بعد از جنگ کره، کره جنوبی از یکی از فقیرترین کشورهای جهان به یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تبدیل شد، اتفاقی که تماماً در عرض حدوداً ۵۰ سال رخ داد. بسیاری از متولدان نسل هزاره و جوانان امروزی که با جریان موسوم به hallyu آشنا هستند- جریانی در کره جنوبی که باعث افزایش بی سابقه محبوبیت سریال های درام کره ای و موسیقی پاپ کرده ای در نقاط مختلف جهان شد- می دانند که ااین اتفاق با ظهور شبکه سازی اجتماعی و پلتفرم های اشتراک ویدیو رخ داده است. علاوه بر آن، موفقیت بین المللی کمپانی هایی مانند سامسونگ، ال جی و هیوندای در کنار محبوبیت گسترده غذا و فرهنگ کره جنوبی باعث شده این کشور در عرصه فرهنگ و اقتصاد پیشرو باشد. با این وجود واقعیت های جالبی و عجیبی در مورد کره شمالی وجود دارد که باور برخی از آن ها دشوار بوده یا دستکم برای خارجی ها سرگرم کننده و جذاب است.
۱- در کره جنوبی، نوزادان تازه متولد شده یک ساله در نظر گرفته می شوند. سن آن ها در واقع در روز اول سال نو میلادی اضافه می شود و نه در روز تولدشان
سن کره ای که با نام های «سن اسمی»، «سن ماه قمری» یا «سن آسیای شرقی» شناخه می شود در واقع شیوه محاسبه متفاوتی با دیگر نقاط جهان دارد. واحد سن افراد در کره جنوبی همان «سال» فارسی است و به همین خاطر در جریان اولین سال تقویمی زندگی هر فردی، سن او یک سال است. در طول سال تقویمی ششم نیز سن هر کس ۵ سال است. بدین ترتیب تمام کسانی که در سال تقویمی مشابهی به دنیا آمده اند یک سال سن دارند. نتیجه جالب این سیستم شمارش سن این است که نوزادی که در آخرین روزهای ماه دسامبر به دنیا آمده، پس از تنها چند روز دو ساله خواهد بود. امروزه کره ای ها از سیستم سن بین المللی نیز استفاده می کنند که با عنوان «مَن-نای» یا سن کامل یا واقعی شناخته می شود. سیستم بین المللی محاسبه سن برای امور قانونی و رسمی و همچنین آغاز مدرسه و سن بلوغ استفاده می شود .
۲- در ۱۴ آوریل هر سال، کره ای های مجرد روزی به نام «روز سیاه» را جشن می گیرند که برعکس روز ولنتاین و روز سفید است. در این روز مجردهای کره ای دور هم جمع شده، لباس سیاه پوشیده و در حالی که نودل می خورند مجرد بودن را به همدیگر تسلیت می گویند
در کره جنوبی، در حالی که زنان در روز ولنتاین به مردان شکلات هدیه می دهند، مردان در روز ۱۴ مارس که روز سفید نام دارد به زنان شکلات می دهند. روز سفید در ابتدا در سال ۱۹۷۸ در ژاپن جشن گرفته شد و مبدع آن انجمن صنایع شیرینی پزی ملی این کشور بود که در پاسخ به روز ولنتاین این مناسبت را ابداع کرد. روز سیاه در همان روز از ماه بعد جشن گرفته می شود و برای کسانی است که نه برای ولنتاین و نه روز سفید، هدیه ای از عشق خود دریافت نکرده اند زیرا مجرد هستند. افرادی که در جشن روز سیاه شرکت می کنند، لباس های سیاه پوشیده و غذاهای سیاه رنگ به یکدیگر می دهند، به ویزه یک نودل چینی-کره ای به نام jajangmyeon که با سس لوبیای شیرین سیاه تهیه می شود.
