بقایای یک خون آشام ماده که با یک داس به دور گلویش و یک انگشت پای قفل‌شده به زمین چسبانده شده بود تا زنده نشود در روستایی در لهستان پیدا شد.
محققان در جریان باستان شناسی در گورستانی مربوط به قرن ۱۷ در روستان پیِن (Pien) بقایای یک اسکلت با دندانی بیرون زده و کلاهی ابریشمی بر سر را یافتند که نشان می‌دهد او از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بوده است.
پروفسور داریوش پولینسکی، سرپرست این تیم باستان شناسی گفت شکل دفن این اسکلت غیرعادی است. او می‌گوید: «از راه‌های محافظت در برابر بازگشت مردگان می‌توان به بریدن سر یا پاها، گذاشتن صورت فرد فوت‌شده رو به زمین، سوزاندن و کوبیدن آنها با سنگ اشاره کرد.»
او می‌گوید: «داس صاف گذاشته نشده بود، بلکه به گونه‌ای روی گردن قرار گرفته بود که اگر متوفی سعی کرد بلند شود، گردنش بریده یا زخمی شود.» او همچنین افزود انگشت شست قفل‌شده پای چپ احتمالا نمادی از خاتمه یک صحنه نمایش و عدم امکان بازگشت است.
افسانه های ثبت شده مربوط به مردگان متحرک در اروپای شرقی به قرن یازدهم بازمی‌گردد. مردم در آن زمان می‌ترسیدند که برخی از دفن‌شده‌ها در قالب هیولاهای خونخوار به روی زمین بازگشته و زنده ها را به وحشت بیندازند. یافتن مکان‌هایی که در آن جمجه مرده ها با یک میله فلزی یا عصا در هم کوبیده شده غیرمعمول نیست. مردم در آن زمان معتقد بودند که این یکی از راه‌های اطمینان از این نکته بود که این مردگان، مُرده باقی می‌مانند.
در برخی از نقاط این قاره به ویژه در میان اسلاوها، اعتقاد به افسانه های خون آشام ها چنان گسترده شد که به وحشت عمومی و حتی اعدام افرادی که تصور می‌شد خون آشام باشند منجر شد. افرادی که به‌طور نابهنگام -ازجمله خودکشی- می‌مردند اغلب مظنون به خون آشام بودن بودند و بدن‌هایشان مثله می‌شد تا از برخاستنشان از گور پس از مرگ جلوگیری شود.
در سال ۲۰۱۵ باستان شناسان در روستای دروسکو (Drewsko)، ۲۰۰ کیلومتر دورتر از پیِن پنج اسکلت را یافتند که به روشی مشابه در یک گورستان ۴۰۰ ساله مدفون شده بودند.
بر گلوی یک مرد بالغ بین ۳۵ تا ۴۴ ساله و یک زن حدود ۳۵ تا ۳۹ ساله داس‌هایی فشار داده شده بود. زن مسن‌تری که به نظر می‌رسید هنگام مرگ ۵۰ تا ۶۰ سال سن داشت با داسی روی باسنش و همچنین سنگ متوسطی در گلویش پیدا شد. دو قبر دیگر متعلق به زنی ۳۰ تا ۳۹ ساله و دختر جوانی که به نظر می‌رسید تنها ۱۴ تا ۱۹ سال سن داشت نیز با داسی بر گلوی اسکلتشان یافت شدند.
محققان در زمان کشف این اسکلت‌ها گفته بودند قرار گرفتن داس بر گلوی مُرده‌ها علاوه بر تلاش برای زنده نشدن مُرده ها می‌تواند نشانه‌ای از تلاش برای محافظت اجساد در برابر نیروهای شیطانی نیز باشد. زیرا بر اساس روایت های عامیانه، داس از زنان باردار، کودکان و مردگان در برابر ارواح شیطانی محافظت می‌کرد.
این از لهستانیایی که شورشو در اوردن خودشونو بهترین کشور اروپا میدونن. تا همین چند صد سال پیش همدیگه رو به علت خرافات میکشتن