ویدئوهای یک پزشک قانونی آمریکایی در تیک تاک درباره ی اتفاقاتی که پس از مرگ برای بدن رخ می دهد، پربازدید شده است، از جمله اینکه چرا برخی بعد از مرگ خود را کثیف می کنند و اینکه پزشکان قانونی با پروتزهای سینه ی سیلیکونی که تجزیه ناپذیرند چه می کنند.
جرالد لدفورد، یک پزشک قانونی اهل ایالت آرکانزاس ِ آمریکا، جزئیات جالبی درباره ی اتفاقات پس از مرگ در حساب تیک تاک خود مطرح کرده است، مثلاً اینکه چرا هنگام کالبدشکافی باید بیضه های مردان خارج شود، یا اینکه چرا اینطور به نظر می رسد که بعد از مرگ ناخن ها و موها کماکان به رشد خود ادامه می دهند.
او در جدیدترین ویدئوی خود به این سؤال که آیا پروتز سینه ی افراد پیش از دفن از بدن آن ها خارج می شود پاسخ داده است، با توجه به اینکه این پروتزها از موادی ساخته می شوند که به طور طبیعی تجزیه نمی شوند.
لدفورد در پاسخ گفت: «آن پروتزها مال شما هستند. شما آن ها را خریده اید و با خودتان هم آن ها را به قبر می برید. بعد از اینکه بدن تان تجزیه شد، پروتزها سر جایشان می مانند و تجزیه نمی شوند. پوست دور آن ها اول جمع و در نهایت تجزیه می شود.»
جرالد در ویدئوی خود که تاکنون بیش از ۴۷۸ هزار بازدید داشته است درباره ی این شایعه که موها و ناخن ها بعد از مرگ همچنان به رشد خود ادامه می دهند نیز صحبت کرده است.
او توضیح داد که صرفاً اینطور به نظر می رسد و در واقعیت اینگونه نیست، چون موادی که برای جلوگیری از فساد سریع جسد به آن می زنند، آب پوست را می گیرد و باعث جمع شدن آن می شود.
این پزشک قانونی در ویدئوی دیگری توضیح داد که چرا در بعضی موارد بعد از مرگ از بدن افراد مدفوع خارج می شود.
او در اینباره گفت: «گاهی بعد از مرگ، عضلات نگهدارنده ی مدفوع شل می شوند و به همین دلیل خودمان را کثیف می کنیم. هیچ چیز خجالت آوری در مورد آن وجود ندارد. یک مسأله ی کاملاً طبیعی است. از هر ۱۰ مورد دو سه تا اینطوری می شود. گاهی هم این اتفاق نمی افتد و من ممنون می شوم چون کارم کمی راحت تر می شود.»
لدفورد همچنین توضیح داد که چرا باید بخش های خصوصی بدن بسیاری از مردانی که آن ها را مورد کالبدشکافی قرار می دهد، خارج کند.
او در اینباره گفت: «اگر علت مرگ قتل بوده باشد، بیضه ها را برمی داریم تا مطمئن شویم که شخص از آنجا آسیب ندیده است. ما باید مطمئن شویم که هیچ ضربه ای رخ نداده و هر دو بیضه سر جایشان هستند. کالبدشکافی از سر تا پا انجام می شود. ما باید همه چیز را در گزارش اعلام کنیم.»
به گفته ی لدفورد وقتی جسد فردی به او تحویل داده می شود اطلاعات زیادی درباره ی اینکه آن شخص که بوده و چه شغلی داشته به او داده نمی شود و در اغلب موارد تنها درباره ی نحوه ی مرگ فرد به او گفته می شود، اما او گاهی می تواند بر اساس خالکوبی های افراد به برخی علائق آن ها پی ببرد.
با این حال، این پزشک قانونی اذعان کرد که شغل او گاهی می تواند دشوار باشد، به همین دلیل او سعی می کند چیز خیلی زیادی درباره ی اجسادی که روی آن ها کار می کند نفهمد.
لدفورد در اینباره گفت: «سعی می کنم اسم یا وضعیت شان را نفهمم یا وقتی به خانه می روم به آن ها فکر نکنم، ولی بعضی موارد هستند که فکرشان با من می ماند.» او توضیح داد که مرگ کودکان معمولاً او را بسیار اذیت می کند.
او همچنین اذعان کرد که اولین روز کارش بسیار وحشت کرده بود اما به خود مسلط شد تا بتواند به خانواده های سوگوار کمک کند.
او در اینباره گفت: «دروغ نمی گویم، من ترسیده بودم. اینجا جای ترسناکی است. وقتی زیپ کاور جسد را باز کردم یک مرد سی چهل ساله بود که به خاطر اوردوز مواد مخدر فوت کرده بود. من ترسیده بودم. با خودم گفتم: “ولی توی فیلم ها این شکلی نیست. خیلی عجیب و غریب است. چطوری باید این کار را کنم؟” ولی می دانستم که باید به خاطر آن آدم ها و خانواده هایشان قوی باشم.»
بدون نظر