از زمانی که نشریات چاپی ابداع شدند، همواره کتاب های ممنوع وجود داشته اند. معمولاً دلایل مختلفی برای ممنوع کردن کتاب های خاص وجود که از دلایل مذهبی تا سیاسی و اخلاقی متفاوت هستند. به دلیل اینکه استانداردهای انطباق نشریات با خط قرمزهای سیاسی و مذهبی تغییر زیادی کرده اند، برخی کتاب هایی که روزگاری ممنوعه بودند امروزه از لحاظ اجتماعی کاملاً قابل قبول بوده و گاهی اوقات نیز شرایط برعکس است. در حالی که هدف اصلی از ممنوعه اعلام کردن یک کتاب جلوگیری از خوانده شدن آن توسط خوانندگان است، چنین کاری معمولاً تاثیر معکوسی داشته است.
زدن برچسب «ممنوعه» بر یک کتاب می تواند توجه بیشتری به آن کتاب جلب کند. این اثر که با نام اثر استرایسند از آن یاد می شود بسیار منطقی و معنی دار است. وقتی یک رسانه ممنوع می شود، این اقدام باعث می شود که کنجکاوی مخاطب نسبت به اینکه چه چیزی باعث بحث برانگیزی آن رسانه شده بیشتر می کند. نه تنها ممنوع کردن کتاب هایی خاص باعث محبوبیت بیشتر این کتاب ها شده بلکه باعث شده که نسخه هایی سینمایی از متن این کتاب ها نیز تولید شود. هالیوود به ندرت ابایی از سود بردن از جنجال داشته و به شکلی قابل درک، این صنعت فیلمسازی به خوبی می داند که غصب و خشم نسبت به یک کتاب خاص به افزایش تمایل به خرید بلیت فیلمی منجر می شود که از روی آن ساخته شده است. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۴ فیلم جذابی آشنا کنیم که بر اساس کتاب های ممنوعه ساخته شده اند.
۱۹۸۴
رمان کلاسیک پادآرمانشهری مشهور جرج اورول به نام ۱۹۸۴ (Nineteen Eighty-Four) در آینده ای روایت می شود که در آن بریتانیا تحت حاکمیت توتالیتری برادر بزرگ است. این دولت سرکوبگر، جمعیت کشور را با سیستم های جاسوسی، تغییر تاریخ و حتی تاکتیک های فریبنده، تحت کنترل شدید و سرکوبگرانه خود قرار داده است تا از تفکر انفرادی افراد جلوگیری کند. از آنجایی که اتحاد جماهیر شوروی اعتبار و شهرت خوبی در زمینه آزادی شهروندی نداشت، جای تعجب نداشت که چاپ و خواندن کتاب ۱۹۸۴ را تا سال ۱۹۸۸ ممنوع اعلام کرده بود. اقتباس های زیادی از این رمان کلاسیک اورول صورت گرفته اما بهترین آن ها نسخه ساخته شده توسط مایکل ردفورد با بازی جان هرت و ریچارد برتون است که در سال ۱۹۸۴ منتشر شد.
ردفورد کار فوق العاده ای در به تصویر کشیدن یک دوره زمانی ویران و ناامید کننده انجام داده که بر اساس قانون، مطابقت کامل با دیگران اجباری است و احساسات پایه و افکار انسانی، مجرمانه تلقی می شوند. هرت در نقش شخصیت اصلی داستان به نام وینستون اسمیت بسیار بی نقص ظاهر می شود، کسی که علیرغم اینکه شغلش بازنویسی تاریخ برای وزارت حقیقت است، اما در خفا آرزوی یک دنیای آزادتر را دارد. هیچ لحظه ای در این فیلم وجود ندارد که در این موضوع شک کنید که این مرد توسط قدرت همخوانی اجباری منکوب شده است.
