تنها پسر محمد علی کلی، در یک مستند زندگینامه ای از حقایق تکان دهنده ای در زندگی‌اش پرده برداشت. محمد علی جونیور که تنها پسر بیولوژیک این بوکسور معروف است، توسط پدرش رها شد تا از پنج سالگی با پدربزرگ و مادربزرگ مادری‌اش زندگی کند. علی جونیور ۵۰ساله در زندگی خود با مشکلات بسیاری مواجه شده است؛ از اعتیاد به کراک و روابط ناسالم جنسی تا زندگی در فقر، مسائلی بوده است که با آنها دست و پنجه نرم کرده است.
جونیور در بیشتر دوران بزرگسالی و علیرغم ثروت هنگفت پدرش، در فقر شدید زندگی کرده و برای فرار از وضعیت تیره و تار زندگی خود به کراک روی آورده بود. چاد وردی، تهیه‌کننده فیلم «ایرلندی»، داستان علی جونیور را در مستند «پدرم محمد علی» که از ۱۳ ژانویه اکران می‌شود، روایت کرده است.
چاد وردی می گوید: «جونیور یک معتاد بود، او به کراک اعتیاد داشت. اما دو سال است که اعتیادش را ترک کرده و تنها کاری که می‌خواهد انجام دهد این است که به خانواده‌اش کمک کند و میراث پدرش را زنده نگه دارد. علی جونیور پس از سال ها، در حال تحصیل است. او همچنین سازمانی با عنوان “میراث محمد علی ادامه دارد”، راه اندازی کرده است تا به کودکانی که با قلدری دست و پنجه نرم می کنند و در راستای مبارزه با نژادپرستی، کمک کند.»
علی جونیور می‌افزاید: «من دو سال و نیم پیش معتاد به کراک بودم. حالا می‌خواهم زندگی‌ام را بهتر کنم.»
علی جونیور تا حد زیادی توسط خانواده اش و همسر چهارم پدرش، لونی، که کنترل دارایی ۵۰ میلیون دلاری محمدعلی کلی را کنترل می کند، طرد شده است. این مستند ادعا می‌کند که علی جونیور ماهانه حدود ۱,۰۰۰ دلار از املاک دریافت می‌کند و در حال حاضر به عنوان یک نقاش با بهترین دوستش، پلیس بازنشسته نیویورک، ریچارد بلوم، امرار معاش می‌کند.
این مرد ۵۰ ساله با دکتر مونیکا اونیل روانشناس مشهور در هاروارد درباره کودکی‌اش که دائماً مورد آزار و اذیت قرار گرفته، صحبت می کند. او هنوز معلم دبیرستان خود، دکتر لری باران را، «بابا» صدا می کند که الگوی بهتری نسبت به پدرش است.
دنوچی یکی از کارگردانان این مستند می افزاید: «همه ما چیزهای زیادی در مورد محمد علی ورزشکار، محمدعلی سلبریتی و محمدعلی فعال اجتماعی می دانیم، اما در مورد محمدعلی پدر، واقعا چیزهای زیادی وجود ندارد.»
چاد وردی شروع بیماری پارکینسون علی را که در ۴۲ سالگی در سال ۱۹۸۴ تشخیص داده شد، مقصر رفتارهای او می‌داند.
بنیاد علی جونیور و همکارش بلوم هنوز یک موسسه غیرانتفاعی ثبت نشده است. به گفته بلوم، برنامه پنج تا ده ساله آنها برای انجام هر کاری که می خواستند بکنند در نهایت بیهوده به نظر می رسد. اما علی جونیور تسلیم نمی‌شود و فکر می‌کند که در بزرگ‌ترین مبارزه خود برای ادامه به اصطلاح میراث پدر معروفش است.
بدون نظر