زالودرمانی چیست و آیا موثر است؟ علاقه «MGK» به استفاده از این جانوران خون خوار

مشین گان کلی (MGK)، رپر آمریکایی نامزد جایزه گرمی ویدئویی منتشر کرده که در آن چند زالو را که به بهبود سیستم گردش خون کمک کرده و فوایدی برای سلامت پوست دارد روی شکم خالکوبی شده‌اش گذاشته است و نوشته: «بهترین دوستانم».

Machine Gun Kelly با نام اصلی کولسون بیکر، ویدیویی را در اینستاگرام خود منتشر کرد که در آن این موجودات لزج را روی شکم خود گذاشته، اما اشاره‌ای به دلیل استفاده از آنها نکرد.

این اولین بار نیست که MGK علاقه خود به زالو درمانی را ابراز می‌کند. در سال ۲۰۲۱، او ویدیویی منتشر کرد که زالوها را در حال مکیدن خالکوبی هایش نشان می‌داد؛ که باعث انزجار طرفدارانش شد.

MGK تنها طرفدار زالودرمانی نیست؛ میراندا کر مدل و دمی مور بازیگر هم روی اثرات ضدپیری این درمان قسم می‌خورند. خانم مور در سال ۲۰۰۸ گفت که برای سم‌زدایی خون خود از این «مکنده‌ های خون سطح بالا» استفاده می‌کند.

زالو درمانی چیست و چه مزایایی دارد؟

قدمت زالودرمانی به ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد، زمانی که مصریان باستان از آن برای اهداف درمانی استفاده می‌کردند؛ قبل از اینکه مردم تصوری از بیماری داشته باشند. مزایای ادعاشده از سلامت قلب تا بهبود هضم را شامل می‌شود.

بزاق این کرم‌های انگلی دارای خواص ضد انعقاد خون است که برخی جراحان هنوز در بهبود پس از جراحی پلاستیک ترمیمی و سایر روش‌هایی که خطر دارد از آن استفاده می‌کنند.

چند وقتی است که زالودرمانی یا هیرودوتراپی (Hirudotherapy) برای بهبودی پس از جراحی صورت و توانایی آن در حفظ بافت نرم نیز رواج پیدا کرده است.

این روش شامل قرار دادن زالوها در ناحیه خاصی است که به آنها اجازه می‌دهد سه فک خود را با ردیف‌های ریز دندان‌ها به پوست بچسبانند و مواد منعقدکننده درون بزاق خود را روی آن بریزند.

بزاق زالو حاوی آنزیمی به نام هیرودین است که خون را رقیق می‌کند و از لخته شدن آن جلوگیری می‌کند. اغلب در فرآیند بهبودی پس از عمل هایی مانند پیوند پوست و جراحی های پلاستیک ترمیمی استفاده می‌شود، زیرا گاهی اوقات عوارضی ظاهر می‌شود که باعث لختگی خون در محل عمل می‌شود.

هیرودین جریان خون را حفظ می‌کند و این موضوع، خطر لخته شدن را که به‌طور بالقوه خطرناک است کاهش می‌دهد. توانایی آن در حفظ گردش خون همچنین می‌تواند به روند بهبود آسیب بافت کمک کند – زیرا گردش خون را در ناحیه آسیب دیده حفظ می‌کند.

با این حال، زالو درمانی خطر عفونت باکتریایی را با خود به همراه دارد و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند از انجام آن منع می‌شوند.

تاریخچه زالودرمانی

این خونخوارها هزاران سال پیش در روش هایی به نام «رگ زنی» یا «فصد خون» که تا قرن نوزدهم ادامه داشت، رواج داشتند. این عمل بر اساس ایده‌های کلاسیک بقراط و جالینوس، پزشک یونان باستان انجام می‌گرفت که عدم تعادل هومورال را علت بیماری می‌دانستند.

بنابراین، از زالو برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده می‌شد، زیرا مردم معتقد بودند که خونِ بیش از حد، منشا مشکلات است.