نوع شخصیت شما ارتباط مستقیمی با کیفیت خوابتان دارد؛ هر چه مهربان تر خواب بهتر

اخیراً نتایج یک پژوهش نشان داده که افراد دلسوز و مهربان مشکلات خواب کمتری را تجربه کرده و استراحت شبانه بهتری دارند.

محققان فنلاندی، رابطه بین مهربانی و کیفیت خواب را در بیش از هزار بزرگسال در یک دوره ۱۱ ساله بررسی کردند.

شرکت‌کنندگان در آغاز و پایان دوره این آزمایش، تحت ارزیابی میزان «دلسوزی و مهربانی» قرار گرفتند. برای بررسی اختلالات و کیفیت خواب، ۳ بار الگو‌های خواب آن‌ها ارزیابی شد.

این تیم دریافتند که مهربانی و دلسوزی، منجر به کیفیت بالاتر خواب و تجربه کمتر اختلالاتی مانند بی خوابی می‌شود.

اگرچه افراد دلسوز اغلب مستعد بیدار ماندن در شب به دلیل نگرانی در مورد کار‌ها و حرف‌های خود هستند، یافته‌ها نشان داده افرادی که وجدان آسوده‌ای دارند، ممکن است که کیفیت خواب بهتری داشته باشند.

در این مقاله آمده است:

نیاز زیادی به مداخلات درمانی جدید برای کاهش مشکلات خواب وجود دارد. یافته‌های ما، اولین شواهد را ارائه کرده‌اند که دلسوزی برای دیگران می‌تواند از شما در برابر مشکلات خواب محافظت کند.

محققان در این آزمایش از داده‌های یک مطالعه فنلاندی استفاده کردند؛ پژوهشی ۳۷ ساله که در سال ۱۹۸۰ آغاز شده بود. در این تحقیق، ۳,۵۹۶ فنلاندی بین سنین ۳ تا ۱۸ سال شرکت داشتند.

در مطالعه جدید، تیم روی شرکت‌کنندگانی متمرکز شد که در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۲ مورد ارزیابی میزان مهربانی و دلسوزی قرار گرفتند و الگو‌های خواب آن‌ها در سال‌های ۲۰۰۱،۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ ارزیابی شد.

۱,۰۵۶ شرکت‌کننده، به پرسشنامه خلق و خو و شخصیت (پرسشنامه‌ای که توسط سی رابرت کلونینجر طراحی شده بود) پاسخ دادند که به بررسی عادات و خلق و خو برای تعیین تیپ شخصیتی می‌پردازد.

آن‌ها همچنین بر اساس مقیاس خواب جنکینز و پرسشنامه خستگی ماستریخت که شدت مشکلات خواب را ارزیابی می‌کند، مورد بررسی قرار گرفتند.

محققان دریافتند که شرکت‌کنندگانی با سطح مهربانی و دلسوزی بالاتر، کیفیت خواب بهتر و اختلالات کمتری در خواب خود داشتند. با این حال، هیچ ارتباطی با مدت زمان خواب مشاهده نشده است.

علاوه بر این، افسردگی هرگونه تأثیر مثبتی که افراد دلسوز تجربه می‌کردند را کاهش داده بود.

با بررسی نمونه‌ای نسبتاً بزرگ، متوجه شدیم که مهربانی و دلسوزی بیشتر به صورت مستقیم با کیفیت خواب بهتر، از جمله کاهش بی خوابی و مشکلات خواب مرتبط است.

میزان مهربانی و دلسوزی، با طول مدت خواب ارتباطی نداشت. همچنین، سطح بالای مهربانی در ارزیابی‌ها، تجربه مشکلات خواب کمتری را در طول ۱۱ سال بعد پیش‌بینی کرده بود.

این یافته‌ها با تحقیقات گذشته مطابقت دارد که نشان داده مهربانی و دلسوزی می‌تواند به بهبود سلامت عاطفی کمک کند. ثابت شده که توانایی کنترل احساسات، باعث افزایش کیفیت خواب می‌شود.

یک مقاله در سال ۲۰۱۹ در مجله Nature Human Behavior نشان داد که کمبود خواب می‌تواند خطر بروز اضطراب را افزایش داده یا اضطراب را تشدید کند.

طبق گفته محققان، این یافته‌ها می‌توانند راه حل‌های غیر دارویی برای بحران رو به رشد خواب ارائه دهند.

آمار‌ها در ایالات متحده نشان داده که حدود ۳۴ درصد از بزرگسالان، از سنین ۱۸ تا ۶۴ سالگی دچار کم خوابی (کمتر از ۷ ساعت خواب در طول شبانه‎روز) هستند.

این میزان، در افراد بالای ۶۵ سال به ۲۶ درصد کاهش می‌یابد. اما همچنان بیش از یک چهارم بزرگسالان خواب ناکافی دارند.

مردان نسبت به زنان، بیشتر از مشکل بی خوابی رنج می‌برند. ۳۳.۳ درصد از مردان اعلام کرده‌اند که کمتر از ۷ ساعت در شب می‌خوابند؛ در حالی که این میزان در زنان ۳۲.۱ درصد است.

طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ (CDC)، ۸.۴ درصد از بزرگسالان آمریکایی برای خوابیدن قرص مصرف می‌کنند که بیش از دو برابر میزان مصرف این قرص‌ها در ۱۰ سال قبل است.

این قرص‌ها می‌توانند خواب حرکت چشم تند (Rapid Eye Movement Sleep) یا خواب REM را از بدن سلب کنند. کمبود خواب REM، منجر به فراموشی شده و بیدار شدن در صبح را دشوارتر می‌کند.

کارشناسان در ماه گذشته، در مورد این که تقریباً یک پنجم کودکان در آمریکا برای خوابیدن ملاتونین مصرف می‌کنند، ابراز نگرانی کردند.