معاملات اختیار معامله یک استراتژی سرمایه‌گذاری محبوب است که برای دهه‌ها در بازارهای مالی سنتی مورد استفاده قرار گرفته‌است. در سال‌های اخیر، معاملات آپشن یا اختیار معامله کریپتو به یک جایگزین محبوب برای معامله‌گرانی که می‌خواهند پرتفوی کریپتو خود را متنوع کنند، تبدیل شده‌است. اختیار معامله قراردادی است که به خریدار حق خرید یا فروش یک دارایی اساسی با قیمت و زمان مشخص را می‌دهد. این ابزارها راهی هستند که سرمایه‌گذاران می‌توانند به این وسیله از نوسانات بازار بدون نیاز به مالکیت واقعی دارایی کسب سود کنند.
اختیار معامله می‌تواند یک استراتژی پیچیده و مخاطره‌آمیز باشد، اما پتانسیل ارائه سود قابل توجهی را نیز دارد. در این مقاله از صرافی او ام پی فینکس، یک نمای کلی و جامع از اختیار معامله یا معاملات آپشن کریپتو، از جمله نحوه عملکرد، انواع مختلف آپشن‌ها و برخی استراتژی‌های کلیدی که باید در هنگام معامله آپشن کریپتو در نظر بگیرید، ارائه خواهیم کرد.
معاملات آپشن یا اختیار معامله چیست؟
معامله آپشن کریپتو یک استراتژی معاملاتی پیشرفته است که به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در مورد نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال بدون داشتن مالکیت واقعی آنها پیش‌بینی‌هایی داشته و معاملاتی را انجام دهند. به عبارت ساده‌تر، اختیار معامله قراردادی بین خریدار و فروشنده است که در آن خریدار حق (نه الزام) دارد که یک دارایی را با قیمت و زمان از پیش تعیین شده بخرد یا بفروشد.
در مورد معاملات آپشن کریپتو، دارایی اساسی رمزارز است. معامله‌گران می‌توانند در صورتی که معتقدند قیمت دارایی کریپتو افزایش می‌یابد، یک اختیار خرید یا اگر معتقدند قیمت آن دارایی کاهش می‌یابد، یک اختیار فروش بخرند. معاملات آپشن می‌تواند برای معامله‌گرانی که می‌خواهند ریسک قرار گرفتن در معرض نوسان بازارهای مالی را محدود کنند، مفید باشد.
تفاوت اختیار معامله و معاملات آتی در صنعت کریپتو
همانطور که اشاره شد، اختیار معامله به شما امکان (نه الزام) خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت از پیش توافق شده قبل از یک تاریخ مشخص را می‌دهد. در ازای این تضمین، هنگام خرید قرارداد باید حق بیمه پرداخت کنید. اما در قراردادهای آتی یا فیوچرز، سرمایه‌گذار ملزم به خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت توافقی در زمان پایان قرارداد است. البته در این نوع قراردادها نیازی به پرداخت حق بیمه نیست. همچنین، اختیار معامله کم خطرتر از معاملات فیوچرز است زیرا در آن فقط «اختیار» خرید یا فروش دارید و نه تعهد و الزام.
معاملات آپشن چگونه کار می‌کنند؟
برای شروع معاملات آپشن، معامله‌گران باید اصول اولیه اختیار معامله از جمله قیمت قرارداد شده، تاریخ انقضا و حق بیمه را بدانند. قیمت قرارداد همان قیمتی است که می‌توان اختیار معامله را در آن اعمال کرد. تاریخ انقضا نیز تاریخی است که باید تا آن زمان اختیار معامله را اعمال کرد. حق بیمه هم به قیمتی گفته می‌شود که خریدار برای اختیار خرید به فروشنده مبلغ مد نظر را پرداخت می‌کند.
دو نوع معامله آپشن وجود دارد: آمریکایی و اروپایی. اختیار معامله آمریکایی را می‌توان در هر زمانی قبل از تاریخ انقضا اعمال کرد در حالی که اختیارات اروپایی فقط در تاریخ انقضا قابل اعمال است.