برای تداوم این سنت، دولت کره جنوبی تعطیلاتی در روز چهاردهم ماه های بعدی در نظر گرفته است که شامل روز خاطرات در ماه ژانویه، روز زرد یا رُز در ماه می، روز بوسه در ماه ژوئن، روز نقره ای در ماه جولای، روز سبز در ماه آگوست، روز عکس در ماه سپتامبر، روز شراب در ماه اکتبر، روز فیلم یا سینما در ماه نوامبر و روز بغل کردن در ماه دسامبر است. تمامی این مناسبت ها باعث بازاریابی روزانه شده اند، نوعی استراتژی بازاریابی که در آن کسب و کارها محصولاتشان را بر اساس تعطیلاتی خاص تبلیغ می کنند. همچنین برندهای کره ای در این روزها مراسماتی مانند آشنایی سریع زن و مرد، رقابت های خوردن نودل مخصوص روز سیاه یا فروش های تخفیف دار برگزار می کنند.
۳- گروه بی تی اس یک گروه پسرانه موسیقی پاپ کره ای با هفت عضو است که هر ساله بیش از ۳.۶ میلیارد دلار برای اقتصاد این کشور ارز آوری دارد. در سال ۲۰۱۸، دلیل یک نفر از هر ۱۳ نفری که به کره جنوبی سفر کرده بودند، گروه بی تی اس بود
گروه بی تی اس، BTS یا Bangtan Boys یک گروه هفت نفره موسیقی پاپ کره ای است که در سال ۲۰۱۳ در سئول شکل گرفت. این گروه که در ابتدا موسیقی هیپ هاپ تولید می کرد وارد دیگر حوزه های موسیقی نیز شده و آلبوم های پرطرفدار بسیایر مانند The Most Beautiful Moment in Life, Part 2 (2015), The Most Beautiful Moment in Life: Young Forever (2016) و Wings (2016) منتشر کرد که برای اولین بار در تاریخ کره جنوبی، ترانه ای از یک گروه کره ای را به فهرست ۲۰۰ ترانه برتر در ایالات متحده وارد کرد. با آلبوم های Love Yourself: Tear (2018), Love Yourself: Answer (2018) وMap of the Soul: Persona (2019) بود که گروه بی تی اس در کنار گروه بیتلز به تنها گروه موسیقی تبدیل شد که در کمتر از یک سال رکورد سه آلبوم در صدر چارت های موسیقی را به خود اختصاص داد.
گروه بی تی است چنان شناخته شده و تاثیرگذار شده است که از آن ها خواسته شد در ۳۷اُمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل حضور یافته و در حضور ۴۰۰ مقام رسمی در کنسرت دوستی کره جنوبی-فرانسه اجرا داشته باشند. آن ها همچنین جوان ترین شخصیت هایی هستند که جایزه شایستگی فرهنگی را به خاطر مشارکتشان در توسعه فرهنگ و زبان کره ای از رییس جمهور این کشور دریافت می کنند. بین سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸، افزایش قابل توجه فروش های آنلاین در کره جنوبی به محبوبیت گسترده گروه بی تی اس نسبت داده شده است. اثرات تجاری محبوبیت این گروه که با نام «اثر بی تی اس» شناخته می شود شغل های جدیدی برای بسیاری از کره ای ها ایجاد کرده و ظهور ستاره های جدیدی در این کشور را در پی داشته است. در یک مورد، بی تی اس قراردادی با بانک کی بی کوکمین منعقد کرد و پس از این اتفاق بود که تعداد حساب های پس انداز این بانک ۶ برابر شد. همچنین ارزش سهام کمپانی های مرتبط با این گروه موسیقی نیز به شدت افزایش یافته است.
۴- برخی از مردم کره جنوبی از بیماری تترافوبیا یا ترس از عدد چهار رنج می برند. به همین دلیل در کره جنوبی، از نام بردن عدد چهار در شمارش طبقات، به ویژه در بیمارستان ها و ساختمان های عمومی، دکمه آسانسورها و شماره آپارتمان ها خودداری می شود
واژه چینی-کره ای برای عدد چهار، (사) با تلفط «سو» است که صدای مشابه واژه کره ای معادل «فوت شده» یا «مرده» دارد. بدین ترتیب برخی از مرم کره از عدد چهار می ترسند و به همین خاطر است که تقریباً همه جا عدد چهار نادیده گرفته می شود وقتی پای شمارش طبقات و ساختمان ها به میان می آید. در برخی نقاط، به جای عدد چهار از حرف F برای اشاره به طبقه چهارم استفاده می شود، به ویژه در آسانسورها. در صورتی که در ساختمانی به کررات از عدد ۴ استفاده شده باشد قیمت آن آپارتمان کاهش می یابد. برخی از ترکیبات عددی حاوی عدد چهار که برای کره ای ها معنای بسیار بدی دارند، اعداد ۱۴ و ۴۴ هستند که اولی صدایی شبیه صدای عبارت «زمان مرگ» دارد و دومی کره ای ها را به یاد «مرده و فوت کرده» می اندازد.
