شکوفایی سریال های ریالیتی شو در اوایل دهه ۲۰۰۰ هم امیدوار کننده بود و هم ترسناک، اما این ترند ناخوشایند شاید بزودی به پایان برسد. به جای آن، چندین برنامه آمریکن آیدل، صدها مسابقه آشپزی، کارداشیان ها و بسیاری ریالیتی شوهای دیگر تولید شده اند و این ژانر به عضوی همیشه حاضر در دورنمای فرهنگ عامه تبدیل شده است. صادقانه بگوییم که بسیاری از این سریال ها جذاب، هیجان انگیز و مقاومت در برابر تماشا کردن آن ها دشوار است اما کسانی که به دنبال ریالیتی شوهای متفاوت هستند به سراغ بازارهای خارجی می روند. در این میان سریال ریالیتی شو مسابقه ای Great British Bake Off توانسته کیفیت مسابقه های آشپزی را حفظ کند و Single’s Inferno نیز روایت عاشقانه ای را در قالب یک مسابقه ارائه می کند.
برای علاقمندان به مسابقات فیتنس و ورزشی مانند Ninja Warrior یا Tough As Nails، سریال جدیدی در فهرست ۱۰ سریال پربیننده نتفلیکس قرار گرفته که به نظر می رسد به زودی در خارج از ایالات متحده و کره جنوبی نیز به یک سریال پرطرفدار تبدیل شود. در سریال فیزیکال: ۱۰۰ (Physical: 100) که یک ریالیتی شو مسابقه ای کره ای است، صد شرکت کننده از کره جنوبی اعم از ورزشکار، سرباز و بدنساز در یک دکور بسیار پرزرق و برق و مدرن، برای بدست آوردن یک جایزه نقدی بزرگ با هم رقابت می کنند و حذف شدن ها به باورنکردنی ترین و چالش برانگیزترین اشکال ممکن رخ می دهد.
بدون شک هنگام تماشای این سریال مسابقه ای کره ای به یاد سریال Squid Game خواهید افتاد که حال و هوایی شبیه این سریال پرطرفدار اما با خطر کمتر و واقعی تر دارد زیرا سریال Physical: 100 یک جایگزین سالم و رضایت بخش برای سریال هیت کره ای است. در مسابقه فیزیکال: ۱۰۰ هیچ تصویری از دنیای بیرون وجود ندارد و تنها یک سری دکور و طراحی صحنه بزرگ و مبهم وجود دارد. همچنین هیچ مجری و میزبانی در کار نیست و یک صدای خاص از طریق بلندگوها پخش می شود که ما را به یاد شخصیت Front Man در سریال اسکوید گیم می اندازد، صدایی که دستورالعمل ها در مورد اتفاقات و مسابقات پیش رو را اعلام می کند.
در اولین چالش «پیش از ماجراجویی اصلی»، ۱۰۰ شرکت کننده به دو گروه تقسیم شده و روی یک صفحه شبکه ای شماره دار می ایستد. در ادامه شبکه ای از میله های فلزی از سقف پایین می آید و پیش از اینکه به بالا بازگردد، شرکت کنندگان میله روی سر خود را می گیرند. سپس کف صفحه باز شده و یک جریان آب روان زیر آن هویدا می شود. این تفاوت مهم و ضروری بین سریال Physical: 100 و سریال بازی مرکب است زیرا این جریان آب اصلاً مرگبار نیست. شرکت کننداگن باید تا جایی که می توانند میله فلزی را بگیرند اما سقوط کردن در آب منجر به مرگ یا صدمه دیدن نمی شود. اما هنگام فرود آمدن هیجان و ترس خاصی هم در شرکت کننده و هم در مخاطبان وجود دارد که ممکن است با فریاد و جیغ هایی نیز همراه باشد.
شرق در مقابل غرب، هدیه و نفرین سریال Physical: 100
برندگان مرحله مقدماتی این فرصت را پیدا می کنند که در اولین «ماجراجویی» دارای مزیت هایی باشند و برندگان کسانی هستند که بیشتر از دیگران به میله چسبیده و در میان ۵۰ درصد شرکت کنندگانی باشند که توانسته اند از افتادن در آب، پیش از افتادن ۵۰ درصد دیگر جلوگیری کنند. اینجاست که شاهد اقتباس از دیگر عناصر بازی مرکب هستیم، البته غیر از طراحی صحنه و ترسناک بودن کلی و آن روانشناسی انسانی است. در ادامه مسابقه تمام ۱۰۰ شرکت کننده وارد یک اتاق مرموز می شوند، در حالی که نیمی روی شماره های خاص خود روی زمین ایستاده و نیم دیگر روی پلتفرم هایی مرتفع تری می ایستند، و این ایهام بصری حس جایگاه برتر و پست تر را در میان مخاطبان و شرکت کنندگان ایجاد می کند.
