سیگار یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان است. بنابراین، باورش سخت است که زمانی از سیگار به عنوان دارو استفاده می‌شد.
از قرن هفدهم تا قرن بیستم تصور می‌شد که تنباکو دارای قدرت دارویی فوق‌العاده‌ای است.
حتی زمانی که نگرانی‌های بهداشتی در مورد سیگار کشیدن در دهه ۱۹۰۰ مطرح شد، صنعت تنباکو با بیان ادعا‌هایی در مورد مزایای سیگار پاسخ داد.
برخی از این ادعا‌ها، شامل لاغری با سیگار و محافظت در برابر ابتلا به بیماری‌های مختلف بودند.
اکنون پس از گذشت ۱۰۰ سال، سیگار کشیدن در برخی از کشور‌های دنیا برای گروه‌های سنی خاصی ممنوع شده است، زیرا مطالعات بی شماری این عادت مرگبار را مرتبط با سرطان ریه می‌دانند.
اما چرا اینقدر طول کشید تا به این نقطه رسیدیم؟ و چرا برای مدتی طولانی، سیگار کشیدن مفید تلقی می‌شد، علیرغم شواهد فزاینده‌ای که همیشه خلاف آن را ثابت می‌کردند؟
پروفسور سانجی آگراوال، رئیس گروه مشاوران دخانیات کالج سلطنتی پزشکان انگلیس در این باره گفته است:
تنباکو اگر امروزه به عنوان یک محصول جدید معرفی شود، مجاز نخواهد بود. زیرا از هر دو نفری که از آن استفاده می‌کنند، بیش از یک نفر را می‌کشد.
در گذشته مردم تنباکو را یک داروی شگفت‌انگیز می‌دانستند و از آن برای درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند سرفه، سرماخوردگی و بیماری‌های پوستی استفاده می‌کردند.
استفاده از تنباکو برای درمان طاعون
در طول قرن شانزدهم، بیماری‌های کمی وجود داشتند که تنباکو برای درمان آن‌ها تجویز نمی‌شد.
نوشته‌های یافته‌شده از آن زمان نشان می‌دهند که برگ‌های تنباکو برای کمک به التیام زخم‌ها، درمان دندان درد و صرع استفاده می‌شدند.
در طول شیوع طاعون سیاه در لندن در سال ۱۶۶۵، به کودکان در مدارس گفته شد که سیگار بکشند، زیرا کارشناسان معتقد بودند که این امر باعث جلوگیری از بیماری می‌شود.
یکی از غیرمعمول‌ترین کاربرد‌های پزشکی تنباکو، تنقیه دود بود که در تلاش برای احیای افراد غرق‌شده مورد استفاده قرار می‌گرفت.
پزشکان در آن زمان فکر می‌کردند که دود تنباکو می‌تواند با سرماخوردگی و خواب‌آلودگی مقابله کند و آن را به یک «انتخاب منطقی» برای احیای غرق‌شدگانی تبدیل می‌کند که برای بهبودی به گرما و شوک ناگهانی نیاز دارند.
کیت‌های تنقیه دود تنباکو برای استفاده در مواقع اضطراری در امتداد رودخانه تیمز قرار داده شده بود.
تجویز سیگار برای درمان آسم
در حالی که بسیاری از این باور‌های عجیب به حاشیه رانده شدند، کارشناسان همچنان فکر می‌کردند که سیگار کشیدن می‌تواند از ابتلا به برخی بیماری‌ها جلوگیری کند.
در دهه ۱۸۰۰، پزشکان حتی شروع به تجویز سیگار برای درمان آسم کردند.
برند‌هایی مانند «آسم پاتر» و «دکتر باتی» در سیگار‌ها از گیاه استرامونیم به جای تنباکو استفاده می‌کردند.
اعتقاد بر این بود که این گیاه به باز کردن راه‌های هوایی کمک کرده و علائم آسم را تسکین می‌دهد.