یکی از مزایای اختیار معامله رمزارزی توانایی استفاده از اهرم است. این بدان معنی است که معامله‌گران می‌توانند مقدار بیشتری از ارزهای دیجیتال را با سرمایه کمتری کنترل کنند. با این حال، معامله‌گران باید بدانند که اهرم می‌تواند زیان را نیز افزایش دهد. معاملات آپشن رمزنگاری می‌تواند ابزار قدرتمندی برای معامله‌گرانی باشد که می‌خواهند روی نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال شرط‌بندی کنند. با این حال، استفاده از این ابزار نیاز به درک مناسبی از مبانی معاملات آپشن و ریسک‌های موجود دارد.
اصطلاحات مهم در معاملات آپشن
در این بخش به برخی از اصطلاحات کلیدی مربوط به معاملات آپشن که معامله‌گران باید از آنها آگاه باشند خواهیم پرداخت:
اختیار خرید (Call): اختیار خرید نوعی قرارداد است که به خریدار این حق (نه الزام) را می‌دهد، تا برای خرید یک دارایی با قیمتی از پیش تعیین شده و در یک بازه زمانی خاص اقدام کند.
اختیار فروش (Put): اختیار فروش نوعی قرارداد است که به خریدار این حق را می‌دهد، یک دارایی را به قیمتی از پیش تعیین شده و در یک بازه زمانی خاص به فروش برساند.
قیمت قرارداد: مبلغی است که می‌توان با آن دارایی را بسته به اینکه اختیار معامله خرید یا فروش باشد، خرید یا فروخت.
تاریخ انقضا: تاریخی است که در آن قرارداد اختیار معامله منقضی شده و بی‌ارزش می‌شود.
حق بیمه: مبلغی است که خریدار برای گرفتن حق خرید یا فروش معامله به فروشنده پرداخت می‌کند.
حالت In-the-Money یا ITM: به موقعیتی گفته می‌شود که قیمت دارایی برای خریدار مطلوب باشد. به عنوان مثال، برای معاملات Call، این حالت زمانی است که قیمت اعمال شده پایین‌تر از قیمت فعلی رمز ارز مورد نظر قرار بگیرد. برای معامله Put، زمانی است که قیمت اعمال بالاتر از قیمت فعلی باشد.
موقعیت At The Money یا ATM : به موقعیتی گفته می‌شود که قیمت دارایی پایه برای خریدار مطلوب نباشد.
زوال زمانی: زوال زمانی یعنی از کاهش ارزش قرارداد اختیار معامله با نزدیک شدن به تاریخ انقضای آن.
نوسانات ضمنی: معیاری از انتظارات بازار درباره نوسانات آتی دارایی است که در قیمت اختیار معامله منعکس می‌شود.
گریکس آپشن در اختیار معامله چیست؟
گریکس آپشن (Options Greeks) اساسا معیارهای مالی مربوط به میزان حساسیت قیمت اختیار معامله به دارایی اصلی آن است. به بیان ساده‌تر، این گریک‌ها معیارهایی هستند که توسط تریدرهای اوراق اختیار معامله برای درک نحوه واکنش قیمت یک قرارداد به تغییرات متغیرهای خاص، مدیریت ریسک و پیش‌بینی پتانسیل بالقوه یک استراتژی، استفاده می‌شوند.
شایان ذکر است که پنج گریک شامل دلتا (Delta)، وگا (Vega)، تتا (Theta)، گاما (Gamma) و رو (Rho) در این قراردادها قرار دارد که هر یک به روش خاص روی پرمیوم یک قرارداد آپشن تاثیر می‌گذارند.
انواع گریکس آپشن‌ها کدامند؟
دلتا: معیاری برای سنجش حساسیت آپشن به تغییرات قیمت دارایی. به عبارت دیگر، دلتا نسبتی محسوب می‌شود که میزان تغییرات قیمت یک قرارداد (پرمیوم) را به ازای هر یک دلار افزایش قیمت اصل دارایی محاسبه می‌کند.
گاما: معیاری است برای سنجش حساسیت اختیار معامله به تغییرات در نوسانات قیمت دارایی است. در توضیح بیشتر باید گفت که دلتا سرعت تغییرات ارزش یک معامله آپشن (پرمیوم) بوده و گاما شتاب آن است.