۵- در کره جنوبی، کودکان زیر ۱۶ سال اجازه انجام بازی های آنلاین از نیمه شب تا شش صبح را ندارند
این قانون که با نام «قانون خاموشی»، «قانون اصلاح محافظت از جوانان» یا «قانون سیندرلا» نیز شناخته می شود بعد از درخواست ها از گروه های عمومی در اکتبر ۲۰۰۴ شکل گرفت. سال بعد بود که دو عضو حزب بزرگ می طرحی را به مجلس ارائه کردند که نسخه اولیه قانون خاموشی بود اما به تصویب نرسید. در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بود که قانون حفاظت از نوجوانان دو بار توسط حزبی دیگر مطرح شد. بعدها وزارت فرهنگ و گردشگری و وزارت برابری جنسیتی و خانواده تصمیم گرفت که روی این قوانین به صورت جداگانه کار شود و در نهایت در سال ۲۰۱۰ بود که نسخه اصلی نهایی شد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، در کره جنوبی، حدود ۸ درصد از جمعیت بین ۹ تا ۳۹ سال و ۱۴ درصد از افراد بین ۹ تا ۱۲ سال از اعتیاد به اینترنت رنج می برند.
۶- تعداد رستوران های مرغ سوخاری در کره جنوبی از تعداد رستوران های مک دونالدز در سراسر جهان نیز بیشتر است
از لحاظ سنت و تاریخ، کره ای جوجه را به صورت بخارپز یا سوپ یا حالت آبگوشتی سرو می کنند. ایده سرخ کردن جوجه یا مرغ سوخاری به دوران جنگ کره باز می گردد، زمانی که آمریکایی ها در دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی دکه های مرغ سوخاری را در سئول، بوسان، پیونگ تاک و سونگتان مستقر کردند. در سال ۱۹۷۵، وقتی مردی به نام یو سئوک-هو برای ادامه تحصیل به ایالات متحده رفت، کسب و کاری در حوزه مرغ سوخاری راه اندازی کرده و برند «جینسنگ چیکن» را به ثبت رساند. در سال ۱۹۷۷ بود که او اولین فرانچایز کسب و کاری خود را به نام Lims Chicken در کره جنوبی راه اندازی کرد. در سال ۱۹۸۲، مرد دیگری به نام یانگ هی-کوون، صاحب برند Pelicana Chicken، شروع به فروش مرغ سوخاری با لایه ای از سس شیرین و تند کرد تا تردی بیرونی مرغ را نرم تر کرده و برای مشتریان کره ای دلپذیرتر سازد.
بعد از بحران مالی در آسیا بود که بسیاری کسب و کارهای مرتبط با مرغ سوخاری راه اندازی کردند و به خاطر اینکه سرمایه گذاری زیادی در این کسب و کار لازم نیست، این ترند همچنان ادامه دارد. بدین ترتیب مرغ سوخاری به یکی از رایج ترین پیش غذاها و اسنک ها در کره جنوبی تبدیل شده و بیش از تا سال ۲۰۱۷ بیش از ۵۰,۰۰۰ رستوران سرو کننده مرغ سوخاری در کره به ثبت رسیده است. در مقایسه باید بدانید که تعداد رستوران های مک دونالدز در سراسر جهان در سال ۲۰۱۸ تنها ۳۷,۸۵۵ مورد بوده است.
