آمار‌ها می‌گوید از سال ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۱ در مجموع ۳۵۱ هزار و ۹۹۶ نفر بر اثر تصادفات و حوادث رانندگی در کشور جان خود را از دست داده‌اند و با احتساب حدود ۲۷ هزار مرگ و میر در سال‌های ۸۳-۸۲ می‌توان گفت در دو دهه گذشته، یعنی از سال ۱۳۸۲ تا ۱۴۰۱، جمعاً ۴۰۵ هزار نفر در حوادث رانندگی کشور جان باخته‌اند؛ عددی که تقریباً دو برابر کل شهدای هشت سال جنگ تحمیلی (۲۱۳ هزار و ۲۵۵ نفر) است.
طی چندین دهه، مرگ‌های حاصل از تصادفات جاده‌ای به عنوان یک بحران بین‌المللی شناخته می‌شد که هر ساله جایگاه بالایی در علل اصلی مرگومیر کسب می‌کرد. اما بررسی وضعیت تصادفات در جهان نشان می‌دهد طی چند سال اخیر حتی با کنار گذاشتن آثار محدودیت‌های ترددی دوره شیوع کرونا (که با کاهش تردد موجب کاهش مرگومیر شده بود)، تعداد مرگ و میر ناشی از تصادفات با کاهش محسوسی روبه‌رو بوده است.
این در حالی است که طی یک دهه اخیر مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی در ایران که با تلاش‌های گسترده نظارتی و فرهنگی مجموعه پلیس روند کاهشی را تجربه کرده بود، شوربختانه طی سه سال اخیر روند صعودی به خود گرفته است. آمار‌ها بسیار قابل تامل هستند، به طوری که تعداد مرگومیر ناشی از تصادفات در ایران با کل مرگومیر تصادفات رانندگی در اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور و جمعیت ۴۵۰ میلیون نفری برابری می‌کند.
به نظر می‌رسد کاهش کیفیت خودرو‌ها در کنار افزایش تعداد خودرو و خطا‌های انسانی، نقش زیادی در این جهش آماری دارد که البته به گفته متخصصان این حوزه، خودروسازان بیش از دیگران در این روند مقصر هستند.
آمار‌ها می‌گوید از سال ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۱ در مجموع ۳۵۱ هزار و ۹۹۶ نفر بر اثر حوادث رانندگی در کشور جان خود را از دست داده‌اند و با احتساب حدود ۲۷ هزار مرگ در سال‌های ۸۳-۸۲ می‌توان گفت در دو دهه گذشته یعنی از سال ۱۳۸۲ تا ۱۴۰۱ جمعا ۴۰۵ هزار نفر در حوادث رانندگی کشور جان باخته‌اند؛ عددی که تقریبا دوبرابر کل شهدای هشت سال جنگ تحمیلی (۲۱۳ هزار و ۲۵۵ نفر) است.
طبق این آمار‌ها، میزان مرگومیر ناشی از تصادفات رانندگی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ روند کاهشی داشته است، اما از آن سال به بعد دوباره روند افزایشی داشته است. آمار‌ها نشان می‌دهد به طور متوسط سالانه حدود ۱۷ هزار نفر در حوادث رانندگی کشور جان خود را از دست می‌دهند؛ که حدود ۳ هزار نفر آن‌ها زیر ۱۸ سال هستند. این نتایج حاکی از عمق یک فاجعه انسانی است.
بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور تعداد موارد مرگومیر حوادث رانندگی در سال ۱۳۸۴ در ایران ۲۷ هزار و ۷۵۵ نفر بود؛ آماری که زنگ هشدار را در دهه ۱۳۸۰ به صدا درآورد. این وضعیت با سخت‌گیری‌های نیروی انتظامی در قوانین راهنمایی و رانندگی، فرهنگ‌سازی پلیس و مواردی همچون سخت‌گیری‌ها برای بستن کمربند، اطلاع‌رسانی‌ها درخصوص رعایت سرعت مجاز، سبقت مجاز و افزایش ایمنی راه‌ها (افزایش طول جاده‌های دوبانده، بزرگراه و آزادراه و رفع نقاط حادثه‌خیز جاده‌ای و…) موجب کاهش مرگومیر تصادفات شد.
