مری بارِت یک عارضه بالقوه جدی بیماری GERD ، مخفف بیماری ریفلاکس معده به مری، است. در مری بارت، بافت طبیعی پوشاننده مری، لوله ای که غذا را از دهان به معده می برد، به بافتی که شبیه پوشش روده است تغییر می کند. حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به علائم مزمن GERD یا ریفلاکس معده به بیماری مری بارت مبتلا می شوند.
مری بارت هیچ علامت خاصی ندارد. اگرچه بیماران مبتلا به مری بارت ممکن است علائم مربوط به GERD را داشته باشند. با این حال، این عارضه خطر ابتلا به آدنوکارسینوم مری را افزایش می دهد، که یک سرطان جدی و بالقوه کشنده مری است.
اگرچه خطر ابتلا به این سرطان در افراد مبتلا به مری بارت بیشتر است، اما این بیماری هنوز نادر است. کمتر از ۱ درصد از افراد مبتلا به مری بارت به این سرطان خاص مبتلا می شوند. با این وجود، اگر مری بارت در شما تشخیص داده شده است، انجام معاینات معمول مری حائز اهمیت است. با معاینه معمول، پزشک می‌تواند سلول‌های پیش سرطانی و سرطانی را در مراحل اولیه، قبل از گسترش و زمانی که بیماری درمان آسان‌تر است، کشف کند.
GERD چیست و چگونه با مری بارت ارتباط دارد؟
افراد مبتلا به GERD یا ریفلاکس معده به مری ممکن است علائمی مانند سوزش سر دل، احساس ترش کردن، سوزش در پشت گلو، سرفه مزمن، لارنژیت و حالت تهوع را تجربه کنند.
هنگامی که غذا یا مایعی را قورت می دهید، به طور خودکار از مری عبور می کند، که یک لوله توخالی و عضلانی است که از گلو به معده شما می رسد. اسفنکتر تحتانی مری، حلقه ای از ماهیچه در انتهای مری، جایی که به معده می پیوندد، است. اسفنکتر از بالا رفتن محتویات معده به مری جلوگیری می کند.
معده برای هضم غذا اسید تولید می کند، اما از اسیدی که تولید می کند نیز محافظت می شود. در زمان ابتلا به ریفلاکس معده یا GERD، محتویات معده به سمت عقب مری جریان می یابد. این به عنوان رفلاکس شناخته می شود.
اکثر افراد مبتلا به رفلاکس اسید به مری بارت مبتلا نمی شوند. اما در بیماران مبتلا به ریفلاکس مکرر اسید، سلول‌های طبیعی مری ممکن است در نهایت با سلول‌هایی که شبیه سلول‌های روده هستند جایگزین شوند و به مری بارت تبدیل شوند.
آیا GERD همیشه باعث مری بارت می شود؟
خیر. همه افراد مبتلا به GERD به مری بارت مبتلا نمی شوند. و همه افراد مبتلا به مری بارت مبتلا به GERD نیستند. اما GERD طولانی مدت عامل خطر اصلی است.
هرکسی می‌تواند به مری بارت مبتلا شود، اما مردان سفیدپوست که به مدت طولانی GERD داشته‌اند، بیشتر از سایرین به آن مبتلا می‌شوند. سایر عوامل خطر شامل شروع GERD در سنین پایین تر و سابقه مصرف سیگار فعلی یا گذشته است.
مری بارت چگونه تشخیص داده می شود؟
از آنجایی که اغلب علائم خاصی در ارتباط با مری بارت وجود ندارد، تنها با آندوسکوپی فوقانی و بیوپسی می توان آن را تشخیص داد. دستورالعمل‌های انجمن گوارش آمریکا غربالگری را در افرادی که عوامل خطر متعددی برای مری بارت دارند توصیه می‌کند. عوامل خطر عبارتند از:
سن بالای ۵۰ سال، جنس مذکر، نژاد سفید، فتق هیاتال، GERD طولانی مدت و اضافه وزن، به خصوص اگر وزن در وسط حمل شود.
برای انجام آندوسکوپی، دکتری به نام متخصص گوارش، پس از دادن آرام‌بخش به بیمار، یک لوله انعطاف‌پذیر بلند را با دوربینی که از پایین گلو متصل است، وارد مری می‌کند. این روند ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما دردناک نیست. اکثر مردم مشکل کمی با آن دارند یا اصلاً مشکلی ندارند.
هنگامی که لوله وارد می شود، پزشک می تواند پوشش مری را به صورت بصری بررسی کند. مری بارت، اگر آنجا باشد، در دوربین قابل مشاهده است، اما تشخیص نیاز به بیوپسی دارد. پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای بررسی زیر میکروسکوپ در آزمایشگاه برای تأیید تشخیص برمی‌دارد.
