۱۰ فیلمی که به درست ترین و واقعی ترین شکل روابط عاشقانه آزارگرانه را به تصویر می کشند

با گذشت زمان، فیلم های متعددی به سوء استفاده در روابط عاشقانه و خشونت خانگی پرداخته اند، اما تنها تعداد انگشت شماری از آن ها واقعیت های دلخراش چنین شرایطی را به تصویر کشیده اند. اغلب این فیلم ها فاقد ظرافت در نگارش سناریو خود بوده و بازی های اغراق آمیزی دارند. بسیاری از فیلم ها منحرف کننده و موعظه کننده به نظر می رسند و عمق موضوع را تضعیف می کنند. بررسی روابط آزارگرانه روی پرده سینما، به دلیل حساسیت موضوع، برای فیلمسازان بسیار چالش برانگیز است. اکثر آن ها برای به تصویر کشیدن پیچیدگی و عمق چنین سوژه ظریفی با مشکل مواجه می شوند. با این حال، برخی از فیلم ها این موضوع را چنان دقیق و جامع به تصویر می کشند که نوعی استاندارد فراهم کرده و وحشت و واقعیت های سوء استفاده و آزار در روابط عاشقانه را به تصویر کشیدند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلمی آشنا کنیم که به شکلی دقیق و درست ماهیت روابط عاشقانه آزارگرانه و همراه با سوء استفاده را به تصویر می کشند.

۱۰- A Vigilante (2019)

در این فیلم، شخصیت آتش به اختیار و سرکش سیدی که نقش او را اولیویا وایلد بازی می کند، بازمانده و قربانی آزارها و خشونت خانگی است که وقت خود را صرف پیدا کردن و مجازات سوء استفاده کنندگان و آزارگران می کند. همزمان، او تلاش دارد تا همسر سابق و شکنجه گرش را پیدا کند. مامور سرکش یک روایت فانتزی انتقام جویانه ارائه می دهد و با پایه گذاری داستان در یک دنیای واقع گرایانه، خود را متمایز از فیلم های مشابه می کند.

این فیلم برخلاف فیلم های معمول ژانر خود، فضایی را به تصویر می کشد که در آن سیدی با سوء استفاده کنندگان متعددی که آزادانه زندگی می کنند، مواجه می شود. اولیویا وایلد بازی جذاب و تکان دهنده ای در این فیلم ارائه می دهد و احساساتی واقعی را به شخصیت خود القا می کند. با وجود ماهیت سینمایی کارهای سیدی، این فیلم عمیقاً به سفر احساسی او پرداخته و تضمین می کند که انگیزه ها و فعالیت های خودسرانه او واقع گرایانه باقی می مانند.

۹- Dangerous Intentions (1995)

مقاصد بی رحمانه ساخته سال ۱۹۹۵ به مساله خشونت خانگی در همین دوره تاریخی می پردازد، دوره ای که چنین موضوعاتی در سینما نسبتاً جدید بودند. این فیلم بر اساس یک داستان واقعی، تقلاها و مشکلات یک زن با داشتن یک همسر آزارگر، والدین بی خیال و سیستمی قضایی را روایت می کند که نمی تواند از این زن محافظت کند. چیزی که این فیلم را جذاب و تکان دهنده می سازد، خاستگاه کلاسیک آن است و مشکلاتی را که در جامعه معاصر نیز همچنان وجود دارد، مانند سرزنش کردن قربانی، نشان می دهد.

این فیلم با وجود نزدیک به سه دهه که از ساخت آن می گذرد، همچنان فیلمی تاثیرگذار و قابل توجه است و به معضلات همچنان ملموسی که بازماندگان آزار و اذیت با آن ها مواجه هستند، می پردازد. این فیلم به عنوان یک یادآوری قوی از چالش هایی که افراد در روابط آزارگرانه و ساختارهای اجتماعی با آن مواجه هستند، عمل می کند. فیلم مقاصد بی رحمانه به خاطر مضامین واقع گرایانه اش، برای مخاطب کاملاً قابل درک و ملموس است.

۸- Flight (2012)

کارگردان مشهور رابرت زمکیس که به خاطر آثار کلاسیکی مانند فارست گامپ و بازگشت به آینده مشهور است، در سال ۲۰۱۲ یک جواهر سینمایی کمتر شناخته شده ساخت: پرواز. صرف نظر از گمنامی آن، این فیلم تصویری به شدت واقع گرایانه و صادقانه از اعتیاد به الکل ارائه می دهد. دنزل واشینگتن در نقش ویپ ویتاکر بازی می کند، خلبان ماهری که با اجرای یک فرود جسورانه، به طرز معجزه آسایی مسافران خود را نجات می دهد.

