انسان ها همان منابعی که برای زنده ماندن به آن ها نیاز دارند را آلوده و بی رویه مصرف می کنند. ویلیام ریس، زیست بوم شناس و استاد بازنشسته دانشکده برنامه ریزی اجتماعی و منطقه ای دانشگاه بریتیش کلمبیا، نیز این موضوع را تایید کرده و هشدار می دهد که عواقب سختی در انتظار ماست. او معتقد است که فرسودگی منابع منجر به “اصلاح جمعیت” در قرن حاضر خواهد شد.
ریس در یک مقاله منتشر شده در مجله World، کل این وضعیت را “فرارفت پیشرفته” جمعیت می نامد و می نویسد: « ما اساس بیوفیزیکی وجود خودمان را مصرف و آلوده می کنیم»
و این وضع نمی تواند ادامه پیدا کند.
ریس می گوید که تغییرات آب و هوایی شناخته شده ترین نشانه این افزایش بی رویه و دوام ناپذیر جمعیت است، اما راه حل های اصلی کنونی تنها اختلال در اقلیم را تسریع کرده و مشکل کلی را بدتر می کنند. او در این مقاله نوشته است: «بشریت خاصیت مشخصه یک چرخه مرحله ای افزایش و کاهش جمعیت را نشان می دهد. اقتصاد جهانی به ناچار منقبض خواهد شد و بشریت در این قرن دچار اصلاح عمده جمعیت خواهد شد».
هر گونه اصلاح جمعیتی این چنینی، عقب گردی از رشدی که جهان در طول دو قرن گذشته شاهد آن بوده خواهد بود. در سال ۱۸۰۰ جمعیت جهان در حدود ۱ میلیارد نفر بود. اکنون، تقریبا ۲۰۰ سال بعد، این جمعیت به حدود ۸ میلیارد نفر رسیده است.
همان طور که ریس می گوید، تولید مثل تصاعدی، انسان ها را به سمت گسترش قلمرو از لحاظ جغرافیایی و مصرف تمام منابع موجود سوق داده است. و در حالی که در تاریخ، این تمایل توسعه طلبانه با “بازخورد منفی” روبرو و کنترل می شد، افزایش قدرت علمی و سوخت های فسیلی انسان ها را قادر ساخته است تا پتانسیل کامل مان برای رشد تصاعدی را محقق کنیم.
نه تنها وابستگی ما به سوخت های فسیلی بر جنبه های مختلف زندگی مان تاثیر می گذارد، بلکه ریس می گوید که تنش های اضافی ناشی از رشد تصاعدی جمعیت – از مصرف زیست توده گرفته تا رشد سریع در چرخه های غذایی سیاره ای – نیز تاثیرات منفی قابل توجهی دارند. او ادعا می کند که این ها با هم ما را به سمت اصلاح بالقوه وخیم جمعیت سوق می دهند.
با تکیه بر دیدگاه کوته نگرانه معمول خود از جهان که باعث می شود انسان ها هر آنچه در توان دارند را در زمان در دسترس بودن منابع به کار گیرند، فضای بسیار کمی را برای زندگی در زمانی که دسترسی به منابع به شدت کاهش می یابد، باقی گذاشته ایم.
ریس می گوید تنها راهی که در پیش داریم، اصلاح اجتناب ناپذیر جمعیت است. به گفته او، این اصلاح می تواند جمعیت را به حداکثر ۳ میلیارد و دستکم ۱۰۰ میلیون نفر می رساند؛ البته اگر یک هولوکاست هسته ای که می تواند عواقب فاجعه بارتری به همراه داشته باشد رخ ندهد. او این پتانسیل را برای ما متصور است که به زندگی عصر حجر بازگردیم و سعی کنیم آخرین منابع موجود را از زمین استخراج کنیم.
در حال حاضر، این فرضیه بسیار دور از پیش بینی های پذیرفته شده برای چگونگی تغییر جمعیت انسان در آینده نزدیک است. سازمان ملل متحد پیش بینی می کند که تا دهه ۲۰۸۰ تعداد انسان های روی زمین به حدود ۱۰.۴ میلیارد نفر برسد و پس از آن تا پیش از شروع هزاره جدید به حدود ۶ یا ۷ میلیارد نفر کاهش پیدا کند.
پیش بینی ریس بسیار تهاجمی تر و بدبینانه بوده و عواقب مورد انتظار سناریوی پیش بینی شده او نسبتاً وخیم است. ریس می گوید که هر راه حلی باید تمام نشانه های رشد بی رویه را مورد توجه قرار دهد و بشریت را مجبور به کاهش تخلیه منابع در سراسر جهان کند. با این حال او نگران است که چنین اتفاقی رخ ندهد. در عوض، او معتقد است که تنها ثروتمندان می توانند از اصلاح جمعیتی پیش رو جان سالم به در می برند و تصریح می کند که ” فروپاشی مشکلی نیست که بخواهیم آن را حل کنیم، بلکه مرحله نهایی یک چرخه است که باید تحمل شود.”
او می گوید ” فرهنگ جهانی کم کم در حال از هم پاشیدن است و رشد فزاینده متناوب جمعیت انسانی به انفجار منجر خواهد شد”.
بدون نظر