در جدیدترین دستاوردسازیهای دولت سیزدهم، رئیس بانک مرکزی در اعلامی مبهم، از کاهش ۲۲ واحدی تورم نقطه به نقطه از ابتدای سال ۴۰۲ تا پایان بهمن ماه صحبت کرده است بدون آنکه بگوید نرخ تورم ادعایی در چه عددی ایستاده، چند درصد تغییر کرده و معنای «کاهش ۲۲ واحدی تورم نقطه به نقطه» در زندگی مردم چیست؟!
حجتالاسلام کاظم صدیقی، خطیب موقت نماز جمعه تهران در خطبه خود در نماز جمعه گفته است: «دولت توانسته تورم را از ۴۲ درصد به ۳۴ درصد کاهش دهد که این مهم اقدام خوبی است.» و «انضباط مالی در این سالها جزو امتیازات این دولت است، لذا استقراض از بانک مرکزی انجام نشده است.»
غلامرضا بنی اسدی در یادداشتی در انتخاب با عنوان «تفاوت آنجایی که آقایان زندگی میکنند و اینجایی که مردم عمر خود را میگذرانند» نوشت: یا آقایان در ایران زندگی نمی کنند یا اینجا که ما زندگی می کنیم ایران نیست! آنجا که آقایان زندگی می کنند، تورم رو به کاهش است. «تورم نقطه به نقطه از از ۵۹.۸ رسیده به ۳۵.۸» یعنی ۲۴ درصد کاهش یافته است. آنجا حالِ مردم آنقدر خوب است که هر روز حماسه می آفرینند تا جایی که این دشمنِ نابه کار برای انتقام گرفتن می آید و ماجرا درمانگاه قم را علم می کند.
آنجا انگار ۴۰ درصد از ۶۰ درصد بیشتر است! آنجا «دولت توانسته تورم را از ۴۲ درصد به ۳۴ درصد کاهش دهد که این مهم اقدام خوبی است.» آنجا حتی «نرخ بیکاری رو به کاهش» است. اعتبار عمرانی آنجا صد در صد محقق شده و «انضباط مالی در این سالها جزو امتیازات این دولت است، لذا استقراض از بانک مرکزی انجام نشده است.» آنجا همه چیز خوب است فقط بی حجابی کفر ابلیس است که دشمن می کوشد آن را توسعه دهد لذا با تمام توان باید در برابرش ایستاد. اختلاس و باندبازی و پارتی بازی و زمین خواری و… که چیز مهمی نیست. فقط باعث می شود مرفهین بی درد رای ندهند که آن هم مهم هم نیست.
مردم که آمدند! در اینجا که ما زندگی می کنیم- حالا اسمش هرچه هست- وضعیت تورم و گرانی از اروپایی که تلویزیون ما نشان می دهد هم خیلی بدتر است! مردم دارند گرانی را آن به آن حس می کنند حتی بیشتر از اروپایی های تلویزیون.
اینجا که ما زندگی می کنیم، اختلاس نه فقط اقتصاد را که ایمان و اعتماد و آرامش مردم را یک جا می تراشد. اینجا مردم میزان تورم و گرانی را با جیب خود حساب می کنند نه با نمودارهای مسئولان. اینجا که ما زندگی می کنیم حال و احوال چندان مساعد نیست. کاش ما را هم به ایرانِ مسئولان راه بود. آن وقت مزه خدمات دولت محترم را با همه وجود حس می کردیم و مثل تریبون داران محترم حال مان خوش می شد. به ویژه که نوروز هم در پیش است و از قدیم در این مناسبت لباس نو می کردند. ما هم اگر به جایی که آقایان زندگی می کنند راه بود هم لباس را نو می کردیم و هم در زمین های «ازگل»، باغ، باغ، گل می کاشتیم تا عطرش به مشام سرزمین های دور برسد و همه را به راه راست هدایت کند…..
بااااااشه
این عوعو سگان شما نیز بگذرد