داستان فیلم از زندگی ویتاکر پرده برمی دارد و به مشکلات او در زمینه اعتیاد به الکل و روابط ناکارآمد خانواده آشفته اش می پردازد. بازی استثنایی واشنگتن، پیچیدگی شخصیت ویتاکر را تضمین می کند و احساس بسیاری را به تصویر می کشد. با کارگردانی زمکیس، فیلم پرواز به عنوان یک بررسی عمیق و قدرتمند از اعتیاد و آزار است و تاثیر مخربی که بر زندگی فرد دارند را به تصویر می کشد.

۷- Gerald’s Game (2017)

براساس رمان استفن کینگ، بازی جرالد ممکن است غیرمتعارف به نظر برسد زیرا برخلاف اکثر داستان های کینگ، فاقد عناصر ماوراءالطبیعه است. شخصیت های منفی واقعی داستان انسان ها هستند و ارتباط نزدیکی با قهرمان داستان یعنی جسی دارند. در اوایل داستان، شوهر او به نام جرالد می میرد، و او را در حالی که سعی می کند به فانتزی تجاوز خود جامه عمل بپوشاند، بسته به تخت رها می کند. حضور جرالد در قالب توهمات، همچنان جسی را آزار می دهد. تهدید دیگر از خاطرات عمیق او سرچشمه می گیرد که تاثیر عمیق آسیب های دوران کودکی او را برجسته می سازد.

در سراسر فیلم، جسی هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی در دام افتاده و گرفتار باقی می ماند. با این حال، در شرایطی که او با گذشته خود مواجه می شود، راهی برای رهایی از وضعیت دلخراش کنونی اش پیدا می کند. این فیلم علاوه بر اینکه یک تریلر جذاب است، به عنوان یک تمثیل قوی برای زخم های ماندگار خشونت خانگی و سوء استفاده، بدون توجه به سرکوب یا گذر زمانش، بسیار خوب عمل می کند.

۶- Berlin Syndrome (2017)

در آلمان، کلاین یک رابطه یک شبه را با اندی تجربه می کند، اما وقتی بیدار می شود می بیند که در آپارتمان او گرفتار شده است. او در ابتدا فکر می کند که این موضوع تنها یک اتفاق است اما در ادامه متوجه می شود که اندی قصد دارد او را برای مدتی نامحدودی در اسارت نگه دارد. همانند بازی جرالد، این فیلم ریشه در واقع گرایی ندارد بلکه به عنوان استعاره ای از خشونت خانگی عمل می کند. مفهوم ترک یک شریک آزارگر، که از طریق حبس فیزیکی کلر به نمایش گذاشته می شود، منعکس کننده موانع روانی است که بسیاری از افراد در چنین شرایطی با آن مواجه می شوند.

این فیلم به مشکلات روانی کلاری در شرایطی می پردازد که او با اسارت خود کنار می آید و سعی می کند اندی را با ایفای نقش یک همسر وظیفه شناس آرام کند. این تصویر پیچیده از سندروم برلین، مقتضیات روابط پیچیده بین سوء استفاده گر و قربانی را نشان می دهد و بر تصمیم پیچیده شخصیت اصلی فیلم برای فرار از یک رابطه آزارگرانه تاکید می کند.

۵- Private Violence (2014)

اگرچه آمار آزار خانگی سرسام آور است، اما قدرتمندترین تصویر از تاثیر آن ها اغلب از طریق روایت های شخصی به دست می آید. در این مستند ساخته شده در سال ۲۰۱۴، تمرکز بر یک مشاور قضایی و قربانی است که وکالت او را بر عهده دارد. دیانا که توسط شوهرش به شدت مورد آزار و اذیت قرار گرفته، متحمل یک رنج هولناک از جمله آدم ربایی و ضرب و شتم وحشیانه شده است.

خشونت خصوصی سرگذشت دیانا را روایت می کند که توسط وکیل کیت گرول، که خود از قربانیان خشونت خانگی است، حمایت می شود. این فیلم چالش هایی که یک قربانی آزارگری در سیستم حقوقی و قضایی با آن مواجه است را برجسته می سازد و پیچیدگی های دلهره آور جستجوی عدالت و امنیت پس از آزار خانوادگی را برجسته می کند.

