کازوشی ساکورابا در برابر رویس گراسی؛ طولانی ترین مبارزه تاریخ MMA + ویدیو

این روزها اکثر طرفداران هنرهای رزمی ترکیبی یا MMA نام یو اف سی (UFC) شناخته شده است اما روزگاری یک مسابقات بسیار هیجان انگیزتر اما کمتر شناخته شده تر به نام Pride Grand Prix 2000 Finals وجود داشت. این مسابقات در واقع سوپر بول دنیای هنرهای رزمی ترکیبی بود و نام هایی بسیار مشهور در دنیای رزمی در آن حضور داشتند، اگر چه امروز دیگر کمتر شناخته شده هستند. ایده این مسابقات این بود که بهترین رزمی کار یا مبارز هنرهای رزمی جهان در آن دوران را معرفی کند؛ نه بهترین سنگین وزن یا بهترین میان وزن. بلکه بهترین مبارز فارغ از سایز و وزن. این اولین تورنمنت با وزن باز بود که توسط Pride FC برگزار می شد و آخرین آن ها نبود.

سه ماه قبل تر، مسابقات دور اولیه برگزار شده و تعداد مبارزان از ۱۶ به ۸ نفر نهایی رسیده بود و برای انتخاب پادشاه جدید دنیای MMA باید در طول یک شب به سه پیروزی دست می یافتید. همه این مسابقات در اول می ۲۰۰۰ برگزار شد.

رویس گراسی در برابر کازوشی ساکورابا

اگر چه بحث های زیادی در مورد این مسابقات وجود داشت اما یکی از این نبردها به طور ویژه توجه مخاطبان را به خود جلب کرد: کازوشی ساکورابا در برابر رویس گراسی که یک ساعت و نیم به طول انجامید. ساکورابا در نوامبر قبل تر توانسته بود رویلر، برادر بزرگ تر رویس گراسی را شکست دهد. بر اساس ادعاها، این اولین باری بود که یک گراسی در مبارزه ای شکست می خورد، بعد از اینکه پدرشان هیلو در سال ۱۹۵۱ در مقابل یک ژاپنی دیگر به نام ماساهیکو کیمورا شکسته خورده بود. البته بحث هایی در مورد شکست رویلر نیز وجود داشت. ظاهراً در شرایطی که ساکورابا حریف خود را با تکنیک کیمورا گیر انداخته و در آستانه شکستن دست او بود، داور مسابقه را متوقف می کند، اگر چه رویلر از پذیرش شکست و تسلیم شدن (با زدن دست روی بدن حریف) خودداری کرده بود.

بدین ترتیب گراسی تنها در صورتی پذیرفت با متخصص سابمیشن ژاپنی مسابقه دهد که قوانین خاص خودشان را داشته باشند. این قوانین بیشتر به تعداد نامحدودی راندهای ۱۵ دقیقه ای بود بدون اینکه داور وارد عمل شده و مسابقه را پایان دهد. تنها راه باختن برای هر یک از طرفین این بود که یکی از آن ها دیگری را در حالت سابمیشن قرار داده و مبارز مقابل تسلیم شود و بدین ترتیب حتی سابمیشن تکنیکی یا ناک اوت نیز نمی توانست نتیجه را تعیین کند. اگر هیچ کسی تسلیم شدن را نمی پذیرفت، مسابقه ادامه پیدا می کرد. بدین ترتیب بود که ساکورابا با این قوانین موافقت کرد و در شرایطی که فکر می کرد همه چیز به نفع اوست (به خاطر تخصص در تکنیک سابمیشن) برای مبارزه با گراسی آماده شد.

اگر چه مسابقه از همان ابتدا بسیار رقابتی پیش رفت اما در هیچ مرحله ای از آن به نظر نمی رسید که رویس کنترل مسابقه را در دست داشته باشد. در سراسر مسابقه، ساکورابا می خندید و لبخند می زد و اجازه داد تا قدرت و حجم فیزیکی او در کنار جاگیری هایش، رویس را خسته کند. ساکورابا برای تماشاگران مسابقه داده و تمام تلاشش را در جریان نبرد انجام داد تا آن ها را سرگرم نماید. بعد از یک ساعت (چهار راند) مبارزه، شکارچی گراسیها شروع به ضربه زدن به پاهای رویس کرد که بسیار خسته و کند شده بود. بعد از ۹۰ دقیقه (شش راند) در نهایت تیم مربیان گراسی تسلیم شد و با انداختن حوله به وسط رینگ، باخت را پذیرفت. ساکورابا توانست یک گراسی دیگر را در شرایطی شکست دهد که با قوانین خودشان مبارزه می کردند.

اما این پایان دشمنی گراسی ها و ساکورابا نبود. این مسابقه از نگاه بسیاری بهترین، مهم ترین و هیجان انگیزترین مبارزه سال بود. اگر چه اکنون کمتر شناخته می شوند اما گراسی ها و ساکورابا در آن دوران بسیار مشهور بودند. حتی امروز نیز ایده مبارزه ۱۵ دقیقه ای مبارزان دنیای هنرهای رزمی ترکیبی در حداکثر ۵ راند بسیار پوچ به نظر می رسد اما این دو مرد شش برابر بیشتر از این مدت با هم مبارزه کردند (ویدیو مبارزه کازوشی ساکورابا و رویس گراسی). اما نکته جالب تر اینکه آن شب ساکورابا تنها با شکست دادن رویس گراسی به پایان نرسید. او در ادامه با ایگور ووفچانچین مبارزه کرد که در ۳۷ مسابقه قبلی خود هیچ شکستی نخورده و تنها ۵ مسابقه با تصمیم داوران به سود او اعلام شده بود (باقی مسابقات با ناک اوت یا تسلیم شدن حریف).

ساکورابا در تلاش برای شکست ووفچانچین ناکام بود، اما نه قبل از اینکه ضربات سختی به حریف بسیار غول پیکرتر خود بزند و او را زخمی کند. به جای ادامه پس از ۱۵ دقیقه راند اول و در شرایطی که رأی داوران مساوی بود، تیم مربیان ساکورابا حوله خود را به درون رینگ پرتاب کرده و شکست را پذیرفت. در آن شب مارک کولمن عنوان قهرمانی را بدست آورد و با شکست ووفچانچین به عنوان قهرمانی PRIDE 2000 GP Finals دست یافت (ویدیو مسابقه مارک کولمن و ایگور ووفچانچین). او اما در آن شب تنها دو بار مسابقه داد زیرا رقیب نیمه نهایی وی، کازویوکی فوجیتا، به محض شروع رسمی مسابقه اعلام تسلیم کرد. در واقع تنها دو ثانیه پس از شروع مسابقه، مربیان فوجیتا حوله خود را به درون رینگ انداختند زیرا مبارز ژاپنی در مسابقه قبلی خود از مارک کر به سختی کتک خورده بود هر چند توانسته بود این مسابقه را با پیروزی به پایان برساند.