در مدارس چه می‌گذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانش‌آموزان تعامل می‌کنند؟ اینها پرسش‌های مهمی است که دانش‌آموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ می‌دهند.
دانش‌آموزان می‌گویند که هنوز کیف‌هایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشی‌های تلفن‌همراه می‌گردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. هنوز اندازه و رنگ موی دانش‌آموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفت‌وآمدها کنترل می‌شود. با پسران رفتارهای نادرست می‌شود، برایشان جلسه‌های توجیهی برگزار می‌کنند و در این وضعیت دانش‌آموزان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسه‌داری با سختگیری‌های دهه ۶۰ نمی‌روند، لجبازتر شده‌اند.
کارشناسان آموزشی می‌گویند که با نسخه‌های قدیمی و تاریخ انقضا گذشته نمی‌شود با این دانش‌آموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز به‌تبع تحولات رخ‌داده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیف‌ها که نسل‌های دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمی‌تواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد.
تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزش‌ها و قوانین است. کارشناسان می‌گویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمی‌پذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانش‌آموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی اینکار را نکرد.
درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «مثلاً ما به‌عنوان دانش‌آموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال به‌دلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمان‌مان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواسته‌مان توجه نکردند. همه اینها درحالی‌است که توجه به مدل موی دانش‌آموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهم‌تر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کارها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»
تکرار سختگیری دهه‌های قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانش‌آموز در مدرسه که در دهه‌های گذشته هم رایج بود، آیا می‌تواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانش‌آموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ می‌دهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجه‌ی دیگری ندارد. کیف دانش‌آموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آن‌زمان هم مورد اعتراض بچه‌ها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر می‌رسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. به‌جای بازرسی بچه‌ها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگ‌سازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانش‌آموز رفت.»
این جامعه‌شناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهم‌تر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگ‌سازی با زور و خشونت انجام نمی‌شود. این نسل متفاوت از نسل‌های گذشته فکر می‌کند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمی‌توان مسئله‌ای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید می‌کند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌پذیرند به‌همین‌دلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانش‌آموزان نمی‌توانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه می‌کند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
ظلمی که تومدارس کره جنوبی و ژاپن به دانش آموزان میشه از کشورماخیلی بیشتره که جلوی درب مدرسه نظارت میکننداگرکه آرایش داشته باشندوقوانین(dress code)را رعایت نکنندتنبیه هم می کنند!خصوصامدارس کره جنوبی به پایتختی«سئول!»به نظرتون عجیب نیست؟
به خاطرهمین«ظلم ها»درمدارس چین وتعیین تشویق وتنبیه،درمدرسه اززمان شکل گیری شخصیتی یاشرکتهاو اداره ها وکلانظام اجتماعی کشورچین،داره تبدیل میشه به قدرت اول پیشرفت درسطح جهانی باسختکوشی که اززمان کودکی درمدرسه ها،می آموزندو«دوستیهای خاله خرسه!»هم سهم این نسل نازپروده،کارنکن،درس نخوان وتنیل درایران که تالنگ ظهرخواب هستندوصبحانه رادر ساعت۱۲ظهرمیل می فرمایندعزیزان دست سفیدکه دچار تربیت ومحبت و«دوستی های خاله خرسه!»شدند
ظلمی که تومدارس کره جنوبی و ژاپن به دانش آموزان میشه از کشورماخیلی بیشتره که جلوی درب مدرسه نظارت میکننداگرکه آرایش داشته باشندوقوانین(dress code)را رعایت نکنندتنبیه هم می کنند!خصوصامدارس کره جنوبی به پایتختی«سئول!»به نظرتون این قوانین فرهنگ ژاپن وکره عجیب نیست درمقایسه باایران؟
به خاطرهمین«ظلم ها»درمدارس چین وتعیین قوانین تشویق وتنبیه،درمدرسه اززمان شکل گیری شخصیتی یاشرکتهاو اداره ها وکلانظام اجتماعی کشورچین،داره تبدیل میشه به قدرت اول پیشرفت درسطح جهانی باسختکوشی که اززمان کودکی درمدرسه ها،می آموزندو«دوستیهای خاله خرسه!»هم سهم این نسل نازپروده،کارنکن،درس نخوان وتنیل درایران که تالنگ ظهرخواب هستندوصبحانه رادر ساعت۱۲ظهرمیل می فرمایندعزیزان دست سفیدکه دچار تربیت ومحبت و«دوستی های خاله خرسه!»شدند
ملت ایران کلا هر قانونی که گذاشته میشه میخوان جلوش وایستن ، بعد انتظار پیشرفت هم دارن . سختگیری هایی که تو مدارس کره جنوبی و ژاپن هست ، چندین برابر مدارس ماست که انقدر اعتراض میشه . مدرسه هم یه مکانی هست که قوانین خاص خودش رو داره و همه ملزم به رعایت اون هستن و شما هم بیخودی از دانش آموزان نمیخواد دفاع کنی .
