در ویدیویی که به تازگی وایرال شده می‌توان پدری را دید که به کارنامه پسرش نگاه می‌کند، با ناراحتی و گریه روی زانوهایش می‌زند، دست‌هایش را به سمت صورتش می‌برد و درنهایت از یک حوله برای پاک کردن اشک هایش استفاده می‌کند.
پدری که به مدت یک سال به پسرش آموزش می‌داد پس از دیدن نمره ۶ از ۱۰۰ در درس ریاضی توسط او به شیوه‌ای باورنکردنی احساساتی شد و به گریه افتاد. ویدیوی واکنش عجیب این پدر این هفته در رسانه اجتماعی چینی Weibo منتشر شد؛ زمانی که میلیون ها دانش آموز نتایج خود را از فصل طاقت فرسای ارزیابی دریافت کردند.
در توضیح این ویدیو نوشته شده است که این پدر شب های طولانی بسیاری را سپری کرده تا به پسرش بیاموزد چگونه مهارت های ریاضی اش را بهبود ببخشد، که با این حساب می‌توان درک کرد که نمایش ناراحت کننده او در این ویدیو ناشی از ناامیدی و خستگی بوده است.
کاربران واکنش های متفاوتی به این ویدیوی کوتاه نشان دادند؛ برخی با پدر همدردی کردند و برخی دیگر جانب پسر را گرفتند.
یکی از کاربران نوشت: «در سرتاسر این صحنه، درد و اندوه را احساس میکنم.» کاربر دیگری که با پاسخ کاربر قبلی موافق بود نوشت: «بله، در آینده جای بیشتری برای پیشرفت وجود دارد.»
با این همه، یک نفر پرسید: «آیا نمره ۶ از ۱۰۰ پسر در واقع نشان نمی‌دهد که پدر در آموزش بد عمل می‌کرد؟» یک نفر دیگر هم در همین راستا گفت: «ممکن است آنچه پدر به پسرش یاد می‌داده اشتباه بوده باشد.»
اما یک نفر در این میان این فرضیه را مطرح کرد که شاید این اقدام، شورشی از جانب پسر بوده باشد و نوشت: «آیا ممکن است کودک این کار را عمدا انجام داده باشد؟»
در جولای سال گذشته دولت چین بازار پرسود تدریس خصوصی را ممنوع کرد زیرا باعث میشد خانواده های طبقه متوسط از کسب مزیت آموزشی عادلانه بازمانند.
دایی من کاناداست. ۲۰ ساله رفته. شریف لیسانس گرفته بود.
یادمه ۱۰ سال قبل اومده بود. اون موقع یه مستند فکر کنم سرزمین البرتا از تلویزیون پخش شده بود بر علیه استان البرتا. داییم میگفت این مستند همه چی رو ۱۸۰ درجه نشون میده. میگفت اینقدر از کشورایی مثل چین و هند و ایران میرن اونجا و اوضاع اونقدر خوبه که خانواده های مثلا چینی یا هندی یا پاکستانی همشون تلاش میکنن و هزینه میکنن تا حداقل یکی از بچه هاشون بره خارج و بعد مهندس شدن یا پول بفرسته یا کل خانواده رو بکشونه.
