مدیریت روابط اجتماعی کار آسانی نیست. ما اغلب درگیر توضیح رفتارها و تصمیمات خود به دیگران هستیم. اما در برخی موارد لزومی ندارد به دیگران توضیح دهید. در ادامه ۸ موردی را بررسی می کنیم که بر اساس علم روانشناسی، توضیحی برای آنها به دیگران بدهکار نیستیم. دانستن این موارد به شما کمک می کند مرزهای خود را مشخص کنید و روابط سالم تری داشته باشید.
۱. مرزهای شخصی
از نظر روانشناسی یکی از ضروری ترین عناصر خودمراقبتی، تعیین و حفظ مرزهای شخصی است. ما اغلب احساس می‌کنیم که نیاز داریم این مرزها را برای دیگران توجیه کنیم، به خصوص اگر به چالش کشیده شود. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که شما به کسی توضیحی برای محافظت از فضا، زمان، انرژی یا آرامش خود مدیون نیستید. شما نیازی به ارائه توضیح یا عذرخواهی برای مرزهای خود ندارید. آنها حق شما هستند و بخش مهمی از سلامت روانی و عاطفی شما را تامین می کنند.
۲. انتخاب های زندگی
تصمیماتی که ما در مورد زندگی خود می گیریم، اغلب مورد بررسی دیگران قرار می گیرد. چه مسیر شغلی شما باشد، چه سبک زندگی یا وضعیت روابط شما، به نظر می رسد مردم همیشه نظری درباره انتخاب های شما دارند. اما نکته این است که شما به کسی توضیحی برای انتخاب های زندگی خود بدهکار نیستید.
۳. گذشته
گذشته ما بخشی از وجود ماست. آن چیزی که امروز هستیم را شکل می دهد. با این حال، ما را تعریف نمی کند. همه ما فصل‌هایی در زندگی‌مان داریم که ترجیح می‌دهیم آنها را بسته نگه داریم، لحظاتی که از آنها پشیمان هستیم یا به سادگی می‌خواهیم از آنها عبور کنیم. شما به کسی توضیحی برای گذشته خود بدهکار نیستید. در لحظه حال زندگی کنید، درس های آموخته شده را در آغوش بگیرید و بدون نیاز به تایید یا درک دیگران درباره گذشته خود به جلو حرکت کنید.
۴. روال خودمراقبتی
مراقبت از خود، خودخواهی نیست، بلکه ضروری است. اما در دنیایی که مدام توجه و انرژی ما را می طلبد، گاهی وقت گذاشتن برای خودمان برای دیگران جای سوال دارد. شما به کسی توضیحی برای روال خودمراقبتی بدهکار نیستید.
ذهن آگاهی اهمیت وقت گذاشتن برای خود، شناخت نیازهایمان و رسیدگی به آنها را به ما می آموزد. چه قدم زدن آرام در طبیعت، چه مدیتیشن یا صرفاً خواندن یک کتاب خوب باشد، این لحظات تنهایی و تغذیه روح بسیار مهم هستند.
شما نیازهای خود را می شناسید و به آنها رسیدگی می کنید. شما برای خود و سلامتی خود ارزش قائل هستید و این چیزی است که شما نیازی به توجیه یا توضیح آن برای کسی ندارید.
۵. باورها و ارزش ها
همه ما باورها و ارزش های منحصر به فرد خود را داریم که دیدگاه های ما را شکل می دهد و اقدامات ما را هدایت می کند. گاهی اوقات، باورهای ما با اطرافیانمان اختلاف دارد و شما به کسی توضیحی برای باورها و ارزش های خود بدهکار نیستید.
باورها و ارزش های شما بخشی از هویت شما هستند. آنها شالوده شخصیت شما را تشکیل می دهند و نیازی نیست آنها را برای کسی توجیه کنید. آنچه واقعاً اهمیت دارد این است که با باورها و ارزش‌های خود در صلح باشید. آنها مال شما هستند و معتبر هستند، مهم نیست که دیگران چه فکری می کنند یا چه می گویند.
