اخیراً تصاویری وحشتناک از جدیدترین انفجار آتشفشانی در ایسلند منتشر شده است.
تصاویر ماهواره‌ای ناسا، قدرت ویرانگر این فوران آتشفشانی را نشان داده‌اند.
تصاویر خیره‌کننده قبل و بعد از فوران در شبه جزیره ریکیانس، نشان‌دهنده گرمای شدید ناشی از جریان‌های گدازه‌ای وسیع هستند.
ناسا با استفاده از دوربین‌های فروسرخ در ماهواره NOAA-20، مسیر جاری شدن گدازه‌های آتشفشانی در مناطق اطراف را نشان داده است.
در تاریکی تقریباً دائمی قطب شمال در زمستان، از این تصاویر برای نظارت بر فوران استفاده می‌شود.
از مدت‌ها پیش انتظار می‌رفت که یک فوران در شبه جزیره ریکیانس رخ دهد. زیرا افزایش تعداد زلزله‌ها و پس‌لرزه‌ها، نگرانی‌هایی را در مورد فعالیت‌های خطرناک آتشفشانی ایجاد کرده بود.
در اواخر شب در تاریخ ۱۸ دسامبر بود که انبوهی از زمین‌لرزه‌ها، آخرین هشدار را درباره فوران عظیم آتشفشانی دادند.
در جریان این زلزله‌ها، شکافی به طول ۴ کیلومتر زمین را در فاصله ۳.۲ کیلومتری شمال شهر گرینداویک باز کرد.
در فاصله کوتاهی پس از آن، ۵ دریچه (روزنه‌های آتشفشانی که از طریق آن‌ها ماگما و گاز خارج می‌شود)، در هر ثانیه صد‌ها متر مکعب گدازه به بیرون پرتاب کردند.
در شدیدترین لحظات این فوران، دریچه‌ها بیش از ۱۰ برابر میزان گدازه در ۳ فوران آتشفشانی اخیر ایسلند فعالیت داشته‌اند.
این لحظات، به وضوح توسط عکس‌های ماهواره‌ای ناسا ثبت شده‌اند.
در عکسی که قبل از فوران در تاریخ ۱۸ دسامبر گرفته شده، مناطق تاریک‌تر آب و هوای سرد را نشان می‌دهند.
اما در عکس دوم که در ساعت ۴ صبح به وقت محلی در تاریخ ۱۹ دسامبر ثبت شده، مناطق روشن، گرمای تابشی گدازه را به تصویر می‌کشند.
سیمون کارن، آتشفشان‌شناس دانشگاه فناوری میشیگان در این باره گفته است:
آنچه در این تصاویر می‌بینید، دمای بسیار بالای جریان‌های گدازه در مقایسه با زمین و ابر‌های اطراف است.
با نگاهی دقیق به ناحیه زردرنگ جریان گدازه، تصویر ۳ ناحیه دایره‌ای شکل با دمای بسیار پایین‌تر دیده می‌شود.
این دایره‌ها، به احتمال زیاد ۳ تپه هستند که هر کدام تقریباً ۲۰۰ متر ارتفاع دارند و گدازه در اطراف آن‌ها جاری است.
به نظر می‌رسد که مناطق تاریک‌تر با دمای پایین‌تر، نوعی توپوگرافی هستند که گدازه‌ها در اطراف آن‌ها جریان دارند. همچنین، می‌توانند مناطقی باشند که در آن‌ها شکاف فوران فعال نیست و گدازه‌های خنک‌تری دارند، یا جایی که توده‌های گازی و ابر‌ها سطح زمین را پوشانده‌اند.
ماهواره‌های دیگری هم از این فوران تصاویری را ثبت کرده‌اند.
ماهواره‌ای که توسط سازمان اروپایی بهره‌برداری از ماهواره‌های هواشناسی کنترل می‌شود، شعله مادون قرمز این فوران را به تصویر کشیده است.
این سازمان، در پستی در شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) توضیح داده که رنگ‌های قرمز و زرد روشن، نشان‌دهنده گرمای شدیدی هستند.
این مناطق را می‌توان به وضوح، حتی با وجود پوشش متراکم ابر مشاهده کرد.
ایسلند در سال‌های اخیر محل وقوع فوران‌های تماشایی متعددی بوده، اما فوران اخیر به دلیل وجود جریان‌های گدازه‌ای بزرگ خطرناک است.
نگرانی‌های جدی در این باره وجود دارند که این گدازه‌ها می‌توانند به سمت جنوب و نیروگاه زمین‌گرمایی Svartsengi و جاذبه توریستی Blue Lagoon حرکت کنند.
اگر گدازه‌ها به این مناطق برسد، ممکن است که خانه‌ها و زیرساخت‌های کلیدی به صورت کامل تخریب شوند.
داده‌های ماهواره‌ای ناسا این نظریه را تأیید می‌کند که گدازه‌ها عمدتاً به سمت شمال و شمال شرق و دور از مناطق پرجمعیت جریان دارند.
این شکاف، درست در شمال یک نقطه «حوضه آبخیز» ایجاد شده، به این معنی که گدازه عمدتاً تا زمانی که به سمت جنوب گسترش نیابد، از گرینداویک دور خواهد بود.
با این حال، آقای کارن هشدار داده که این فوران می‌تواند خیلی سریع خطرناک‌تر شود.
اگر گدازه در جهات مختلف جمع شده و جریان پیدا کند یا شکاف فعال به سمت جنوب گسترش یابد و شکاف‌های جدیدی ایجاد شوند، ممکن است که شاهد تغییراتی باشیم.
به نظر می‌رسد که فوران در حال حاضر کاهش یافته و تنها ۳ دریچه فعال هستند. اما به گفته کارشناسان، این بدان معنا نیست که توقف فوران نزدیک است.
اداره هواشناسی ایسلند اخیراً هشدار داده که «احتمال باز شدن دریچه‌های بیشتری وجود دارد» و زمان هشدار «ممکن است بسیار کوتاه باشد».
آقای کارن تصریح کرده است:
اگر گدازه‌ها به سمت شمال جریان داشته باشند، در نهایت می‌توانند به جاده اصلی کلیدی از فرودگاه کفلاویک به ریکیاویک برسند.
همچنین نگرانی‌هایی وجود دارند که آلودگی ناشی از فوران ممکن است به سمت ریکیاویک برود، اگرچه در حال حاضر این اتفاق نیفتاده است.
شبه جزیره ریکیانس به روی بازدیدکنندگان بسته شده و ساکنان گرینداویک هنوز نمی‌توانند به خانه‌های خود بازگردند.
اما این محدودیت‌ها باعث نشده که برخی از گردشگران برای پیاده‌روی ۱۸ تا ۲۰ کیلومتری جهت دیدن آتشفشان تلاش نکنند.
پلیس محلی مجبور شد که در روز سه‌شنبه یک کوهنورد را به دلیل خستگی و سرمای زیاد در نیمه راه به سمت محل فوران با هلیکوپتر خارج کند.
پلیس ایسلند در بیانیه‌ای اعلام کرده است:
پیاده‌روی در این مسیر برای یک کوهنورد باتجربه حدود ۴ تا ۵ ساعت طول می‌کشد که برای همه مناسب نیست. این اطلاعات شاید به مردم کمک کنند که دیگر نخواهند به محل فوران نزدیک شوند.
بدون نظر