احتمالا هنگامی که چرت می زنید فکرش را هم نمی کنید که در همان لحظه کنههای کوچک هشت پا با طول کمتر از یک میلیمتر روی صورت شما در حال برقراری رابطه جنسی هستند. دمودکس (Demodex) که شبیه به خرس آبی با باسن بزرگ است، خانواده عنکبوت ها و کنه ها محسوب می شوند. آنها معمولاً شبها بیرون میآیند تا از سلولهای مرده پوست روی صورت ما بگذرند و با عبور از فولیکولهای مو و غدد چربی ما، تخمگذاری کنند.
علیرغم ظاهر ترسناکشان، این کنه ها بی ضرر هستند و مورد توجه قرار نمی گیرند و حتی می توانند با از بین بردن سلول های مرده پوست به ما کمک کنند. جیمز وایس، میکروسکوپیست در دانشگاه بورنموث با اشتیاق به زندگی میکروبی، فیلم جدیدی از دمودکس را که روی صورت خودش زندگی می کرد، ثبت کرد.
او یک نقطه سیاه کوچک روی پیشانی خود دید که قبل از اینکه زیر میکروسکوپ نگاه کند و از آن فیلم بگیرد، آن را با یک اسلاید شیشه ای خراش داد. این فیلم در کانال یوتیوب به نام Journey to the Microcosmos منتشر شد که مرتباً ویدیوهایی از گونه های میکروسکوپی کمتر شناخته شده را منتشر می کند.
جیمز وایس می گوید:«وجود حیوانات کوچک در اطراف صورت شما ممکن است کمی ناراحت کننده باشد. اما نکته اینجاست که تقریباً همه ما آنها را داریم. شاید باید حضور آنها را بپذیریم. آنها حتی زیر تابش شدید نور UV زیبا هستند.»
این تصاویر قطرات کروی شکل را در انتهای بدن دمودکس نشان میدهند که قطرات چربی و باقیمانده سبوم هضم شده از پوست ما هستند. کنههای نر و ماده معمولاً قبل از گذاشتن تخمها در داخل فولیکولهای مو و غدد چربی در داخل یک فولیکول جفت گیری می کنند و با استفاده از ملاتونین ترشح شده از پوست انسان در هنگام غروب، انرژی این جفت گیری را در تمام شب تامین می کنند.
نرها آلت تناسلی دارند که از جلوی بدن آنها به سمت بالا بیرون زده است – به این معنی که هنگام جفت گیری باید خود را زیر ماده قرار دهند و در حالی که هر دو به موهای انسان می چسبند جفت گیزی می کنند. لاروها در عرض سه تا چهار روز از تخم بیرون می آیند و پس از هفت روز به بلوغ می رسند، اما طول عمر آنها معمولاً تنها حدود دو هفته است.
اندازه دمودکس حدود ۰.۳ میلی متر است که برای دیدن با چشم غیرمسلح بسیار کوچک است و از طریق تماس نزدیک منتقل می شود.
حدود ۶۵ گونه دمودکس شناخته شده است اما فقط دو گونهی آن در بدن انسان زندگی می کنند: دمودکس فولیکوروم (Demodex folliculorum) و دمودکس برویس (Demodex brevis). دمودکس فولیکوروم در فولیکول های مو یافت می شود، در حالی که دمودکس برویس در غدد چربی متصل به فولیکول های مو زندگی می کند.
دانشمندان تخمین می زنند که بین ۲۳ تا ۱۰۰ درصد از بزرگسالان سالم دمودکس دارند، اگرچه تا زمانی که مشکلات پوستی ایجاد نکنند، از آن مطلع نخواهیم شد.
برخی از محققان تصور میکردند که این کنههای کوچک مقعد ندارند و بنابراین باید تمام مدفوعهای خود را در طول زندگیشان قبل از رها شدن در هنگام مرگ جمع کنند که باعث التهاب پوست می شود. با این حال، مطالعهای که سال گذشته توسط متخصصان دانشگاه ریدینگ منتشر شد، نشان داد که آنها در نهایت دارای مقعد هستند و بنابراین عامل بسیاری از بیماریهای پوستی هستند.
دمودکس فولیکوروم می تواند باعث دمودیکوزیس (Demodicosis)، باعث خارش و التهاب می شوند. یکی دیگر از گونههای دمودکس روی سگها زندگی میکند که منجر به ریزش خز و پوست ملتهب و قرمز میشود.
مطالعه دانشگاه ریدینگ همچنین گفت که دمودکس در حال تبدیل شدن به موجودات ساده شده و ممکن است به زودی با انسان یکی شود. اما محققان این موجودات را انگل نمی دانند و آنها را به عنوان همزیست های درونی توصیف می کنند که با استفاده از حداقل مجموعه پروتئین ها در بدن انسان زنده می مانند.
بدون نظر