۶. مسیر خودسازی
خودسازی یک سفر عمیقا شخصی است و در مورد رشد، یادگیری و تکامل با سرعت خود و به روش خود است. شما برای سفر خود به سوی خودسازی توضیحی به کسی بدهکار نیستید. مسیر شما مال شماست ممکن است آهسته و پیوسته باشد یا پر از جهش باشد. به هر حال این مسیر شماست که باید در آن قدم بردارید. هرگز احساس نکنید که باید سرعت خود یا روش های خودسازی خود را توجیه کنید. هر قدمی که برمی دارید، هر چقدر هم که کوچک باشد، گامی برای تبدیل شدن به بهترین نسخه از خودتان است.
و این چیزی است که باید به آن افتخار کنید، نه چیزی که نیاز به توضیح یا دفاع داشته باشد.
۷. وضعیت عاطفی
همه ما روزهای خوب و روزهای بد خود را داریم. شما به کسی توضیحی برای وضعیت عاطفی خود بدهکار نیستید. اگر روز سختی را سپری می‌کنید، نیازی به توجیه آن برای کسی ندارید. به طور مشابه، اگر احساس می کنید حالتان خوب است و می خواهید خوشحالی خود را ابراز کنید، نیازی به توضیح دلیل آن ندارید. احساسات شما متعلق به شماست.
۸. تنهایی
تنهایی می‌تواند نیرومند باشد. شما به کسی توضیحی برای میل به تنهایی بدهکار نیستید. ذهن آگاهی ما را تشویق می کند که تنهایی را به عنوان فرصتی برای شارژ مجدد، تأمل و ارتباط مجدد با خود بپذیریم. چه در سفر انفرادی، چه گذراندن آخر هفته در خانه، یا صرفاً لذت بردن از یک فنجان قهوه، به یاد داشته باشید که لازم نیست نیاز خود را به تنهایی برای کسی توضیح دهید.
نتیجه گیری
این ۸ نکته جامع نیست، اما شروع خوبی برای درک این موضوع است که زندگی شما متعلق به شماست و لازم نیست آن را برای کسی توضیح دهید. به یاد داشته باشید، برای استقلال خود ارزش قائل شوید و آزادی حاصل از آن را در آغوش بگیرید. به هر حال، شما نویسنده داستان زندگی خود هستید و این به شما بستگی دارد که چگونه نوشته شود.
شاید به لحاظ علمی این موارد درست باشن اما برای ما وفرهنگ وجامعه ما عملی نیستند!!!چون ما در محیطی زندگی می‌کنیم که همه چه قانون چه حاکمان چه اطرافیان برای همه چیزمان از ما توضیح می‌خواهند!یابهتر بگم اجبار قائلند!چطور میشه درایران حریم شخصی داشت؟
والا از اونجایی که اینجا ایران است شما باید حد و مرز نوشتاری تونو مشخص کنین
در حد و مرز که روی سرنوشت و شرایط دیگران تاثیر نگذارد مثلاً در همون حد فنجان قهوه خوردن … حالا خوبه حداقل مثال زدین
من خواهرم این مطالب و میخونه جو گیر میشه خودشو بدبخت میکنه و بعدش بدبختی شو میندازه گردن بقیه و چون این مطالب رو خونده فکر میکنه پس کاراش درسته اما متوجه نیست که اولا اندازه رو باید در نظر بگیره و بعداً برای همه چی همه جا و هر موضوعی نگفتن در ضمن اینجا ایرانه