دلیل درس خوندن اکثرا همینه. داداش خودم ۳۵ سالشه. ۲ ماهه زبان ثبت نام کرده و میخواد تافل بگیره بره خارج. زده به سرش. حالا لیسانسشم انسانیه حقوق. دانشگاه ازاد
ب برادرت بگو خودشو بدبخت نکنه برو تجربه اونایی ک از خارج مهاجرت معکوس داشتن ب ایرانو ببین چ چیزایی راجبه خارج میگن
برو ویدیو های امید دانا هم ببین خیلی دیدت متفاوت میشه ب ایران منم ی زمانی زده بود ب سرم مهاجرت کنم خداروشکر عملی نشد
من خودم با تک تک سلول های بدنم این مرد رو درک میکنم. من برای فرزندم با جان و دلم کار میکردم . از دوم و سوم ابتدایی که میدیدم حوصله حفظ کردن نداره به هر روشی متوسل میشدم تشویقش میکردم‌همراهیش میکردم حتی ادامه تحصیل دادم تا ببینه که من فقط حرف نمیزنم خودمم مطالعه میکنم …. درسهاش را باهاش میخوندم می پرسیدم خلاصه میکردم اما دریغ از یک ذره همراهی و ایجاد ذوق …. بزرگتر شد دیگه من هم تواناییم کمتر شد درسهاش زیادتر شد و اون هم چنان بی خیال فقط می رفت کلاس و مدرسه و دوباره میرفت نه مروری که تکراری الانم با نمرات پلیین نمی دانم میخواد چه رشته ای بره …. منی که خودم معلم بهترین مدارس هستم و برای شاگردام بدون یک ریال حق الزحمه کلاس تقویتی میذارم و با حان ودلم برای درس و تحصیل ارزش قائلم انقدر سالها اشک ریختم و اشک ریختم فقط منم که میفهمم این مرد چه کشیده . نه پدر عزیز تو زحمت کشیدی دست مریزاد این پسرک نادان توست که تمرین و تکرار نکرده و فقط وانمود کرده که می فهمد
سلام
هم گریم گرفت برای کودکی خودم که پدرم باکنربند چرمی میخاست ریاضی رو در ده دقیقه نشونم بده
وبرعکس پسرخودمو با کلی عزیزم وقربونت برم بهش یاد میدادم میرفت با۲ برمیگشت خونه همم خندم گرفت به این خاطرات
به جای اینکه برای درس کار کردن با بچه ات منت بگذاری سرش برو ببین مشکلش چیه که درس نمی خونه. وقتی بچه انگیزه نداشته باشه وقتی درک نکرده باشه که این درسی که می خونه به چه دردش می خوره حالا از صبح تا شب هم بشین زورش کن که درس بخونه آخرش از روی لجبازی هم که شده باشه میره نمره پایین میگیره. شاید اصلا استعداد و علاقه اش چیز دیگه ای هست. چیزی که نه خودش می دونه و نه خانواده و مدرسه کمکش کردن کشف بکنه. خلاصه که هرکاری هم برای بچه ات بکنی هیچ منتی سرش نیست. خودت آوردیش به این دنیا خودت هم تا وقتی بالغ نشده مسئول زندگیش هستی.
بابا چرا این خانواده ها اینقدر رو مخن ؟ خب لامصب شاید اون بچه به ریاضی استعداد نداره چرا بزور بهش یاد میدی ….. من اون پسره رو درک می کنم چون خودم الان تو وضعیتشم ، من به ریاضی هیچ استعداد ندارم و نمی تونم حل کنم بزور بابام می گه بیا بهت یاد بدم ، ولمون کنید تو رو خدا بزارید خودمون آیندمو انتخاب کنیم
منم تا چندوقت پیش از ریاضی حالم بهم میخورد ولی وقتی یبار رفتم کلاس ریاضی یه معلمه بهم گفت تو ریاضی میتونی یاد بگیری ولی واسش وقت نمیذاری ، گفت که امکان نداره کسی ریاضیو نتونه یاد بگیره فقط میگه دوست نداری از مغزت کار بکشی . خداییش راست میگه، اگه از همون روز اول سال تحصیلی بخونیم انبار نشه از این داستان ها هم نداریم تا بخوایم میلیونی واسه کلاس ریاضی خرج کنیم . چون خودم بودم میگم . هرچند هنوزم بدم میاد از ریاضی ولی سعی میکنم انبار نشه.
