علائم مسمومیت با ایبوپروفن؛ از مشکلات روده تا کبد و کلیه

ایبوپروفن یک داروی رایج برای کمک به تسکین برخی از بیماری هاست. مصرف بیش از حد مسکن می تواند باعث بروز علائم و عوارض ناخوشایندی شود که به عنوان مسمومیت ایبوپروفن شناخته می شود.

ایبوپروفن معمولاً مسکنی است که بیشتر برای درمان درد پریود، دردهای دیگر و کبودی استفاده می شود. این دارو در دسته ای از داروها طبقه بندی می شود که به عنوان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شناخته می شوند.

با این که ایبوپروفن بیشتر برای دردهای روزمره استفاده می شود اما مصرف منظم این دارو خطراتی دارد که کمتر کسی از آنها اطلاع دارد.

مصرف یک یا دو قرص (۲۰۰ میلی گرم) هر چهار تا شش ساعت را توصیه می شود، اما [بیماران] نباید بیش از ۱۲۰۰ میلی گرم (۶ در ۲۰۰ میلی گرم) قرص در فاصله ۲۴ ساعت مصرف کنند.

متخصصان هشدار می دهند که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAID ها به تشدید مشکلات معده منجر شده و ممکن است خطر ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) را افزایش دهند.

IBS یک بیماری دردناک است که باعث علائمی مانند اسپاسم معده، نفخ، اسهال یا یبوست می شود.

در کنار IBS، ایبوپروفن با تغییر منفی میکروبیوم روده فرد مرتبط است.

سلامت روده به دلایل مختلفی حیاتی است؛ از جمله تقویت سیستم ایمنی، جذب مواد مغذی از غذاها که به سوخت بدن کمک می کند و حتی تقویت حال عمومی.

اگر بیش از حد ایبوپروفن مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟

یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده در سال ۲۰۱۲ به بررسی ۲۸۷ بیمار IBS و داروهای مصرفی آنها که احتمالاً وضعیت آنها را تشدید می کرد، پرداخت.

این تحقیق نشان داد برخی داروها مانند NSAID ممکن است هموستاز روده را تغییر دهند. هموستاز تعادل فرد تحت تأثیر متقابل دستگاه گوارش، تغذیه، انرژی و متابولیسم است.

مطالعه دیگری که در ژورنال Microbiome منتشر شد نشان داد که بعضی از داروهای رایج می توانند تأثیر چشمگیری بر میکروبیوم روده فرد داشته باشند. مثلا ایبوپروفن می تواند در واقع باکتری های روده فرد را مانند آنتی بیوتیک ها از بین ببرد.

مشکلات کبد و کلیه

در مطالعه دیگری که در کتابخانه ملی پزشکی منتشر شد، علائم سمیت ایبوپروفن بیشتر مورد بررسی قرار گرفت.

طبق این مطالعه، ایبوپروفن یکی از رایج ترین داروهای مورد استفاده و تجویز شده در جهان است که مصرف بیش از حد آن ممکن است باعث خودآزاری، خودکشی یا مرگ ناگهانی باشد.

این تحقیق عوارضی را یافت که هم شامل مشکلات گوارشی و هم آسیب کبدی و کلیوی می شود.

آسیب کبدی به مشکلات کبدی اشاره دارد و آسیب کلیوی به معنای مشکلات با کلیه های فرد است. عوارض گوارشی جدی‌تر شایع نیستند و شامل خونریزی پنهان، خونریزی گوارشی، زخم معده و پانکراتیت هستند.

با این که برخی از بیماران افزایش آنزیم های کبدی را تجربه می کنند، عوارض جانبی کبدی از جمله کلستاز، یرقان، هپاتیت و نارسایی کبدی نادر است.

عوارض کلیوی شامل احتباس/نارسایی ادرار، نارسایی حاد کلیه، سندرم نفروتیک و نکروز حاد توبولار است.

این تحقیق اضافه کرد که در موارد بسیار نادر، مشکلات قلبی عروقی مانند افزایش فشار خون، عوارض سیستم عصبی از جمله سرگیجه یا مشکلات کبدی مانند اختلال عملکرد پلاکت (که شامل اختلالات خونریزی یا لخته شدن خون است) گزارش شده است.

بنیاد بین‌المللی اختلالات گوارشی می‌گوید:

«NSAIDها به سلاح بسیار مهمی در کنترل التهاب و درد در بیماری‌های مفصلی و سایر بیماری‌های مزمن و دردناک تبدیل شده‌اند. استفاده از آنها به دلیل تمایل آنها به ایجاد عوارض در روده یا آسیب رساندن به روده محدود شده است.»

در کنار آسیب به روده، اثرات لخته شدن خون، زخم و گاهی اوقات خونریزی خطرناک روده را نیز وجود دارد. این خطر در زنان مسن بیشتر است.

مصرف ایبوپروفن ایمن

هنگام مصرف ایبوپروفن برای کمک به کاهش تهدید IBS به نکات زیر توجه کنید:

  • همیشه همراه غذا مصرف شود
  • به رژیم غذایی مناسب IBS پایبند باشید؛ حتی بیشتر از آن در هنگام مصرف NSAID
  • حداقل چیزی را که برای مدیریت درد نیاز دارید، مصرف کنید
  • برچسب روی داروهای NSAID را بخوانید و بسیار مراقب باشید که از دوز روزانه تجاوز نکنید
  • سایر جایگزین های خوراکی برای NSAID ها را در نظر بگیرید
  • پمادهای موضعی مانند کرم ها و لوسیون های خاص را برای تسکین درد در نظر بگیرید.

پیشنهاد می کنیم این مطالب را هم بخوانید:

مصرف ایبوپروفن و داروهای فشار خون با هم به کلیه ها آسیب می زند

آیا می‌ توان قرص ایبوپروفن را با معده خالی خورد؟

بدون نظر

ورود