Animal Farm
دیگر رمان کلاسیک اورول به نام Animal Farm یا مزرعه حیوانات نیز داستان گروهی از حیوانات مزرعه را روایت می کند که در مزرعه مانور زندگی کرده و اکنون از زندگی تحت حاکمیت همراه با بی تفاوتی آقای جونز، مالک مزرعه، به ستوه آمده اند. آن ها نقشه ای می کشند تا آقای جونز و دیگر مالکان انسانی را از مزرعه بیرون کرده تا جامعه ای تاسیس کنند که حیوانات بتوانند در آن زندگی خوب و باروری داشته باشند. اما تلاش های آن ها توسط خوک فریبکاری به نام ناپلئون به بیراهه می رود، کسی که می خواهد قدرت را برای خودش داشته باشد. انجمن کتابخانه آمریکا بسیاری از کتاب های ممنوعه در سراسر جهان را در فهرست دارایی های خود می بیند. در سال ۱۹۸۷، مدرسه بی کانتی در پاناما سیتی، کالیفرنیا این کتاب را ممنوعه اعلام کرد هرچند این کتاب در کشورهای دیگری نیز ممنوع بود. خوشبختانه این ممنوعیت پس از ثبت شکایت ۴۴ نفر از والدین کودکان علیه مدرسه برداشته شد.
اقتباسی سینمایی از رمان Animal Farm در قالب یک انیمیشن بسیار وفادار در سال ۱۹۵۴ صورت گرفت، حرکتی شجاعانه ای که با توجه به ماهیت کودکانه آن زمانِ انیمیشن ها بسیار قابل توجه بود. هنر موجود در این انیمیشن بسیار فوق العاده بود و یکی از بهترین انیمیشن های غیردیزنی است که در آن دوران منتشر می شد. این فیلم هیچ ابایی از پرداختن به تم های عمیق منبع اصلی ندارد که به آن قدرت ذهنی و روشنفکری بیشتری نسبت به ساخته های دیزنی تا آن زمان می دهد. تنها نقطه ضعف این انیمیشن پایان خوشبینانه آن است که تفاوت بسیاری با آن چیزی داشت که اورول در رمان اورجینال ترسیم کرده است.
Catch-22
رمانی جنگی کنایه آمیز جوزف هلر به نام Catch-22 در دوران جنگ جهانی دوم روایت شده و داستان سروان جان یوساریان از نیروی هوایی ایالات متحده را روایت می کند که همراه با یکی از سربازانش تلاش دارند از دیوانه شدن خود در جریان جنگ جلوگیری کنند. کتاب هلر نگاهی قاطع و نافذ به پوچی جنگ است که از یک داستان بامزه به یک داستان تراژیک منتهی می شود در شرایطی که نشان می دهد دشمنان تنها کسانی نیستند که آن طرف نبرد قرار دارند. در سال ۲۰۲۰ بود که یک مدرسه در آلاسکا نام این کتاب را به فهرست دیگر کتاب های ممنوعه مشهور مدرسه اضافه کرد که دلیل اصلی آن میزان بالای خشونت موجود در داستان بود.
مایک نیکولز که با فیلم های Who’s Afraid of Virginia Woolf? و The Graduate به شهرت رسید، در سال ۱۹۷۰ اقتباسی سینمایی از رمان هلر ساخت که توانست به مقدار زیادی همان توازنی از درد و هوشمندی که در روایت اورجینال وجود داشت را بازسازی کند. اگر چه بخش هایی از کتاب حذف شده تا بتوان کلیت داستان را در قالب یک فیلم سینمایی بازسازی کرد اما بازیگران بی نقص، طنز تاریک و وحشت های جنگ که در نسخه سینمایی می بینیم آنقدر هست که نشان دهد نیکولز و سناریو نویسش، باک هنری، به خوبی آن چه در کتاب هلر آمده را فهمیده و درک کرده اند.
The Color Purple
رمان The Color Purple که در سال ۱۹۸۲ منتشر شد، یک رمان برنده جایزه پولیتزر از آلیس واکر بود. داستان این رمان در اوایل دهه ۱۹۰۰ در جورجیا روایت می شود، در مورد یک زن جوان سیاه پوست به نام سلی که دشواری های زندگی اش را در قالب نامه ای به خداوند روایت می کند. در سال ۱۹۹۷ یک مدرسه در جکسون کانتی این کتاب را ممنوع کرد زیرا بر این باور بود که می تواند به «بازی های جنسیت های متفاوت و خشونت دیگر چیزها منجر شود». استیون اسپیلبرگ تصمیم به ساخت فیلمی با اقتباس از رمان بحث برانگیز واکر گرفت و کار فوق العاده ای در انتقال ایده های قوی منبع اصلی به نسخه سینمایی کرد.
