ال بیلک (Al Bielek) تا زمان مرگش ادعا می‌کرد که در دو دوره جداگانه از آینده زیسته است. او اصرار داشت که به سال ۲۱۳۷ سفر کرده و شاهد شهرهای پرنده و همچنین پیامدهای آخرالزمانی یک جنگ هسته ای جهانی در حدود سال ۲۰۲۵ بوده است. بیلک حتی یک سخنرانی ۹۰ دقیقه‌ای از خودش ضبط کرده بود و در آن توضیح داده که چگونه در زمان سفر کرده، چه چیزهایی دیده و چرا این اتفاق افتاده است.
بیلک ادعا کرد که او بخشی از به اصطلاح «آزمایش فیلادلفیا» بود؛ مجموعه‌ای از آزمایشات فوق سری که در طول جنگ جهانی دوم توسط نیروی دریایی ایالات متحده برای آزمایش نظریه میدان یکپارچه آلبرت انیشتین انجام شد.
ایده این بود که یک کشتی نیروی دریایی را نامرئی کنند، اما بیلک اصرار داشت که هدف واقعی این آزمایش در واقع سفر در زمان بوده است. او در سال ۱۹۹۰ ادعا کرد که در دو دوره زمانی جداگانه در آینده بوده و چیزهایی گفت که حقیقتا باورنکردنی به نظر می‌رسید.
ال بیلک در سال ۱۹۲۷ به دنیا آمد و به قول خودش همه او را کودکی عجیب و غریب می‌دانستند. او مدعی بود که اولین خاطره‌ای که به یاد می‌آورد مربوط به زمانی است که تنها ۹ ماه داشت؛ وقتی که در یک مهمانی کریسمس خانوادگی متوجه شد که می‌تواند صحبت آدم بزرگ‌های اطرافش را کاملا بفهمد.
زمانی که تنها ۱۶ سال داشت، به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست تا به مبارزه با نازی ها کمک کند. در این زمان و در سال ۱۹۴۳ بود که به عنوان یک افسر نیروی دریایی دون پایه در ناوشکن یو‌اس‌اس الدریج (USS Eldridge) مشغول خدمت شد و بعدا ادعا کرد که در زمان سفر کرده است.
الدریج ظاهرا محل آزمایش فیلادلفیا بود. در ۱۳ آگوست ۱۹۴۳، بیلک و برادرش دانکن برای فرار از یک نور عجیب از کشتی به بیرون پریدند و در سال ۲۱۳۷ فرود آمدند.
بیلک در یک سخنرانی ویدیویی که در دهه ۱۹۹۰ فیلم‌برداری کرد، گفت: «وقتی من و دانکن از کشتی الدریج در ابَرفضا پریدیم، نمی‌دانستیم چه اتفاقی دارد می‌افتد و به کجا می‌رویم یا اصلا به جایی می‌رویم یا نه.»
او ادامه داد: «انتظار داشتیم که به آب‌های خلیج برخورد کنیم و در ساحل شنا کنیم. اما هیچ آبی نبود، هرگز به آن برخورد نکردیم. مدت زمان زیادی همینطور به سقوط ادامه دادیم.»
بیلک ادعا کرد که او و برادرش روی تخت یک بیمارستان بیدار شدند و به یاد نداشتند که چگونه به آنجا رسیده‌اند. اولین نشانه‌ای که نشان می‌داد مشکلی وجود دارد این بود که در اتاق یک تلویزیون رنگی دیواری وجود داشت که برای سال ۱۹۴۳ بسیار غیرعادی بود.»
کارکنان بیمارستان به آنها گفتند که دچار سوختگی شدید ناشی از تشعشعات هستند؛ اما نه تشعشعات ناشی از یک حمله هسته ای، بلکه تشعشعات یافت شده در «عمق فضا».
بیلک ادعا کرد که به آنها گفته شد شهرهای بسیار کمی در سرتاسر جهان باقی مانده است و دیگر هیچ مرز ملی یا دولتی وجود ندارد. در نهایت، این دو خواستند نقشه جهان را ببینند و آن‌طور که بیلک می‌گوید از تغییرات آن شگفت‌زده شدند.