مثلاً در کشور خارج وقتی شما فقیر باشید تنهایید پس هر گلی زدید سر خودتون زدید اما در ایران هرچه شرایط مالی تون بدتر شه جمعیت زیر یک سقف بیشتر میشه و موضوع پیچیده تر بخاطر گرونی ها ما خواهر و برادر با نیازها و شرایط متفاوت نمیتونیم مستقل باشیم مجبور شدیم همه باهم از شهرهای مختلف در یک شهر و زیر یک سقف باشیم حالا مثلاً یک روز خواهرمو که تحت تأثیر این حرفاس براتون بگم روز تخلیه خونه صابخونه دم درب که کلید رو الان بمن تحویل بدید وسایلتونو ببرید و مستاجر جدید وسایلش رو بیاره حالا تمام دو ماه قبل که ما دنبال خونه و وسایل جمع کردن بودیم و درد سرای دیگه خواهر تو اتاق مشغول یاد گرفتن موسیقی بماند الآنم که صابخونه دم دره و کلید و تخلیه میخواد .حرفش قانونی بحق یا به ناحق یا غ قانونی سرکار خانم خواهرم میخواد اتاق باشه موسیقی شو بزنه و تنها باشه ما که جرات نداشتیم باهاش حرف بزنیم در اتاق باز کردیم با صابخونه روبروشه مکالمش با صابخونه را باید می‌شنیدین … بعداً که رفتارش خرشو گرفته با وقاهت بمن میگه تو بعنوان خواهرم حمایتم نکردی و مانع من شدی برای موسیقی البته همچنان در منزل بعدی بعد دوسال یک اتاق در تصاحب خانم برای ۲۴ ساعت یادگیری موسیقی خانم حتی ساعت یک شب در شرایطی که با این گرونی ها داریم به نقطه‌ای میرسیم که شاید خونه یک اتاقه فقط گیرمون بیاد و دیگه نتونیم در نظر بگیریم که ما خواهری داریم که ۲۴ ساعته میخواد موسیقی بزنه حتی یک شب محله و صابخونه چجور آدما هستن فلان جا نریم که آدما ش مذهبی با این شرایط کنار نمیان و… یعنی همیشه مجبوریم محله ها گرون دنبال خونه بگردیم و اونم تا حس کنیم صابخونه یا همسایه ها مذهبی هستن منصرف شیم با همه معضلات که خانم درست کرده آخرش مااااااااییییم که مانع یادگیری خانم در موسیقی هستیم جالبه تو این گرونی ها نه از مخارج خونه نه کرایه خونه هیچ و هیچ و همه پاپاسی پولشو میده استادش و ابزار و تعمیرات موسیقی حتی گشنه می‌خوابه آخرشم میاد ما رو لعنت میکنه که چرا یخچال خالیه خدا لعنتتون کنه… مانع من هستین و فلان فلان روانشناسی زرد و بدفهمی هاش از روانشناسی
کاملا درسته ولی متاسفانه تو جامعه ما که اکثریت قریب به اتفاق، حریم خصوصی را در حداقلش هم به رسمیت نمی شناسن، اجراش خیلی سخته. به نظرم در جامعه ما این موضوع بسیار مهم که تاثیر بسیاری در روحیه مردم داره باید در برنامه آموزشی مدارس و رسانه ها قرار بگیره.
گذشته ادمها مهم درست کسی گذشته خودش مخفی میکنه که به خودش اعتماد نداره و از تکرار بعضی از رفتارهاش در گذشته هراس داره وگرنه با گفتگو دربارش هم حق انتخاب به طرف مقابل میده و هم قابل اعتماد بودنش ثابت میکنه گول این حرفها رو نخورید واقعا گذشته ادمها مهم نزارید سرتون بیاد تا متوجه بشید
👍👍👍کاملا موافقم .