در حالی که نسخه سینمایی از سبک کارگردانی شیرین سازی ویژه فیلم های اسپیلبرگ رنج می برد اما بازی های خیره کننده از بازیگران به خوبی می تواند این نقص را جبران کرده و داستان را از لحاظ قدرت و کیفیت بالاتر ببرد. بازی ووپی گلدبرگ در نقش سلی به طور خاص تکان دهنده و تاثیرگذار است که بخش زیادی از قدرت احساسی و عاطفی فیلم را به دوش می کشد و یک اسکار بسیار مستحقانه را برایش در پی داشت. اپرا وینفری در نقش سوفیای بداخلاق و دنی گلوور در نقش آلبرت آزارگر نیز بازی هایی فراموش نشدنی از خود ارائه می دهند.
Elmer Gantry
کتاب Elmer Gantry نوشته سینکلر لوییس نگاهی تاریک اما کمدی به مسیحیت پروتستانی بنیادگرا در دهه ۱۹۲۰ آمریکا می اندازد. شخصیت المر گانتری یک مرد جوان زنباره و الکلی است که علیرغم داشتن تمایلات جنسی و اعتیادی منحرفانه اش به عنوان مبلغ این مذهب مشغول به کار می شود. درست بعد از انتشار این کتاب، چاپ این کتاب در بوستون ممنوع شده و دادستان منطقه هشدار دارد که فروشندگان این کتاب با عکس العمل شدید قانونی مواجه خواهند شد.
در فیلمی که به همین نام ساخته شد، برت لنکستر به خوبی در نقش شخصیت المر گانتری حضور می یابد و با تصویری که از یک تاجر نفرت انگیز تبدیل شده به کشیشی نفرت انگیز ارائه می دهد، هر سکانسی که در آن حضور دارد را از آنِ خود می کند. او به خوبی نقش شخصیتی را بازی می کند که هم می تواند یک گروه از پیروانش را با سوره ای تاثیرگذار شوکه کند و همزمان آن ها را با یک جوک شنیع به خنده بیندازد. شرلی جونز نیز در این فیلم بی نقص ظاهر می شود. او که معمولاً به خاطر بازی در نقش شخصیت های شیرین و معصوم شناخته می شد، در این فیلم خودش را در نقش یک روسپی غیرقانونی که به دنبال انتقام است غرق می کند.
Gone With the Wind
رمان Gone With the Wind نوشته مارگارت میچل در سال ۱۹۳۶ به دوران جنگ داخلی آمریکا و بازسازی این کشور می پردازد. این فیلم داستان اسکارت اوهارا را روایت می کند که از خانواده ای ثروتمند در جنوب می آید اما در طول جنگ همه چیزش را از دست می دهد و در ادامه تلاش می کند توچه یک شخصیت افسونگر به نام رت کی باتلر را به خود جلب کند. در حالی که محتوای نژادپرستانه کتاب همچنان بحث برانگیز است، عجیب ترین موارد ممنوعیت این کتاب در آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی بود که به خاطر تصویری که از بازماندگان در جریان جنگ ارائه می کرد، این کتاب را ممنوعه اعلام کردند.
ارزهای تولیدی فیلم، طراحی لباس و توجه به جزییات تاریخی در آن بسیار قابل توجه هستند که راه را برای فیلم های تاریخی بزرگی که همچنان ساخته می شوند، هموار ساخت. البته، به خاطر وفاداری به کتاب، چیزهای که خیلی خوب باقی نمانده اند عناصر نژادپرستانه داستان هستند. این داستان در نهایت از مخاطب می خواهد که با یک خانواده ثروتمند جنوبی در جریان جنگ داخلی همزادپنداری کند. اما با داستان عاشقانه بسیار قوی، سکانس های نبرد باشکوه و روایت حماسی و پیچیده اش، کاملاً قابل درک است که چرا Gone with the Wind هنوز هم به عنوان یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینما شناخته می شود.
Lord of the Flies
این رمان کلاسیک منتشر شده در سال ۱۹۵۴ داستان گروهی از پسربچه های مدرسه ای بریتانیا را روایت می کند که بعد از سقوط هواپیمایشان در جریان یک عملیات تخلیه سازی، در یک جزیره در اقیانوس آرام گرفتار می شوند. در حالی که این پسران در ابتدا با هم همکاری می کنند تا زنده بمانند، خیلی زود بر سر اینکه رییس کی باشد با هم درگیر شده و دشمن می شوند. این کتاب توسط مدرسه ای شبانه روزی در اوتاوا از برنامه درس انگلیسی تمام مدارس حذف کرد و دلیل را داشتن تم های برتری جویی سفیدپوستان اعلام کرد.
