اراماتی مانگایاما وقتی همراه با شوهرش در سال ۲۰۱۹ صاحب فرزند شدند، تاریخ ساز شده و به مسن ترین مادر جهان تبدیل شد. اما بعد از اینکه این زن ۷۷ ساله هندی به شکلی معجزه آسا در سن ۷۴ سالگی دو دختر دوقلو را به دنیا آورد، او اکنون از چالشی جدید برای خود صحبت می کند. ماجراجویی اراماتی و همسرش راجا رائو در سال ۱۹۶۲ و با ازدواجشان آغاز شد. علیرغم اینکه آن ها نزدیک به ۶۰ سال پیش ازدواج کردند اما مجبور شدند برای صاحب فرزند شدن ۵۷ سال صبر کنند تا اینکه دختران دوقلویشان در ۵ سپتامبر ۲۰۱۹ به دنیا آمدند. این زن هندی بعد از پیشنهاد یکی از همسایه هایش از تجربه ای مشترک، از طریق لقاح مصنوعی باردار شد. پس از تولد نوزادانش، روزنامه هندوستان تایمز گزارش داد که به دلیل اینکه مانگایاما شانسی برای تولید تخمک نداشته و ۲۵ سال پیش یائسه شده، تخمک اهدایی از یک فرد دیگر برای باردار شدن او استفاده شده که با اسپرم شوهرش بارور شده بود.
دکتر اوماشانکار که درمان این زن هندی را برعهده داشته در این باره گفته است: «خوشبختانه در اولین سیکل لقاح در رحم او شکل گرفت و ژانویه سال جاری بود که مشخص شد باردار است». وی افزود که شرایط این زن در دوران بارداری به طور مداوم تحت کنترل و نظارت بوده و متخصص قلب و عروق، پزشک زنان و زایمان و متخصص تغذیه به او مشاوره می داده اند. دکتر اوماشانکار در ادامه صحبت هایش تصریح کرده است: «از آنجایی که زایمان طبیعی به خاطر سنش برای او بسیار دشوار بود، مجبور شدیم جراحی سزارین انجام دهیم». همانطور که پزشکان امیدوار بودند، سزارین با موفقیت انجام شده و مادر خیلی زود برای درمان استرس خود پس از زایمان به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد. یراماتی در مورد تجربه خود می گوید: «بغل کردن آن ها برای بار اول بسیار زیبا بود. برای چند هفته در بیمارستان نگه داشته شدیم تا پزشکان مطمئن شوند هر سه ما سالم هستند اما خوشبختانه اکنون اجازه یافته ایم به خانه برویم».
چند ساعت بعد از زایمان، راجا، پدر هیجان زده این دوقلوها، به دنیا آمدن آن ها را خوشامد گفت: «به لطف خدا و پزشکان، من پدر مفتخر دو نوزاد دختر هستم. امروز ما شادترین زوج در کره زمین هستیم». زن آن زمان ۷۴ ساله هندی مسیر دشواری را برای تبدیل شدن به مسن ترین مادر جهان طی کرده بود. اراماتی می گوید که همسایگان او را «زن بی اولاد» صدا زده و همواره می شنیده که بستگانش پشت سر او حرف می زده اند و به همین خاطر او و شوهرش مدتی به اینکه بچه ای را به فرزند خواندگی بپذیرند فکر می کردند. البته مامای این زن هندی می گوید که او در مورد سن خودش دروغ گفته و شوهر او به شکلی تصادفی بعدها سن واقعی او را که ۱۰ سال بیشتر از سن اعلام شده بود، برای یکی از پرستاران فاش کرد. مانگایاما بعد از تولد نوزادانش گفته بود: «نمی توانم احساسم را در قالب کلمات بیان کنم. این نوزادان مرا کامل کردند. صبر ۶ دهه ای من بالاخره به پایان رسید. اکنون دیگر کسی نمی تواند مرا نابارور صدا بزند».
اما شوربختانه شوهر او اکتبر گذشته در اثر سکته قلبی درگذشته و نتوانست او را در بزرگ کردن دوقلوهایشان همراهی کند. اراماتی می گوید اکنون او نیز به مرگ خود فکر می کند و یکی از اعضای خانواده اش را برای نگهداری از فرزندانش بعد از مرگ، انتخاب کرده است. وی در مورد بزرگ کردن دوقلوهایش بدون کمک شوهرش می گوید: «بدون اون سخت است اما خانواده و دوستانم همین نزدیکی ها هستند و پس اندازی دارم که به من کمک می کند. مصمم هستم تا زنده بمانم و بزرگ شدن دخترانم را ببینم اما یکی از دوستان خانوادگی ام را انتخاب کرده ام که اگر اتفاقی برای من افتاد، آن ها را بزرگ کند».
خب برپاخیز و جلوی این هندوییسم افراطی رو بگیر تا ترس از بی سرپرست شدن نداشته باشی.
اها خودت که یک زن هستی از همونا حمایت میکنی. کسانی که میگن سیستم کاستی باید بیاد. گاو مادرشونه. ادرار گاو رو میفروشن و مقدس میدونن. از خود گاو رسیدن به شاش گاو.
تا چند سال قبل دولتهایی که تو هند میومدن سعی در ساخت توالت داشتن. سلمان خان اکبرخان و اکثر بازیگرای غیر هندوی بالیووود کلی تبلیغ توالت میکردن. الان با اومدن ناندرا مودی دستشوییها رو تخریب میکنن. فیلمهاش هست. افراطی گرایی که اینا دارن شبیه داعشه.
اونایی که میگفتن هندوییسم عالیه. اول و اخر همشون یکی ان. تا قبل این گاندی قهرمان بود. الان قاتل گاندی شده قهرمان. از قهرمان رسیده به خدایی. دارن میپرسن قاتل گاندی رو.
خودم تو نیویورک تایمز خوندم. عنوان مقاله هم اینه : Gandhi’s Killer Evokes Admiration as Never Before
اخرشم میرن جنازه میندازن تو رود گنگ میگن مقدسه. تو گوگل سرچ کنین bodies in ganga river ادم وحشت میکنه. تازه جلو نمیگیرن هیچی. میگن کار خوبیه بیشتر جنازه بیارین. مخصوصا با کرونا که رودخونه پرجنازه شده. همشون رفته تو بنگلادش چون انتهای رود به بنگلادش میره و بعد به خلیج بنگال میریزه.
یعنی ادم ببینه وحشت میکنه از این همه جنازه. دولت فدرال اوترا پرادش میخواست رودخونه رو تمیز کنه مردم خودشون جلوشو گرفتن به رودخونه دست نزن. دولت بعدی هم نه تنها از تمیز کردن دست کشید بلکه اومد جلو رودخونه تعظیم کرد ابشو خورد و گفت به به. بعدش هم استاندارهای مناطق اومدن اب خوردن. خیلیاشون بستری شدن. یه سری هاشونم نشستن کنار رودخونه گوشت این جنازه هارو میخورن میگن مقدسه.