حضرت فاطمه زهرا (س) دختر حضرت محمد (ص) یکی از محبوب ترین زنان تاریخ اسلام نزد مسلمانان به خصوص شیعیان است. در حقیقت نسل امامان شیعه به واسطه او به پیامبر اسلام مرتبط می شود. ایشان مادر دو امام شیعه، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) است. به غیر از ایشان، حضرت فاطمه دو دختر به نام های زینب و ام کلثوم و پسری به نام محسن داشت که حاصل ازدواجشان با علی (ع)، اولین امام شیعیان بود.
ولادت حضرت فاطمه (س)
حضرت فاطمه (س) در روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم پس از بعثت در مکه مکرمه، چشم به جهان گشود. در مورد تاریخ ولادت ایشان اختلاف وجود دارد. تاریخ ولادت حضرت زهرا (س) در بیشتر منابع اهل سنت، پنج سال پیش از بعثت و در زمانی که قریش مشغول مرمت خانه کعبه بودند، در برخی سال دوم بعثت و در بیشتر منابع شیعی، پنج سال پس از بعثت پیامبر اسلام (ص) ذکر شده است.
پیامبر اکرم، نام فرزند عزیز خود را فاطمه گذاشتند که در مورد علت این نامگذاری در حدیثی از آن حضرت آمده است:
«خداوند دخترم فاطمه و فرزندانش و هر کس که آنها را دوست داشته باشد را از آتش دوزخ جدا کرده، به این دلیل او فاطمه نامیده شده است.»
در جایی دیگر، دلیل نامگذاری ایشان به نام فاطمه را این گونه بیان کردند که از هر گونه بدی جدا و بریده شده است.
نام و القاب حضرت فاطمه (س)
نام مبارک او، فاطمه (ع) و القابی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه و مرضیه ذکر شده است. زهرا به معنای درخشنده است. صدّیقه به معنی کسی است که به جز راستی چیزی از او صادر نمی شود. طاهره به معنای پاک و پاکیزه، مبارکه به معنای با خیر و برکت، بتول به معنای بریده و دور از ناپاکی، راضیه به معنای راضی به قضا و قدر الهی و مرضیه یعنی مورد رضایت الهی.
کنیه های حضرت فاطمه (س)
کنیه های حضرت زهرا (س) نیز عبارتند از: ام الحسین، ام الحسن، ام الائمه، ام ابیها و… ام ابیها به معنای مادر پدر است. پیامبر اکرم، دخترش را با این وصف می ستود؛ حضرت زهرا (س) پس از وفات خدیجه، غمخوار پدر و مایه آرامش ایشان بود.
ازدواج حضرت فاطمه (س) با حضرت علی (ع)
یکی از مهمترین بخشهای زندگی حضرت زهرا(س) ازدواج با حضرت علی(ع) بود. شماری از بزرگان قریش که زودتر از دیگران اسلام آورده بودند یا از قدرت مالی مناسبی برخوردار بودند به خواستگاری فاطمه(س) رفتند. پیامبر در پاسخ به درخواست آنان می فرمود: «ازدواج فاطمه امری آسمانی است و نیازمند حکم الهی است.»
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)
شهادت حضرت فاطمه(س) از باورهای غالب و دیرینه در میان شیعیان است که بر اساس آن، حضرت فاطمه(س) دختر پیامبر اسلام(ص) نه به مرگ طبیعی، بلکه در اثر آسیب‌های وارد شده از سوی برخی از صحابه پیامبر به شهادت رسیده است. اهل‌سنت درگذشت وی را ناشی از غم و اندوه رحلت پیامبر(ص) دانسته‌اند؛ اما شیعیان عامل اصلی شهادت او را عمر بن خطاب می‌دانند و در ایام فاطمیه به عزاداری برای فاطمه(س) می‌پردازند.
در مورد تاریخ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) چند روایت وجود دارد که بنا بر روایتی ۷۵ روز پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) در ۱۳ جمادی الاولی (که نظر اهل سنت نیز بر همین تاریخ است) و به روایت مشهورتری ۹۵ روز پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) مطابق با روز سه شنبه سوم جمادی الثانی در سال یازدهم هجری است.
چرا قبر حضرت فاطمه (س) مخفی و نامعلوم مانده است
آنچه که درباره این مسئله نقل شده است این است که حضرت فاطمه (س) هنگامی که زمان مرگشان نزدیک شد و در بستر به حالت احتضار به سر می بردند، با امام علی (ع) گفتگویی داشتند و از ایشان اجازه خواستند تا چند وصیت نمایند. یکی از وصیت های حضرت فاطمه (س) به امام علی (ع) این بود که فرمودند: «ای پسر عمو! اگر من تا چند ساعت آینده از دنیا رفتم، جنازه من را شبانه دفن کن و مراسم دفن مرا در مکانی مخفی و پنهان انجام دهید و تنها به افرادی که ظلم و جفا نسبت به من روا نداشته اند، اجازه شرکت در تشییع بدهید.»
هنگامی که حضرت فاطمه (س) از دنیا رفتند، مردم با عجله به خانه امام علی (ع) رفتند و در انتظار بیرون آمدن جنازه ایشان بودند که ابوذر به دستور امام علی (ع) به آنها گفتند که تشییع جنازه دختر پیامبر اسلام امشب انجام نمی شود و به تاخیر افتاده است.
پس از متفرق شدن مردم، امام علی (ع) به کمک اسماء، بدن حضرت زهرا (س) را غسل و کفن کردن و در نیمه شب به همراه عده ای از یاران و نزدیکان خودشان از جمله ابوذر، مقداد، سلمان، زبیر، عمار، عباس و… جسد حضرت فاطمه (س) را شبانه تشییع و به خاک سپردند. امام علی (ع)، مزار حضرت زهرا (س) را با زمین هم سطح کردند و طبق روایتی در چند ناحیه از بقیع، قبر درست کردن تا دشمنان نتوانند متوجه شوند که قبر حضرت زهرا (س) کدام یک است و اینگونه راز پنهان ماندن قبر فاطمه (س) برای همیشه باقی مانده است و افرادی که در مراسم تشییع حضور داشتند، بعدها نیز محل مخفی کردن قبر حضرت زهرا (س) را فاش نکردند.
ایام فاطمیه
ایام فاطمیه روزهایی است که شیعیان به‌مناسبت شهادت حضرت فاطمه(س)، عزاداری می‌کنند. با توجه به اینکه دو قول ۱۳ جمادی‌الاول و ۳ جمادی‌الثانی درباره شهادت حضرت فاطمه(س) شهرت بیشتری دارد. روزهای یازدهم تا سیزدهم جمادی‌الاول، فاطمیه اول و روزهای سوم تا پنجم جمادی‌الثانی، فاطمیه دوم نامیده شده است.
بدون نظر