در حالی که Lord of the Flies دو بار در قالب یک فیلم سینمایی بازسازی شده (۱۹۶۳ و ۱۹۹۰)، اولین اقتباس سینمایی بسیار بهتر است. این فیلم نه تنها به نسخه اصلی وفادارتر است بلکه بازیگرانی که نقش پسربچه های داستان را بازی می کنند بازی های بسیار باکیفیت تری از خود ارائه می دهند. هرگز لحظه ای در فیلم وجود ندارد که شک کنید این همان رفتاری است که گروهی پسربچه نوجوان در غیاب افراد بالغ در یک جزیره دورافتاده برای در دست گرفتن قدرت انجام خواهند داد. این فیلم اگر چه به اندازه داستان اورجینال تاریک نیست اما به تم های نظم در برابر بی نظمی، تاثیر فاسد کننده قدرت و شخص در برابر گروه که در کتاب برجسته بودند کاملاً وفادارانه می پردازد.
The Grapes of Wrath
The Grapes of Wrath یکی از بهترین آثار جان اشتاین بک و یکی از تحسین شده ترین آثار ادبیات آمریکا در قرن بیستم است. این رمان در مورد خانواده جود است که در دوران رکورد بزرگ در آمریکای گرسنه زندگی می کنند. خانواده جودها به عنوان یک خانواده کارگر مهاجر، زندگی دوره گردی سختی دارند، در شرایطی که بخش زیادی از مردم کشور با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. بدنبال انتشار این کتاب، شهر کرن کانتی در کالیفرنیا آن را ممنوع کرد زیرا شورای شهر آن را به ارائه تصویری غیرواقعی از کشور متهم کرده بود.
اما بحث برانگیز شدن The Grapes of Wrath باعث نشد که هالیوود یک اقتباس سینمایی از آن بسازد، فیلمی که بسیار هم فیلم خوبی بود. جان فورد بزرگ یک نگاه تکان دهنده به رنج ها و درگیری های کارگران مزرغه در جریان یکی از سخت ترین دوران های زندگی مردم آمریکا می اندازد و به شکلی وفادارانه غم و اندوه موجود در نسخه کتابی را بازسازی می کند. بار اصلی داستان بر دوش هنری فاندا و جین دارول در نقش تام و ما جود است. به ندرت پیش آمده که فاندا بتواند چنین همدردی مخاطب را بدون احساساتی شدن برانگیزد و دارول نیز در نقش مادری که برای نگه داشتن ذره ای از امید در خانواده دست به هر کاری می زند نیز بسیار بی نقص ظاهر شده است.
The Great Gatsby (1974)
رمان The Great Gatsby نوشته اف اسکات فیتزجرالد، تصویری باشکوه از عصر جاز ارائه می کند و داستان آن از دریچه نگاه نیک کاراوی روایت می شود که با یک شخصیت افسونگر اما رازآلود سرشناس به نام جی گتسبی آشنا می شود. رفته رفته فاش می شود که گتسبی به دنبال معشوقه سابق خود، دیزی بوشانان، است که دختر عموی کاراوی بوده اما در یک ازدواج بدون عشق گرفتار شده است. این کتاب در سال ۲۰۲۲ در مدرسه ای در آلاسکا ممنوع اعلام شد که به خاطر ارجاعات جنسی آن بود. این رمان بارها در قالب فیلم های سینمایی بازسازی شده است که تازه ترین آن ها نسخه باز لورمن بوده است. اما بهترین اقتباس از رمان scribe نسخه سال ۱۹۷۴ است که فرانسیس فورد کوپولا بعد از موفقیت فیلم پدرخوانده سناریو آن را نوشت.
رابرت ردفورد بهترین گزینه برای نقش گتسبی است و جذابیت عمیق او به خوبی با عشق عصبی نسبت به دیزی متوازن می شود، کسی که نقش او را مایا فارو به شکلی بی نقص ایفا می کند. اگر چه وفاداری شدید فیلم به نسخه اصلی باعث می شود که فیلم بخشی از جذابیت احساسی اش را از دست دهد، جک کلیتون به عنوان کارگردان فیلم و کوپولا به خوبی توانسته اند احترامی که شایسته رمان گتسبی بزرگ بود را نسبت به آن اعمال کنند.
