«قطار هوایی» جدید چین که بدون تماس با ریل و بی نیاز از الکتریسیته حرکت می‌کند + ویدیو

چین به خاطر قطارهای گلوله ای آینده نگرانه دارای قابلیت تعلیق مغناطیسی (maglev) شناخته می شود که از الکترومگنت ها برای به پیش راندن واگن ها روی ریل ها با سرعت های بالا استفاده می کنند. اکنون این کشور از اولین خط معلق maglev با مگنت های دائمی رونمایی کرده است که مهندسان چینی مدعی هستند می تواند این «قطار هوایی» را حتی بدون نیروی الکتریسیته در هوا نگه دارد. این خط ریلی آزمایشی ۲۶۰۰ فوتی که با نام «ریل سرخ» (Red Rail) شناخته می شود در شهر ژینگ گوو در استان جیانگسی در جنوب چین قرار دارد. این خط ریلی از مگنت ها (آهنربا)ی قوی برای تولید نیروی دافعه مداوم کافی برای بالا کشیدن واگنی با ۸۸ مسافر استفاده می کند.

برخلاف خطوط maglev کنونی، این خط ریلی معلق در حدود ۳۳ فوتی سطح زمین عمل می کند. در شرایطی که قطار بی صدا با سرعت بیش از ۵۰ مایل بر ساعت در حرکت است، هیچ تماس فیزیکی با ریل ندارد. استفاده از آهنرباهای دائمی به جای الکترومگنت ها و نداشتن اصطکاک با ریل بدین معناست که تنها مقدار کمی الکتریسیته برای راه انداختن واگن قطار نیاز است. خط راه آهن نیز تشعشع الکترومغناطیسی بسیار کمتری نسبت به خطوط maglev متداول تولید می کند، تشعشعی که می تواند محیط زیست و سلامت افراد آن حوالی را به خطر بیندازد. همچنین ساخت این خط راه آهن بسیار ارزان تر است و حدود یک دهم مقدار مورد نیاز برای ساخت یک مترو است. این قابلیت فنی به خاطر وفور یک سری عناصر زمینی نادر در چین امکانپذیر است که برای ساخت مگنت های دائمی قطار حیاتی هستند.

افزودن این عناصر زمینی نادر به مگنت باعث افزایش قابل توجه طول عمر آن ها می شود. برای مثال،  نئودیمیوم (Neodymium) می تواند از دست رفتن قدرت مغناطیسی را به کمتر از ۵ درصد در طی یک قرن کاهش دهد. چین بیش از ۴۰ درصد ذخیره جهانی عناصر نادر زمینی را در خود دارد که دو برابر ذخایر کشور همسایه اش ویتنام است، کشوری که در رتبه دوم بالاترین ذخایر عناصر نادر زمینی در جهان قرار دارد. همچنین چین بیش از هر کشور دیگری در جهان ذخیره معادن فلز دارد و در سال ۲۰۲۰، تنها شش کمپانی چینی دولتی، نزدیک به ۸۵ درصد از عناصر نادر زمینی جهان را تولید کرده اند.

مقامات محلی در حال حاضر مشغول آزمایش کردن Red Rail در مسیری به طول نیم مایل هستند اما قصد دارند بعد از اتمام تست های اولیه، این مسیر را به ۴.۷ مایل افزایش دهند. حداکثر سرعت اغلب خطوط زیرزمینی بومی راه آهن حدود ۵۰ مایل بر ساعت است اما یک قطار مگالو با مگنت دائمی که تماماً با هوش مصنوعی حرکت می کند می تواند به سرعت ۷۵ مایل بر ساعت نیز برسد.