۷- گوگل مپس نقشه ای برای مسیرهای رانندگی در کره جنوبی ارائه نکرده زیرا در کره جنوبی قانونی وجود دارد که استفاده از نقشه را محدود می سازد
شاید این موضوع خنده دار باشد زیرا کره جنوبی یکی از سریع ترین اینترنت های جهان را دارد، حتی سریع تر از اینترنت ایالات متحده. اما کره جنوبی تنها کشوری است که در گوگل مپس مسیرهای رانندگی یا پیاده روی ندارد در حالی که همسایه اش، کره شمالی، چنین قابلیتی دارد. دلیل این محدودیت ها این است که بعد از جنگ کره در اوایل دهه ۱۹۵۰، قانون توسعه صنعت داده های فضایی و قانون توسعه پایگاه ها و سازه های نظامی تصویب شده است. این قوانین دسترسی به داده های نقشه ای خارج از کره جنوبی را دشوار کرده و از افتادن این داده ها به دست دشمنان (کره شمالی) در منطقه غیرنظامی بین دو کشور جلوگیری می کند. با این وجود در سال ۲۰۱۶ بود که دولت کره جنوبی داده های نقشه ای را فراهم ساخت با این شرط که مکان های مهم، پایگاه های نظامی و ادارات دولتی با رزولوشن کمی نمایش داده شوند. گوگل با این پیشنهاد مخالفت کرد. اپل مپس نیز باید از همین قوانین سختگیرانه پیروی کند. با این وجود سرویس های نقشه ای داخلی در کره جنوبی مانند Naver و Kakao وجود دارد که مسیریابی برای شهروندان داخلی را فراهم می سازند.
۸- درآمد سامسونگ بیش از ۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی کره جنوبی را به خود اختصاص می دهد. برای هر شهروند کره ای این امکان وجود دارد که در کارخانه های سامسونگ به دنیا بیاید، زندگی کند، تحصیل و کار کند و همانجا بمیرد
کمپانی سامسونگ که در سال ۱۹۳۸ به عنوان یک کمپانی تجاری توسط لی بیونگ-چول تاسیس شد، بزرگ ترین هلدینگ تجاری در کره جنوبی است. در دهه های بعدی، سامسونگ کسب و کار خود را به فرآوری غذا، نساجی، بیمه، امنیت فیزیکی و خرده فروشی توسعه داده و در دهه ۶۰ و ۷۰ بود که وارد عرصه الکترونیک، کشتی سازی و ساخت و ساز شد. بعد از مرگ لی در سال ۱۹۸۷، سامسونگ به چهار گروه تجاری جدا و غیرمرتبط تقسیم شد که عبارتند از: Samsung Group, Shinsegae Group, CJ Group و Hansol Group. در دهه ۹۰ بود که گروه سامسونگ شروع به افزایش حضور خود در بازارهای بین المللی کرده و قراردادهای ساخت و ساز بسیاری مانند ساخت یکی از دو برج های پتروناس در مالزی، تایپه ۱۰۱ در تایوان و برج خلیفه در امارات متحده عربی را منعقد کرد. همچنین این شرکت به بزرگ ترین تولید کننده چیپ حافظه و صفحه نمایش ال سی دی در جهان تبدیل شد.
در سال ۲۰۱۲ بود که سامسونگ به بزرگ ترین سازنده تلفن همراه در جهان بر اساس تعداد گوشی های همراه به فروش رفته تبدیل شد و نوکیا را پشت سر گذاشت. اگر چه اکثر مردم سامسونگ را به عنوان یک کمپانی حوزه تکنولوژی می شناسند اما در کسب و کارهای متعددی فعالیت دارد. کمپانی سامسونگ را نیروی اصلی در پدیده اقتصادی موسوم به «معجزه رودخانه هان» می دانند، دوره ای که در آن کره جنوبی از کشوری در حال توسعه به یک کشور توسعه یافته شبیه آلمان پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شد. حدود یک پنجم کل صادرات کره جنوبی به شرکت های مرتبط با سامسونگ مربوط است که بیش از ۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد.