ریاضی به نظر منی که رشته ی ریاضی خوندم ساده تر از سایر درساست و اره کافیه یکم از مغزت کار بکشی و هر چه سعی کنی با مسائل گوناگون بیشتر روبه رو شی و شیوه ی حلشون رو ببینی و خودت حل کنی بیشتر مهارت پیدا میکنی تو حل مسائل تز این جهت میگم ساده چون تو دوتا فرمول یاد میگیری راحت کلی سوال با استفاده از این دو فرمول حل می کنی اما درسای دیگه میخواد ذره به ذره و خط به خط بخونی البته ناگفته نمونه معلم و شیوه ی بیان بی تاثیر نیست و کلا نه ریاضی هر چیزی رو که به خودت تلقین کنی که یاد نمیگرم و یا نمیتونم رو ممکنه هرگز یاد نگیری ی داستان واقعی که هست اینه که میگن یبار ی دانش آموز بود که بقولا تنبل بود و سر کلاس ریاضی خوابیده بود بعد معلم آخر سر چند تا سوال پای تابلو مینویسه و برا بچه ها داشته تعریف میکرده که اینا سوالات حل نشده ی ریاضی ان و … بعد این دانش آموز خواب بوده و نشنیده معلم چی گفته و فک کرده که تکالیف جلسه بعد هستن و باید حتما حلشون کنه و… و از ترس معلم میره و روشون فک میکنه و حلشون میکنه و در کمال ناباوری این بچه که میگیم تنبل چندین سوال حل نشده ی ریاضی که شاید خیلی از دانشمندان آن زمان هم نتونستن حلشون کنن رو حل کرده بود. کلمات خیلی قدرت دارند مخصوصا تلقین
منم با پسرم که نهمه خیلی کار کردم ریاضی ترم دوم ۱۹شد با اینکه به درس علاقه نداره اما ترم اول معلمش بهش ۱۳داد با این که غیرحضوری بود و همه امتحانا را خوب داده بود . نمی تونم ببخشمش.
بنظرم ممکنه این پسره استعداد ریاضی نداره یا زیادی ازش متنفره .
آخه آدم عاقل پای چوب خشک آب میریزه؟!
خب وقتی بچه استعداد و انگیزه ای برا درس خواندن نداره نمیشه به زور که…..قدیمی ها گفتند که چشمه باید از خودش آب داشته باشه….با سطل که نمیشه پرش کرد ….آره قربونش برم
سلام
من خودم یک دانش آموز هستم .. ما بچه ها هم دیگر خوب درک میکنیم … شما پدر و مادر ها هم هم دیگر خوب درک میکنید.. من در جواب به این موضوع که گفتید فرزند شما درس نمیخونه… می‌خوام صحبت کنم …
فرزند شما اگه هنوز هم همین طوری بفرستید کلاس کلاس های ورزشی .. هنری …. یک چیزی که دوست داشته باشه یه روز باهاش صحبت کنید ببینید چی دوست داره .. وقتی میره تو اون رشته عشق علاقه اش به اون این قدر زیاد میشه که دوست داره بره دانشگاه همون رشته رو قبول بشه …. من خودم ۶سال دارم تکواندو کار میکنم هر روز بیشتر از روز های دیگه بهش علاقه مند میشم … من اصلا از تجربی خوشم نمی‌آمد خانواده همه منو تشویق می‌کردند برو ما تو رو می‌بریم نظام من گوش نمی‌دادم … همش باشگاه مو میرفتم میگفتم نظام دوست دارم ولی تجربی نه تجربی چی آخه…. تا اینکه من متوجه شدم چه رشته های قبول شدم … مشاوره مدرسه وقتی هدایت تحصیلی مو دید گفت برو تجربی موفق میشی … اسم یکی از بهترین مدارس استان گیلان گفت …. من گفتم نه من به یه شرایط میرم تجربی که برم تربیت بدنی … خانواده ام قبول کردن … الان دارم تجربی میخونم تو یکی از بهترین مدارس استان گیلان و نظرم در مورد اینکه دانشگاه برم تربیت بدنی بخونم عوض شده …. دوست دارم یکی از این رشته ها رو قبول بشم … مغز و اعصاب کودکان ، یا نظام بین این دوتا دارم فکر میکنم هر دوتاش با دل جوون دوست دارم .. شما که فرزند تون درس نمیخونم بهتر یه کاری بلد باشه که آینده بدردش بخوره .. الان اگه من هیچ کدوم از این دوتا رو تو کنکور قبول نشم میدونم یه رشته ای بلدم که میتونم پول در بیارم ..