To Kill A Mockingbird
داستان رمان برنده جایزه پولیتزر To Kill A Mockingbird نوشته هارپر لی در یک شهر کوچک در آلاباما و در دوران رکود بزرگ رخ داده و از دریچه نگاه ژان لویی فینچ جوان ملقب به اسکوت بازگویی می شود. آتیکوس، پدرِ اسکوت که وکیل است، باید از مردی سیاهپوست که به ناحق به تجاوز به یک زن سفید پوست متهم شده دفاع کند، در پرونده ای تاثیرات بسیار بزرگی بر تمام ساکنان شهر دارد. مورد جدیدی از ممنوعیت این رمان کلاسیک در یک مدرسه در واشنگتن رخ داد که به خاطر عناصر نژادپرستی اش آن را از برنامه درسی دانش آموزان کلاس نهم حذف کرد.
اقتباس سینمایی To Kill a Mockingbird در سال ۱۹۶۲ ساخته شد، دو سال بعد از انتشار کتاب اورجینال. رابرت مولیگان در نقش کارگردان و هورتون فوت در نقش نویسنده سناریو، بهترین برگردان ممکن را از این رمان در قالب یک فیلم سینمایی خلق کرده اند. بسیاری از تم های کتاب اصلی (شقاوت نژادپرستی، خطر پیشداوری و فساد در سیستم قضایی) کاملاً وفادارانه در قالب نسخه سینمایی بازسازی می شوند. اما جواهر واقعی نسخه سینمایی گرگوری پک در نقش آتیکوس فینچ است که یکی از بهترین شخصیت های تاریخ سینما بوده و پک بهترین گزینه برای شخصیت اصلی کتاب است.
Of Mice and Men (1992)
رمان Of Mice and Men نوشته جان اشتاین بک داستان کارگران مهاجری به نام های جرج میلتون و لنی اسمال را روایت می کند بعد از متهم شدن نابحث اسمال به تجاوز، در حال فرار از شهر لنی در کالیفرنیا هستند. آن ها برای کار کردن به دنبال پیدا کردن شهری جدید هستند و در این تلاش با دردسرهای تازه و بیشتری مواجه می شوند. در سال ۲۰۰۳ بود که یک مدرسه شبانه روزی در می سی سی پی به دلیل توهین به مقدسات، این کتاب را از برنامه درسی و کتابخانه مدرسه حذف کرد.
بخشی از چیزی که اشتاین بک را چنین محبوب و ماندگار ساخته نثر سرراست و بدون تکلف اوست که باعث می شود آثارش برای هر خواننده ای قابل درک باشند. همین رویکرد نیز در اقتباس سینمایی Of Mice and Men در سال ۱۹۹۲ در پیش گرفته شد که باعث می شود فیلمی خالص و آلوده نشده به ترکیبات ملودرامیکی را داشته باشیم که هالیوود معمولاً در بلاک باسترهای گرانقیمت خود داخل می کند. گری سینیس که کارگردانی فیلم را نیز انجام داده، در نقش جرج بی نقص ظاهر می شود و توازن مناسبی از مهربانی و خشونت را به نمایش می گذارد. اما این جان مالکوویچ است که صحنه را از آنِ خود می کند، و به زیبایی معصومیت کودکانه لنی اسمال را به تصویر می کشد که باعث می شود مرگ او به اندازه نسخه کتابی، تراژیک باشد.
Slaughterhouse-Five
رمان Slaughterhouse-Five نوشته کرت وونگوت در سال ۱۹۶۹ در مورد شخصیت بلی پیلگریم است که به شکلی غیرقابل توضیح در زمان عقب و جلو رفته و برخی از اتفاقات زندگی اش را از نو تجربه می کند. در جریان این فعالیت های سفر در زمانی اش، پیلگریم دوران سربازی پراشتباهش در ارتش ایالات متحده، دستگیری اش توسط نیروهای آلمان نازی و ربوده شدنش توسط موجودات فضایی و برده شدن به سیاره دوردست ترالفامادور را دوباره تجربه می کند. در سال ۲۰۱۱ بود که یک دبیرستان در میزوری این کتاب را به دلیل انتقاد فیلم از بزرگ شدن تحت قیومیت یک والد، از برنامه درسی و کتابخانه مدرسه حذف کرد.
