسایل شخصی خودش را هم نتوانست ببرد.»
اشتباه یک نفر دیگران را قربانی نکند
دختران ایرانی به توانمندی خود واقف هستند و سوق دادن این توانمندی به سمت قهرمانی می‌تواند، سکوهای جهانی و المپیک را برای ایران به ارمغان بیاورد. نباید دختران را وارد حاشیه کنیم و اشتباه یک نفر را به پای دیگران بنویسیم.
اتفاقی که در یونان رخ داد متاسفانه وحشتناک بود اما آن یک نفر (یکتا جمالی) نمیتواند زندگی دیگران را خراب کند. پناهندگی در رشته‌های مختلف ورزشی ایران وجود دارد و دختر وزنه‌بردار اصفهانی آخرین نمونه آن نیست. مگر دارنده مدال برنز المپیک از ایران مهاجرت نکرد آیا این رشته به صورت کامل کنار گذاشته شد.
رشته وزنه‌برداری زنان در حال تکامل است و اکنون در استان‌هایی مانند خوزستان، خراسان رضوی و اصفهان، ورزشکاران زیادی داریم. وزنه‌برداری زنان در استان اصفهان در یک نفر خلاصه نخواهد شد.
نمی‌شود کسی را غُل و زنجیر کرد
در مدت ۳۰ روز که بر تمرین دختران وزنه‌بردار نظارت داشتم هیچ رفتار یا نشانه‌ای از جمالی مبنی بر اینکه قصد پناهندگی داشته باشد، ندیدم. او مدام تمرین می‌کرد و به دنبال موفقیت بود. من نیز کمک کردم تا او بتواند یک مدال جهانی دیگر بگیرد.
حتی برخی منتظر حاشیه در پشت صحنه بودند که این حاشیه‌ها را جمع کردم اما او بدون توجه به منافع ملی و به دور از چشم همه، تصمیم خود را گرفته بود. نمی‌توان کسی را به غُل و زنجیر کشید، جمالی رفت اما شیوه رفتنش بسیار بد بود.
برخی باور دارند که وی به صورت یکباره این تصمیم را گرفته اما این یک شوخی بیش نیست. اگر اینگونه باشد هر مسابقه‌ای که ورزشکار اعزام می‌شود باید ده‌ها نفر از آنان مواظبت کنند. جمالی می‌توانست در آینده با بورس تحصیلی یا اقامت به خارج از کشور برود اما ترجیح داد پناهنده شود.
من در این سفر ۲ کار را انجام دادم نخست اینکه کمک کردم تا جمالی صاحب مدال شود و دوم اینکه حاشیه‌ها را جمع کردم تا خوراک رسانه‌های بیگانه نشود اما برنامه جمالی تمام این کارها را زیر سوال برد و او خود تبدیل به سوژه و حاشیه شد.
رابط فرار جمالی به برنامه‌ریزی برای این کار اعتراف کرد
به مصاحبه‌های برخی از افراد با رسانه‌های بیگانه نگاه کنید تا اتفاقی نبودن فرار جمالی ثابت شود. یک دختر ۱۷ ساله چگونه به یکباره از هتل بیرون رفته و فرار می‌کند.
پشت این کار چند ماه برنامه‌ریزی است. مسیر جمالی را هم مشخص کرده بودند و از راه دریا فرار کرد تا پلیس ردی از او پیدا نکند.
آیا در عرض چند ساعت قایق برای او تهیه شد؟ اینکه وی حتی شارژر موبایلش را هم نبرد نشان از آن دارد که تمام هدف خود را بر فرار ترجیح داده بود. بعد از ناپدید شدن او، ما ساعت‌ها به همراه علی مرادی رییس فدراسیون و نماینده حراست در پلیس اینترپل بودیم و روز بازگشت مشاهده کردیم که عکس جمالی در دست پلیس یونان بود اما وی از گذرگاه دیگر فرار کرد.
یک دختر ۱۷ ساله چگونه برنامه‌ریزی کرده در حالی که برای یک مهمانی خانوادگی نیاز به چند روز برنامه‌ریزی است؛ شک نکنید که وی با ارتباط‌هایی که برقرار کرده بود، افرادی نیز در یونان منتظر او بودند تا زمینه پناهندگی او را فراهم کنند.
سعیده عبدالمالکی
نمی‌توانیم گوشی ورزشکار را به زور چک کنیم
گوشی به حریم خصوصی افراد تبدیل شده و حتی والدین نمی‌توانند گوشی فرزند خود را به زور چک کنند من چگونه گوشی یکتا جمالی را چک می‌کردم.
در ضمن او در این مدت هیچ رفتار مشکوکی از خود بروز نداد تا نسبت به اعزام وی شائبه داشته باشیم. روز ناپدید شدن به تمام ما شوک وارد شد.
