ارواح باخموت؛ واحد تک تیراندازان اوکراین که فرمانده آن ها ۱۱۳ سرباز روسی را کشته است

در حومه باخموت، گروهی مرگبار از تک تیراندازان مخفیانه در میان جنگل ها و مزارع حرکت می کنند تا اهداف روسی را از بین ببرند. فرمانده آن ها که با نام روح (Ghost)شناخته می شود، در این باره گفته است: «این هیچ شباهتی به فیلم های آمریکایی ندارد که کار تک تیراندازان را رمانتیک جلوه داده و آن را بسیار فریبنده نشان می دهد. ما ۲۴ ساعت در روز کار می کنیم، تفاوتی بین روز و شب قائل نیستیم. آخر هفته ای وجود ندارد، شما کاملاً خسته هستید، تمام آب میوه ها از بدنتان بیرون کشیده می شود، و وقتی از یک ماموریت برمی گردید، به شدت خسته هستید».

روح که برای محافظت از هویت خود، نیمه پایین صورتش را پوشانده، می گوید که واحد او در نه ماه گذشته ۵۵۸ هدف را نابود کرده و او شخصاً مسئول نابودی ۱۱۳ هدف بوده است. تعداد جنگجویان روسی که روح و تیمش کشته اند برابر با یک گردان بوده است.

در طول تاریخ جنگ های مدرن، داستان هایی از تک تیراندازهای تقریبا افسانه ای وجود دارد که با دقتی شبه لیزری، تعداد زیادی از نیروهای دشمن را از بین می برند. ارواح باخموت – که نام خود را از فرمانده شان می گیرند – نیز به چنین شهرت ترسناکی پیدا کرده اند. این تیم معمولا اهداف با ارزش بالا را شکار می کند. پس از اینکه هدف اصلی از بین رفت، آن ها هر سرباز روسی دیگری را که در اطراف می بینند، می کشند.

اصلی ترین سلاح اسنایپرهای اوکراینی Barrett M107A1 آمریکایی است

فرمانده تک تیراندازهای اوکراینی تصریح می کند: «ما به نقاط حساس اعزام می شویم. وقتی حمله ای وجود دارد یا ضدحمله ای برنامه ریزی شده باشد، وظیفه ما این است که ابتدا وارد عمل شویم و منطقه را پاکسازی کنیم».

آن ها پیش از این که با پای پیاده به سمت اهداف خود حرکت کنند، با هاموی های زره پوش به ماموریت می روند. شلیک ها به صورت الکترونیکی از طریق دروبین های تفنگ هایشان ضبط می شوند و تیم به مدت سه تا پنج ساعت پس از کشتن هدف، به نظارت دیداری بر آن ادامه می دهد تا مطمئن شود که کشته شده اند.

روح می گوید که همه ماموریت های آن ها به یاد ماندنی و خطرناک هستند، اما سخت ترین آن ها زمانی است که هدف، یک تک تیرانداز دیگر باشد. به گفته او، فاصله اهداف این تیم از ۷۰ متر شروع شده و آخرین شکار تایید شده آن ها ۲.۵ کیلومتر دورتر بوده است. این فاصله تقریبا سه برابر بلندترین ساختمان جهان یعنی برج خلیفه در دبی است و آن را در زمره دورترین تک تیراندازهای موفق تاریخ قرار می دهد.

سلاح اصلی آن ها Barrett M107A1 آمریکایی است. آن ها همچنین از Barrett MRAD و برخی تفنگ های اوکراینی از جمله UAR – ۱۰ و Snipex Alligator استفاده می کنند. فرمانده تک تیراندازان اوکراین فاش نمی کند که دقیقاً چند نفر در واحد او حضور دارند اما تایید کرده که تعدادشان چند ده نفر است.

این واحد پیش از آمدن به باخموت در ماه فوریه، به مدت ۱۰ ماه آموزش های فشرده ای را پشت سر گذاشته و از آن زمان تاکنون در باخموت فعالیت می کند. البته در حالی که نشانه گیری خوب یک مهارت حیاتی برای تک تیراندازان اوکراینی است، فرمانده گروه می گوید که این کار بسیار فراتر از هنر تیراندازی و شلیک دقیق است.

او می گوید که ۱۰ درصد از آموزش آن ها بر یادگیری نحوه شلیک متمرکز بوده و ۹۰ درصد آن ها مربوط به چگونه زنده ماندن و بقا مربوط بوده است. وی در این باره می گوید: «یاد می گیرید که چگونه محاسبه کنید، عملیات ریاضی انجام می دهید. یاد می گی رید که چطور خودتان را استتار کنید، و در مورد محیط یاد می گیرید. ممکن است بتوانید به خوبی شلیک کنید، اما اگر نتوانید زنده بمانید، هیچ ارزشی ندارد».

روح اعضای واحد خود را دستچین کرده و می گوید که ایمان داشتن به آرمان یکی از مهم ترین ویژگی های اعضای این گروه است: « شجاعت چیزی است که می توان آن را پرورش داد، انسان باید قوی باشد، باید بسیار انعطاف پذیر باشد، بسیار متمرکز باشد، از نظر روانی بسیار انعطاف پذیر و البته وطن پرست باشد. این جنبه میهن پرستی بسیار مهم است زیرا فرد باید درک کند که برای چه این کار را انجام می دهد».

وی می گوید که علی رغم کار دشوارشان در برخی از پرتنش ترین میدان های نبرد، او حتی یک نفر از اعضای گروهش را تاکنون دست نداده است. این فرمانده تک تیرانداز اوکراینی می گوید تنها او و یک تک تیرانداز دیگر در طی نبرد زخمی شده اند. در طی ماموریتی در باخموت، یک مین در نزدیکی او منفجر شده و ترکش آن به پایش اصابت کرد که او را به مدت ۱۲ روز در بیمارستان بستری کرد.

این گروه هنوز هم در حوالی باخموت که محل برخی از طولانی ترین و خونین ترین نبردهای جنگ بوده است، فعالیت می کند. گروه واگنر در ماه می کنترل این شهر به شدت مورد مناقشه را در دست گرفته و از آن زمان تاکنون تحت کنترل روسیه باقی مانده است.

در ماه های اخیر، اوکراین به عنوان بخشی از ضدحمله خود برای بازپس گیری سرزمین های اشغالی توسط روسیه، عملیات های تهاجمی خود را در اطراف این شهر افزایش داده است. روح می گوید که جنگ در حال حاضر از جنگ شهری در داخل شهر به مزارع اطراف شهر منتقل شده است.

او توضیح می دهد که هر دو نوع نبرد چالش های منحصر به فردی ایجاد می کنند.در یک نبرد شهری، شما دیوارهایی برای محافظت از خود دارید، اما با موشک ها بمباران می شوید و هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یکبار باید موقعیت تان را تغییر دهید. در مزارع، این یک بازی متفاوت است – تک تیراندازها باید به خوبی استتار شوند و ممکن است تا ۱۶ ساعت در یک موقعیت منتظر بمانند.