آشنایی با فواید رژیم پالئو؛ رژیم غارنشینی اجداد ما برای لاغری، مبارزه با سرطان و دیابت

سعیده اکبری چهارشنبه، ۲۹ تیر ۱۴۰۱

رژیم پالئو یا پارینه سنگی خطر ابتلا به سرطان و دیابت را کاهش می دهد و به لاغری و کاهش وزن برای زندگی طولانی تر کمک می کند.

اتخاذ روشی برای غذا خوردن که می تواند یک عمر دوام داشته باشد و تأثیر مثبتی بر طول عمر داشته باشد، ممکن است ساده تر و خوشمزه تر از آنچه فکر می کردید باشد. رژیم پالئو (Paleo diet) یک روش اساسی برای غذا خوردن است که از اجداد باستانی ما الهام گرفته شده است.

رژیم پالئو شامل گوشت بدون چربی، میوه، سبزیجات، دانه های خوراکی و آجیل است، غذاهایی که انسان های ۲.۵ میلیون تا ۱۰,۰۰۰ سال پیش از طریق شکار و گردآوری می توانستند بدست آورند. رژیم پالئو غذاهایی که با رواج کشاورزی در حدود ۱۰,۰۰۰ سال مرسوم شدند را محدود می کرد، غذاهایی که شامل لبنیات، بقولات و غلات بود. بدین ترتیب هدف از رژیم پالئو بازگشت به غذاهایی است که انسان های اولیه می خوردند، زمانی که هنوز کشاورزی متداول نشده بود.

این رژیم غذایی، که رژیم پارینه سنگی، رژیم سرخپوشان، رژیم غارنشینان یا رژیم غذایی عصر حجر نیز نامیده می شود، یک رژیم غذایی مدرن با فواید زیادی برای سلامتی انسان امروز است.

رژیم سرخپوشان غذاهایی را که در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش در زمان ظهور کشاورزی رایج شد، محدود می کند. این غذاها شامل لبنیات، حبوبات و غلات است.

طراحی رژیم غذایی پالئو شبیه چیزی است که اجداد شکارچی و گردآورنده ما هزاران سال پیش می خوردند.

اگرچه نمی‌توان دقیقاً دانست که انسان‌های باستانی در نقاط مختلف جهان چه می‌خوردند، اما محققان معتقدند رژیم غذایی آن‌ها شامل غذاهای کامل بود.

میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، دانه‌ها، گوشت بدون چربی، ماهی و روغن‌ها همگی بخشی از مواردی هستند که باید در رژیم غذایی پالئو گنجانده شوند.

رژیم پالئو برای کاهش وزن

یک مقاله تحقیقاتی رژیم پالئو را با رژیم غذایی مدیترانه ای مقایسه کرد و محققان بر تحمل گلوکز، سطح انسولین، وزن و دور کمر متمرکز شدند.

با توجه به کاهش وزن، دانشمندان دریافتند که شرکت کنندگان در طی ۱۲ هفته با رژیم پالئو حدود ۵ کیلوگرم وزن کم کردند.

در مقابل، کسانی که رژیم مدیترانه ای داشتند در همان دوره ۱۲ هفته ای کمتر از چهار کیلوگرم وزن کم کردند.

کاهش خطر ابتلا به دیابت

در همین مطالعه، محققان بررسی کردند که رژیم غذایی سرخپوشان تا چه حد می تواند بر تحمل گلوکز تأثیر بگذارد. خوب است بدانید گلوکز نشانگری برای مقاومت به انسولین و دیابت است.

از این نظر، پالئو در مقایسه با مدیترانه عملکرد خوبی داشت، زیرا فقط اولی شاهد بهبود تحمل گلوکز بود.

نتیجه گیری از این مطالعه این بود که رژیم پالئو در کمک به کاهش وزن و افزایش تحمل گلوکز در افراد مفید بود.

کاهش خطر سرطان روده

محققان آمریکایی از دانشگاه اموری در آتلانتا عادات غذایی ۲۳۰۱ مرد و زن ۳۰ تا ۷۴ ساله را مورد مطالعه قرار دادند.

شرکت کنندگان بر اساس میزان پارینه سنگی یا Paleolithic بودن رژیم غذایی آنها رتبه بندی شدند.

آنها همچنین برای الگوی غذایی مدیترانه ای مورد آزمایش قرار گرفتند؛ رژیمی که امکان مصرف متوسط شیر، ماست، غلات و الکل را فراهم می کند.

سپس داده های رژیم غذایی با سوابق پزشکی آنها تنظیم شد.

در مجموع، ۵۶۴ نفر به آدنوم کولورکتال مبتلا شدند؛ آدنوم کولورکتال یک تومور خوش خیم و پیش ساز سرطان روده است.

اما برای زنانی که دارای بیشترین رژیم پالئو یا پارینه سنگی بودند، خطر ابتلا به تومور ۲۹ درصد کاهش یافت و کسانی که رژیم غذایی مدیترانه ای داشتند، ۲۶ درصد کمتر در معرض خطر بودند.

برای مردان، این رژیم‌های غذایی تأثیر بیشتری داشتند و شانس آن به ترتیب ۵۱ و ۴۲ درصد کاهش یافت.

هدف رژیم پالئو بازگشت به روش غذا خوردن انسان های اولیه است. استدلال رژیم غذایی این است که بدن انسان از نظر ژنتیکی با رژیم غذایی مدرنی که با شیوه‌های کشاورزی پدید آمده است، مطابقت ندارد؛ ایده‌ای که به عنوان فرضیه ناسازگاری شناخته می‌شود.

این طور که به نظر می رسد ما با شیوه غذا خوردن مشابه به نحوه تغذیه اجداد باستانی خود، کمتر مبتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و افزایش وزن می شویم.