مرگ ملکه الیزابت موجی از پیام های تسلیت را از سراسر جهان به راه انداخت، اما در برخی از مستعمرات سابق، سؤالاتی در مورد آینده سلطنت مطرح شد. با پادشاه شدن چارلز سوم، پسر ملکه الیزابت فقید، درخواست‌های سیاستمداران و فعالان حوزه کارائیب برای برکناری وی از سمت ریاست دولت این کشور دوباره مطرح شد.
«مشترک المنافع» چیست و چه کشورهایی در قلمرو آن قرار دارند؟
«مشترک المنافع» (Commonwealth) یک انجمن سیاسی متشکل از ۵۶ کشور است که بیشتر شامل مستعمرات سابق بریتانیا می شوند. این انجمن داوطلبانه ۲.۵ میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت پوشش قرار می دهد. توگو و گابن با وجود اینکه هرگز تحت سلطه بریتانیا نبوده اند، امسال آخرین اعضای این انجمن شدند.
از این ۵۶ کشور، ۱۴ کشور بخشی از قلمرو «مشترک المنافع» هستند. این کشورها عبارتند از آنتیگوا و باربودا، استرالیا، باهاما، بلیز، کانادا، گرانادا، جامائیکا، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین ها، جزایر سلیمان و تووالو. این کشورها هنوز هم شاه چارلز را به عنوان پادشاه خود می دانند.کشورهای دیگر پس از به قدرت رسیدن ملکه الیزابت دوم در سال ۱۹۵۲ مستقل شدند و بسیاری از آن زمان سلطنت را کنار گذاشته اند، اما ملکه «مشترک المنافع» را راهی برای حفظ کشورهای مختلف در کنار هم می دانست.
در نشستی در سال ۲۰۱۸، رهبران کشورهای «مشترک المنافع» تأیید کردند که پس از مرگ ملکه، از چارلز به عنوان رئیس این سازمان پیروی کنند. با این حال، درخواست ها برای تغییر در میان قلمروهای «مشترک المنافع» در حال افزایش است و برخی از کشورها علاقه خود را برای جمهوری شدن ابراز کرده اند.
کدام کشورها به فکر تغییر هستند؟
اندکی پس از تایید چارلز به عنوان پادشاه، نخست وزیر آنتیگوا و باربودا، گاستون براون گفت که قصد دارد طی سه سال آینده یک رفراندوم برای جمهوری برگزار کند. او گفت: «این یک اقدام خصمانه برعلیه سلطنت نیست، بلکه آخرین گام برای تکمیل حلقه استقلال است.»
درخواست‌ها برای تغییر در جامائیکا نیز در حال افزایش است، نخست‌وزیر این کشور، اندرو هولنس در ماه مارس به شاهزاده ویلیام گفت که این کشور می خواهد به عنوان یک کشور مستقل پیش رود. یک نظرسنجی در ماه آگوست نشان داد که ۵۶ درصد از جامائیکایی ها طرفدار برکناری پادشاه بریتانیا از ریاست دولت هستند.نخست وزیر سنت وینسنت و گرنادین ها، رالف گونسالوز، پیشنهاد برگزاری همه پرسی در ماه جولای را مطرح کرد اما گفت که تنها در صورتی آن را پیگیری خواهد کرد که حمایت هر دو سمت وجود داشته باشد و خاندان سلطنتی اظهار کردند که با آن مقابله نمی کنند.
چارلز در نشست سران کشورهای «مشترک المنافع» در ژوئن امسال گفت: «من می خواهم به وضوح بگویم، همانطور که قبلاً گفتم، ترتیبات قانون اساسی هر عضو، به عنوان جمهوری یا سلطنت، صرفاً موضوعی است که هر کشور عضو خودش باید تصمیم بگیرد.»