برتری ۵۰ نفری که در دور مقدماتی پیروز شده اند این است که می توانند برای اولین چالش یک به یک، رقیب خود را انتخاب کنند. متاسفانه، بسیاری از ۵۰ شرکت کننده برتر آنطوری که انتظار می رود عمل نمی کنند و رقیب خود را از میان ۵۰ نفر برتر انتخاب می کنند. شبیه تقلب برعکس است و وقتی انتخاب حریف انجام شد، دو مبارز با هم دست داده و همدیگر را تشویق می کنند. این همانجایی است که عامدانه به تمایلات غیر آمریکایی ریالیتی شوهای کره جنوبی اشاره شده و بسیار جذاب و تازه است. در اولین اپیزود، بسیار جذاب است که این مردان و زنان عضلانی، سعی می کنند مودب و دوستانه رفتار کنند. این موضوع بارها و بارها در ادامه مسابقه تکرار می شود و هر شرکت کننده که وارد می شود به دیگران سلام کرده و احترام می گذارد و وقتی همه چیز تمام می شود، این اپیزود نیز به پایان رسیده است.
در واقع اولین اپیزود سریال ریالیتی شو Physical: 100 صرفاً به معرفی شرکت کنندگان اختصاص دارد، در حالی که در بخش هایی در مورد گذشته و شغل های خود صحبت می کنند. انگار هیچ خبری از رقابت و خیانت نیست که می تواند همزمان جذاب و کاهش دهنده جذابیت باشد. اما وقتی تیمی از شرکت کنندگان عرق کرده و خسته تلاش دارند راز بالا کشیدن یک کشتی ۱.۵ تنی از یک مسیر شیب دار را کشف کنند، یک افشاگری دراماتیک رخ دهد: همه چیز به رقابت فیزیکی و قدرت بدنی باز می گردد.
در واقع، بخش زیادی از جذابیت اپیزود اول توسط خود شرکت کنندگان ایجاد می شود. یکی از آن ها به نام جئون یونگ از سازندگان سکانس های رزمی سریال زامبی محور کره ای Kingdom است که رقابیش را با استفاده از قدرت خود در رقص به چالش می کشد، یا یک قهرمان دنیای هنرهای رزمی ترکیبی که تصمیم می گیرد قوانین بازی را به خاطر یک مبارزه تن به تن با یوشیهیرو آکیامای افسانه ای که اینجا با نام چو سانگ هون شناخته می شود نادیده بگیرد. در اینجا جزییات قوانین هر مسابقه از مخاطبان و شرکت کنندگان مخفی نگه داشته می شود، که باعث می شود قدرت شخصیتی و تفکری و روانشناختی شرکت کنندگان بهتر و بیشتر مورد تست قرار گیرد.
در حالی که تنها در برخی از چالش های Physical: 100 به واکنش روانشناختی شرکت کنندگان نیاز است، اما به خوبی با تم های دیگر سریال هماهنگ است، برای مثال جایی که یکی از شرکت کنندگان با انتخاب دیگران به عنوان رهبر یک تیم انتخاب می شود و او از این انتخاب راضی نیست در حالی که آخرین نفر از ۱۰ نفر انتخاب شده و تنها زن در میان آن هاست. ۱۰ رهبر شانه به شانه هم می ایستند و در مقابل هر کدام گروهی می ایستد که آن ها را انتخاب می کند. مسلم است که اکثر آن ها جلوی کسی صف می بینند که اول از همه به عنوان رهبر انتخاب شده است و اوست که در ادامه نفرات خود را انتخاب می کند و نفراتی که به نظرش نامناسب هستند را به رهبران دیگر می دهد. در نهایت آخرین رهبر اکثر شرکت کنندگان ضعیف تر و نامتجانس را دریافت می کند. تیم او ضعیف ترین گروه به نظر می رسد و اکثر رهبران مطمئن تصمیم می گیرند در چالش پیش رو، این گروه را برای رقابت انتخاب کنند.
وقتی ۴۵۶ شرکت کننده سریال Squid Game قرار بود وارد تیم ها شوند، مردان سعی می کردند زنان و پیرمردان را انتخاب نکنند اما قسمت های مسابقه نشان دادند که به چیزی فراتر از تنها قدرت بدنی مردانه نیاز دارند. درست همانطور که در سریال مسابقه ای آمریکایی Tough As Nails می بینیم که در آن زنان با فیزیک های غیرهالیوودی دیده می شوند، سریال Physical: 100 نیز مفاهیم پیشداورانه در مورد جنسیت سازی فیزیک ها را کنار می زند. در اولین چالش آویزان شدن، قوی هیکل ترین مردان و سنگین ترین آن ها می افتند، زیرا نمی توانند وزنشان را تحمل کنند و اگر وزن قرار است در یک مسابقه برتری آفرین باشد، تنها یکی از چیزهایی است که به آن نیاز داریم.
بدین ترتیب دهمین و ضعیف ترین تیم عملکردی باورنکردنی دارد و همه را غافلگیر می کند. برای بردن این بازی به ترکیبی از استراتژی، ارتباط و استقامت نیاز است. Physical: 100 مسابقه همگان است، چه کشاورز باشید و چه کوهنورد، پیر و جوان، مرد یا زن. اما Physical: 100 یک برتری بزرگ بر سریال بازی مرکب دارد. در حالی که در اسکوید گیم شاهد بررسی و مطالعه بیرحمانه روانشناسی انسان تحت کنترل کاپیتالیسم هستیم، Physical: 100 درس اجتماعی مهمی در مورد اینکه چطور قدرت را تعریف کرده و به دست می آوریم با تمامی ارجاعات آن در جامعه به ما می دهد.
بدون نظر