حرفاتون درست ولی چرا همه بچه ها میخوان انتحاب رشته کنن میگن ” مغز و اعصاب” ? شما اول تلاش کن و پزشکی قبول شو بعدش ۷ سال زحمت بکش و جونت دربیاد و بعدش به فکر رشته تخصصت باش از طرف دانشجوی پزشکی که یه روزه نخوابیده
واقعا پدرش حق داشت چون من خودمم مخصوصا درس ریاضی رو هر روز با پسرم کار میکنم و حال اون پدر رو درک میکنم که وقتی میبینه اون همه زحمتش هدر رفته حق داره گریه کنه خستگی تو تن آدم میمونه البته خداروشکر نتیجه زحمت من تا این حد به‌در نرفته ولی احتمالا پسرش استعدادش خوب نیست در یادگیری ریاضی.
سلام
من حال این پدر را درک می کنم
چون خودم در کلاس چهارم در درس ریاضی ضعیف و در درس ادبیات قوی بودم
پدرم باهام ریاضی کار می کرد روز هایی که در خانه بود
روز های امتحان هم مامانم برام معلم خصوصی می گرفت که ریاضی را باهام کار و تمرین کنه
من در کلاس نهم از ریاضی هیچی نمی فهمیدم
روز های امتحان از ترس استرس معلم خصوصی آن می آمد و باهام کار می کرد
چون من از درس ریاضی خوشم نمی آمد
بالاخره شاگرد دوم مدرسه شدم و چون به خاطر اینکه از ریاضی خوشم نمی آمد ۱۷ می گرفتم
بهم می گفتن می توانی بری رشته تجربی بخوانی
ولی من اصلا علاقه ای نداشته ام
رفتم رشته فنی حرفه ای و از بافت فرش و گلیم لذت میبرم و دنیایم تغییر کرد
رفتم به دنیایی پر از رنگ و لعاب و جادویی
از طریق نقشه های فرش قالی می بافم
چون علاقه ام به هنر بیشتر بوده
اگر رشته فنی حرفه ای فرش و گلیم بافی نمی رفتم ،رشته نقاشی را انتخاب می کردم
چیژی نیست این که یک بار این همه تلاش سختی به فنا بره خیلی سخته اما نباید از تلاش و نوآوری برای هدفهمان دست بکشیم خیلی سخته زحمت بی وقفه یک سال کامل هدر بره اما چون یک بار موفق نمیشی به این معنی نیست که هرگز موفق نمیشی دوباره بلند میشی وبا اراده دو برابر شروع میکنی من خودم چون وضع اقتصادی خانوادم خیلی خوب نبود تمام تلاشم کردم تا دانشگاه دولتی قبول بشم و شدم بدون رنج کنچ میسر نمیشود
هر چی هم سعی کنی میشه ولی زیاد نتیجه نمیگیری شاید اصلا استعدادش توی ریاضی نبوده و ددمن اگه میخوای نمرش توی کلاس خوب بشه روش های خودتو بساز مثلا من وقتی بچه بودم برای ضرب ۵ هر عددی ضرب ۵ میشد رو نصف میکردم بعد یک صفر میزاشتم جلوش اگه اعداد فرد بود یکی از کم میکردم نصفش میکردم بعد دوباره یه ۵ میزاشتم یا برای ضرب عدد ۹ هر عددی ضرب در ۹ بشه یک عدد از اون کم میکنیم مثلو ۵ صربدر ۹ یک عدد ازش کم کنیم میشه ۴ ۴ هم با ۵ جمع کنی میشه ۹ یعنی هر عدد یکی تم کنی عد ببینی با چه عددی میشه ۹ برای اعداد صحیح هم منفی در منفی و اینا هم یک رمز بزار مثلا منفی ها رو همیشه فرد در نظر بگیر مثبت ها رو ام همیشه زوج منفی در منفی میشه مثبت یعنی ۱ به اضافه ۱ میشه ۲ یعنی زوج اینجوری روی همشون کار میکنه برای جذز گیری هم روش های خیلی خیلی خیلی خلی راحت تری هم هست
خب شاید استعدادش توی ریاضی نباشه چرا به بچه ها سرکوفت میزنین بخدا جامعه فقط دکتر و وکیل و مهندس نمیخواد هر کسی یک استعدادی دادخواست به جای گریه برو ببین استعداد پسرت تو چیه روی اون تمرکز کن که تقویت بشه انقدر بچه هاتونو اذیت نکنیددددددددد
![ترکیب کیبورد و تاچ اسکرین؛ صفحه کلید DS Pixel کار با صفحه‌های لمسی را ساده می‌کند [تماشا کنید]](https://static.digiato.com/digiato/2024/11/0_21-388x462.jpg)
دایی من کاناداست. ۲۰ ساله رفته. شریف لیسانس گرفته بود.
