با پرواز تنها چند متر بالاتر از سطح آب با سرعتی قابل مقایسه با سرعت هواپیماهای مسافربری معمول، این هتل پرنده غول پیکر می توانست حدود ۳,۰۰۰ مسافر را با سرعت نزدیک به ۴۶۰ مایل در ساعت جابجا کند. هتل پرنده موسوم به Aerocon Wingship می توانست راهی بی سابقه برای سفر باشد که بزرگ ترین هواپیماهای مسافربری را نیز شکست می داد زیرا دو برابر یک جمبو جت جثه داشت. با برنامه های جاه طلبانه برای حمل هزاران مسافر و ۱,۵۰۰ تن بار، این هیولای ۴۰۰ تنی با ۵۶۶ فوت طول، یک پرنده مفهومی بود که توسط پروژه های تحقیقات پیشرفته دفاعی ایالات متحده موسوم به دارپا طراحی شده بود. مهندسان پیش بینی کرده بودند که این پرنده می تواند با استفاده از ۲۰ موتور راکتی خود که به دو بال نزدیک به دماغه هواپیما نصب شده بودند، مسافتی به طول ۱۲۰۰۰ مایل را بپیماید.
اما برخلاف هواپیماهایی که در فاصله هزاران پایی از سطح زمین پرواز می کنند، Aerocon تنها چند متر بالاتر از سطح آب و به کمک مفهومی به نام اثر زمینی پرواز می کرد، اثری که باعث شکل گیری حبابی از هوا در زیر شکم هواپیما می شد. کارکرد این پدیده شبیه همان چیزی است که در هاورکرافت ها مورد استفاده قرار می گیرد اما به خودروها امکان می دهد تا در سرعت هایی بسیار بالاتر از هاورکرافت حرکت کرده و ثبات بیشتری داشته باشد و بدین ترتیب امکان ساخت و بکارگیری کشتی های پرنده غول پیکری مانند Aerocon Wingship امکانپذیر می شود. این پرنده غول پیکر برای پرواز بر فراز اقیانوس آتلانتیک بین آمریکا و اروپا طراحی شده بود. اما با این برد قابل توجه، این هتل پرنده می توانست بدون توقف فاصله بین ایالات متحده تا ژاپن، استرالیا، چین و هر نقطه ای در جهان را طی کند. طول بین دو بال این هواپیما ۱۰۰ متر بوده که به اندازه طول یک زمین فوتبال است.
همچنین این پرنده می توانست باری به اندازه ۳۰ برابر قدرت یک بویینگ ۷۴۷ را حمل کند که بارهایی در مقیاس کشتی های باربری را با سرعت هواپیماها جابجا کند در حالی که در ارتفاع حدود ۳۰ متری از سطح دریا قرار داشت. انتظار می رفت که این کشتی پرنده بسیار لاکچری بوده و دارای سوییت های خواب، کافه و رستوران باشد، همان چیزی که در کشتی های کروز می بینیم. این پرنده بزرگ امکان لنگر انداختن در بنادر و باز کردن درهای عقبی مانند درب هواپیماهای باربری را داشت که به مسافران امکان می داد خودروهایشان را نیز با خود به درون هواپیما بیاورند.
استیون هوکر، طراح ارشد Aerocon Wingship بعد از تماشای هواپیماهای مشابهی که توسط اتحاد جماهیر شوروی – مانند Caspian Sea Monster- ساخته شده بود به ایده ساخت این هتل پرنده رسید. هیولای دریای کاسپین روسی یک پرنده آزمایشی بود که می توانست به سرعت ۳۱۱ مایل بر ساعت برسد اما تنها یک نمونه از آن ساخته شد. نمونه ای که استیون هوکر می خواست بسازد بهتر از مدل روسی بوده و ۱۰ برابر نیز بزرگ تر از آن بود. قیمت بلیط مسافرت با این هواپیمای غول پیکر که قرار بود در دهه ۱۹۹۰ ساخته و راه اندازی شود تنها ۶۰ پوند تعیین شده بود. به دلیل استفاده از مفهوم اثر زمینی، هر چه این پرنده بزرگ تر می بود، نتیجه کار نیز به همان اندازه بهتر بود. هزینه ساخت این هواپیمای پرنده ۶۰۰ میلیون دلار برآورد شده بود.
ارتش ایالات متحده قصد داشت ۱۳ فروند از این هواپیمای غول پیکر را خریداری کند که هزینه ساخت را به رقم قابل توجه ۱۵ میلیارد دلار می رساند. بر اساس برآوردهای پنتاگون که به این پروژه بسیار علاقمند بود، Aerocon Wingship می توانست تا ۳۲ هلیکوپتر، ۲۰ تانک، ۴ لندینگ کرافت و حدود ۲,۰۰۰ سرباز را در خود جای دهد. اما در نهایت به دلیل ریسک بالای فنی پروژه، پنتاگون ادامه پروژه را رها کرد.
طالبان با یاماها۱۰۰ بعد از بیست سال تسلط برافغانستان حریف شد وفراریشون داد.کجای کارید
هه
هه
هه
سرچ کنید غول خزر
چی میگی اصلا چه ربطی داشت