کدام کشورها می خواهند به همین شکل باقی بمانند؟
ظاهرا استرالیا، کانادا، نیوزلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان وتووالو، به دنبال تغییر نیستند. جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند، روز دوشنبه گفت که دولتش پس از مرگ ملکه الیزابت دوم، به دنبال جمهوری شدن نخواهد بود. آردرن گفت که فکر می‌کند نیوزلند در نهایت به جمهوری تبدیل خواهد شد و احتمالاً در طول عمر او این اتفاق خواهد افتاد، اما مسائل مهم تری در دولت او وجود دارد.در کانادا، جمهوری خواهان در اقلیت هستند و روز شنبه، نخست وزیر این کشور جاستین ترودو بر وفاداری این کشور به پادشاه جدید تاکید کرد. ترودو گفت: «از طرف دولت کانادا، ما وفاداری خود را به پادشاه جدید کانادا، اعلیحضرت شاه چارلز سوم، تأیید کرده و از او حمایت کامل می‌کنیم.»
تبدیل شدن استرالیا به جمهوری، موضوعی است که به شدت مورد بحث است و نتایج نظرسنجی‌ها در طول سال‌ها، برابری آرای سلطنت‌طلبان و جمهوری‌خواهان را نشان می دهد. استرالیا در سال ۱۹۹۹ یک همه پرسی برای جمهوری شدن برگزار کرد که با اندکی اختلاف شکست خورد.
رهبران پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان و تووالو در روزهای اخیر حمایت خود را از سلطنت ابراز کرده اند.
موقعیت پنج کشور باقی مانده چیست؟
پنج کشور باقی مانده عبارتند از: باهاما، بلیز، گرانادا، سنت کیتسو نویس و سنت لوسیا، که کم و بیش خواستار تجدید نظر وضعیت خود و تبدیل شدن به جمهوری هستند.
«مشترک المنافع» (Commonwealth) یک انجمن سیاسی متشکل از ۵۶ کشور است که بیشتر شامل مستعمرات سابق بریتانیا می شوند. این انجمن داوطلبانه ۲.۵ میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت پوشش قرار می دهد. توگو و گابن با وجود اینکه هرگز تحت سلطه بریتانیا نبوده اند، امسال آخرین اعضای این انجمن شدند.
کشورهای دیگر پس از به قدرت رسیدن ملکه الیزابت دوم در سال ۱۹۵۲ مستقل شدند و بسیاری از آن زمان سلطنت را کنار گذاشته اند، اما ملکه «مشترک المنافع» را راهی برای حفظ کشورهای مختلف در کنار هم می دانست.
اندکی پس از تایید چارلز به عنوان پادشاه، نخست وزیر آنتیگوا و باربودا، گاستون براون گفت که قصد دارد طی سه سال آینده یک رفراندوم برای جمهوری برگزار کند. او گفت: «این یک اقدام خصمانه برعلیه سلطنت نیست، بلکه آخرین گام برای تکمیل حلقه استقلال است.»
نخست وزیر سنت وینسنت و گرنادین ها، رالف گونسالوز، پیشنهاد برگزاری همه پرسی در ماه جولای را مطرح کرد اما گفت که تنها در صورتی آن را پیگیری خواهد کرد که حمایت هر دو سمت وجود داشته باشد و خاندان سلطنتی اظهار کردند که با آن مقابله نمی کنند.
ظاهرا استرالیا، کانادا، نیوزلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان و تووالو، به دنبال تغییر نیستند. جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند، روز دوشنبه گفت که دولتش پس از مرگ ملکه الیزابت دوم، به دنبال جمهوری شدن نخواهد بود. آردرن گفت که فکر می‌کند نیوزلند در نهایت به جمهوری تبدیل خواهد شد و احتمالاً در طول عمر او این اتفاق خواهد افتاد، اما مسائل مهم تری در دولت او وجود دارد.
در کانادا، جمهوری خواهان در اقلیت هستند و روز شنبه، نخست وزیر این کشور جاستین ترودو بر وفاداری این کشور به پادشاه جدید تاکید کرد. ترودو گفت: «از طرف دولت کانادا، ما وفاداری خود را به پادشاه جدید کانادا، اعلیحضرت شاه چارلز سوم، تأیید کرده و از او حمایت کامل می‌کنیم.»
پنج کشور باقی مانده عبارتند از: باهاما، بلیز، گرانادا، سنت کیتس و نویس و سنت لوسیا، که کم و بیش خواستار تجدید نظر وضعیت خود و تبدیل شدن به جمهوری هستند.
واقعا که از قیافه های این انگلیسی ها پر از شیطنت و کثافت می بارد از ته دل میگم و تشخیص شخصیت شناسی دورنم اینو میگه