اکو ایران نوشت: سازمان برنامه و بودجه که نسخه‌ای از لایحه بودجه سال آینده کشور را پیش از فرارسیدن موعد تقدیم این لایحه به مجلس منتشر کرد، تبصره ۶ لایحه بودجه ۱۴۰۳ کل کشور را به موضوع مهم مالیات پرداخته است؛ ابزاری که در سال های اخیر به محل مهم درآمدی دولت تبدیل شده و در حالی که منابع نفتی مطابق با برآوردهای بودجه تحقق نمی‌یابند، مالیات‌ستانی، محلی سهل‌الوصول برای دولت است که می‌تواند از آن عایدی قابل پیش‌بینی داشته باشد.
به گزارش انتخابنحوه هزینه‌کرد مالیات توسط دولت در همه کشورها و به ویژه در عصر شفافیت اهمیت بسیار زیادی دارد چرا که وقتی با پرسش «مالیاتی که من می‌دهم کجا می‌رود؟» دولت باید پاسخ‌های قانع‌کننده‌ای در چنته داشته باشد. کسانی که مالیات می‌دهند انتظار دارند یک سیستم رفاهی خوبی به آنها تعلق بگیرد. انتظار دارند مدارس فرزندانشان با کیفیت باشد، انتظار دارند خودشان و خانواده‌شان با سیستم حمل و نقل باکیفیتی جابجا شوند، انتظار دارند دولت با پول مالیات بخشی از هزینه‌های سلامت آنها را جبران کند و همچنین انتظار دارند که وقتی مالیات می‌دهند بتوانند دست کم در استفاده از امکانات عمومی سهیم باشند. اما وضعیت موارد بالا در کشور ما چگونه است؟
وضعیت رفاهی در شرایط نامناسبی قرار دارد و آمارهای تورم و … آنقدر گویاست که نیازی به تحلیل ندارد. کافیست که سری به اینترنت بزنیم تا ببینیم خط فقر چقدر است و هزینه‌های معیشت چقدر با حقوقی که مردم دریافت می‌کنند فاصله دارد.
بدون نظر