از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۷، انیشتین هر سال در فهرست ۱۰ چهره تاریخی پردرآمد فوربس «سلبریتی های مرده» قرار می گرفت. هزینه صدور مجوز استفاده از هرآنچه نام و نشانی از انیشتین دارد، به طور متوسط ۱۲.۵ میلیون دلار در سال برای دانشگاه عبری، برترین دانشگاه در اسرائیل به ارمغان می آورد. میراث انیشتین پس از مرگش برای دانشگاه تا به امروز بیش از ۲۵۰ میلیون دلار است.
انیشتین در زمان حیات خود علاقه ای به کسب درآمد از طریق شهرتش نداشت و حتی از نظرش حقوقی که دانشگاه پرینستون به او می داد زیاد بود. اما بعد از مرگش، وکیلی به نام راجر ریچمن که پدرش با انیشتین دوست بود، با استفاده از قانونی که به وارثین اجازه می داد، سود استفاده تبلیغاتی از افراد مشهور را به ارث ببرند استفاده کرد. او با همکاری دانشگاه عبری، مؤسسه ای که انیشتین آن را در سال ۱۹۱۸ تأسیس کرد، توانست یکی از پر درآمد ترین داد و ستدها را با میراث انیشتین مدیریت کند. با اینکه دعاوی بسیاری درباره محدودیت زمانی استفاده وراث از حقوق افراد مشهور را مطرح کرده اند، همچنان دانشگاه عبری با قدرت به کار خود ادامه می دهد. بسیاری این درآمد نجومی از میراث انیشتین، بعد از گذشت ۶۰ سال از مرگ انیشتین را غیرقانونی می دانند.
عقل او باعث شهرت انیشتین شد، اما این ظاهر او بود که او را به یک نماد تبدیل کرد. موهای ژولیده و آن چشمان غمگینش. تصویر انیشتین او را برای جهان محبوب کرد. کار انیشتین به عنوان یک انسان دوست، فیلسوف، صلح طلب و ضد نژادپرست در طول زندگی او ادامه یافت. امروزه تاثیر انیشتین را می‌توان در بسیاری از فناوری‌هایی که دنیای مدرن را به کار انداخته‌اند، یافت. اما حداقل در انظار عمومی، این تصویر انیشتین است که به وضوح ماندگار شده است.
در ۱۴ مارس ۱۹۵۱، هنگامی که انیشتین از کلوپ پرینستون خارج شد، دوربینی را دید که عکاس خبرنگار آمریکایی آرتور ساس در دست داشت. انیشتین به لنز نگاه کرد و زبانش را بیرون آورد. این تصویر ارزمندترین میراث انیشتین و مشهورترین و ماندگارترین تصویر این دانشمند را ارائه داد: یک جوکر دوست داشتنی که اتفاقاً یک نابغه تعیین کننده دوران نیز بود. توماس هاروی، آسیب شناس ارشد بیمارستانی که انیشتین در آن درگذشت، مغز او را نگه داشت. هاروی امیدوار بود که تاثیرگذارترین اندامی را که بشر تاکنون به خود دیده بود، برای مطالعه نگه دارد. با این حال، از نظر مالی، هاروی یادگاری اشتباهی را انتخاب کرد. این مغز انیشتین نبود که دنیا می خواست، صورتش بود.
بدون نظر