تتا: تتا معیاری برای سنجش حساسیت آپشن به زوال زمان است.
وگا: معیاری برای سنجش حساسیت آپشن به تغییرات در نوسانات ضمنی را محاسبه می‌کند.
معیار رو (Rho): حساسیت نسبت به تغییرات در نرخ بهره و موارد بدون ریسک مانند اوراق بهادار خزانه آمریکا را اندازه می‌گیرد.
ارزش ذاتی: ارزش ذاتی تفاوت بین قیمت قرارداد و قیمت فعلی بازار دارایی است.
ارزش زمانی: مقدار زمانی بخشی از حق بیمه اختیار معامله است که زمان باقی مانده تا انقضا را منعکس می‌کند.
درک و تفسیر مناسب این اصطلاحات برای هر کسی که علاقه‌مند به معاملات آپشن است برای اطمینان از داشتن تجربه سودآور در بازار بسیار مهم به نظر می‌رسد. با توجه به موضوعات یاد شده در بالا، درک این موضوع آسان‌تر می‌شود که چرا آپشن‌ها محصولاتی با اهرم بسیار بالا هستند. بنابراین، اگر به درستی انجام نشوند می‌توانند زیان‌های زیادی را به دنبال داشته‌باشند.
مزایا و مخاطرات اختیار معامله در رمزارزها
همانطور که می‌دانید، هر فعالیتی در دنیای مالی مزایا و مخاطراتی به همراه دارد که در ادامه به مواردی از آنها خواهیم پرداخت.
مزایای اختیار معامله در بازار رمزارزها
یکی از مهمترین مزایای معاملات آپشن ریسک محدود آنها است.با معاملات آپشن، می‌توانید ریسک خود را به حق بیمه‌ای که برای اختیار معامله پرداخت کرده‌اید، محدود کنید.
پوشش ریسک از دیگر مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد. معاملات آپشن را می‌توان برای محافظت در برابر نوسانات بازار و محافظت از پرتفوی استفاده کرد.
انعطاف‌پذیری نمونه‌ای دیگر از مزیت‌های استفاده از این ابزار معاملاتی است زیرا این روش از نظر انتخاب قیمت توافقی و تاریخ انقضا انعطاف‌پذیری بیشتری را ارائه می‌دهد. معاملات آپشن همچنین به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در مورد نوع معامله‌ای که می‌خواهند انجام دهند، خواه یک موقعیت صعودی یا نزولی، انعطاف‌پذیر باشند. آنها حتی امکان اجرای استراتژی‌های غیر جهت‌دار مختلف را از طریق ترکیبی از قیمت‌های توافقی مختلف در اختیار معامله‌گر قرار می‌دهند.
ارائه اهرم در معاملات آپشن به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا در صورت حدس درست روند بتواند سود بالایی کسب کند. همچنین، تنوع اختیار معامله این امکان را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کند تا پرتفوی خود را متنوع کرده و ریسک‌ها را به حداقل برسانند.
خطرات معاملات آپشن در صنعت کریپتو
رمزارزها به داشتن نوسانات بالا مشهورند، به همین دلیل معامله‌گران آپشن ممکن است با نوسانات قیمت زیادی روبه‌رو شوند. از طرف دیگر، بازار کریپتو به‌اندازه سیستم سنتی کنترل‌شده نیست و امکان تقلب یا سایر تخلفات وجود دارد.
یکی دیگر از مخاطرات این است که برخی از بازارهای آپشن رمزنگاری ممکن است نقدینگی محدودی داشته باشند و معامله‌گران در انجام معاملات یا خارج شدن از موقعیت با قیمت مورد نظر با مشکل مواجه شوند.
از طرف دیگر، معاملات آپشن می‌تواند پیچیده باشد و به دانش و تجربه قابل توجهی نیاز دارد که ممکن است برای همه معامله‌گران مناسب نباشد. همچنین، در برخی موارد، معامله‌گران در معرض ریسک طرف مقابل قرار می‌گیرد، جایی که طرف مقابل به تعهدات خود عمل نمی‌کند.
بدون نظر