۱۰ فیلم باکیفیت در مورد زامبی ها که هیچکس انتظار نداشت تا به این اندازه خوب باشند

کمتر چیزی به اندازه لم دادن روی مبل در کنار عزیزان همراه با مقدار زیادی تخمه یا پاپ کورن در یک عصر پاییزی و تماشای یک فیلم زامبی محور سرگرم کننده است، جایی که صدها قربانی بیگناه توسط مردگان متحرک محاصره شده و یک به یک کشته شده و خورده می شوند. با انتخاب های فراوان در عصر طلایی امروزی ژانر وحشت، فیلم های زامبی محور عمدتاً بی کیفیت بوده و در شرایطی که هر یک از ما ذائقه خاص خود را داریم اما انتخاب بهترین گزینه می تواند دشوار باشد.

گاهی اوقات به یک زامبی محور پر از خونریزی علاقه دارید و بعضی وقت ها به دنبال یک کاندیدای غیرمحتل و متفاوت می گردید. این دقیقاً همان چیزی است که در مورد فیلم های زیر رخ داده است، فیلم هایی که ژانر زامبی را معنا کرده و باعث سکوت منتقدان شدند. این ۱۰ فیلم که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد، دارای کشتارهای خلاقانه، تم های آینده نگرانه و خونریزی جذابی هستند که کمتر کسی انتظار چنین کیفیتی را از آن ها داشت.

۱۰- Dead Snow (2009)

فیلم زامبی محور نروژی Dead Snow در مورد گروهی از هشت دانشجوی پزشکی است که به کلبه ای متروکه می روند تا برای مدتی با اسکی کردن و خوشگذرانی استراحت کنند، جایی که فولکلور محلی پر از گردان های نازی است که در جریان جنگ جهانی دوم مفقود شدند. رفته رفته این دانشجویان یک به یک غیب شده و مدت کوتاهی بعد بازماندگان خود را در نبرد برای زنده ماندن با جنازه های زامبی شده سربازان مفقود شدن نازی می یابند. با وجود اره برقی ها، سلاح های سنگین و زامبی های نازی، فیلم Dead Snow دقیقاً همان چیزی است که بسیاری از یک فیلم زامبی محور می خواهند.

در دورانی که زامبی های نازی سری بازی های Call Of Duty در اوج شهرت بودند، این فیلم به کارگردانی و نویسندگی تامی ویرکولا شانس زیادی برای دیده شدن نداشت اما فراتر از یک فیلم تجاری برای سود بردن از یک ترند حاضر، Dead Snow از داستان سرراست، توازن مناسب کمدی و ترسناکی و مقادیر زیادی کشتار سود می برد. اگر چه این فیلم در زمره شاهکارهای این ژانر جایی ندارد اما فیلمی دارای بامزگی خاصی است که تنها در تریلرهای درجه دوم مملو از خونریزی و کشتار دیده می شود.

۹- The Dead Don’t Die (2019)

فیلم The Dead Don’t Die داستان خود را در شهر تیره و تار سنتروایل روایت می کند، جایی که روزها کوتاه و شب ها طولانی است و هم انسان ها و هم حیوانات رفتارهایی عجیب و غریب از خود نشان می دهند. برخلاف تمامی قوانین طبیعت، مرده ها از قبرهایشان بیرون آمده تا زنده ها را بخورند و شهروندان شهر باید برای زنده ماندن دست به سلاح ببرند. تاکنون با یک فیلم تیپیکال و سرراست زامبی محور مواجه هستیم، تا اینکه مشخص می شود این مرکز داستان فیلمی از جیمی جارموش است. زامبی ها موضوع عجیب و غیرمنتظره ای برای کارگردانی هستند که به شدت به شرایط انسان ها اهمیت می دهد و همزمان این همان چیزی است که فیلم The Dead Don’t Die را بی نقص می سازد.

با حضور مجموعه ای از ستارگان و بازیگران همیشگی فیلم های جارموش مانند آدام درایور، بیل ماری، ایگی پاپ آر زد ای، تیلدا سوینتون و تام ویتس، فیلم The Dead Don’t Die یک شاهکار درام در ژانر ترسناک زامبی محور است با عناصر در مقیاس بزرگ علمی تخیلی که به اندازه مناسب وارد داستان شده اند. به همان سبک معمول جیم جارموشی، سکانس های ترسناک فیلم متفاوت و عجیب هستند و اکشن مملو از دیالوگ های باکیفیت است.