اگر ورزشکاری تصمیم بر پناهندگی بگیرد راه آن را پیدا خواهد کرد و جمالی نیز مانند سایر ورزشکاران رفت و آخرین مورد آن نیز نیست. برخی از مشکلات اردو صحبت می‌کنند اما من که مربی بودم اعلام می‌کنم در اردو همه چیز فراهم بود و فدراسیون نهایت تلاش خود را برای اعزام داشت.
در زمان اعزام سیاست بر این بود که تبعیض جنسیتی نباشد و فدراسیون ترجیح داد که ۲ وزنه‌بردار به یونان برود. فدراسیون می‌توانست یکتا جمالی را خط بزند و سه وزنه‌بردار مدال‌آور پسر را اعزام کند اما سیاست این فدراسیون توجه به زنان است و اعزام جمالی در این راستا بود.
جای شاکی و متهم عوض شده است
برخی در رسانه و فضای مجازی به دختر پناهنده ایرانی در آلمان لقب قهرمان می‌دهند در حالی که او به کشورش پشت کرد. کسی که با فرار از اردو، اعلام پناهندگی می‌کند چگونه قهرمان ملی است؟ قهرمان خطاب کردن امثال جمالی موجب خواهد شد تا قُبح پناهندگی شکسته شود. امثال این افراد باید در جامعه منفور باشند نه اینکه قهرمان خطاب شوند.
درباره پریسا جهانفکریان (دیگر وزنه بردار زن که چند روز قبل از مهاجرت خود خبر داد) نیز من صحبت خاصی ندارم چون او چند وقت است مهاجرت کرده و از پناهندگی جمالی استفاده و این مهاجرت را علنی کرد. او هم به مسابقات جهانی اعزام شده و هم در اردو بوده، اینکه چه کسی درب سالن را بر روی این دختر وزنه‌بردار بست من بی‌خبرم.
همه می‌دانند که جهانفکریان به خاطر مصدومیت بازی‌های المپیک را از دست داد. فدراسیون هیچگاه تبعیض جنسیتی نداشت و این از اعزام‌ها کاملا مشخص است. جوانفکریان بگوید با سیستم سخت فدراسیون بین‌المللی، چگونه سهمیه المپیک توکیو را گرفت اگر اعزام‌های فدراسیون نبود چگونه این سهمیه به وی می‌رسید. وی در زمان اعزام المپیک آسیب داشت و وزنه‌زدن ممکن بود وی را دچار آسیبی کند که همیشگی باشد؛ آن زمان چه کسی باید پاسخ می‌داد؟
خورشیدی تا صبح منتظر جمالی بود
روز ناپدید شدن جمالی، شوک بدی به کاروان وارد شد و حتی مدال علیرضا یوسفی نیز تحت تاثیر قرار گرفت. اکبر خورشیدی (مشاور فنی تیم ملی وزنه‌برداری زنان) تا صبح بیدار ماند و گفت برمی‌گردد اما او برنامه دیگری داشت و رفت. مشاور فنی زنان که چند سال پیش دخترش فوت شده بود اعلام کرد خدا دخترم را گرفت اما جمالی با این حرکتش جان من را گرفت.
وزنه‌برداری زنان را به زمین زدند
وزنه‌برداری زنان ایران در چند سال گذشته روند رو به رشدی داشت. اعزام‌های نخست برای کسب تجربه بود اما در ادامه به مدعی تبدیل شدیم و این نشان از اقتدار زنان ایران اسلامی دارد. کسانی که برای فرار جمالی برنامه‌ریزی کردند به دنبال به زمین زدن وزنه‌برداری زنان بودند و این کار هدفمند بود امیدوارم تصمیم مسوولان به گونه‌ای باشد که که بقیه از تصمیم اشتباه یک نفر ضرر نکنند.
من چند سال زندگیم تحت تاثیر وزنه‌برداری قرار گرفته و حتی سال گذشته دست پسرم از چهار ناحیه دچار شکستی شد.
یک روز اردو و تمرینات را ترک نکردم. این کار اگر در کشورهای دیگر بود از وی به عنوان قهرمان یاد می‌کردند اما من مادر بی‌مسوولیت وزنه‌برداری شدم. چندین نفر به وزنه‌برداری ایران معرفی کردم اما اکنون متهم به اعزام با رانت هستم.
حاصل پنج سال تلاش و مربیگری من در تیم وزنه‌برداری زنان اعزامی بود که برخی آن را به واسطه همسرم می‌دانند. همسر من شاهو جوانمردی رییس هیات کردستان و از مربیان شناخته شده ملی است و هیچ نقشی در این اعزام نداشت.
این روزها فدراسیون وزنه‌برداری و رییس آن سیبل انتقادات است انتقاداتی که هدفمند انجام می‌شود اما من در خارج از ایران اعتبار رییس فدراسیون را دیدم.
تمام کشورها صاحب وزنه‌برداری برای مرادی احترام خاصی قائل هستند. چه کسی می‌تواند ایران را به این جایگاه برساند. شیوه برخورد شخصیت‌های بزرگ وزنه‌برداری جهان با مرادی برای من هم تعجب‌آور بود.
