والدین لیونل مسی، خورخه مسی و سلیا کوچیتینی، نقش مهمی در موفقیت پسرشان داشته اند. لیونل با حمایت بی دریغ آنها به یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال تبدیل شده است.
این ورزشکار آرژانتینی که در سال ۱۹۸۷ متولد شده، موفق به کسب ۸ جایزه توپ طلا شده که به عنوان معتبرترین جایزه انفرادی فوتبال شناخته می شود. او همچنین ۱۰ عنوان قهرمانی لالیگا، چهار قهرمانی یوفا، شش کفش طلای اروپا و یک مدال طلا از بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ پکن دارد.
پدر و مادر مسی همیشه مشوق او بوده اند، اما شخصیت پسرشان برای آن ها اولویت بوده است.
خورخه در سال ۲۰۱۱ در کتاب برونو پیسانو با عنوان «پسر فوتبالیست من: اسرار بزرگترین بازیکنان جهان به گفته والدینشان» در سال ۲۰۱۱ گفته است:
من همیشه می گویم چیزی که باعث افتخار من بوده این است که لئو چه کسی است.
البته که او در فوتبال موفق شده، ما به او افتخار می کنیم. اما چیزی که بیشتر به آن اهمیت می دهیم، این است که او یک آدم خوب است. ما همه به این دلیل به او افتخار می کنیم. موفقیت او در جاهای دیگر نتیجه شخصیت و تلاش او است.
سلیا همچنین در سال ۲۰۱۸، در برنامه تلویزیونی El Diario de Mariana گفت:
لئو یک پسر، برادر، پدر و شوهر فوقالعاده است.
علاوه بر لیونل، خورخه و سلیا والدین پسران بزرگتری به نامهای رودریگو و ماتیاس و یک دختر به نام ماریا سول هستند.
اگرچه خواهر و برادرهای لیونل یک برادر مشهور دارند، اما ترجیح می دهند که دور از کانون توجه بمانند.
خورخه و سلیا در ابتدا زمانی که لئو کار خود را در بارسلونا شروع کرد، به همراه خانوادهشان به اسپانیا نقل مکان کردند. اما در نهایت سلیا با ۳ فرزند دیگرشان به آرژانتین بازگشت و لئو با خورخه زندگی می کرد.
رفتن سلیا مسی را عمیقاً تحت تاثیر قرار داد، او گفته که اغلب شب ها وقتی تنها بود گریه می کرد و همچنین زمان سختی برای پدر لئو بوده است.
خورخه در مصاحبه ای با Sports Illustrated در سال ۲۰۱۰ توضیح داد:
لئو به مادرش نیاز دارد و من می خواستم که دخترم را ببینم.
لیونل افزود:
برای من خیلی سخت بود. لحظاتی بود که واقعاً غمگین و دلتنگ بودم، اما هرگز به رفتن فکر نکردم. می دانستم که می خواهم بمانم و به بازی ادامه دهم.
لئو در طول زندگی حرفه ای خود راه های خلاقانه ای برای نشان دادن احترام و علاقه خود به مادرش پیدا کرده، مهم نیست که این راه ها چقدر برای او گران تمام شوند.
در سال ۲۰۱۱، مسی به دلیل بالا بردن پیراهن خود در مقابل دوربین برای نشان دادن زیرپیراهنی که روی آن نوشته شده بود Feliz cumple mami! جریمه شد و کارت زرد گرفت (که به معنای «تولدت مبارک مامان» است).
پای چپ لیونل افسانه ای است، اما هنر روی بدن او نیز جلب توجه می کند. تتوهای این فوتبالیست نمادین شامل شماره ۱۰ معروف او روی ساق پایش و نام و تاریخ تولد ۳ پسرش در بالای مچ پای راست او هستند.
یکی از اولین طرح های تتوی او روی بدنش پرترهای از مادرش، سلیا بوده که روی شانه چپ او قرار دارد.
این فوتبالیست آرژانتینی یکی از موفق ترین افراد در تاریخ این ورزش بوده و همه چیز از پدرش شروع شده است.
خورخه، مربیگری باشگاه محلی گراندولی که لیونل جوان قبل از فارغالتحصیلی در آنجا بازی می کرد را برعهده داشت. بنابر گزارش ها، در آن زمان تشخیص داده شد که این اعجوبه دچار کمبود هورمون رشد بوده و به یک درمان گران قیمت هورمونی نیاز دارد.
خورخه که قادر به پرداخت این هزینه گزاف نبود، پسرش را به اسپانیا برد و در آنجا مسئولان باشگاه بارسلونا را متقاعد کرد که هزینه های درمان ستاره آینده فوتبال را بپردازند.
پدر خانواده با پیشروی پسرش در ردههای فوتبال، نقش ایجنت را برعهده گرفته و از طرف لیونل درباره قراردادها مذاکره می کرد.
اگرچه لیونل موفقیت زیادی را به دست آورده، اما خورخه و سلیا گفتهاند که هرگز لیونل را به سمت فوتبال حرفهای سوق ندادهاند.
خورخه در سال ۲۰۱۱ در مصاحبه ای گفت:
ما تا سن ۱۱ سالگی لیونل هرگز به این موضوع فکر نکردیم و بعد او خواست که زندگی اش را وقف فوتبال کند.
او همیشه برای لذت و سرگرمی بازی میکرد و ما خوشحال بودیم که بازی کردن او را میبینیم، نه به این دلیل که فکر میکردیم او در این زمینه موفقیت برجستهای خواهد داشت، بلکه به این خاطر که در فوتبال عملکرد خوبی داشت و از آن لذت می بُرد.
سلیا در برنامه تلویزیونی El Diario de Mariana در سال ۲۰۱۸ گفت:
به او گفتم که لذت ببرد، در لحظه زندگی کند و خوشحال باشد. آنچه را که می داند انجام دهد و درست مثل زمانی که در گراندولی شروع به بازی کرده بود، بازی کند. تمامی اعضای خانواده از او حمایت می کنند.
بدون نظر