۸- Maggie (2015)

با رویکردی متفاوت به فرمول کلیشه ای فیلم هایی که در مورد زامبی ها ساخته می شوند- که در آن یکی از شخصیت های اصلی مخفیانه توسط زامبی ها گاز زده شد و سپس به زامبی تبدیل شده و سعی می کند گروه را از بین برده یا خودشان را با نجابت تمام قربانی می کنند تا اعضای گروه زنده بمانند- فیلم Maggie با قربانی آغاز می شود که از قبل به زامبی تبدیل شده است. بعد از اینکه دخترش به ویروس زامبی کننده مبتلا شده، کشاورزی در شهری کوچک به نام وید با بازی آرنولد شوارتزنگر برای جلوگیری از مرگ دخترش دست به هر کاری می زند. این درام ترسناک به تمام روش های تکان دهنده ای می پردازد که در آن آخرالزمان زامبی ها می تواند باعث اتحاد دوباره و سپس از هم پاشیدن یک خانواده شود.

شوارتزنگر انتخاب واضحی برای این نقش نبود اگر چه با ژانر ترسناک بیگانه نیست و بیشتر به خاطر نقش های اکشنش و نه فیلم های دراماتیک شناخته می شود. جدای از بازی شوارتزنگر در نقش اول فیلم، کارگردان هنری هابسون نیز تجربه ای در ساخت فیلم های بلند سینمایی نداشت و پیش از این فیلم تنها چند ویدیو تبلیغاتی ساخته بود. اما نتیجه فیلمی است که یکی از ترسناک ترین فیلم های زامبی محور با کمترین میزان خونریزی است که ما را در تمام مدت روایت داستان سرگرم می کند.

۷- Shaun Of The Dead (2004)

این فیلم که همزمان با فیلم Dawn Of The Dead ساخته زک اسنایدر منتشر شد، بسیاری انتظار داشتند فیلمی ساده، معمولی و کم هزینه باشد که به سرعت فراموش شده و شاید اصلاً نادیده گرفته شود اما در نهایت Shaun Of The Dead به یکی از بهترین فیلم های زامبی محور دهه ۲۰۰۰ تبدیل شد. کمدی زامبی محور ادگار رایت از انتظارات فراتر رفته و بار دیگر استعدادی را نشان می دهد که رایت در یک سری کمدی های تلویزیونی و موزیک ویدیو به تصویر کشیده بود.

این فیلم که اولین فیلم در سه گانه Cornetto است، در مورد شخصیت های شان و اد با بازی سایمون پگ و نیک فراست است که برای نجات دوستان و خانواده شان در شهر لندن باید با زامبی ها مبارزه کنند، تا اینکه در نهایت به کافه مشهور و محبوبشان می رسند. بدون شک در اینجا با یک فیلم به شدت بامزه مواجه هستید اما در کنار جذابیت و سرگرم کننده بودن، Shaun Of The Dead می تواند همزمان ترسناک نیز باشد. علیرغم مرگ های هولناکی که اکثر شخصیت های اصلی در جریان داستان تجربه می کنند، تماشای این فیلم به شدت لذت بخش و خوشایند است.

۶- Juan Of The Dead (2011)

فیلم اسپانیایی-کوبایی آلخاندرو بورخس در ژانر زامبی به نام Juan Of The Dead در واقع همان نقشی را برای Shaun Of The Dead دارد که فیلم ادگار رایت برای Dawn Of The Dead دارد و این بهترین توصیفی است که می توانیم از این فیلم داشته باشیم. اما جز شباهت اسمی، Juan Of The Dead هیچ شباهتی با فیلم ادگار رایت ندارد و تنها از این نام کمدی به عنوان ترفندی برای بازاریابی استفاده کرده است.

در واقع این فیلم از بسیاری از تصاویری که با این فیلم ترسناک زامبی محور کلاسیک بریتانیایی شناخته شده اند را برای جذاب جلوه کردن در دنیای غرب به کار می گیرد. در Juan Of The Dead، قهرمان داستان روح واقعی کاپیتالیستی را پذیرفته و کسب و کاری زامبی کشی در محله اش راه می اندازد، تا اینکه همه چیز به مسیری ناخواسته پیش می رود. اینجا با فیلمی خونین و شجاعانه مواجه هستیم که از الگوی ژانر زامبی به عنوان راهی برای نقدهای اجتماعی و سیاسی استفده می کند و تصویری هوشمندانه و دقیق تر از کوبا به مخاطب ارائه می دهد.