اما در سال‌های اخیر بار دیگر میزان مرگومیر تصادفات افزایش یافته است. گرچه پژوهش علمی در خصوص علل و دلایل افزایش مرگومیر جاده‌ای در چند سال اخیر منتشر نشده؛ اما برخی شواهد از افزایش تعداد خودرو‌ها در کشور و کاهش کیفیت و ایمنی خودرو‌ها خبر می‌دهند. به هر صورت، طی دو دهه اخیر گرچه در بخش عامل انسانی (بهبود آموزش و اثرگذاری قوانین راهنمایی و رانندگی) و جاده اتفاقات مثبت رخ داده، اما در بخش خودرو آن‌طور که شواهد نشان می‌دهد، کیفیت خودرو‌ها افت محسوسی داشته است.
خودرو؛ عامل ۵۰ درصد از مرگ و میر‌ها
درخصوص اثربخشی کیفیت و ایمنی خودرو بر کاهش مرگومیر تصادفات، ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۱ سردار تیمور حسینی، جانشین سابق رئیس پلیس راهور فراجا -رئیس فعلی پلیس راهور فراجا- در گفتگو با خبرگزاری دولت، گفت: «پلیس با همکاری سایر دستگاه‌های دخیل در حوزه تردد و حوادث جاده‌ای در سال‌های سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۷ توانست آمار تلفات جاده‌ای را از تعداد ۲۷ هزار نفر به ۱۵ هزار نفر کاهش دهد. اما در سه سال اخیر شمار تلفات جاده‌ای با افزایش ۱۳ درصدی به حدود ۱۷ هزار نفر رسیده است که این مساله نشان می‌دهد باید امنیت و جان مردم در ساخت خودرو‌های داخلی جدی گرفته شود.»
سردار حسینی با اشاره‌ای به سهم ۸۰ درصدی خودرو‌های داخلی در آمار تصادفات سال گذشته، افزود: «وقتی در شرکت‌های خودروساز داخلی شاهد ارتقای کیفیت و ایمنی محصولات نیستیم، متقابلاً آمار بالای تصادفات را نیز باید بپذیریم.»
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ نیز سردار سید‌تیمور حسینی، جانشین سابق رئیس پلیس راهور فراجا با اشاره به آمار تصادفات رانندگی و جان‌باختگان ناشی از آن تا پایان طرح نوروزی ۱۴۰۲ عنوان کرد: «خطای انسانی در تصادفات جاده‌ای ۲۹ درصد، سهم راه ۲۰ درصد و سهم خودرو به‌ویژه خودرو‌های ایرانی مانند پراید و پژو ۵۱ درصد بوده است که متاسفانه رقم قابل‌توجهی از سهم این تقصیر‌ها به راه و خودرو اختصاص دارد، ازاین‌رو در حوادث ترافیکی به دو مفهوم موثر باید توجه ویژه‌تری داشت؛ ابتدا «وقوع» و سپس «شدت» که اگر براساس متغیر شدت به حوادث ترافیکی نگاه کنیم، سهم انسان کمتر از راه و خودرو می‌شود.
راه امن و خودروی ایمن، هم پیش از حادثه و هم پس از حادثه، می‌توانند حافظ جان انسان‌ها باشند و خسارت‌های ناشی از حوادث رانندگی را به حداقل برسانند. درباره خودرو، استحکام بدنه، ستون‌های محکم، کمربند ایمنی مناسب، کیسه هوا و مواردی از این دست، خسارت‌های جانی و مالی را حتی در صورت وقوع حادثه رانندگی کاهش می‌دهد که متاسفانه خودرو‌های داخل، هیچ‌کدام از این موارد را ندارند.»
سهم ۳ عامل در مرگ و میر
به طور کلی عوامل موثر بر افزایش تصادفات جاده‌ای شامل سه دسته اساسی می‌شوند؛ جاده‌های پر خطر، عوامل انسانی و خودرو‌های ناایمن.
۱. جاده‌های پرخطر در خصوص جاده‌های پرخطر و ناایمن کشور این آمار قابل تامل است که تقریبا در ۲۰ درصد از تصادفات رانندگی عامل جاده‌های پرخطر اثر‌گذار است.طبق اعلام وزارت راه و شهرسازی طی سال ۱۴۰۱ در هر ۱۱.۲ کیلومتر در جاده‌های ایران یک حادثه منجر به مرگ اتفاق می‌افتد. این در حالی است که در سال ۱۳۹۷ در هر ۱۴.۲ کیلومتر یک حادثه مرگبار رانندگی اتفاق می‌افتاد. در سال‌های اخیر تغییرات و پیشرفت‌های زیادی در جاده‌های کشور انجام گرفته است؛ اما با وجود اصلاح حدود هزار نقطه حادثه‌خیز در این سال‌ها، هنوز ۳۳۹۲ نقطه حادثه‌خیز در کشور وجود دارد.