کاری ندارم به حرفهاش که چقدر درست و بهش تو ایران ظلم شده و …ولی واقعا خاک و زادگاهت حرمت نداره؟
اینکه یه مملکت رو یه ملت رو انگشت نمای یه دنیا میکنین؟
امیدوارم بری ؛بدرخشی؛مدال های رنگارنگ کسب کنی ؛و با امکانات عالی به اون چیزی که به خاطرش به مردم کشورت خیانت! کردی برسی.
جای تاسف داره تو ایران از امکانات ایران و اعزام توسط ایران میرن گنده میشن بعد به اسم کمی امکانات و حجاب فرار می کنن آخه اگه امکانات نبود پس تو چجوری به اینجا ریده اگه حجاب دست و پاگیر بوده پس چجوری در مسابقات با همین حجاب مدال آوردی سرنوشت تو هم میشه یکی مثل علیزاده عروسک خیمه شبازی یه سری مناقت متوحش می شی که تو این ور اون ور نشونت بدن بعدم که تناریخت گذشت مثل زباله بندارنت کنار
به نظر من اینکه یک نفر کجا می خواد زندگی کنه به خودش مربوطه. مهاجرت و پناهندگی کسی رو قهرمان نمیکنه. موندن و جنگیدن با شرایطی که مناسب نیست هم باعث نمیشه کسی که مونده رو قهرمان بنامیم.
در مورد ورزشکارها هم اگر ورزشکار می خواد بره برای کشور دیگه ای مسابقه بده تصمیم شخصی خودش هست. چیزی که بی معنیه حمایت رسانه ها و برخی مردم از این ورزشکارها است. چرا باید از ورزشکار یک کشور دیگه حمایت کنیم و برد و باختش برای ما اهمیتی داشته باشه؟ یک ورزشکار از وقتی که دیگه به نام ایران مسابقه نده برای مردم ایران هیچ فرقی با یک ورزشکار خارجی نداره. امثال یکتا جمالی یا کیمیا علیزاده یا … دوست داشتند برای کشور دیگه ای مسابقه بدهند تصمیم شخصی خودشون بوده نه افتخاری درش هست نه ملامتی. برای ما هم از این به بعد این افراد یکی مثال هزاران ورزشکار خارجی دیگه هستند.
مربیش یک حرف فوق عالی، منطقی و زیبا زد:
چگونه یک فراری را، قهرمان ملی می نامید؟
کاری ندارم به حرفهاش که چقدر درست و بهش تو ایران ظلم شده و …ولی واقعا خاک و زادگاهت حرمت نداره؟
اینکه یه مملکت رو یه ملت رو انگشت نمای یه دنیا میکنین؟
امیدوارم بری ؛بدرخشی؛مدال های رنگارنگ کسب کنی ؛و با امکانات عالی به اون چیزی که به خاطرش به مردم کشورت خیانت! کردی برسی.
باشه که خیلی زود پشیمون بشه
یک نوجوان که به سن قانونی نرسیده نمیتواند چنین کاری کند باید دنبال باند قهرمان دزدی با تطمیع و واسطه اا در این میان بود
جای تاسف داره تو ایران از امکانات ایران و اعزام توسط ایران میرن گنده میشن بعد به اسم کمی امکانات و حجاب فرار می کنن آخه اگه امکانات نبود پس تو چجوری به اینجا ریده اگه حجاب دست و پاگیر بوده پس چجوری در مسابقات با همین حجاب مدال آوردی سرنوشت تو هم میشه یکی مثل علیزاده عروسک خیمه شبازی یه سری مناقت متوحش می شی که تو این ور اون ور نشونت بدن بعدم که تناریخت گذشت مثل زباله بندارنت کنار
به نظر من اینکه یک نفر کجا می خواد زندگی کنه به خودش مربوطه. مهاجرت و پناهندگی کسی رو قهرمان نمیکنه. موندن و جنگیدن با شرایطی که مناسب نیست هم باعث نمیشه کسی که مونده رو قهرمان بنامیم.
در مورد ورزشکارها هم اگر ورزشکار می خواد بره برای کشور دیگه ای مسابقه بده تصمیم شخصی خودش هست. چیزی که بی معنیه حمایت رسانه ها و برخی مردم از این ورزشکارها است. چرا باید از ورزشکار یک کشور دیگه حمایت کنیم و برد و باختش برای ما اهمیتی داشته باشه؟ یک ورزشکار از وقتی که دیگه به نام ایران مسابقه نده برای مردم ایران هیچ فرقی با یک ورزشکار خارجی نداره. امثال یکتا جمالی یا کیمیا علیزاده یا … دوست داشتند برای کشور دیگه ای مسابقه بدهند تصمیم شخصی خودشون بوده نه افتخاری درش هست نه ملامتی. برای ما هم از این به بعد این افراد یکی مثال هزاران ورزشکار خارجی دیگه هستند.
سعودی اینترنشنال کثیف فریب میده این ورزشکاران کم سن و سال رو لعنت به هرچی وطن فروشه سعودی نشنالیه