هر کسی که کتاب Slaughterhouse-Five را خوانده باشد می داند که ساخت نسخه ای سینمایی از این داستان تقریباً غیرممکن است. اما جرج روی هیل تا حدود زیادی در این امر موفق بوده است. مایکل سَکس کار دشوار بازی در نسخه های مختلفی از شخصیت بیلی را بر عهده دارد و به شکلی بی نقص از یک شخصیت دیگر به شخصیتی دیگر در زمانی دیگر منتقل می شود بدون اینکه ذره ای از جذابیت و باورپذیری شخصیتش را از دست بدهد. در حالی که روایت پیچیده رمان باید برای نسخه سینمایی قابل درک تر و سرراست تر می شد، هیل به خوبی توانسته هوشمندی و روح کنایه آمیز نسخه کتابی را حفظ کند.
Sophie’s Choice
کتاب Sophie’s Choice داستان مردی به نام استینگو را روایت می کند که در یک مهمانخانه در بروکلین زندگی کرده و آنجاست که با ناتان لانداو و سوفی زاویستوفسکا آشنا می شود. استینگو با سوفی دوست می شود و او در ادامه دوران حضورش در کمپ های یهودیان در دوران نازی ها را برایش روایت می کند و با تجربیات دردناک او و تصمیمات سختی که مجبور بوده بگیرد آشنا می شود. این کتاب در آفریقای جنوبی ممنوع شد بدون اینکه رسماً دلیلی برای این کار اعلام شود اما ویلیام استریون، نویسنده کتاب، محتوای جنسی کتاب خود را دلیل احتمالی ممنوع شدن چاپ و انتشار کتارش در آفریقای جنوبی دانسته است.
نسخه سینمایی Sophie’s Choice در سال ۱۹۸۲ به اندازه کتاب اصلی در به تصویر کشیدن قساوت ها و دشواری های ویرانگر زندگی شخصیت اصلی داستان و داستان عاشقانه شکنجه واری که از ان بیرون می آید موفق بوده است. این فیلم به شکلی باشکوه و تاثیرگذار تصمیمات دشواری که شخصیت ها در طول داستان می گیرند را بدون توضیح بیش از حد در مورد آن ها به تصویر می کشد و به مخاطب امکان می دهد تا با درگیری های اخلاقی داستان درگیر شود. اما قدرت اصلی فیلم در انتخاب بازیگران است. مریل استریپ در نقش شخصیت سوفی بی نقص است و به خوبی تمام احساسات انسانی را به تصویر می کشد که بسیار فراتر از آن چیزی است که یک بازیگر دیگر در نقش او می توانست ارائه کند.
Lolita
رمان Lolita نوشته ولادیمیر ناباکوف در مورد یک معمل است که تنها با نام هامبرت هامبرت شناخته می شود و بعد از نقل مکان به خانه یک زن بیوه به نام شارلوت هیز، عاشق دختر ۱۲ ساله او دولورس می شود، دختری که در خلوت از نام لولیتا برای او استفاده می کند. هامبرت به زودی و تنها برای نزدیک شدن به لولیتا با مادرش ازدواج می کند اما وقتی این دو رابطه ای عاشقانه ایجاد می کنند شرایط پیچیده تر می شود. کتاب Lolita در کشورهای بسیاری ممنوع شده است، از جمله فرانسه، آرژانتین، نیوزیلند، آفریقای جنوبی، استرالیا و بریتانیا که به خاطر تم های پدوفیلی فیلم است.
این رمان بحث برانگیز دو بار در قالب فیلم سینمایی بازسازی شده است (۱۹۶۲ و ۱۹۹۷) اما نسخه اول بهترین نسخه است که توسط یکی از بهترین فیلمسازان تاریخ سینما یعنی استنلی کوبریک کارگردانی شده است. خوشبختانه، عناصر جنسی نسخه کتابی در این فیلم بسیار کمتر مورد پرداخت قرار گرفته و کوبریک به شکلی هنرمندانه بیشتر روی اشارات غیرمستقیم و ظرافت برای به تصویر کشیدن رابطه عاشقانه مشکل دار بین یک مرد بالغ و یک دختر نوجوان تمرکز می کند. اما محتوای این فیلم حتی با استانداردهای امروزی نیست کمی بحث برانگیز است. جیمز میسون در نقش هامبرت بی نقص است که در ابتدا به عنوان یک شخصیت آکادمیک محترم معرفی می شود که شیدایی اش نسبت به شخصیت لولیتا، او را تا پایان داستان به دیوانگی می کشاند.
بدون نظر