محمد حسین قدیری ابیانه: «بدحجاب ها عامل خواستگار نداشتن سایر زنان هستند»

چند روزی است که از آیین نامه جدید برای عفاف و حجاب و افزایش گشت های ارشاد در شهرهای بزرگ خبر می‌رسد و برخی مسئولان غیراجرایی مواضع سخت‌گیرانه‌ای در خصوص اجرای این طرح اتخاذ کرده‌اند. گویا دولت هم در صدد است تا طرح عفاف و حجابی را که در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ تایید شد اما هرگز ابلاغ نشد، این بار اجرایی کند. طرحی که موافقان و مخالفانی هم در میان مردم و هم در میان مسئولان و سیاسیون دارد.

در این راستا بخشی از صحبت‌های محمد حسین قدیری ابیانه، مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام و عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی که پیش‌تر سفیر جمهوری اسلامی ایران در مکزیک، گواتمالا، بلیز و استرالیا بوده را در رابطه با حواشی پیرامون طرح عفاف و حجاب می‌خوانید.

اجرای طرح عفاف و حجاب را که در هفته‌های اخیر کلید خورده چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا شرایط فعلی کشور را برای اجرای این طرح مناسب می‌بینید؟

حرکت‌های افراطی و تلاش برای حذف حجاب اسلامی، موجب شد افکار عمومی جریحه دار شده و تهدید کند که اگر دستگاه‌های مسئول وارد عمل نشوند مردم خودشان وارد شده و این بساط را جمع خواهند کرد. لذا معتقدم این رفتارهای هنجارشکنانه موجب شد مسئولان ذی ربط چاره ای جز ورود نداشته باشند. لازم به ذکر است آنهایی که دم از آزادی حجاب می‌زنند حدی برای آن مشخص نمی کنند. یعنی نمی‌گویند که منظور از آزادی حجاب فقط روسری است یا حدی ندارد و یا حد آن بستگی به خود شخص دارد که تصمیم بگیرد چه حد از پوشش را داشته باشد. مثلا نمی‌گویند مثل قبل می‌خواستند کاملا برهنه در جامعه ظاهر شوند مجاز هستند یا نه و اگر حدی را قایل هستند آن حد چیست؟ و اگر رعایت نشد چگونه جلوی آن ها گرفته شود؟ آیا آنها که حدود الهی را قبول ندارند خود را معیار حدود می‌دانند.

منتقدان طرح حجاب اجباری بر این باورند مسئولان در برابر کم حجاب ها دوگانه رفتار می‌کنند، چون همین زنان کم حجاب در بزنگاه‌های سیاسی همچون انتخابات و راهپیمایی ها محل توجه رسانه ها قرار می‌گیرند و نگاه نظام به آنها حمایتی است اما …

ممکن است در برخورد با پدیده دشمن شاد کن تلاش برای کشف حجاب، افراط و تفریط‌هایی هم صورت بگیرد که موافقان و حتی مخالفانی در بین مسئولان داشته باشد. ورود به این مرحله را باید نتیجه عمل افراطیونی دانست که به بد حجابی و بی حجابی دامن می زنند و از خارج هدایت می‌شوند. کشف حجاب نفعی برای زنان ندارد، دون منزلت زن است که بخواهد توجه جامعه و مردان را به زیبایی های اندام خود جلب کند. ارزش اجتماعی زن طبق اسلام به رنگ پوست، مو و چگونگی اندام او نیست، بلکه به علم و عمل صالح، فعالیت های خیریه و هنری سالم به ویژه به نقش مادری آن است. زنان به جای خودنمایی به فکر خودباوری باشند. وقتی جذابیت های فیزیکی به ارزش اجتماعی تبدیل شود قربانی اول خود زنان هستند. یکی از دلایل اصلی گسترش تجرد، همین خودنمایی هاست که مشاهده می شود. این امر باعث می شود جوانان برای ازدواج به دنبال زنانی باشند که مطابق با زیبایی های نمایشی باشند. حال واقعیت قریب به اتفاق زنان ناشی از آرایش است. در حقیقت این زنان بدحجاب موجب شده اند که بسیاری از زنان به خاطر نداشتن آن زیبایی های اغلب مصنوعی،‌ خواستگار نداشته باشند. این خود دلیلی برای طلاق هم به شمار می رود. البته خودآرایی و خودنمایی برای همسران امری پسندیده و بلکه مستحب است اما نه برای مردان نامحرم.