۵- Resident Evil (2002)

به ندرت پیش می آید که عبارت «اقتباس از بازی ویدیویی» و «فیلم خوب» در کنار هم قرار گیرند و با تاریخچه طولانی و غنی فیلم هایی که بر اساس بازی های ویدیویی که پیش و پس از Resident Evil ساخته شده اند، از Mortal Kombat (1995) تا Assassin’s Creed (2016)، جای تعجب ندارد که چرا چنین ترندی وجود دارد. Resident Evil نیز از این قاعده مستثنی نبود و برای اینکه شرایط بدتر نیز باشد، این فیلم نه تنها اقتباسی از یک بازی ویدیویی بود بلکه پل دبلیو اس اندرسون نیز کارگردانی آن را بر عهده داشت، همان کارگردانی که فاجعه سینمایی Mortal Kombat را ساخته بود. معمولاً، کمپانی های سینمایی سعی می کنند از شهرت برندها نهایت استفاده را ببرند و آن را در قالب هالیوود به یک محصول قابل فروش و تبدیل آن به فرانچایزی کالایی تبدیل کنند.

اگر چه این موضوع تا حدودی در مورد فیلم Resident Evil نیز صدق می کند اما فیلم به نحوی موفق می شود از بسیاری از نقص ها و موانعی که دیگر اقتباسی ها از بازی های ویدیویی را بلعیده، دوری کند و به یک فیلم زامبی محور اکشن قابل قبول تبدیل شود. میلا یووویچ در نقش شخصیت اصلی آلیس می درخشد، زنی دچار فراموشی شده که خود را در یک شهر زامبی زده به نام راکون سیتی می یابد. در حالی که اکشن فیلم دائماً از کنترل خارج می شود اما به خوبی از نقاط قوت بازی ویدیویی سود برده و قتل های تکان دهنده و البته خلاقانه ای را به تصویر می کشد.

۴- Evil Dead (2013)

همیشه این بحث داغ وجود داشته که آیا فیلم های Evil Dead فیلم هایی در ژانر زامبی هستند یا خیر اما هر چیزی در مورد جنازه های متحرک مهر ژانر زامبی را از نگاه ما دریافت می کند. و این شامل راه اندازی نصف و نیمه این فرانچایز در سال ۲۰۱۳ است که همه انتظار شکستش را داشتند. واکنش ها نسبت به راه اندازی مجدد این فرانچایز با بازیگرانی جدید و بدون حضور بروس کمپبل چنان منفی و تند بود که بسیاری با بی میلی به تماشای Evil Dead رفته و برخی دیگر نیز به کلی آن را نادیده گرفتند.

اما میراث وحشت فده آلوارز برای بسیاری از طرفداران این ژانر خوشایند بود، فیلمی که تقریباً داستانی مشابه فیلم اورجینال سام ریمی در سال ۱۹۸۱ را دنبال می کرد اما شخصیت مایا با بازی جین لوی در بهترین شرایط خود قرار داشت. این فیلم از همان ابتدا ترسناک است و به شدت به جلوه های ویژه باکیفیتی تکیه دارد که همزمان ادای احترامی به فیلم اورجینال بوده و تصاویری ترسناک را به مخاطب ارائه می کنند که هرگز از ذهنش پاک نمی شوند. با ترکیب سکانس های کمدی که کمی از خونریزی و کشتار فیلم می کاهد، Evil Dead نسخه سال ۲۰۱۳ یکی از بهترین های این فرانچایز است.

۳- Zombieland (2009)

اولین تجربه کارگردانی یک فیلم بلند سینمایی از روبن فلیچر، کارگردان سریال های کمدی که هیچ تجربه ای در ژانر وحشت نداشت، فیلم Zombieland هیچ یک از ویژگی های فیلمی پرفروش و مشهور را نداشت. این فیلم با بودجه نسبتاً پایین ۲۳.۶ میلیون دلاری ساخته شده که با توجه به شهرت بازیگران فیلم و مقایسه آن با فیلم Dawn Of The Dead (2004) ساخته زک اسنایدر عدد بزرگی نبود شانس زیادی برای تبدیل شدن به یک فیلم پرفروش نداشت. این موضوع را به بازیگران اصلی فیلم- ابیگیل برسلین، جسی آیزنبرگ، وودی هارلسون و اما استون در نقش بازماندگان آخرالزمان زامبی ها- اضافه کند که بیشتر به خاطر نقش های کمدی شناخته می شدند، بدون اینکه هیچ کدام سابقه ای در ژانر وحشت داشته باشند و به همین خاطر همه چیز خوب به نظر نمی رسید.

