لئونیداس؛ سیستم ضد پهپاد جدیدی که می تواند پایان عصر حملات پهپادی باشد + ویدیو

ارتش ایالات متحده جدیدترین فناوری ضد پهپاد خود را در اختیار گرفته است، سیستم جدیدی که از تابش مایکروویو برای از کار انداختن هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کند و به معنای واقعی کلمه باعث سقوط دسته جمعی آن ها از آسمان می شود. این سیستم ضدپهپادی که مبتنی بر سیستم ضد پهپاد Leonidas ساخت کمپانی Epirus طراحی شده، یک پرتو گسترده با قابلیت هدف قرار دادن چندین پهپاد را به صورت همزمان ارسال می کند و دسته های نزدیک شونده از پهپادها را نابود می سازد.

شرکت پیمان کار دفاعی اپیروس نمونه اولیه سلاحی به نام مایکروویو پرقدرت قابلیت حفاظت در برابر آتش غیرمستقیم (Indirect Fire Protection Capability – High – Power Microwave) را به ارتش آمریکا تحویل داده است. دفتر توانایی های سریع و فناوری های حیاتی ارتش ایالات متحده مدیریت این پروژه را بر عهده دارد که در نهایت منجر به تحویل چهار نمونه اولیه توسط اپیروس خواهد شد. ارتش آمریکا قصد دارد این سیستم ها را به صورت گسترده آزمایش کند تا این فناوری جدید به بلوغ رسیده و کارآیی آن را در برابر طیف گسترده ای از سیستم های هوایی بدون سرنشین مشخص کند.

تهدید حملات پهپادی دسته جمعی

فناوری حامل های بدون سرنشین، در قالب هواپیماهای بدون سرنشین کنترل از راه دور یا مستقل، جنگ را در سطح تاکتیکی تغییر و ارتقاء داده است. یک پهپاد کوادکوپتر، مجهز به یک دوربین، می تواند یک پلتفرم شناسایی چابک برای نیروهای زمینی فراهم کند. همین پهپاد که مجهز به نارنجک یا یک خرج ضد تانک شود، می تواند پیاده نظام پنهان شده در سنگرها را بمباران کند یا حتی یک تانک اصلی ۶۵ تنی را از کار بیندازد.

علاوه بر این، همین پهپاد زمانی که بخشی از یک دسته پهپادی مبتنی بر هوش مصنوعی باشد، تقریباً توقف ناپذیر می شود و حتی سازمان یافته ترین و مجهزترین سیستم های دفاعی را به دردسر می اندازد. اگر نیروی دشمن حمله ای ۲۰ پهپادی را آغاز کند و مدافعان موفق به ساقط کردن ۱۹ فروند شوند، به نظر می رسد دفاع موفقی صورت گرفته است. به هر حال، هر اقدام دفاعی نمی تواند ۹۵ درصد از نیروی مهاجم را نابود کند. اما اگر هر کدام از این هواپیماهای بدون سرنشین ۲,۰۰۰ دلار قیمت داشته و تنها پهپادی که جان سالم به در برده، بتواند یک تانک ۴ میلیون دلاری را نابود کند، در واقع یک حمله موفق صورت گرفته است.

شعله افکن الکترومغناطیسی

صنعت دفاعی با راه حل های مختلفی به تدید هواپیماهای بدون سرنشین پاسخ داده است که بیشتر آن ها با استفاده از سلاح های موجود و اصلاح آن ها برای نقش پدافند هوایی کوتاه برد بوده است. این راه حل ها شامل استفاده از مسلسل، توپ خودکار کالیبر کوچک، موشک یا حتی لیزر بوده است. مشکل این است که به جز توپ خودکار که از فیوزهای هواگرد قابل برنامه ریزی استفاده می کند، هر کدام از سلاح هایی که گفته شد تنها می توانند یک پهپاد را در هر شلیک ساقط کنند.

یک سلاح ضد پهپاد باید یک پهپاد را شناسایی کرده، آن را ردیابی نموده، روی آن قفل کرده، به آن شلیک کند و در صورت خطا رفتن و نزدن هدف، دوباره شلیک کند. باید این فرآیند را بارها و بارها تکرار کند، تلاشی زمان بر که به این معنی است که تمام پهپادها شناسایی و ردگیری نمی شوند و برخی از آن ها موفق می شوند به هدف برسند.

سیستم ضد پهپاد لئونیداس رویکرد متفاوتی دارد. این سیستم دارای یک آنتن بزرگ، مستطیلی و مسطح است که شبیه سیستم رادار آرایه فازی سیستم AN/MPQ-65 است که خود بخشی از سیستم دفاع موشکی پاتریوت می باشد. این دو سیستم از این نظر شبیه به هم هستند که هر دو برای پخش انرژی الکترومغناطیسی در یک منطقه وسیع طراحی شده اند، در یک مورد برای شناسایی یک هدف و در مورد دیگر برای نابودی آن.

آنچه لئونیداس را از دیگر سیستم های ضد پهپاد متمایز می سازد، قابلیت حمله الکترونیکی گسترده آن است. لئونیداس امواج مایکروویوی را پخش می کند که هواپیماهای بدون سرنشین را در میانه پرواز از کار می اندازند، سیستم های داخلی آن ها را خاموش می کنند و آن ها را وادار به سقوط از آسمان می کنند. ساطع کردن و شلیک اشعه در یک پرتو باریک که یک پهپاد واحد را تحت تاثیر قرار می دهد، به سمت هدف شلیک نمی شود بلکه یک پرتو عریض است که قادر است چندین پهپاد را در آنِ واحد از بین ببرد. این سیستم پهپادی یک شعله افکن نامرئی و الکترومغناطیسی است که می تواند هر پهپادی را در مخروط تابش مایکروویو تحت تاثیر قرار دهد.

کنترل نرم افزاری به این معنی است که لئونیداس می تواند به سرعت خروجی خود را برای مقابله با تهدید تغییر دهد. درست مانند رادیوهای تعریف شده توسط نرم افزار که می توانند به سرعت فرکانس ها را تغییر دهند, قدرت سیگنال را افزایش دهند یا عملکردهای دیگری که قبلاً به صورت دستی انجام می شد را انجام دهند, نرم افزار لئونیداس به اپراتور اجازه می دهد تا پرتو مایکروویو خود را شکل دهد و ولتاژ را تغییر دهد. این امر باعث می شود که آنتن سیستم قادر به شلیک دقیق در یک لحظه باشد, پرتو باریکی را پخش کند که می تواند پهپادهایی را به صورت واحد و موردی ساقط کند, سپس به سرعت خود را برای شلیک گسترده تر تنظیم کند که می تواند دسته ای از پهپادهای مهاجم را از بین ببرد.

سخن پایانی

همانطور که جنگ ها در اوکراین و خاورمیانه نشان داده اند, هواپیماهای بدون سرنشین ماهیت جنگ را به طور غیرقابل بازگشتی تغییر داده اند. توقف حملات دسته جمعی پهپادی, که برای موفقیت تنها به عبور یک فروند پهپاد از سیستم های دفاعی دشمن نیاز دارند, یک چشم انداز دلهره آور است. یک شعله افکن الکترومغناطیسی که برای هر پهپادی مرگی آنی و قطعی محسوب می شود, چیزی نبود که کسی فکرش را بکند به این زودی ساخته شود اما خلاقیت انسانی هیچگاه پایانی ندارد.