همه ما این تجربه را داشته‌ایم که به خانه دوست یا آشنایی برویم و با صدای جیغ بچه‌ها بمباران شویم. در پارک، فروشگاه، هواپیما و هر جای دیگری هم ممکن است اتفاق مشابهی را تجربه کنیم یا حتی فرزند خودمان منشأ این سروصداها باشد. با این حال، دلایلی برای این کج‌خلقی‌ها وجود دارد و شایع‌ترین آنها این است که بچه‌ها از این طریق ناامیدی، احساسات و عواطف خود را بیان می‌کنند.
در ادامه علت‌های مختلف این رفتار کودکان را متوجه می‌شویم و بهترین راه های مدیریت و برخورد با آن را می‌آموزیم.
جیغ و گریه و زاری کودک شما می‌تواند به سادگی به این معنا باشد که به دنبال جلب توجه است. وقتی بچه‌ها توجه تمام و کمال شما را می‌خواهند، هر کاری که از دستشان برمی‌آید برای به دست آوردن آن انجام می‌دهند و یاد می‌گیرند که جیغ زدن یک راه بسیار مؤثر برای دستیابی به آن است.
راه حل: یاد بگیرید که چه زمانی این رفتار را نادیده بگیرید. نادیده گرفتن برای رفتارهایی که هیچ مشکل فیزیکی وجود ندارد مفید است. یادگیری نادیده گرفتن توجه‌طلبی اغلب باعث می‌شود که احتمال انجام دوباره این کار از سوی فرزندتان کمتر شود.
فریاد زدن و جیغ کشیدن در سنین ۱۸ ماهگی تا دو سالگی به اوج خود می‌رسد. نوزادان آزمایش می‌کنند تا ببینند چقدر می‌توانند سر و صدا داشته باشند، زیرا این چیز جدیدی است که یاد گرفته‌اند. از نظر آنها، این یک قدرت جدید است که می‌تواند همه آدم‌های دور و بر را متوقف کند و کاری کند که نگاهش کنند.
راه حل: به او توجه مثبت داشته باشید. اگر کودک نوپا فریاد می‌زند، بلند کردن، نوازش و به آرامی صحبت کردن با او می‌تواند او را آرام کند.
وقتی فرزند شما هنوز در حال یادگیری برقراری ارتباط با شماست و شما نمی‌توانید او را درک کنید، به جیغ زدن متوسل می‌شود. این تنها راهی است که به والدین خود بفهماند یک جای کار می‌لنگد.
راه حل: آن را به یک بازی تبدیل کنید. اگر در مکانی ساکت مثل خانه خودتان هستید، می‌توانید از آن یک بازی بسازید و ببینید چه کسی می‌تواند برای مدت کوتاهی بلندترین صدا را داشته باشد، سپس ببینید چه کسی می‌تواند آرام‌ترین زمزمه را انجام دهد.
۴. کودک شما در حال ابراز عصبانیت، خستگی یا گرسنگی است
دلیل دیگر این جیغ زدن‌ها می‌تواند گرسنگی، خستگی یا عصبانیت کودک از چیزی باشد. به عنوان مثال، وقتی فرزند شما نمی‌تواند چیزی را که می‌خواهد به دست آورد، دچار فروپاشی می‌شود. او هنوز خیلی کوچک است و نمی‌داند چگونه با ناامیدی کنار بیاید یا چگونه صبر و درک خود را نشان دهد، این‌ها مهارت‌هایی هستند که بعدا در زندگی در او رشد می‌کنند.
راه حل: آرام باشید. پاسخ دادن به فریاد او با فریاد خوب نیست و فقط اوضاع را بدتر می‌کند. در عوض، رویکردی آرام‌تر نشان دهید و به او بیاموزید که چگونه با صدایی آرام‌تر و مودبانه‌تر حرف بزند.
یکی دیگر از دلایلی که ممکن است یک کودک این‌طور رفتار کند می‌تواند این باشد که در موقعیت‌های خاص ناراحت یا مضطرب‌کننده است یا خود را در یک محیط جدید و ناآشنا می‌بیند. این محیط ممکن است پر سر و صدا باشد، ممکن است پر از افراد غریبه باشد و یا تنها به این دلیل باشد که او از خانه دور شده است. به همین دلیل است که صدای گریه کودکان را در مکان‌های شلوغ مانند رستوران ها، هواپیماها و مکان های دیگر بیشتر می‌شنویم.
راه حل: حواسش را پرت کنید. پیشنهاد دادن یک چیز دیگر به جای آنچه می‌خواهد و نمی‌تواند داشته باشند، یا پیشنهاد یک فعالیت جدید مانند خواندن یک ترانه می‌تواند به لطف کوتاه بودن بازه زمانی توجه کودکان معجزه کند.
۶. فرزند شما پرانرژی است
اغلب اوقات زمانی که بچه ها فریاد می‌زنند، در حال بازی چه تنها و چه با دیگر بچه‌ها هستند و این نتیجه میزان انرژی آنهاست که اتفاقا بسیار زیاد است. این نوع جیغ زدن سالم و کاملا طبیعی است، آنها یاد می‌گیرند که چگونه تمام احساسات شاد و ناراحت کننده‌ای را که حین بازی با دوستان خود دارند ابراز کنند و فریاد آنها بسته به لحن و زیر و بم بودن می‌تواند معنای متفاوتی داشته باشد.
راه حل: برای رفتار خوب به آنها جایزه بدهید. این یکی از بهترین راه‌ها برای آموزش درست رفتار کردن است.
بدون نظر