اما برخلاف تمام انتظارات و شرایط، Zombieland توانست دل منتقدان و سینماروها را بدست آورد و باکس آفیس را تکان دهد و فیلم Dawn Of The Dead را به عنوان پرفروش ترین فیلم زامبی محور در سینماهای داخلی ایالات متحده پشت سر بگذارد. موفقیت این فیلم در ترکیب منحصربفرد کمدی نامربوط و کشتار بی وقفه و شدید مخصوص ژانر زامبی نهفته بود. آیزنبرگ و هارلسون بهترین فرمول را برای رفاقت های دوگانه سینمایی خلق می کنند و تزریق مقدار کافی از موسیقی راک، حضور کوتاه ستارگان و عناصر باکیفیت مانند عناوین پویا و فهرستی از قوانین بقا و استراتژی های کشتن زامبی ها باعث شد که این فیلم بعد از بارها تماشا نیز همچنان لذت بخش باشد.

۲- Planet Terror (2007)

فیلم Planet Terror یک فیلم درجه دوم (B-movie) با کیفیتی متفاوت و از پروژه های شخصی رابرت رودریگز بود که در سال ۲۰۰۷ همه را غافلگیر کرد. به لطف شهرت دوست و همکار همیشگی اش، کوئنتین تارانتینو که در سال انتشار این فیلم، خود Death Proof را ساخته بود، رودریگز توانست فیلمی را ساخته و منتشر کند که در شرایطی متفاوت، هرگز روشنی روز را به چشم نمی دید. اواسط دهه ۲۰۰۰ زمان مناسبی برای یک فیلم ترسناک خلاقانه با بن مایه های نوستالژیک نبود و هیچ چیز در مورد این فیلم- جز حضور چهره های شناخته شده ای مانند رُز مک گووان، مایکل بین و جاش برولین- به نظر خوب به نظر نمی رسید.

داستان فیلم در تگزاس روایت می شود و در مورد گروهی از بازماندگان است که در جریان شیوع یک ویروس زامبی کننده باید راهشان را پیدا کنند و علاوه بر زامبی ها، با یک گروه نظامی شورشی مقابله کنند، با این امید که در منطقه ای در کاراییب برای خود پناهگاهی امن بیابند. در حالی که داستان فیلم سرراست به نظر می رسد اما هر چیز عجیبی که انتظار دارید را می توان در این فیلم دید و حضور کوتاه بروس ویلیس، فرگی و حتی تارانتینو را نیز باید به این ترکیب جالب و غیرمنتظره اضافه کرد.

۱- Dawn Of The Dead (2004)

زک اسنایدر که پیش از این فیلم به خاطر ساخت ویدیوهای تبلیغای شناخته می شد، هنگامی که تصمیم گرفت بازسازی نصف و نیمه ای از شاهکار کلاسیک زامبی محور جرج رومرو در سال ۱۹۷۸ با نام Dawn Of The Dead بسازد هیچ کس انتظار ساخت فیلمی قوی و باکیفیت را از او نداشت. با بودجه نسبتاً پایین ۲۶ میلیون دلاری که بین فهرستی طولانی از بازیگران تقسیم شده بود- از جمله اسکات رینیجر، تام ساوینی و کن فوری که همگی در اورجینال رومرو بازی کرده بودند- این فیلم برای موفقیت باید اورجینال به نظر می رسید.

همانطور که انتظارش می رفت، منتقدان نظر خوبی نسبت به این بازسازی نداشتند و هیچ کسی انتظار نداشت نتیجه چنین فیلم خوبی باشد و پرفروش از آب درآید، به ویژه با توجه به اینکه هیچ قدرت ستارگی که نقش مهمی در کشاندن سینماروها به سالن های سینما دارد را در خود نداشت. اما Dawn Of The Dead فیلمی موفق و باکیفیت از آب درآمد، فیلمی در مورد گروهی از بازماندگان آخرالزمان زامبی ها که در یک فروشگاه سنگر گرفته اند. تجربه اسنایدر در ساخت ویدیوهای تبلیغاتی به خوبی در این فیلم به کمکش می آید و با فیلمبرداری خلاقانه، تنش بالا و سرعت در روایت اتفاقات، فیلم در تمام مدت شما را سرگرم نگه می دارد.