فرصت تبدیل شدن به «مرد آهنی» با یک جفت چکمه رباتیک به واقعیت نزدیک‌تر شده است. این چکمه ها برای پیاده‌روی ساخته شده‌اند و محدودیت های حرکتی انسان، دیگر می‌تواند به خاطره ها بپیوندد.
آزمایشگاه بیومکاترونیک دانشگاه استنفورد یک اسکلت بیرونی خودکار ایجاد کرده که به انسان در حین راه رفتن توان مضاعفی می‌بخشد.
پاتریک اسلید (Patrick Slade)، کارشناس فوق دکتری رباتیک، در این باره گفت: «این مرد آهنی دنیای واقعی است. این وسیله اساسا یک کفش موتوری است… با جایگزین کردن عملکرد ساق پا با یک موتور، می‌توانیم به قدم های شما قدرت ببخشیم و به شما کمک کنیم راحت‌تر و سریع‌تر راه بروید.»
این مدل روبو-بوت (robo-boot) روی کفش های مجهز به حسگر شما گذاشته شده و با نگهدارنده ها و سیم های ساخته شده از فیبر کربن به ماهیچه ساق پا متصل می‌شود.
وسیله کمکی موتوری، به کابل پشت ساق پا، که به کفش متصل است، کمک می‌کند و آن‌طور که گفته می‌شود، برای فشار آوردن به زمین، تلاش کمتری مورد نیاز خواهد بود.
این وسایل کمکی فوق پیشرفته برای پیاده روی، از یادگیری ماشینی برای درک نحوه راه رفتن فرد استفاده می‌کنند و سپس کمک خود را برای گام‌های خاص هر فرد شخصی سازی می‌کنند.
بر اساس گزارش‌ها، آزمایشگاه بیومکاترونیک «شبیه سازهای اسکلت بیرونی» خود را دارد که اسکلت‌های بیرونی را روی تردمیل‌ها قرار می‌دهد و به محققان اجازه می‌دهد تا داده‌های لازم را با ساخت و بازسازی مدل‌های مختلف جمع‌آوری کنند.
سرپرست آزمایشگاه و استادیار مهندسی مکانیک استنفورد می‌گوید: «در مورد این ابزار می‌توانید مثل یک سیستم واقعیت مجازی برای پاهایتان فکر کنید. ما در دستگاهی که فکر می‌کنیم ممکن است به افراد کمک کند برنامه نویسی می‌کنیم، شبیه‌ساز را قرار می‌دهیم، آنها احساس می‌کنند که راه رفتن با آن دستگاه چگونه خواهد بود. و سپس اگر کمک کرد… ما طرح را اصلاح می کنیم. اگر نشد، آن را کنار می‌گذاریم و چیز جدیدی را امتحان می‌کنیم.»
پس از آزمایش این اختراع شگفت‌انگیز یک آزمایش‌کننده به یک چالش پیش بینی نشده اشاره کرد.
کلیر ریلی (Claire Reilly) گفت: «مشکل عادت کردن به این اسکلت های بیرونی، مربوط به دستگاه نبود، بلکه مربوط به خودم بود. مغزم کار را سخت‌تر از چیزی که فکر می‌کردم کرد… پاها و مغزم نمی‌دانستند با این کمک ناگهانی جدید چه کنند.»
توضیح اسلید برای چنین پدیده هایی این‌طور است که یادگیری برای بدن و مغز انسان فرآیندی زمان‌بر است. آزمایش‌کنندگان معمولا برای تطبیق‌پذیری و سازگاری، آموزش های آزمایشگاهی دریافت می‌کنند، در حالی که ریلی در کمتر از یک ساعت آن را امتحان کرد.» بعد از درآوردن چکمه‌ها، ریلی گفت که پاهای واقعی‌اش مثل یک «جسمِ مُرده» بودند.
هدف این تیم تحقیقاتی این است که این ربات پوشیدنی به کمک افراد مسن و معلولان بیاید.
بدون نظر