امیر غفارمنش بازیگر شناخته شده ی تلویزیون در مصاحبه ی جدیدی از ماجرای ازدواجش با پوپک گلدره گفت، بازیگر مشهور تلویزیون که پس از به کما رفتن به دنبال یک سانحه ی رانندگی، در سال ۸۵ از دنیا رفت.
غفارمنش در بخشی از گفتگوی تازه ی خود با خبرگزاری «رکنا» از زندگی شخصی خود، از جمله ماجرای ازدواجش با پوپک گلدره گفت، ازدواجی که دوام نیاورد و پس از ۳ سال به جدایی انجامید.
او در اینباره گفت:
پدر پوپک گلدره با پدر من زندانی سیاسی بودند ، پوپک گلدره روانشناسی می خواند، بعد از اینکه با من ازدواج کرد من او را به عرصه بازیگری آوردم و اولین شاگرد خصوصی من بود.
پوپک گلدره یکی از با احساس ترین بازیگران سینمای ایران بود، آن چیزی که پوپک را به اجرا می برد تا بتواند نقشی را خلق کند تماما احساسات او بود. غریزه بازیگری اش جلوتر از تکنیکش حرکت می کرد و انسان خیلی با احساسی بود.
اندکی پس از جدایی آن ها، پوپک گلدره در شهریور سال ۸۴ دچار سانحه ی رانندگی شد و به کما رفت. او بعد از ۸ ماه، در فروردین سال ۸۵ در بیمارستان مهر ِ تهران از دنیا رفت. گلدره در زمان مرگ ۳۴ سال داشت.
امیر غفارمنش یک بار در مصاحبه ای اعلام کرد که او اولین نفری بود که در جریان سانحه ی رانندگی پوپک گلدره قرار گرفت و پس از آنکه این خبر را به خانواده ی پوپک اعلام کرد و آن ها به بیمارستان آمدند پدر گلدره با تصور دخیل بودن او در این تصادف با او درگیر شده بود.
غفارمنش پس از چند سال بار دیگر ازدواج کرد و حالا پسری به نام راستین دارد که در عرصه ی خوانندگی و آهنگسازی فعالیت می کند.
همسر دوم و پسر امیر غفارمنش
راستین غفارمنش، پسر امیر غفارمنش
بیوگرافی امیر غفارمنش
امیر غفارمنش متولد سال ۱۳۴۷ در تهران است. پدر او ، احمد غفارمنش، فیلمساز سینمای آزاد ایران بود.
بزرگ شدن در یک خانواده تقریباً هنری باعث شد از همان کودکی به بازیگری علاقمند شود و بازیگری را اولین بار در ۶ سالگی با فیلم تلویزیونی «فردوس» در سال ۵۳ تجربه کرد.
او در مقطع دبیرستان رشته گرافیک خواند اما سال دوم دبیرستان از مدرسه فرار کرد و به دانشکده هنرهای زیبا رفت و شروع به بازی در کارهای کلاسی و پایان نامه ی دانشجویان کرد.
بعداً بالاخره دوران دبیرستان را به اتمام رساند و در سال ۷۰ وارد دانشگاه شد و در رشته کارشناسی ادبیات نمایشی از دانشگاه هنر و معماری فارغ التحصیل شد.
فعالیت حرفه ای خود را از سال ۶۶ در سن ۱۹ سالگی از تئاتر شروع کرد. در سال ۷۱ اولین تجربه حرفه ای خود در دنیای بازیگری را با بازی در سریال «دنیای جوان» کسب کرد و در سال ۱۳۷۲ نیز در سریالی از حسن فتحی به نام «همسایه ها» نقش جدی تری را ایفا کرد.
او در سال ۸۰ وقتی ۳۳ سال داشت در فیلم «خانه ای روی آب» به کارگردانی بهمن فرمان آرا بازی کرد و اولین تجربه سینمایی خود را رقم زد.
از آن زمان در فیلم ها و سریال های زیادی نقش آفرینی کرده، از جمله فیلم سینمایی آهوی پیشونی سفید و سریال های تلویزیونی ساعت خوش، سیب خنده، دنیای شیرین، آژانس دوستی، ارمغان تاریکی و دردسرهای عظیم ۱ و ۲.
سال ۷۳ سال درخشش امیر غفارمنش در مجموعه طنز «ساعت خوش» بود اما به دلیل سیاست آن دوره ی تلویزیون به همراه تمام بازیگران این مجموعه ممنوع الکار شد. سرانجام، پس از ۳ سال ممنوع الکاری در سال ۷۶ با سریال «سیب خنده» به کارگردانی رضا عطاران به قاب تلویزیون بازگشت.
غفارمنش در دوران ممنوع الکاری با سعید آقاخانی یک پیتزا فروشی باز کرد و مدتی بعد وارد بوتیک لباس شد.
او در سال ۱۴۰۰ در برنامه ای تلویزیونی برای اولین بار فاش کرد که چشم چپ او از زمان تولد نابینا بوده و پدرش، احمد غفارمنش که فیلمساز بود نیز به همین خاطر او را از ورود به عرصه بازیگری منع کرده بود.
او در اینباره گفت: «با وجود مخالفت پدرم، بازیگری را شروع کردم، اما تا هفت سال، پدرم به تماشای تئاتر‌های من نیامد. تا اینکه یکی از استادانم پدرم را اتفاقی در خیابان می‌بیند و بابت رشد من در بازیگری به ایشان تبریک می‌گوید. اینگونه شد که پدرم برای رفع کنجکاوی به تماشای نمایشم آمد و بعد فهمید که من هم می‌توانم با وجود مشکلی که در بینایی دارم، موفق باشم».
غفارمنش سال ها است در کنار بازیگری به تدریس این هنر نیز در آموزشگاه های خصوصی مشغول است.
بدون نظر