یادمه ۱۰ سال قبل اومده بود. اون موقع یه مستند فکر کنم سرزمین البرتا از تلویزیون پخش شده بود بر علیه استان البرتا. داییم میگفت این مستند همه چی رو ۱۸۰ درجه نشون میده. میگفت اینقدر از کشورایی مثل چین و هند و ایران میرن اونجا و اوضاع اونقدر خوبه که خانواده های مثلا چینی یا هندی یا پاکستانی همشون تلاش میکنن و هزینه میکنن تا حداقل یکی از بچه هاشون بره خارج و بعد مهندس شدن یا پول بفرسته یا کل خانواده رو بکشونه.
دلیل درس خوندن اکثرا همینه. داداش خودم ۳۵ سالشه. ۲ ماهه زبان ثبت نام کرده و میخواد تافل بگیره بره خارج. زده به سرش. حالا لیسانسشم انسانیه حقوق. دانشگاه ازاد
خب هنر داشت میموند کشورشو‌میساخت
شما که هنر دارین و موندین ایران و کشورتون رو ساختین از زندگیتون راضی هستین؟؟
فضولی موقوف به شما ربطی نداره
ب برادرت بگو خودشو بدبخت نکنه برو تجربه اونایی ک از خارج مهاجرت معکوس داشتن ب ایرانو ببین چ چیزایی راجبه خارج میگن
برو ویدیو های امید دانا هم ببین خیلی دیدت متفاوت میشه ب ایران منم ی زمانی زده بود ب سرم مهاجرت کنم خداروشکر عملی نشد
من خودم با تک تک سلول های بدنم این مرد رو درک میکنم. من برای فرزندم با جان و دلم کار میکردم . از دوم و سوم ابتدایی که میدیدم حوصله حفظ کردن نداره به هر روشی متوسل میشدم تشویقش میکردم‌همراهیش میکردم حتی ادامه تحصیل دادم تا ببینه که من فقط حرف نمیزنم خودمم مطالعه میکنم …. درسهاش را باهاش میخوندم می پرسیدم خلاصه میکردم اما دریغ از یک ذره همراهی و ایجاد ذوق …. بزرگتر شد دیگه من هم تواناییم کمتر شد درسهاش زیادتر شد و اون هم چنان بی خیال فقط می رفت کلاس و مدرسه و دوباره میرفت نه مروری که تکراری الانم با نمرات پلیین نمی دانم میخواد چه رشته ای بره …. منی که خودم معلم بهترین مدارس هستم و برای شاگردام بدون یک ریال حق الزحمه کلاس تقویتی میذارم و با حان ودلم برای درس و تحصیل ارزش قائلم انقدر سالها اشک ریختم و اشک ریختم فقط منم که میفهمم این مرد چه کشیده . نه پدر عزیز تو زحمت کشیدی دست مریزاد این پسرک نادان توست که تمرین و تکرار نکرده و فقط وانمود کرده که می فهمد
سلام
هم گریم گرفت برای کودکی خودم که پدرم باکنربند چرمی میخاست ریاضی رو در ده دقیقه نشونم بده
وبرعکس پسرخودمو با کلی عزیزم وقربونت برم بهش یاد میدادم میرفت با۲ برمیگشت خونه همم خندم گرفت به این خاطرات
به جای اینکه برای درس کار کردن با بچه ات منت بگذاری سرش برو ببین مشکلش چیه که درس نمی خونه. وقتی بچه انگیزه نداشته باشه وقتی درک نکرده باشه که این درسی که می خونه به چه دردش می خوره حالا از صبح تا شب هم بشین زورش کن که درس بخونه آخرش از روی لجبازی هم که شده باشه میره نمره پایین میگیره. شاید اصلا استعداد و علاقه اش چیز دیگه ای هست. چیزی که نه خودش می دونه و نه خانواده و مدرسه کمکش کردن کشف بکنه. خلاصه که هرکاری هم برای بچه ات بکنی هیچ منتی سرش نیست. خودت آوردیش به این دنیا خودت هم تا وقتی بالغ نشده مسئول زندگیش هستی.