۹- تنها افراد دارای ناتوانی بینایی اجازه دارند به عنوان ماساژورهای دارای مجوز در کره جنوبی فعالیت کنند. تاریخچه این قانون به حدود یک صد سال قبل باز می گردد وقتی استعمارگران ژاپنی این قانون را برای اطمینان از توانایی افراد نابینا در کسب درآمد اعمال کردند
بر اساس قوانین وزارت بهداشت کره جنوبی، در سال ۲۰۱۸، در حدود ۹,۷۴۲ ماساژور نابینا در بیش از ۱,۳۰۰ مرکز ماساژ قانونی این کشور مشغول به کار بوده اند. اما این عدد تنها درصد اندکی از تمام کسانی است که در این کشور کسب و کار ماساژ دارند زیرا اکثر ماساژورهای فعال در کره جنوبی از چین و تایلند وارد شده تا بتوانند در مراکز غیرقانونی ماساژ به بازار رو به گسترش این کسب و کار پاسخ دهند. قانون نابینا بودن ماساژورها در سال ۱۹۱۳ اعمال شده و علیرغم اینکه بارها برای لغو آن اقدامات قانونی صورت گرفته اما دادگاه قانون اساسی کره جنوبی همچنان اجرای این قانون را الزامی می داند. دادگاه قانون اساسی کره جنوبی می گوید که «کسب و کار ماساژ در عمل تنها شغلی است که افراد دارای ناتوانی بینایی از انجام آن لذت می برند» و سیستم کنونی قانون بقای این بخش از جامعه از لحاظ اقتصادی را تضمین می کند. هر کسی که این قانون را نقض کند با مجازات ۵ سال زندان و جریمه ای تا ۵۰ میلیون وون معادل بیش از ۴۳ هزار دلار مواجه خواهد شد.
۱۰- در میان ۱۰ نام خانوادگی پرتکرار در کره جنوبی، ۴۴.۶ درصد آن ها کیم، لی یا پارک هستند در حالی که مابقی یکی از هفت نام خانوادگی چوی، جونگ، کانگ، جو، یون، جانگ و لیم است
نام های خانوادگی در کره جنوبی نام های عشیره ها و خاندان هایی است که هر خانواده به آن ها تعلق دارد. در سال ۲۰۰، حدود ۲۸۰ نام خانوادگی عمده در کره جنوبی به کار می رفت و نام خانوادگی نزدیک به نیمی از مردم این کشور، کیم، لی یا پارک بود. بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵، جهش بزرگی رخ داد و بیش از ۴,۸۰۰ نام خانوادگی جدید به خاطر خانواده های با تاریخچه خارجی و دادن شهروندی به افراد خارجی در کره جنوبی معرفی شد. در مجموع، بیش از ۵۵۸۲ نام خانوادگی مختلف در کره جنوبی وجود دارد اما علیرغم این نام های خانوادگی جدید، اکثریت مردم کره از همان نام های خانوادگی پرطرفدار ده گانه استفاده می کنند. کیم نام خانوادگی حدود ۲۱ درصد از جمعیت کره جنوبی است، در حالی که درصد نام خانوادگی لی ۱۴.۸ درصد، پارک ۸.۵ درصد، چوی ۴.۷ درصد و جونگ ۴.۴ درصد است.
شماره ۱۰ اصلا درست نیست.
کره ای ها حدود ۳۰۰ تا نام خانوادگی دارن که اکثرشون یک هجاییه و دو هجایی اونقدر کمه که در میلیون پیدا میشه.
جز این هایی که نوشته نام های خانوادگی دیگه هم هستن و درست نیست که نام های خانوادگیشون فقط همین ۱۰ تاست.نام های خانوادگی دیگه هم هست.مثلا اوه مثل شهردار سئول اوه سهون یا ها، هان، یو، گیل، به، شیم، نا، ریو، بک و…..این ها همه نام های خانوادگی دیگه ای هستن که در کره رواج داره. از خاندان های قدیمی جوسانی، بکجه ای، و گوریویی اومدن.
اگه امکانش هست متن رو درست کنید.
جالب بود
شماره ۱۰ اصلا درست نیست.
کره ای ها حدود ۳۰۰ تا نام خانوادگی دارن که اکثرشون یک هجاییه و دو هجایی اونقدر کمه که در میلیون پیدا میشه.
جز این هایی که نوشته نام های خانوادگی دیگه هم هستن و درست نیست که نام های خانوادگیشون فقط همین ۱۰ تاست.نام های خانوادگی دیگه هم هست.مثلا اوه مثل شهردار سئول اوه سهون یا ها، هان، یو، گیل، به، شیم، نا، ریو، بک و…..این ها همه نام های خانوادگی دیگه ای هستن که در کره رواج داره. از خاندان های قدیمی جوسانی، بکجه ای، و گوریویی اومدن.
اگه امکانش هست متن رو درست کنید.