نمونه از نظر وجود سلول های پیش سرطانی یا سرطان نیز بررسی می شود. اگر بیوپسی وجود مری بارت را تأیید کرد، پزشک احتمالاً آندوسکوپی و بیوپسی بعدی را برای بررسی بافت بیشتر برای علائم اولیه سرطان توصیه می کند.
اگر مری بارت دارید اما سلول های سرطانی یا پیش سرطانی یافت نشد، پزشک همچنان به احتمال زیاد توصیه می کند که آندوسکوپی دوره ای انجام دهید. این یک اقدام احتیاطی است، زیرا سرطان می تواند سال ها پس از تشخیص مری بارت در بافت بارت ایجاد شود. اگر سلول های پیش سرطانی در بیوپسی وجود داشته باشد، پزشک گزینه های درمان و کنترل را با شما در میان می گذارد.
آیا مری بارت قابل درمان است؟
یکی از اهداف اولیه درمان، پیشگیری یا کند کردن رشد مری بارت با درمان و کنترل رفلاکس اسید است. این کار با تغییر سبک زندگی و دارو انجام می شود. تغییرات سبک زندگی شامل انجام اقداماتی مانند:
در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد کنید. غذاهای چرب، شکلات، کافئین، غذاهای تند و نعناع فلفلی می توانند رفلاکس را تشدید کنند.
از الکل، نوشیدنی های کافئین دار و تنباکو خودداری کنید.
کاهش وزن. اضافه وزن خطر رفلاکس را افزایش می دهد.
در حالی که سر تخت بالا است بخوابید. خوابیدن با سر بالا ممکن است به جلوگیری از سرازیر شدن اسید معده به مری کمک کند.
تا ۳ ساعت بعد از صرف غذا دراز نکشید.
تمام داروها را با آب فراوان مصرف کنید.
پزشک همچنین ممکن است داروهایی را برای کمک تجویز کند. این داروها می تواند شامل موارد زیر باشد:
مهارکننده های پمپ پروتون که تولید اسید معده را کاهش می دهند
آنتی اسیدها برای خنثی کردن اسید معده
مسدود کننده های H2 که ترشح اسید معده را کاهش می دهند
عوامل ترویجی؛ داروهایی که حرکت غذا را از معده به روده سرعت می بخشد
آیا درمان هایی وجود دارد که به طور خاص مری بارت را هدف قرار دهد؟
چندین روش درمانی از جمله جراحی وجود دارد که به طور خاص برای تمرکز بر بافت غیر طبیعی طراحی شده است. این روش ها عبارتند از:
فرسایش با فرکانس رادیویی (RFA) از امواج رادیویی ارسال شده از طریق آندوسکوپ وارد شده به مری برای از بین بردن سلول های غیر طبیعی و در عین حال محافظت از سلول های سالم زیر آن استفاده می کند.
درمان فوتودینامیک (PDT) از لیزر از طریق آندوسکوپ برای از بین بردن سلول های غیر طبیعی در پوشش بدون آسیب رساندن به بافت طبیعی استفاده می کند. بیمار ، قبل از عمل، دارویی به نام فوتوفرین مصرف می کند که باعث می شود سلول ها به نور حساس شوند.
کرایوتراپی اسپری آندوسکوپی تکنیک جدیدتری است که از نیتروژن سرد یا گاز دی اکسید کربن از طریق آندوسکوپ برای منجمد کردن سلول های غیر طبیعی استفاده می کند.
رزکسیون مخاطی آندوسکوپی (EMR) پوشش غیر طبیعی را بلند می کند و دیواره مری را قبل از اینکه از طریق آندوسکوپ خارج شود جدا می کند. هدف حذف هر گونه سلول پیش سرطانی یا سرطانی موجود در پوشش است. اگر سلول های سرطانی وجود داشته باشند، ابتدا سونوگرافی انجام می شود تا مطمئن شود که سرطان به عمق دیواره های مری حرکت نکرده باشد.
در مواردی که پیش سرطان شدید (دیسپلازی) یا سرطان تشخیص داده شده باشد، جراحی برای برداشتن بیشترِ مری یک گزینه است. پس از تشخیص، هرچه زودتر جراحی انجام شود، شانس بهبودی بیشتر است.
حرف آخر
مهم است که چندین واقعیت را در ذهن داشته باشید:
GERD در میان بزرگسالان آمریکایی شایع است.
تنها درصد کمی از افراد مبتلا به GERD (کمتر از یک نفر از هر ۱۰ نفر) به مری بارت مبتلا می شوند.
کمتر از ۱ درصد از مبتلایان به مری بارت سالانه به سرطان مری مبتلا می شوند.
تشخیص مری بارت دلیلی برای هشدار جدی نیست. با این حال، مری بارت می تواند منجر به تغییرات پیش سرطانی در تعداد کمی از افراد شود و خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. بنابراین، تشخیص دلیلی برای همکاری با پزشک برای مراقب سلامتی شماست.
بدون نظر