خلاصه متن:همه چی
زندگی واقعی ردی زمین با این توهمات روانشناسی زرد خود دانشمند پندارانه زمین تا آسمون فرق میکنه خودتونو بدبخت نکنید.. اندازه نگهدار که اندازه نکوست…
شاید به لحاظ علمی این موارد درست باشن اما برای ما وفرهنگ وجامعه ما عملی نیستند!!!چون ما در محیطی زندگی می‌کنیم که همه چه قانون چه حاکمان چه اطرافیان برای همه چیزمان از ما توضیح می‌خواهند!یابهتر بگم اجبار قائلند!چطور میشه درایران حریم شخصی داشت؟
والا از اونجایی که اینجا ایران است شما باید حد و مرز نوشتاری تونو مشخص کنین
در حد و مرز که روی سرنوشت و شرایط دیگران تاثیر نگذارد مثلاً در همون حد فنجان قهوه خوردن … حالا خوبه حداقل مثال زدین
من خواهرم این مطالب و میخونه جو گیر میشه خودشو بدبخت میکنه و بعدش بدبختی شو میندازه گردن بقیه و چون این مطالب رو خونده فکر میکنه پس کاراش درسته اما متوجه نیست که اولا اندازه رو باید در نظر بگیره و بعداً برای همه چی همه جا و هر موضوعی نگفتن در ضمن اینجا ایرانه
مثلاً در کشور خارج وقتی شما فقیر باشید تنهایید پس هر گلی زدید سر خودتون زدید اما در ایران هرچه شرایط مالی تون بدتر شه جمعیت زیر یک سقف بیشتر میشه و موضوع پیچیده تر بخاطر گرونی ها ما خواهر و برادر با نیازها و شرایط متفاوت نمیتونیم مستقل باشیم مجبور شدیم همه باهم از شهرهای مختلف در یک شهر و زیر یک سقف باشیم حالا مثلاً یک روز خواهرمو که تحت تأثیر این حرفاس براتون بگم روز تخلیه خونه صابخونه دم درب که کلید رو الان بمن تحویل بدید وسایلتونو ببرید و مستاجر جدید وسایلش رو بیاره حالا تمام دو ماه قبل که ما دنبال خونه و وسایل جمع کردن بودیم و درد سرای دیگه خواهر تو اتاق مشغول یاد گرفتن موسیقی بماند الآنم که صابخونه دم دره و کلید و تخلیه میخواد .حرفش قانونی بحق یا به ناحق یا غ قانونی سرکار خانم خواهرم میخواد اتاق باشه موسیقی شو بزنه و تنها باشه ما که جرات نداشتیم باهاش حرف بزنیم در اتاق باز کردیم با صابخونه روبروشه مکالمش با صابخونه را باید می‌شنیدین … بعداً که رفتارش خرشو گرفته با وقاهت بمن میگه تو بعنوان خواهرم حمایتم نکردی و مانع من شدی برای موسیقی البته همچنان در منزل بعدی بعد دوسال یک اتاق در تصاحب خانم برای ۲۴ ساعت یادگیری موسیقی خانم حتی ساعت یک شب در شرایطی که با این گرونی ها داریم به نقطه‌ای میرسیم که شاید خونه یک اتاقه فقط گیرمون بیاد و دیگه نتونیم در نظر بگیریم که ما خواهری داریم که ۲۴ ساعته میخواد موسیقی بزنه حتی یک شب محله و صابخونه چجور آدما هستن فلان جا نریم که آدما ش مذهبی با این شرایط کنار نمیان و… یعنی همیشه مجبوریم محله ها گرون دنبال خونه بگردیم و اونم تا حس کنیم صابخونه یا همسایه ها مذهبی هستن منصرف شیم با همه معضلات که خانم درست کرده آخرش مااااااااییییم که مانع یادگیری خانم در موسیقی هستیم جالبه تو این گرونی ها نه از مخارج خونه نه کرایه خونه هیچ و هیچ و همه پاپاسی پولشو میده استادش و ابزار و تعمیرات موسیقی حتی گشنه می‌خوابه آخرشم میاد ما رو لعنت میکنه که چرا یخچال خالیه خدا لعنتتون کنه… مانع من هستین و فلان فلان روانشناسی زرد و بدفهمی هاش از روانشناسی
کاملا درسته ولی متاسفانه تو جامعه ما که اکثریت قریب به اتفاق، حریم خصوصی را در حداقلش هم به رسمیت نمی شناسن، اجراش خیلی سخته. به نظرم در جامعه ما این موضوع بسیار مهم که تاثیر بسیاری در روحیه مردم داره باید در برنامه آموزشی مدارس و رسانه ها قرار بگیره.
گذشته ادمها مهم درست کسی گذشته خودش مخفی میکنه که به خودش اعتماد نداره و از تکرار بعضی از رفتارهاش در گذشته هراس داره وگرنه با گفتگو دربارش هم حق انتخاب به طرف مقابل میده و هم قابل اعتماد بودنش ثابت میکنه گول این حرفها رو نخورید واقعا گذشته ادمها مهم نزارید سرتون بیاد تا متوجه بشید
خیلی مزخرف بود!
انسان یک موجود اجتناعی هست چطور میشه هیچ چیزش به هیچ کس مربوط نباشه.
عالی بود من کاملا موافقم
ممنون از متن زیبا و آموزنده تون