نقش ضابطان و ماموران اجرای طرح حجاب اجباری را چگونه می‌بینید؟ مرزهای عملی ماموران گشت ارشاد در این مسیر چه باید باشد؟

گاهی در برخوردهای گشت ارشاد با زنان بی حجاب صحنه هایی رخ می‌دهد که چندش آور است اما مقصر آن زنانی هستند که به دستور پلیس بی توجهی کرده و از سوار شدن به خودروی پلیس امتناع می ورزند. اگر قانون را رعایت کنند و همراه پلیس باشند هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد حتی اگر تشخیص پلیس برای دعوت این زنان به سوار شدن به ماشین اشتباه باشد، آنها در نهایت در مرکز آزاد خواهند شد چرا که معمولا تعهدی می گیرند و آنها را رها می سازند. به عقیده من باید در مقابل مقاومت در برابر دستور پلیس جرائم سنگین قائل شد. برخی از این زنان می‌ترسند که آبروی آنان در رابطه با بدحجابی نزد همسر و بستگانشان برود. خب، چرا با بدحجابی زمینه آبروریزی را برای خود فراهم می‌کنند. اما کسی قصد نفرت پراکنی ندارد و گشت ارشاد برای ممانعت از شهوت پراکنی است. زنان نباید به گونه ای لباس بپوشند که شهوت پراکنی کنند. این امر نه برای زنان و نه برای مردان معقول نیست. تلویزیون هم سراغ زنان بی‌حجاب نمی‌روند. گاهی زنان شل حجاب هستند و من معتقدم یک زن چادری به گونه ای صورت خود را به قول معروف هفت قلم آرایش کرده حجابش کمتر از زنی است که شل حجاب است و تلاشی برای خودنمایی ندارد.

بحث دیگری که در لوای اجرای این طرح در روزهای اخیر مطرح می‌شود این است که در شرایط فعلی که کشور نیازمند اقداماتی برای ترمیم اعتماد عمومی است، اما حواشی سخت گیری های سلیقه ای و غیرقانونی ، ممکن است به اعتمادعمومی آسیب بیشتری بزند …

همان‌هایی که بی حجابی و فحشا و خیانت را ترویج می‌کنند، از نظر اقتصادی دنبال ضربه زدن به اقتصاد کشور و معیشت مردم هستند. تقویت اعتماد عمومی به مبارزه با اختلاس ها و رانت ها و فسادهای اقتصادی است که دولت در حال تلاش است و تا حدود زیادی هم ترمیم شده است. تلاش برای فساد اقتصادی مانع از تلاش برای فساد اجتماعی و شهوت پراکنی نیست. رعایت حجاب، امنیت اجتماعی را نیز تقویت می کند.

درواقع، ضابطان و ماموران اجرای طرح عفاف و حجاب تلاش خود را برای رعایت شأن زنان حتی زنان بی حجاب و شهوت پراکن می‌کنند. آنها خودشان هستند که با مقاومت در مقابل پلیس و ماموران ناچار به اقدام فیزیکی برای سوار شدن به ماشین پلیس می‌کنند. برخی حتی به ماموران فحاشی می‌کنند که جرم است و گاه منجر به عصبانی شدن مامور می‌شود. همانطور که به هرکسی که فحش داده شود عصبانی می‌شود.

همه مردم باید در امر به معروف و نهی از منکر فعال باشند اگر همه قوانین را رعایت کنند هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. ما باید خودباوری را از کودکی ایجاد کنیم کسی که خودش را باور داشته باشد به دنبال خودنمایی و شهوت پراکنی نخواهد شد. البته چون زن هستند خودشان نمی‌فهمند که خودنمایی و خودآرایی هرچند ناخواسته موجب تحریک جنسی دیگران می‌شود و نمی‌دانند با خودنمایی چه بلایی بر سر جوانان می‌آورند و عامل گسترش فساد، فحشا، تجرد، طلاق و … می‌شوند.