بابا چرا این خانواده ها اینقدر رو مخن ؟ خب لامصب شاید اون بچه به ریاضی استعداد نداره چرا بزور بهش یاد میدی ….. من اون پسره رو درک می کنم چون خودم الان تو وضعیتشم ، من به ریاضی هیچ استعداد ندارم و نمی تونم حل کنم بزور بابام می گه بیا بهت یاد بدم ، ولمون کنید تو رو خدا بزارید خودمون آیندمو انتخاب کنیم
منم تا چندوقت پیش از ریاضی حالم بهم میخورد ولی وقتی یبار رفتم کلاس ریاضی یه معلمه بهم گفت تو ریاضی میتونی یاد بگیری ولی واسش وقت نمیذاری ، گفت که امکان نداره کسی ریاضیو نتونه یاد بگیره فقط میگه دوست نداری از مغزت کار بکشی . خداییش راست میگه، اگه از همون روز اول سال تحصیلی بخونیم انبار نشه از این داستان ها هم نداریم تا بخوایم میلیونی واسه کلاس ریاضی خرج کنیم . چون خودم بودم میگم . هرچند هنوزم بدم میاد از ریاضی ولی سعی میکنم انبار نشه.
ریاضی به نظر منی که رشته ی ریاضی خوندم ساده تر از سایر درساست و اره کافیه یکم از مغزت کار بکشی و هر چه سعی کنی با مسائل گوناگون بیشتر روبه رو شی و شیوه ی حلشون رو ببینی و خودت حل کنی بیشتر مهارت پیدا میکنی تو حل مسائل تز این جهت میگم ساده چون تو دوتا فرمول یاد میگیری راحت کلی سوال با استفاده از این دو فرمول حل می کنی اما درسای دیگه میخواد ذره به ذره و خط به خط بخونی البته ناگفته نمونه معلم و شیوه ی بیان بی تاثیر نیست و کلا نه ریاضی هر چیزی رو که به خودت تلقین کنی که یاد نمیگرم و یا نمیتونم رو ممکنه هرگز یاد نگیری ی داستان واقعی که هست اینه که میگن یبار ی دانش آموز بود که بقولا تنبل بود و سر کلاس ریاضی خوابیده بود بعد معلم آخر سر چند تا سوال پای تابلو مینویسه و برا بچه ها داشته تعریف میکرده که اینا سوالات حل نشده ی ریاضی ان و … بعد این دانش آموز خواب بوده و نشنیده معلم چی گفته و فک کرده که تکالیف جلسه بعد هستن و باید حتما حلشون کنه و… و از ترس معلم میره و روشون فک میکنه و حلشون میکنه و در کمال ناباوری این بچه که میگیم تنبل چندین سوال حل نشده ی ریاضی که شاید خیلی از دانشمندان آن زمان هم نتونستن حلشون کنن رو حل کرده بود. کلمات خیلی قدرت دارند مخصوصا تلقین
پسرش داره میخنده
منم با پسرم که نهمه خیلی کار کردم ریاضی ترم دوم ۱۹شد با اینکه به درس علاقه نداره اما ترم اول معلمش بهش ۱۳داد با این که غیرحضوری بود و همه امتحانا را خوب داده بود . نمی تونم ببخشمش.
