ناگفته هایی از پرونده پر ابهام آرمان و غزاله به روایت یک فعال مدنی + ویدئو

علی ضیا مجری مشهور در جدیدترین قسمت از برنامه ی پادکست اینترنتی خود که «باضیا» نام دارد، میزبان افسون عیلمرادیان، فعال مدنی و خیّر بود. در بخشی از این گفتگو علیمرادیان به بیان نکته هایی درباره ی پرونده ی بحث برانگیز و پرابهام غزاله شکور و آرمان عبدالعالی پرداخت.

به گفته ی علیمرادیان، آرمان تا لحظه ی آخر سکوت کرد و همچنین این فعال مدنی معتقد بود که فشار رسانه ها مانع از آن شد که خانواده ی غزاله رضایت دهند.

ماجرای پرونده غزاله شکور و آرمان عبدالعالی

آرمان عبدالعالی متولد ۱۳۷۵ بود و از سال ۱۳۹۲ به اتهام قتل دختر مورد علاقه اش به نام غزاله شکور ـ که در آن زمان ۱۹ ساله بوده ـ در زندان به سر می برد. در بهمن ماه ۱۳۹۲ غزاله پس از رفتن به خانه آرمان، به طرز عجیبی ناپدید شد و این پرونده پرجنجال از اسفند ماه همان سال به جریان افتاد.

آرمان در قتل غزاله مجرم شناخته شد و به قصاص محکوم گردید اما از آنجا که در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال داشت اجرای حکم اعدام او به تاخیر افتاد. گفته می شود آرمان عبدالعالی که در نوجوانی دل در گرو عشق غزاله شکور داشته او را به خانه اش دعوت می کند و بعد از ایجاد مشاجره لفظی میان این دو آرمان با میله بارفیکس ضربه ای به سر غزاله می زند و بدن او را که هنوز جان داشته درون چمدانی قرار می دهد و در کنار سطل زباله رها می کند.

آرمان در بازجویی های اولیه مدعی شد که از شدت ترس پیکر غزاله را در کنار سطل زباله رها کرده و ماشین های مکانیزه چمدان را معدوم کرده اند و او سرنوشتی از جسد ندارد. اما مادر و پدر غزاله اعلام کردند آرمان در صورتی که محل دفن جنازه را به آنها اطلاع دهد از قصاص وی صرفنظر می کنند. دادرسی ها در تمام سال های بعدی ادامه داشت و آرمان در برهه ای حتی منکر کلیه حرف های خود شد اما در نهایت بازهم اظهارات قبلی اش را تکرار کرد و مدعی شد از جسد اطلاعی ندارد.

از‌ آنجایی‌ که جسد غزاله پیدا نشده، وکیل‌ مدافع آرمان ادعا کرد ممکن است این دختر زنده باشد. هرچند آرمان نزد دوستش به قتل غزاله اعتراف کرده بود، اما در جلسات دادگاه این اعتراف را پس گرفت و مدعی شد او جسم غزاله را در‌ حالی‌ که هنوز نفس می‌ کشید، کنار یک سطل زباله رها کرده بود.

البته در ماه های اولیه ی این جنایت برخی انگشت اتهام را به مادر و پدر غزاله نیز نشانه رفته بودند چراکه گفته می شود مادر غزاله به امید آنکه دخترش روزی بر می گردد حتی برای دو ترم شهریه دانشگاه دخترش را هم پرداخت می کند و دفترچه بیمه او را تمدید می کند. همین امر سبب شد که برخی بگویند غزاله زنده است و خانواده اش قصد انتقام از آرمان را دارند که البته در ادامه با انجام بررسی های بیشتر مشخص شد که مادر غزاله صرفا به خاطر چشم انتظاری این کار را انجام داده بود.

در ماه های منتهی به اجرای حکم اعدام آرمان، وی بارها و بارها برای اجرای حکم به سلول انفرادی برده شد اما با میانجیگری برخی چهره ها و شخصیت ها از جمله شاهین صمدپور و پرویز پرستویی این حکم به تاخیر افتاد تا اینکه در نهایت روز سوم آذر ماه سال ۱۴۰۰ مرکز رسانه قوه قضاییه از اجرای حکم قصاص آرمان عبدالعالی در زندان رجایی شهر خبر داد.