تجربه منظم ارگاسم فقط به واسطه یک زندگی جنسی خوب به دست نمی‌آید، بلکه تا حد زیادی به اولویت دادن به لذت بستگی دارد؛ چیزی که برای مغز و بدن مفید است.
با آنکه دست یافتن به آمار تعداد زنانی که از اختلال ارگاسم رنج می‌برند به سبب تفاوت در نحوه تعریف ناکارآمدی دشوار است، در کشورهایی که نگرش های فرهنگی در مورد رابطه جنسی منفی تر است، نرخ آمار به‌طور قابل توجهی بالاتر از دیگر کشورهاست.
اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی نوعی ناکارآمدی جنسی است که می‌تواند موقعیتی باشد. ممکن است در شرایط خاص بتوانید به ارگاسم برسید، اما در هنگام رابطه جنسی دچار چالش شوید. به‌طور کل آنورگاسمی خفیف تا ۶۰ درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در ادامه دلایل رایجی را که باعث می‌شود زنان در رابطه جنسی ارضا نشوند و نحوه مقابله با آنها را بررسی می‌کنیم.
۱. تجربه تروما یا شرم جنسی داشته‌اید
تجربیات آسیب‌زای مرتبط با تمایلات جنسی می‌تواند توانایی ما از لذت بردن از رابطه جنسی را از بین ببرد.
یادگیری، نقش مهمی در اختلالات جنسی ما دارد. مهم نیست که نگرش‌ها و باورهای ذهنی شما چقدر پیچیده یا مثبت هستند، پیام‌ها و تجربیات منفی قدیمی می‌توانند باعث رویکرد دفاعی شوند.
راه حل: اگر آسیب های بزرگ یا کوچکی را در ذهن خود حمل می‌کنید با یک درمانگر جنسی صحبت کنید.
۲. یک علت فیزیکی وجود دارد
سن نیز می‌تواند در بروز این موضوع نقش داشته باشد. زنان ۴۹ سال به بالا بیشتر از زنان جوان‌تر دچار اختلال ارگاسم می‌شوند. با افزایش سن، تولید هورمون های جنسی کاهش می‌یابد و برانگیختگی و ارگاسم را به طور بالقوه چالش‌برانگیزتر می‌کند. عامل دیگر نیز می‌تواند از دست دادن حجم عضلات کف لگن باشد.
راه حل: اگر از آن عضلات استفاده کنید، احتمال از دست دادنشان کمتر است. فعال بودن از نظر جسمی و جنسی قوی ترین راه برای به حداکثر رساندن پتانسیل جنسی مداوم با افزایش جریان خون به اندام تناسلی و تقویت کف لگن است.
۳. با افسرگی یا اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنید
احساس افسردگی یا اضطراب مطمئنا می‌تواند واکنش جنسی ما را کاهش دهد. استفاده از داروهای ضد‌افسردگی مانند SSRI ها (پاکسیل، پروزاک، لکساپرو و غیره) که برای درمان این شرایط استفاده می‌شوند هم همینطور. این داروها می‌توانند سیستم سروتونین را به گونه‌ای تحت تاثیر قرار دهند که میل جنسی را از بین ببرد و توانایی ارگاسم را مختل کند. و به همین ترتیب، اگر اضطراب یا افسردگی را با الکل خوددرمانی می‌کنید، می‌تواند به کمرنگ شدن واکنش جنسی‌تان منجر شود.
راه حل: اگر مضطرب یا افسرده هستید، از مشورت با یک درمانگر و کشف ابزارهایی برای کمک به بهبود سلامت روان خود دریغ نکنید. اگر به یک داروی ضد افسردگی نیاز دارید، هنگام تصمیم گیری در مورد مصرف دارو، در مورد عوارض جانبی جنسی آن با پزشک خود صحبت کنید. و اگر در حال مصرف یک داروی ضد افسردگی هستید که به نظر می‌رسد بر واکنش جنسی‌تان تأثیر منفی می‌گذارد، با پزشک خود در مورد ارزیابی مجدد رژیم دارویی‌تان صحبت کنید. برخی از داروهای ضد افسردگی کمتر باعث ایجاد مشکلات جنسی می‌شوند.
۴. با شریک زندگی تان راحت نیستید
تعارض در روابط نیز می‌تواند دلیل بزرگی برای ارگاسم نشدن باشد. اگر با شریک زندگی خود احساس امنیت نمی‌کنید یا رنجش های بزرگی در دل خود احساس می‌کنید، این موضوع می‌تواند اتفاق بیفتد.
راه‌حل: زنان اغلب به دلیل ترس از توهین‌آمیز بودن، بیش از حد قاطع دیده شدن یا صدمه زدن به احساسات شریک زندگی‌شان، نمی‌توانند راحت درباره خواسته‌هایشان صحبت کنند. اما زوج‌هایی که یاد می‌گیرند در برقراری ارتباط واقعی ریسک کنند، اغلب گزارش می‌دهند که این امر پتانسیل جنسی مداوم آنها را تا حد زیادی افزایش داده است.
کار با یک رابطه-درمانگر ماهر که در زمینه سکس درمانی آموزش دیده است می‌تواند برای یک رابطه مشکل ساز شگفت انگیز باشد.
۵. زیادی استرس دارید
اگر به قدری درگیر انجام کارهای روزانه‌تان هستید که نمی‌توانید آرامش کافی برای رسیدن به ارگاسم داشته باشید تنها نیستید. استرس مداوم با مجموعه ای از اثرات منفی بر هورمون های جنسی و سلامت جسمی و عاطفی ما همراه است که به کاهش میل منجر می‌شود.
راه حل: پرداختن به سطح استرس می‌تواند در زندگی جنسی شما معجزه کند. تمرکز حواس را تمرین کنید، تلفن خود را بیرون از اتاق خواب بگذارید، مطمئن شوید که روزانه دوز حرکت آزادکننده اندورفین را دریافت می‌کنید.
و در نهایت به یاد داشته باشید که ارگاسم، همه چیز و غایت دنیای جنسی نیست. رها کردن جستجوی ارگاسم می‌تواند به یافتن آن کمک کند.
بدون نظر