بنظرم ممکنه این پسره استعداد ریاضی نداره یا زیادی ازش متنفره .
آخه آدم عاقل پای چوب خشک آب میریزه؟!
خب وقتی بچه استعداد و انگیزه ای برا درس خواندن نداره نمیشه به زور که…..قدیمی ها گفتند که چشمه باید از خودش آب داشته باشه….با سطل که نمیشه پرش کرد ….آره قربونش برم
سلام
من خودم یک دانش آموز هستم .. ما بچه ها هم دیگر خوب درک میکنیم … شما پدر و مادر ها هم هم دیگر خوب درک میکنید.. من در جواب به این موضوع که گفتید فرزند شما درس نمیخونه… می‌خوام صحبت کنم …
فرزند شما اگه هنوز هم همین طوری بفرستید کلاس کلاس های ورزشی .. هنری …. یک چیزی که دوست داشته باشه یه روز باهاش صحبت کنید ببینید چی دوست داره .. وقتی میره تو اون رشته عشق علاقه اش به اون این قدر زیاد میشه که دوست داره بره دانشگاه همون رشته رو قبول بشه …. من خودم ۶سال دارم تکواندو کار میکنم هر روز بیشتر از روز های دیگه بهش علاقه مند میشم … من اصلا از تجربی خوشم نمی‌آمد خانواده همه منو تشویق می‌کردند برو ما تو رو می‌بریم نظام من گوش نمی‌دادم … همش باشگاه مو میرفتم میگفتم نظام دوست دارم ولی تجربی نه تجربی چی آخه…. تا اینکه من متوجه شدم چه رشته های قبول شدم … مشاوره مدرسه وقتی هدایت تحصیلی مو دید گفت برو تجربی موفق میشی … اسم یکی از بهترین مدارس استان گیلان گفت …. من گفتم نه من به یه شرایط میرم تجربی که برم تربیت بدنی … خانواده ام قبول کردن … الان دارم تجربی میخونم تو یکی از بهترین مدارس استان گیلان و نظرم در مورد اینکه دانشگاه برم تربیت بدنی بخونم عوض شده …. دوست دارم یکی از این رشته ها رو قبول بشم … مغز و اعصاب کودکان ، یا نظام بین این دوتا دارم فکر میکنم هر دوتاش با دل جوون دوست دارم .. شما که فرزند تون درس نمیخونم بهتر یه کاری بلد باشه که آینده بدردش بخوره .. الان اگه من هیچ کدوم از این دوتا رو تو کنکور قبول نشم میدونم یه رشته ای بلدم که میتونم پول در بیارم ..
حرفاتون درست ولی چرا همه بچه ها میخوان انتحاب رشته کنن میگن ” مغز و اعصاب” ? شما اول تلاش کن و پزشکی قبول شو بعدش ۷ سال زحمت بکش و جونت دربیاد و بعدش به فکر رشته تخصصت باش از طرف دانشجوی پزشکی که یه روزه نخوابیده
????
جررر ? کره ایا زرنگن??مث نامجون ??
خوبه گفت چین
چه ربطی داشت
عرررر..خرذوق،آرمیییی
واقعا پدرش حق داشت چون من خودمم مخصوصا درس ریاضی رو هر روز با پسرم کار میکنم و حال اون پدر رو درک میکنم که وقتی میبینه اون همه زحمتش هدر رفته حق داره گریه کنه خستگی تو تن آدم میمونه البته خداروشکر نتیجه زحمت من تا این حد به‌در نرفته ولی احتمالا پسرش استعدادش خوب نیست در یادگیری ریاضی.