با این حال، هرگونه مزیت احتمالی با تحریک و آسیبی که دود به ریه‌های بیمار وارد می‌کند، خنثی خواهد شد.
سیگار کشیدن برای کاهش وزن
در دهه ۱۹۲۰، کارخانه‌های دخانیات با ادعای این که سیگار می‌تواند به کاهش وزن افراد کمک کند، شروع به هدف قرار دادن زنان کردند.
پروفسور سانجی گفته است:
در دهه ۱۹۰۰ ما تحقیقات علمی را شروع کردیم که ارتباط بین تنباکو و بیماری‌های مختلف را ثابت کرد.
در طول دهه ۱۹۲۰، اولین گزارش‌های پزشکی که سیگار کشیدن را با سرطان ریه مرتبط می‌کردند، منتشر شدند.
اما برای اینکه مردم همچنان سیگار بکشند، شرکت‌های تولید سیگار از تصاویر پزشکان برای فروش محصولات خود استفاده می‌کردند.
آگهی‌های معروف ادعا می‌کردند که پزشکان سیگار کشیدن را توصیه کرده و خودشان سیگار می‌کشند، اگرچه در آن زمان این کار را نمی‌کردند.
گزارش‌هایی که نشان‌دهنده مضرات سیگار بودند
در سال ۱۹۶۲، کالج سلطنتی پزشکان انگلیس گزارش خود را در مورد استعمال دخانیات منتشر کرد که برای اولین بار پیشنهاد کرده بود دولت مقرراتی برای محدود کردن و جلوگیری از مصرف دخانیات وضع کند.
در طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده، تغییر گسترده‌ای در نحوه تبلیغ سیگار انجام شد.
سیگار‌ها به مرور کمتر در رسانه‌ها و بیلبورد‌های شهر‌ها ظاهر می‌شدند و پوستر‌هایی برای جلوگیری از مصرف سیگار نصب شده بودند.
در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، اثرات مضر قرار گرفتن در معرض دود سیگار بر سلامتی آشکار شد.
ظهور سیگار الکترونیکی
در اوایل دهه ۲۰۰۰، سیگار الکترونیکی که با نام ویپ شناخته می‌شود، توسط یک داروساز در چین به دنبال از دست دادن پدرش بر اثر سرطان ریه اختراع شد.
تا سال ۲۰۰۵، دستگاه‌های الکترونیکی به عنوان جایگزین بسیار سالم‌تری برای تنباکو معرفی شدند.
به گفته پروفسور سانجی، سیگار‌های الکترونیکی گزینه ایمن‌تری برای افراد سیگاری هستند.
هزاران ترکیب خطرناک و مواد شیمیایی در سیگار وجود دارند که باعث التهاب و سرطان می‌شوند.
این‌ها مواد شیمیایی هستند که مصرف‌کنندگان ویپ در معرض آن‌ها قرار نمی‌گیرند. به همین دلیل است که اغلب افرادی که می‌خواهند سیگار کشیدن را ترک کنند، از ویپ استفاده می‌کنند.
مطالعات بی‌شماری نشان می‌دهند که استفاده از ویپ مؤثرترین راه برای ترک سیگار است که اثربخشی بالاتری نسبت به آدامس‌ها و چسب‌های نیکوتین دارد.
زمانی که تولیدکنندگان شروع به تولید ویپ‌هایی با طعم‌های مختلف کردند، فروش ویپ به ویژه در میان نوجوانان شروع به رشد چشمگیری کرد.
نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد تأثیرات بلندمدت سیگار کشیدن روی نوجوانان وجود دارد، اما تحقیقات هنوز در مراحل اولیه هستند.
استفاده از ویپ تنها باید به عنوان وسیله‌ای برای ترک تنباکو استفاده شده و هرگز نباید برای کودکان تبلیغ شود.
اخیراً پیشنهاداتی برای کاهش استفاده از ویپ در جوانان مطرح شده است.
این تغییرات، شامل محدود کردن طعم‌ها، تغییر بسته‌بندی و افزایش قیمت ویپ هستند.
بدون نظر