آن‌طور که بیلک توضیح داد «بخش عمده‌ای از کالیفرنیا» آن زمان زیر آب بوده و تا خط گسل سن آندریاس کشیده شده بود و «از لس آنجلس به عنوان یک شهر کارآمد چیز زیادی باقی نمانده بود.»
نقشه ای که بیلک از ایالات متحده در سال ۲۱۳۷ تهیه کرد
بسیاری از شهرهای بزرگ ایالات متحده مانند شیکاگو، نیواورلئان و سن دیگو ناپدید شده بودند، در حالی که بالا آمدن سطح دریاها باعث شده بود که دریاچه‌های بزرگ به آب‌های غول پیکر تبدیل شوند، رودخانه می سی سی پی عریض شود و در باریک‌ترین نقطه خود به عرض نزدیک به ۵۰ کیلومتر برسد.
در اروپا، بخش عمده انگلستان از بین رفته بود، در حالی که ارتفاعات اسکاتلند و نقاطی از ایرلند باقی مانده بودند. بخش عمده اروپا، حتی بخش‌هایی از سوئیس زیر آب بود.
از همه مهم‌تر، او ادعا کرد که وقتی از یک تکنسین بیمارستان پرسید، به او گفته شد که جمعیت جهان به ۳۰۰ میلیون نفر کاهش یافته است.
او گفت که فهمیده است بیشتر دولت های جهان تا سال ۲۰۲۵ از بین رفته‌اند. جنگ جهانی هسته ای سوم میلیون‌ها کشته برجای گذاشته، اما به گفته او، تعداد بیشتری از آنها با تغییرات روی زمین از بین رفته بودند.
بیلک گفت که یک روز، در محوطه بیمارستان قدم می‌زد که در زمان از آن هم دورتر رفت و به حدود سال ۲۷۵۰ منتقل شد.
در این مرحله، جامعه «به شدت تغییر کرده بود.» بسیاری از شهرها از بین رفته بودند، اما اکنون شهرهای شناور وجود داشتند و به لطف «تکنیک های ضدگرانش»، برخی از آنها بیش از چهار کیلومتر تا آسمان بالا رفته بودند.
کشورها ناپدید شده بودند و در عوض، بیشتر مردم در دولت-شهرهای خودگردان زندگی می‌کردند. بیلک گفت که این ایالت-شهرها هیچ دولت منتخب یا انتصابی نداشتند و در عوض، هر شهر توسط یک کامپیوتر هوشمند با هوش مصنوعی اداره می‌شد. هیچ ارتشی وجود نداشت، زیرا فناوری عملا درگیری را غیرممکن کرده بود و همه چیز اکنون آزاد بود. ترک برخی از مناطق برای انسان‌ها غیرقانونی بود و ابررایانه‌های حاکم این توانایی را داشتند که افراد متخلف را در آنجا متوقف کنند.
بیلک ادعا کرد که با این کامپیوتر صحبت کرده و از آن پرسیده بود که چگونه چنین سیستم حکومتی به وجود آمده است. به او گفته شد که این پروژه چند قرن زودتر در حدود سال ۲۶۰۰ آغاز شده است.
او گفت که دو سال در آنجا ماند و سپس به سال ۲۱۳۷ فرستاده شد تا برادرش را تحویل بگیرد. سرانجام، بیلک ادعا کرد که در زمان به عقب فرستاده شد، اما نه به دوره‌ای که از آن آمده بود. بلکه درست در ساعت ۲ صبح ۱۲ آگوست سال ۱۹۸۳. در آنجا، او ادعا کرد که با دکتر جان فون نویمان (Dr Von Neumann)، ریاضیدان مجارستانی-آمریکایی ملاقات کرده است. این در حالی است که دکتر فون نویمان در سال ۱۹۵۷ حدود ربع قرن قبل از آن درگذشته بود.
او حتی ادعا کرد که توانسته است چندین بار به مریخ سفر کند و همچنین به یک ایستگاه تحقیقاتی در سال ۱۰۰۰۰۰ قبل از میلاد برود.
اما هنگامی که او در سال ۱۹۹۰ تئوری‌های عجیب خود را مطرح کرد، دولت ایالات متحده آنها را تکذیب کرد.
بیلک، که دیگر اصرار داشت نام اصلی‌اش ادوارد کامرون است و بیش از ۱۰۰ سال زندگی کرده، در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۱ در گوادالاخارا مکزیک در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
بدون نظر