دلم برای این پدر خیلی میسوزه
سلام
من حال این پدر را درک می کنم
چون خودم در کلاس چهارم در درس ریاضی ضعیف و در درس ادبیات قوی بودم
پدرم باهام ریاضی کار می کرد روز هایی که در خانه بود
روز های امتحان هم مامانم برام معلم خصوصی می گرفت که ریاضی را باهام کار و تمرین کنه
من در کلاس نهم از ریاضی هیچی نمی فهمیدم
روز های امتحان از ترس استرس معلم خصوصی آن می آمد و باهام کار می کرد
چون من از درس ریاضی خوشم نمی آمد
بالاخره شاگرد دوم مدرسه شدم و چون به خاطر اینکه از ریاضی خوشم نمی آمد ۱۷ می گرفتم
بهم می گفتن می توانی بری رشته تجربی بخوانی
ولی من اصلا علاقه ای نداشته ام
رفتم رشته فنی حرفه ای و از بافت فرش و گلیم لذت میبرم و دنیایم تغییر کرد
رفتم به دنیایی پر از رنگ و لعاب و جادویی
از طریق نقشه های فرش قالی می بافم
چون علاقه ام به هنر بیشتر بوده
اگر رشته فنی حرفه ای فرش و گلیم بافی نمی رفتم ،رشته نقاشی را انتخاب می کردم
چیژی نیست این که یک بار این همه تلاش سختی به فنا بره خیلی سخته اما نباید از تلاش و نوآوری برای هدفهمان دست بکشیم خیلی سخته زحمت بی وقفه یک سال کامل هدر بره اما چون یک بار موفق نمیشی به این معنی نیست که هرگز موفق نمیشی دوباره بلند میشی وبا اراده دو برابر شروع میکنی من خودم چون وضع اقتصادی خانوادم خیلی خوب نبود تمام تلاشم کردم تا دانشگاه دولتی قبول بشم و شدم بدون رنج کنچ میسر نمیشود
هر چی هم سعی کنی میشه ولی زیاد نتیجه نمیگیری شاید اصلا استعدادش توی ریاضی نبوده و ددمن اگه میخوای نمرش توی کلاس خوب بشه روش های خودتو بساز مثلا من وقتی بچه بودم برای ضرب ۵ هر عددی ضرب ۵ میشد رو نصف میکردم بعد یک صفر میزاشتم جلوش اگه اعداد فرد بود یکی از کم میکردم نصفش میکردم بعد دوباره یه ۵ میزاشتم یا برای ضرب عدد ۹ هر عددی ضرب در ۹ بشه یک عدد از اون کم میکنیم مثلو ۵ صربدر ۹ یک عدد ازش کم کنیم میشه ۴ ۴ هم با ۵ جمع کنی میشه ۹ یعنی هر عدد یکی تم کنی عد ببینی با چه عددی میشه ۹ برای اعداد صحیح هم منفی در منفی و اینا هم یک رمز بزار مثلا منفی ها رو همیشه فرد در نظر بگیر مثبت ها رو ام همیشه زوج منفی در منفی میشه مثبت یعنی ۱ به اضافه ۱ میشه ۲ یعنی زوج اینجوری روی همشون کار میکنه برای جذز گیری هم روش های خیلی خیلی خیلی خلی راحت تری هم هست
خب شاید استعدادش توی ریاضی نباشه چرا به بچه ها سرکوفت میزنین بخدا جامعه فقط دکتر و وکیل و مهندس نمیخواد هر کسی یک استعدادی دادخواست به جای گریه برو ببین استعداد پسرت تو چیه روی اون تمرکز کن که تقویت بشه انقدر بچه هاتونو اذیت نکنیددددددددد
پسرت رو بیار ایران به درس و تحصیل اینجا نیازی نیست فقط باید دلالی یاد بگیره