فیلم سینمایی ضد به کارگردانی امیرعباس ربیعی، این روزها در حال اکران در سینماهای کشور است. این کارگردان که فیلم قبلی او به نام لباس شخصی، ۴ سال است که توقیف شده، تنها راه رفع مشکل فیلم قبلی‌اش را رساندن فیلم به دست رهبر دانست.
به گزارش خبرنگار مهر، چهل و ششمین قسمت از برنامه نقد سینما که روی آنتن شبکه چهار سیما رفت، در میز نقد سینمای ایران میزبان امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم سینمایی ضد و محمد صابری روزنامه‌نگار سینمایی بود. اما صحبت ها به فیلم توقیفی این کارگردان یعنی فیلم سینمایی لباس شخصی هم کشیده شد.
در ادامه امیرعباس ربیعی درباره اکران نشدن فیلم لباس شخصی گفت: تنها راه اکران این اثر، رساندن فیلم به دست حضرت آقاست. فیلم درباره دستگیری حزب توده و حساسیت شخص رهبری درباره مساله چپ‌ها و حزب توده است. من تنها امیدم دیدن فیلم توسط شخص رهبری است. مشکل من برای اکران این اثر فرایند قانونی نیست، بلکه اعمال سلیقه افرادی است که قدرتی فراتر از قانون دارند.
صابری تاکید کرد: ما به تواتر شاهد هستیم وقتی گروه مصلحت‌اندیشی جلوی عرضه برخی فیلم‌ها را گرفتند، حضرت آقا ورود کردند و مشخص شد نگاه نظام و حاکمیت به معنای حاکمیت فرهنگی، هم راستا با این مدعیان نیست.
در ادامه مافی گفت: من درباره لباس شخصی متوجه شدم که افراد پیگیر چند موضوع شدند و به لحاظ تاریخی هم به فیلم اشکال گرفته بودند.
ربیعی درباره این موضوع اظهار کرد: جالب است بدانید که تا به حال یک نفر با من که نویسنده و کارگردان فیلم هستم، درباره این موضوع جلسه نگذاشته است و با واسطه در جریان قرار می‌گیرم. دوستانی که در سال ۱۳۶۱ درگیر ماجرا بودند، گفتند اگر فیلم اکران شود، فلان کار را می‌کنند، در حالی که من با تمام آنها مصاحبه داشتم. حتی بعد از اکران فیلم در جشنواره آنها از من تشکر کردند. به من گفته شده است که افرادی در سازمان‌های امنیتی مخالف آن هستند. در حالی که همان مسئولان از من بابت ساخت فیلم تشکر کردند و گفتند پشتت هستیم.
کارگردان لباس شخصی ادامه داد: شخصی که در آن دوره مسئول امنیتی بود و گفت مخالف فیلم هستم، از دنیا رفته است. بعد هم به من گفتند مساله محتوایی دارد و قابل اصلاح هم نیست. هر بار یک چیز می‌شنوم و احساس می‌کنم افرادی هستند که قدرتی فراتر از قانون دارند.
ربیعی یادآور شد: لباس شخصی پروانه ساخت و پروانه نمایش دارد. سازمان سینمایی هم به من گفت که اثرم رفع توقیف شده است و دوباره پروانه نمایش برای آن صادر می‌شود اما بعد از یک هفته اعلام کردند که الان صلاح نیست اکران شود. برای همین تنها راه را شخص رهبری می‌دانم چراکه این موضوع دغدغه شخصی من است و تکلیفم باید با خودم مشخص شود. شخص رهبری حجت است برای من که بدانم این فیلم و حرف‌هایش چقدر صحیح است.
مافی در ادامه اظهار کرد: کاش مسائل در سینمای ایران به گونه‌ای حل شود که مجبور به متوسل شدن به مقام معظم رهبری برای حل آنها نشویم.
لباس شخصی ماجرا‌های حزبِ توده در سال‌های ۶۱ و ۶۲ را نشان می‌دهد. قصه را از نگاهِ جوانی کنجکاو و ضدِ چپ آغاز می‌کند که در سازمان اطلاعات سپاه مسئول میزِ توده می‌شود و شکی عمیق دارد به فعالیت‌های ظاهرا بی مشکلِ حزب. نگاهِ او برخلافِ نگاهِ حاکمیت است که با احترام به توده‌ای ها نگاه می‌کنند و معتقدند تا زمانی که عملی ضد خدا و نظام انجام نداده اند، دوست هستند.
بدون نظر