۴- Bleeder (1999)

نیکلاس ویندینگ رفن، فیلمساز مشهور دانمارکی، پس از فیلم نمادین Pusher، فیلمی کم تر شناخته شده اما منحصربفرد ساخت. بلیدر در مورد یک الکلی جوان است که از تماشای فیلم های خشن، لذتی سادیستی می برد. رابطه او با شریک زندگی اش، پس از پی بردن به حاملگی او، خشن می شود و او را تا مرز جنون پیش می برد.

تغییرات قریب الوقوع زندگی باعث خشم و ناامیدی او می شود که به نوبه خود لحظات ناراحت کننده و ناخوشایندی را در پی دارد. بلیدر اگرچه به اندازه آثار دیگرش محبوب نیست، اما به عنوان یکی از فیلم های برتر رفن شناخته می شود که زوایای تاریک احساسات و روابط انسانی را کاوش می کند. این شاهکار کم نظیر که در دهه ۹۰ ساخته شده، این قدرت را دارد که مدت ها پس از تماشا، ذهن بینندگان را به خود مشغول کند.

۳- Birds Without Names (2017)

همان طور که در برخی از فیلم های با موضوع عشق سمی به تصویر کشیده شده است، چنگ زدن به یک دیدگاه ایده آلیستی از عشق می تواند مضر باشد. توواکو که نمی تواند از شر معشوقه سابقش خلاص شود، در حالی که با جینجی، پیرمردی که عمیقاً شیفته او است، زندگی می کند، به روابط پوچ و بی معنی متوسل می شود. زندگی توواکو زمانی پیچشی تاریک به خود می گیرد که ناپدید شدن معشوق سابقش در ۵ سال پیش را کشف کرده و به دخالت جینجی در این ماجرا مشکوک می شود.

پرندگان بی نام بینندگان خود را روی صندلی هایشان نیم خیز نگه داشته و استادانه مقصر واقعی ماجرا را پنهان نگه می دارد. این فیلم معمایی ژاپنی نگاهی به زندگی قربانیان آزار و اذیت بوده و چرخه ای از خود مجازاتی را به تصویر می کشد. پرندگان بی نام به پیچیدگی های روابط عاشقانه پرداخته و تاثیر مخرب آزار عاطفی را برجسته می سازد.

۲- Edge of Madness (2002)

A Wilderness Station کتابی نوشته آلیس مونرو در سال ۲۰۰۲ که این فیلم از آن اقتباس شده، حول زن جوانی می چرخد که در یک ازدواج از قبل ترتیب داده شده و بدون رضایت او گیر افتاده و از سوی شوهرش مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. داستان با اعتراف او به قتل شوهرش آغاز می شود و چالش های مداومی که پس از آن با آن ها مواجه می شود را به تصویر می کشد. فیلم Edge of Madness علی رغم اینکه یک شاهکار سینمایی نیست، اما با توجه به بودجه نسبتاً اندک و به تصویر کشیدن صادقانه سوژه، همچنان یک تماشای جذاب را برای مخاطب رقم می زند.

این فیلم صراحتاً مشکلات زن را بررسی می کند و چشم اندازی صادقانه از عواقب سوء استفاده و آزار ارائه می دهد. علی رغم محدودیت هایش، رویکرد ساده و سرراست فیلم، آن را به یک تجربه تماشای ارزشمند تبدیل می کند و بر واقعیت های خشنی که قربانیان با آن ها مواجه هستند، در حد امکان نور می اندازد.

۱- Sleeping With the Enemy (1991)

خوابیدن با دشمن اگرچه در میان فیلم های دیگر برجستگی خاصی ندارد، اما به طور قابل توجهی حقایق تلخ یک رابطه سوء استفاده آمیز و آزارگرانه را نشان می دهد. این فیلم زنی را به تصویر می کشد که آرزو دارد از دست شوهر سرکوبگر خود فرار کند و برای تغییر هویت و چهره اش برنامه ریزی می کند. تنش زمانی تشدید می شود که شوهرش متوجه رابطه او با یک معلم مدرسه می شود.

علی رغم عدم ظرافت فیلمنامه، بازی واقعی جولیا رابرتس حس همدردی واقعی را در مخاطب بر می انگیزد و شخصیت او را قابل درک و جذاب می کند. اگر چه فیلم در ظرافت و خویشتنداری کم می آورد، اما رابرتس در یکی از بهترین نقش آفرینی هایش، به معنای واقعی کلمه می درخشد. او مخاطب را به درون پیچیدگی های احساسی تقلاهای شخصیتش برای رهایی از محدودیت های یک ازدواج سوء استفاده گرانه و همراه با آزار می کشاند.