مردان نسبت به زنان در جهتیابی عملکرد بهتری دارند که احتمالاً به دلیل تفاوت در نحوه تربیت آنها است و تکامل در این زمینه نقش زیادی ندارد.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که مردان در فعالیتهای مرتبط با جهتیابی کمی بهتر از زنان عمل میکنند. برخی از محققان پیشنهاد کردهاند که این تفاوت ممکن است به دلیل تکامل باشد.
در دوران ماقبل تاریخ، مردان معمولاً مسافتهای زیادی را برای شکار طی میکردند، در حالی که زنان اغلب نزدیکتر به خانه میماندند. این موضوع میتواند منجر به توسعه مهارتهای جهتیابی پیشرفته در مردان شده باشد.
جاستین رودز از دانشگاه اوربانا-شامپین میگوید که اگر این نظریه درست بود، این ژنها به فرزندان ماده نیز منتقل میشدند، مگر این که تنها در کروموزوم Y باشند. او در این باره گفته است:
یک عامل مهم فرهنگ است که نقش مهمی در تجربیات مردان و زنان دارد.
به عنوان مثال، ممکن است که پسرها در مقایسه با دختران برای بازی در خارج از خانه بیشتر تشویق شوند که میتواند به آنها کمک کند تا مهارتهای جهتیابی خود را تقویت کنند.
برای بررسی این ایده، رودز و همکارانش دادههایی را از ۲۱ گونه از جمله انسان جمعآوری کردند که شامل اطلاعاتی در مورد مهارتهای جهتیابی فضایی و میانگین فاصله آنها از خانههایشان بود.
اگر انتخاب طبیعی نقشی در این تفاوت داشت، انتظار میرفت جنسیتی که از خانه دورتر میرود در تمامی گونهها، مهارتهای جهتیابی بهتری داشته باشد.
در عوض، تیم محققان دریافتند که در میان تمام گونهها، نرها در جهتیابی کمی بهتر از مادهها بودند. حتی در برخی از گونهها، مانند میگوی زنگاری (Faxonius rusticus) و قورباغه سمی پیچینچا (Oophaga sylvatica) مادهها به مراتب خانه بزرگتری داشتند.
یافتهها نشان میدهند که تفاوت در مهارت جهتیابی بین مردان و زنان ممکن است فرهنگی باشد. همچنین میتواند یک عارضه جانبی از تغییرات بیولوژیکی میان مردان و زنان و بین حیوانات نر و ماده باشد.
برای مثال، تفاوتهای هورمونی ممکن است بر انواع صفات و ویژگیها تأثیر بگذارند. در صورتی که این ویژگیها بر تولید مثل تأثیری نگذارند، از نظر تکاملی تفاوتی ایجاد نمیکنند.
در یک مطالعه که شامل مردان و زنانی بوده که تربیتهای مشابهی را تجربه کرده بودند، تفاوتی در این مهارتها دیده نشده است.
آنتوان کوترو از مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در این باره گفته است:
نویسندگان به روشی بسیار جامع نشان دادهاند که تفاوتهای جنسیتی در تواناییهای فضایی، بیشتر ریشه در فرهنگ دارند. مهارتهای فضایی بسیار شبیه سایر تواناییهای شناختی هستند؛ هر چه بیشتر از این مهارتها استفاده کنید، در آنها قویتر خواهید شد.
چقدر زور زده که بگه علت فرهنگیه و بیولوژی نقشی نداره. همه هم میدونیم علت این زور زدنش چیه. کاری هم با تناقضات حرفهاش نداریم:
«جاستین رودز از دانشگاه اوربانا-شامپین میگوید که اگر این نظریه درست بود، این ژنها به فرزندان ماده نیز منتقل میشدند، مگر این که تنها در کروموزوم Y باشند.» پس بیماریهایی که ژنشون روی کروموزوم X هست چطور به فرزندان ماده منتقل نمیشوند؟ ظاهرا ایشون کلاس زیستشناسی رو پیچونده وگرنه میدونست که چون زنان دو کروموزوم X دارند برای ظهور یک ژن باید در هر دو کروموزوم وجود داشته باشه ولی در مردان اینطور نیست.
«در عوض، تیم محققان دریافتند که در میان تمام گونهها، نرها در جهتیابی کمی بهتر از مادهها بودند.» این یافته که همخوانی داره با اصل موضوع!
«تفاوتهای هورمونی ممکن است بر انواع صفات و ویژگیها تأثیر بگذارند.» جای شکرش باقیه که حداقل این رو میدونه هرچند اون رو کاملا نادیده گرفته.
«نویسندگان به روشی بسیار جامع نشان دادهاند که تفاوتهای جنسیتی در تواناییهای فضایی، بیشتر ریشه در فرهنگ دارند. مهارتهای فضایی بسیار شبیه سایر تواناییهای شناختی هستند؛ هر چه بیشتر از این مهارتها استفاده کنید، در آنها قویتر خواهید شد.» قطعا اکثر تفاوتهای بیولوژیک همینطور هستند ولی همین تفاوتهای جزئی وقتی با یکدیگر ترکیب میشوند باعث تفاوتهای عمیق بین دو جنسیت میشوند.