جواد گلپایگانی بازیگر پیشکسوت با نام کامل محمد جواد نظری گلپایگانی که با نقش آتقی در سریال آینه عبرت به کارگردانی محسن شاه محمدی به شهرت رسید، در سن ۷۲ سالگی درگذشت. خبر درگذشت جواد گلپایگانی بازیگر پیشکوست را پسرعمه اش حسن صفدری امروز صبح یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ اعلام کرد و علت مرگ او نیز سکته قلبی در خواب بوده است.
صفدری در این باره نوشته است:
محمد جواد نظری گلپایگانی (پسر عمه‌ام). در طول پنجاه سال فعالیت هنری‌ش بیش از نود آهنگ خوانده، بالغ بر پنجاه فیلم ساخته، اولین فیلم‌اش «مادر » در دهه پنجاه و آخرین فیلم او «آقای شانس» با شرکت اکبر عبدی در دهه هفتاد بود، کاراکتر «آتقی» که ساخته و پرداخته او در سریال تلویزیونی «آینه عبرت» بود، یکی از پرطرفدارترین سریال‌های تلویزیونی دهه هفتاد بود که در زمان جنگ ایران و عراق پخش می‌شد. آن زمان مردم برای رهایی از فشارهای عصبی جنگ زندگی می‌کردند، شب‌ها پای تلویزیون‌ها زهر و استرس آن روزشان را با دیدن سریال «آیینه عبرت» خنثی می‌کردند. آتقی خودش بود. در زندگی هم آتقی بود. زمانی هم که دستش به دهانش می‌رسید، از کمکی به دوستان و فامیل فرو گذار نکرد. ولی شوربختانه در زمانی که دیگر فعالیت هنری‌ش به پایان رسید، از دوستان نیازمند گذشته‌اش خبری نبود. آتقی امروز ما را تنها گذاشت. یادش گرامی! بی‌شک آهنگ‌ها و فیلم‌هایش او را تا ابد جاودان ساخت، خداحافظ پسر عمه عزیزم، روح‌ات در آرامش پسر دایی حسنعلی!
بیوگرافی جواد گلپایگانی بازیگر نقش آتقی در سریال آینه عبرت
جواد گلپایگانی بازیگر سال های دور سینما و تلویزیون در ۲۶ اسفند ۱۳۲۹ در گلپایگان به دنیا آمد و با بازی در نقش آتقی در سریال آینه عبرت در اوایل دهه ۷۰ به شهرت رسید. گلپایگانی دارای مدرک تحصیلی دیپلم فنی بوده سابقه بازی در فیلم های سینمایی آقای شانس (۱۳۷۳)، مزدوران (۱۳۶۳)، نقطه ضعف (۱۳۶۲)، عصیانگران (۱۳۶۰)، شجاعان ایستاده می‌میرند (۱۳۵۹)، باغ بلور (۱۳۵۷)، زرخرید (۱۳۵۷) و سریال‌های تلویزیونی آتیه (۱۳۷۴)، برگ‌ریزان (۱۳۷۰) و آینه عبرت (۱۳۷۰) را در کارنامه داشت. در زمینه تهیه کنندگی نیز جواد گلپایگانی در فیلم‌های مزدوران (۱۳۶۳)، شیلات (۱۳۶۲)، نقطه ضعف (۱۳۶۲)، عصیانگران (۱۳۶۰) و شجاعان ایستاده می‌میرند (۱۳۵۹) نقش تهیه کننده را بر عهده داشت. گفته می شود جواد گلپایگانی در سال ۱۳۵۵ ازدواج کرده و دارای یک دختر و پسر می باشد.
جواد گلپایگانی پس از بازی در سریال آینه عبرت دیگر حضور چندان قابل توجهی در سینما و تلویزیون نداشت. در سال ۱۳۸۰ جواد گلپایگانی با یک عابر پیاده تصادف کرد ولی خانواده متوفی با دیدن شرایط وی بدون گرفتن دیه اعلام رضایت کردند. اما مجدداً تصادف منجر به جرحی با یک خانم و عدم رضایت وی باعث شد گلپایگانی به زندان بیفتد.
جواد گلپایگانی در مصاحبه ای گفته بود که در پی زندانی شدن به علت تصادف دوم، همین گرفتار بودنش در زندان، باعث شده نتواند متولی اموالش باشد و بدهی‌های زیادتری بالا آورد و برای همین بدهی‌ها سالها در زندان ماند. در بهمن ۱۳۹۳ اعلام شد که با کمک ستاد دیه و خیرین گلپایگانی همه بدهی‌های او داده شد و او آزاد شد.
گلپایگانی در انتخابات سال ۱۳۹۶ به عنوان کاندید انتخابات ریاست جمهوری و با شعار ریشه‌کن کردن مواد مخدر نام نویسی کرد اما صلاحیتش تأیید نشد.
جواد گلپایگانی در مورد زندگی خود گفته است:
متولد ۲۶ اسفند ۱۳۲۹ هستم. سال ۵۵ زمانی که ۲۵ سالگی‌ام را پشت‌سر گذاشتم ازدواج کردم. حاصل ازدواج من یک پسر و دو دختر است. یکی از دخترهایم ازدواج کرده و نوه کوچکی دارم که عشق من است.
من از سال ۵۰ در سینما تهیه‌کنندگی کرده‌ام. در کارنامه بازیگری‌ام کارهایی مثل نقطه ضعف، عصیانگر و … را دارم و بنابراین طبیعی است که دوست دارم دوباره وارد این کار شوم. اولین بار که قرار شد بازی کنم، کارگردان گفت: حالا که تهیه‌کننده کار هستی و از بازیگری هم خوشت می‌آید بیا بازی کن. تو استعدادش را داری و موفق می‌شوی. همانجا بود که برای اولین بار بازیگری را تجربه کردم.
