کشف رویایی تابوت ۳,۳۰۰ ساله متعلق به رئیس خزانه داری رامسس کبیر در نزدیکی قاهره

تابوتی از سنگ گرانیت صورتی در نزدیکی قاهره کشف شده که متعلق به یک نجیب زاده بلندپایه مصر باستان است که به عنوان رئیس خزانه داری رامسس کبیر (Ramses the Great) خدمت می‌کرد. باستان شناسان کشف این تابوت ۳ هزار و ۳۰۰ ساله را یک «کشف رویایی» توصیف کرده‌اند.

این تابوت گرانیتی صورتی متعلق به پتاح اِمویا (Ptah-em-wia) است که در زمان رامسس دوم یا رامسس کبیر، رئیس خزانه داری بود و در یک اتاق تدفین باستانی در نزدیکی قاهره پیدا شده؛ جایی که هزاران سال در آن پنهان بوده است.

این تابوت سنگی با قدمت ۳ هزار و ۳۰۰ سال که از همه طرف با نمادها، هیروگلیف ها (حروف تصویری) و عناوین حکاکی شده در وضعیتی بکر و دست‌نخورده و در مقبره اصلی‌اش در هفت متری زیر زمین پیدا شد.

پروفسور اولا ال آگویزی که این تابوت را در سقاره، محوطه‌ای بزرگ و باستانی برای به خاک سپردن مردگان مصر باستان که در ۳۰ کیلومتری جنوب قاهره قرار دارد، کشف کرد امیدوار است که این یافته بتواند حقایقی را درباره کسانی که پس از توت عنخ آمون (Tutankhamun) بر مصر حکومت می‌کردند روشن کند.

این باستان شناس دانشگاه قاهره گفت: «حروف تصویری روی تابوت گواه آن است که این مقبره مربوط به پتاح امویا است و همچنین عناوین ذکرشده روی تابوت نیز همان عناوینی است که روی دیواره‌های خود مقبره وجود دارد. نوشته‌ها تنها بر این تاکید می‌کنند که او یک نجیب زاده و از افراد بسیار نزدیک به پادشاه بوده است. القاب او که مربوط به معبد میلیون‌ها ساله در تبس است نشان می‌دهد که او نقش بسیار مهمی در اداره امور آن زمان داشته است.» خانم آگویزی می‌گوید می‌توان او را با وزیر دارایی دنیای امروز برابر دانست.

این تابوت سنگی در فصل چهارم مجموعه گنجینه گم‌شده مصر (Lost Treasures of Egypt) که روز یکشنبه از نشنال جئوگرافیک پخش شد، رونمایی شد. سطح این مقبره فصل گذشته توسط پروفسور ال آگویزی کشف شد اما او تا سال جاری نتوانست به اتاق زیرزمینی این مقبره فرود آید. باستان شناسان مجبور شدند چندین تن شن و ماسه را جابه‌جا کنند تا بتوانند میله‌ای کار بگذارند و از این طریق به زیر زمین دسترسی پیدا کنند.

یافتن تابوت به صورت دست نخورده و در مقبره صاحب اصلی‌اش در سقاره یک اتفاق نادر است. با این وجود بخشی از درب آن شکسته شده و در گوشه‌ای از اتاق افتاده بود که به باور باستان شناسان نتیجه کار دزدان و غارتگران بوده است. دزدان مقبره در زمان‌های قدیم در این منطقه فعال بودند و بسیاری از وسایل صاحب اصلی آن را غارت می‌کردند.

با این حال پتاح امویا صاحب اصلی این مقبره بوده است که روی آن تصویری از یک انسان با دست‌های ضربدرشده به روی سینه و صورت او با چانه مصنوعی حک شده است. نمادهای معمول خدایان نیز روی این مقبره حکاکی شده است؛ ازجمله نوت، الهه آسمان روی درب مقبره که با بال‌های بازش سینه او را می‌پوشاند تا از متوفی محافظت کند و چهار پسر هوروس، خدای خورشید در چهار گوشه آن و دعاکنندگانی که برای محافظت از او قرار داده شده‌اند.