بر اساس اعلام پلیس راه کشور از این تعداد هزار و ۵۸۵ نقطه پرتصادف و هزار و ۸۰۰ نقطه نیز دارای تصادف هستند. براساس اظهارات سردار هادیانفر، رئیس سابق پلیس راهور، درحالی حدود ۸۰ درصد تردد خودرو‌ها درون شهرهاست که ۳۰ درصد تصادفات درون شهر‌ها و ۷۰ درصد بیرون شهر‌ها اتفاق می‌افتد. آمار ۱۱ ساله پلیس نشان می‌دهد بیشترین میزان تصادفات (حدود ۶۳ درصد) در ۳۰ کیلومتری اول خارج از شهر‌ها رخ می‌دهند و ۵۱ درصد این تصادفات منجر به فوت می‌شود.
۲. خودروی ناایمن طبق اعلام مسئولان پلیس راهور، کیفیت پایین خودرو‌ها و ناایمن بودن آن‌ها عامل ۵۱ درصد کشته‌های تصادفات است. گزارش‌های مردمی به وضوح نشان می‌دهد بسیاری خودرو‌های ساخت داخل در هنگام تحویل به مشتری از در کارخانه نیز حتی از داشتن امکانات اولیه محروم هستند و مشتریان نیز به جهت افزایش روز‌افزون قیمت قطعات خودرو قادر به استفاده از خودروی خارجی نیستند و مجبورند با قیمت گزاف تن به خرید خودروی تولید داخل با نازل‌ترین کیفیت مانند پراید یا پژو دهند؛ خودرو‌هایی که در مواقع اضطراری با مشکل بازنشدن ایربگ و… جان مردم را نشانه می‌گیرند.
۳. عامل انسانی برآورد‌ها نشان می‌دهد حدود ۲۹ درصد از تصادفات بر اثر خطای انسانی است؛ طبق اعلام رئیس پلیس کشور ۸۲ درصد تصادفات به‌سبب چهار عامل سرعت غیرمجاز، سبقت غیرمجاز، عدم توجه به جلو و خستگی و خواب‌آلودگی رانندگان اعلام شده است.
ولی یکی از دلایل اصلی رو نگفتی روزیاتو
جاده های دوطرفه کوهستانی که بیشترین آمار تصادف رو دارند. باید بودجه ای اختصاص دهند و آزاد راه های یک طرفه جدایی ساخته شود. تا در جاده های طولانی سبقت و سرعت کمی بالا هم دلیل تصادف نباشه
خودم ساکن بجنورد هستم هر از گاهی مجبورم به اسفراین سفر کنم
یک جاده مرگبار ترسناکی مزخرف پیچ و تاب داری داره که ماشین های زیادی هم از جلو شاخ به شاخ با سرعت میاد. و در زمستان که مِه و یخ بندان هم هستش و اصلاً جلوی پات رو هم نمی‌بینی
متأسفانه هیچ اقدامی برای ساخت یک آزاد راه مستقیم ایمن سالم بین این دو شهر هنوز در برنامه نیست
ولی یکی از دلایل اصلی رو نگفتی روزیاتو
جاده های دوطرفه کوهستانی که بیشترین آمار تصادف رو دارند. باید بودجه ای اختصاص دهند و آزاد راه های یک طرفه جدایی ساخته شود. تا در جاده های طولانی سبقت و سرعت کمی بالا هم دلیل تصادف نباشه
خودم ساکن بجنورد هستم هر از گاهی مجبورم به اسفراین سفر کنم
یک جاده مرگبار ترسناکی مزخرف پیچ و تاب داری داره که ماشین های زیادی هم از جلو شاخ به شاخ با سرعت میاد. و در زمستان که مِه و یخ بندان هم هستش و اصلاً جلوی پات رو هم نمی‌بینی
متأسفانه هیچ اقدامی برای ساخت یک آزاد راه مستقیم ایمن سالم بین این دو شهر هنوز در برنامه نیست