تیمی از دانشمندان سوسک هایی با مغز رباتیک به وجود آورده اند که به طور ویژه برای نجات جان افراد در زمان وقوع بلایای طبیعی آموزش دیده اند.
با این اختراع شگفت انگیز، بعد از وقوع بلایای طبیعی می توان این حشرات را به کار گرفت تا با عبور از میان فضاهای باریک، اطلاعات حیاتی درباره ی مکان دقیق بازماندگان را در اختیار هدایتگران انسانی خود قرار دهند.
این فناوری که بر روی پشت سوسک هایی واقعی از گونه ی سوسری ماداگاسکار قرار گرفته، پنلی متشکل از یک دوربین مادون قرمز و چند سنسور برای جمع آوری و ارسال داده است.
الکترودها روی دستگاه عصبی حشره کاشته می شوند و می توانند به صورت از راه دور توسط یک انسان کنترل شوند.
این فناوری «کوله پشتی حشره ای» لقب گرفته و همه ی آن سنسورها، باتری و دوربین کمتر از ۶ گرم وزن دارند، به همین دلیل به راحتی توسط این سوسک ها قابل حمل اند.
این حشرات می تواند به سرعت از میان فضاهای باریک عبور کند، بنابراین مدت زمانی که طول می کشد تا بازماندگان گرفتار شده در زیر آوار شناسایی شوند، بسیار کاهش می یابد.
فناوری قرار گرفته روی پشت سوسک به محض شناسایی یک پیکر، هدایتگر انسانی را باخبر می کند تا او اطلاعات و محل پیکر را در اختیار نیروهای امدادی جهت شروع عملیات نجات بگذارد.
این سوسک های نیمه ربات در مقایسه با ربات های مینیاتوری که در حال حاضر وجود دارند، به کمترین میزان انرژی برای فعالیت نیاز دارند.
این حشرات با استفاده از باتری تا ۸ ساعت قادر به فعالیت هستند، اما این امید وجود دارد که دانشمندان بتوانند سیستمی برای کسب انرژی مورد نیاز از خورشید طراحی کنند تا مدت زمان فعالیت این سوسک های نیمه ربات از آن هم بیشتر شود.
تا به حال، ۱۰ سوسک ۶ سانتیمتری برای این منظور مورد آزمایش قرار گرفته اند.
آزمایش ها نشان داد که سوسک ها می توانند از میان فضای کوچک لابه‌لای پاره سنگ ها – شرایطی شبیه به بعد از زلزله – وارد و خارج شوند.
ایده ی اصلی این اختراع به پروفسور هیروتاکا ساتو، دانشمند سنگاپوری تعلق دارد.
او که خود از نزدیک شاهد زلزله ی ویرانگر سال ۲۰۱۱ ژاپن بود، خیلی زود متوجه شد که به شیوه ی سریع تر و مؤثرتری برای پیدا کردن بازماندگان و قربانیان نیاز بود.
او می گوید: «انگیزه ی ما استفاده از این فناوری به منظور جستجو و نجات است. برای محافظت از مردم در برابر فجایع.»
ساتو و تیمش متوجه شدند که چطور می توان این حشرات را به صورت از راه دور هدایت کرد که با فشار تنها یک دکمه در جهت دلخواه حرکت کنند.
حالا در بسیاری از نقاط دنیا برای پیدا کردن بازماندگان از سگ های زنده یاب استفاده می شود اما این حیوانات همیشه نمی توانند مکان دقیق افراد گرفتار شده را پیدا کنند چون قادر به عبور از لابه‌لای آوار نیستند.
ساتو امیدوار است که اختراع او طی ۳ تا ۵ سال آینده برای استفاده در زمان وقوع بلایای طبیعی آماده شود.
بدون نظر