جواد گلپایگانی در مورد بازی در نقش آتقی در سریال آینه عبرت نیز می گوید:
من عاشق بازیگری بودم. این را همه دوستان می‌دانستند. یک روز محمود دینی قراری با من گذاشت و نزد من آمد. آن روز به من گفت می‌خواهیم یک سریال بسازیم که یکی از شخصیت‌هایش یک مرد معتاد مسن است. فکر می‌کنم تو بتوانی از عهده ایفای این نقش برآیی. آتقی اول قرار نبود. اینقدر پررنگ باشد تا اینکه کار پخش شد و همه استقبال کردند. به این شکل بود که من پای ثابت آن سریال شدم و هفت هشت سال به همراه گروه در کنار هم کار کردیم. کار هنرمند این است که بتواند هر نقشی که به او پیشنهاد می‌شود را بازی کند. من هم بازیگر بودم و دلم می‌خواست در این زمینه پیشرفت کنم. همین بود که بازی در این نقش را قبول کردم. برای اینکه به نقش بیشتر نزدیک شوم با کسانی که اعتیاد داشتند صحبت می‌کردم و حرکاتشان را می‌دیدم. دنیای اغلب آنها شبیه به هم بود و این موضوع کار را برای من راحت‌تر می‌کرد. بعد از آینه عبرت فیلم آقای شانس را با اکبر عبدی کار کردم اما بعد از آن مشکلاتی به وجود آمد که مسیر زندگی‌ام کلا عوض شد.
بازیگر نقش آتقی در آینه عبرت خود در مصاحبه ای در مورد علت زندان رفتنش چنین گفته بود:
سال ۸۰ سفری به اصفهان داشتم. زمانی که در حال برگشت به تهران بودم ناگهان یک عابر پرید جلوی ماشین من و بعد از تصادف متاسفانه فوت شد. از همان موقع به بعد زندگی‌ام تغییر کرد. همه‌چیز به هم ریخت و نتوانستم خودم را از مشکلات رها کنم. آن موقع دیه‌ای که برای من تعیین شد، ۶۰ میلیون تومان بود اما مبلغ دیه بعد از چند سال ۱۲۶ میلیون تومان شد. من توانایی پرداختش را نداشتم و مجبور شدم مدتی را در حبس باشم.
به دلیل بدهی هایی که اواخر دهه ۷۰ داشتم راهی زندان شدم و دقیقا ۱۴ سال زندان بودم و ۲ سال هم دادگاهی شدم. در نتیجه روی هم رفته ۱۶ سال گرفتار اوین بودم و هستم… آخرین بازی من در فیلم آقای شانس بود و بعد به دلیل مشکلاتی که گفتم زندان رفتم…. همان اوایل که به زندان افتاده بودم بعضی هنرمندان مثل داود رشیدی، محمدعلی کشاورز، حسین زندباف به دیدنم آمدند. فریبرز عرب نیا و عسل بدیعی هم می آمدند حتی یکبار هم خانم بدیعی برای من در زندان پول فرستاد. روحش شاد باشد….سینما و آدم های این حرفه خیلی بی معرفت هستند چون جز همان اوایل که در زندان بود همان هنرمندانی که اسم بردم سراغ مرا گرفتند و جز آنها هیچ کس به دیدنم نیامد و در مدت این ۱۴ سال کسی از اهالی سینما و تلویزیون حالی از من نپرسید و فقط مسئولان زندان بودند که مرا دلداری می دادند….به دلیل فشارهایی که به من وارد شده در طول همه این سالها، صدایم را از دست دادم، سه سکته کردم و سه تا از رگ های قلبم احتیاج به جراحی دارد و دستم هم فلج شده است. اما اگر پیشنهادی برای بازی داشته باشم سعی می کنم کارم را به بهترین شکل انجام دهم.
من به هیچ احدی بدهکار نبودم اما بد شانسی آوردم و بعد هم زندان رفتم. ماجرا از این قرار است که اواخر دهه هفتاد تصادف کردم که طی این تصادف یک نفر کشته و دیگری به شدت زخمی شد و چون ماشینی که سوار بودم بیمه نداشت و پولی نداشتم که بیمه را پرداخت کنم به زندان رفتم. در همان زمان من یک بنگاه خرید و فروش ماشین داشتم که به صورت نسیه ماشین ها را به مردم می فروختم درست مثل همین حالا که فروش نسیه ماشین ها را لیزینگ می گویند و چون نسیه ماشین می فروختم دست مردم چک داشتم. وقتی به زندان رفتم نتوانستم تعهداتی که به مردم داشتم ادا کنم بنابراین مجموع بدهی هایی که به مردم داشتم به اسم کلاهبرداری همه جا گفته شد درحالی که من کلاهبردار نبودم فقط بدشانسی آوردم.
از آن زمان هم نتوانستم زندگی خوبی داشته باشم و همه زندگی ام از هم پاشید مجبور شدم خونه ام را بفروشم، اموالم مصادره شد، خانواده ام بی سر و سامان شدند و بچه هایم ترک تحصیل کردند. البته همسرم در این مدت خیلی زحمت کشید و بچه ها را با مشکلات مالی بسیار بزرگ کرد. یکی از دخترانم ازدواج کرده و یک نوه شیرین زبان دارم اما دو فرزند دیگرم با ما زندگی می کنند.
واقعا متاسفم روحش شاد، تسلیت به جامعه هنری ایران