برخی از جوانان کره جنوبی به قدری از دنیا جدا شده اند که دولت پیشنهاد می کند به آنها پول بدهد تا دوباره وارد جامعه شوند. وزارت برابری جنسیتی و خانواده کره جنوبی، اعلام کرد که ماهانه ۶۵۰,۰۰۰ وون کره (حدود ۵۰۰ دلار) در اختیار افراد منزوی اجتماع قرار می دهد تا از ثبات روانی و عاطفی و رشد سالم آنها حمایت کند.
حدود ۳.۱ درصد از کره ای های ۱۹ تا ۳۹ ساله، جوانانی تنها و منزوی هستند. آنها که برای بیش از مدت زمان معین، خود را به زندگی در فضایی ثابت و قطع ارتباط با بیرون محدود کرده اند، جوانان منزوی در نظر گرفته می شوند که حدود ۳۳۸,۰۰۰ نفر هستند. ۴۰ درصد آنها، در دوران نوجوانی منزوی می شوند. تصور میشود که عوامل مختلفی از جمله مشکلات مالی، بیماریهای روانی، مشکلات خانوادگی یا چالشهای سلامتی دخیل هستند.
این اقدامات جدید به طور خاص برای جوانان، بخشی از قانون بزرگتر حمایت از رفاه جوانان است که هدف آن حمایت از افرادی است که به شدت از جامعه کنار گذاشته شده اند.
جوانان می توانند برای این برنامه در یک مرکز رفاه اداری محلی درخواست دهند. سرپرستان، مشاوران یا معلمان آنها نیز می توانند از طرف آنها درخواست این کمک هزینه را دهند.
این وزارتخانه با تأکید بر اهمیت حمایت فعال گفت: «جوانان منزوی به دلیل زندگی نامنظم و تغذیه نامتعادل، ممکن است رشد فیزیکی کندتری داشته باشند و احتمالاً با مشکلات روانی مانند افسردگی به دلیل از دست دادن نقش های اجتماعی و تأخیر در سازگاری مواجه می شوند.»
این گزارش همچنین برنامههای آتی را برای اقدامات بیشتر، مانند توزیع دستورالعملها برای دولتهای محلی، تقویت شبکههای ایمنی اجتماعی جوانان و سیستمهای تشخیص زودهنگام و همکاری نزدیکتر با تسهیلات رفاهی جوانان مانند پناهگاهها یا مراکز توانبخشی را شرح میدهد.
برخی از شهرها و دولت های محلی در حال حاضر سیستم های مشابهی دارند. سئول، پایتخت این کشور، «پروژه حمایت از جوانان منزوی» را عملی کرده است که مشاوره سلامت روان، توسعه سرگرمی، آموزش کار و آموزش زندگی را برای جوانان منزوی ارائه می دهد.
این پدیده مختص کره جنوبی نیست. با نزدیک به ۱.۵ میلیون جوان تنها و منزوی که به عنوان «هیکیکوموری» (hikikomori) شناخته می شوند، ژاپن نیز مشکل مشابهی دارد. بعضی از این جوانان فقط برای خرید مواد غذایی یا برای فعالیت های گاه به گاه بیرون می روند، در حالی که برخی دیگر حتی اتاق خواب خود را ترک نمی کنند.
این عبارت در اوایل دهه ۱۹۸۰ در ژاپن ابداع شد. مقامات ژاپن در دهه گذشته نگرانی فزاینده ای را در مورد این موضوع ابراز کرده اند، اما کرونا اوضاع را بدتر کرده است.
از میان افرادی که مورد بررسی قرار گرفتند، بیش از یک پنجم، کرونا را عامل مهمی در سبک زندگی منزوی خود ذکر کردند. سایر دلایل رایج ذکر شده بارداری، از دست دادن شغل، بازنشستگی و داشتن روابط بین فردی ضعیف بود.
من یه پارس دارم. اپارتمانم تو چیتگره. ولی رو زمین میخوابم. بعضی این ندید بدیدها که تازه به دوران رسیدن مسخره میکنن. تو کره جنوبی رو زمین میخوابن خیلیا.
اگر این قانون برا ماهم بود قطعا من جز این افراد و این سهمیه مالی میبودم 💯 چون به سختی پامو بیرون خونه میزارم ولی خب دلیل دارم اونم خیلی زیاد اگرنه عاشق اینم برم بیرون یه گردش ساده بکنم اما نمیتونم .