درکشورهای بسیارسخت کوش،پرتلاش وخودساخته مثل همین کشورکره جنوبی به پاتختی«سئول»که تنبلی و«قانون گریزی»در فرهنگ مردم کره جنوبی جایی نداره،آنقدرشأن ومنزلت معلم ها بالاست که حتی پدرومادردانش آموزان به معلمان کره ای اختیار تام وکامل داده اندکه درصورت تنبلی ویاخبط وخطای فرزندشون اجازه داره باپاشنه کش فلزی بلندویاخطکش چوبی«تنبیه بدنی» کنه!فیلماش تو«یوتیوب»هست!خبرازدنیانداریم فقط نق می‌زنیم
تو دبیرستان ما که به بافت مو هم گیر میدند واقعا من وقتی میرم مدرسه انگار دستی دستی خودمو تقدیم به پادگان یا زندان میکنم اردو میریم نه میتونیم هایپ بخوریم نه میتونیم لباسی که میخوایم رو بپوشیم نه میتونیم اینکار و کنیم اصلا انگار ادمو میخوان شکنجه بدن اینه تو کیف من بود ۳ نمره از انضباط من کم شد بعد میخوان از نسل ما اینده بسازن واقعا اموزش پرورش با این کارش بدتر مارو از درس و مدرسه متنفر میکنه متاسفم برا همچین کشوری که نمیتونن احساس ما خواسته های ما نمیتونن درک کنن واقعا من میرم مدرسه حس میکنم زیر درستم که انقدر دستور میدم سر صف حرف نزن اینطوری راه نرو نشین بشین اب نخور مگه ما کلفت نوکرشونیم که باید اطاعت کنیم واقعا من از زندگیم ناامید شدم چون همیش ناامید به ایندم نگاه میکنم که قراره اخرش چیکار میهوام بکنم
این مزخرفات چیه دیگه
نشستید تو آلبانی دارید واسه خودتون داستان سرایی می کنید.
بعضی از مدارس دخترانه الان به جایی رسیده که اگه یه نماز جماعت اختیاری بخوانند صد تا ولی میان معترض میشن که چرا هیئت درست کردید
درکشورهای بسیارسخت کوش،پرتلاش وخودساخته مثل همین کشورکره جنوبی به پاتختی«سئول»که تنبلی و«قانون گریزی»در فرهنگ مردم کره جنوبی جایی نداره،آنقدرشأن ومنزلت معلم ها بالاست که حتی پدرومادردانش آموزان به معلمان کره ای اختیار تام وکامل داده اندکه درصورت تنبلی ویاخبط وخطای فرزندشون اجازه داره باپاشنه کش فلزی بلندویاخطکش چوبی«تنبیه بدنی» کنه!فیلماش تو«یوتیوب»هست!خبرازدنیانداریم فقط نق می‌زنیم ودیگه هرچی که باشه کاملاخودمون خصلت‌های زشت وپلشت خودمون رومیشناسیم ودردنیامعروف هستیم به راحت طلبی واز «زمین وزمان»ایرادوبهانه گرفتن برای استتارخصوصیات زشتمون
کجا سخت گیری می کنند ,اتفاقا از زمانی که سخت گیری ها کمتر شد نسل جدید هار شدن ، غیر قابل کنترل شدن، زمان ما که سخت گیری زیاد بود یک مقدار آدم تر بار می اومدیم ، نویسنده این مقاله نفوذیه
تازمانیکه تومدرسه هاتنبیه وخطکش معلم بودکاملانسل بهتری تربیت شدندهم درسخوان هم مؤدب!شادوفعال تربودندنسبت به نسل الان که چشمشون به پول توجیبی پدرومادرشونه!بیکارو بی عارنشستندتوی خونه!واقعابااین افراط وتفریط ماایرانیهاکه یا صدستون می‌سازیم یابی ستون!اینبارازآنسوی پشت بام افتادیم! بااین نسل دست سفیدونازپرورده ای که توخونه تربیت کردیم
تازمانیکه تومدرسه هاتنبیه وخطکش معلم بودکاملانسل بهتری تربیت شدندهم درسخوان هم مؤدب!شادوفعال تربودندنسبت به نسل الان که چشمشون به پول توجیبی پدرومادرشونه!بیکارو بی عارنشستندتوی خونه!واقعابااین افراط وتفریط ماایرانیهاکه یا صدستون می‌سازیم یابی ستون!اینبارازآنسوی پشت بام افتادیم! بااین نسل دست سفیدونازپرورده ای که توخونه تربیت کردیم
هی روزگار، چه ظلم ها شده و میشه در این دنیا
ظلمی که تومدارس کره جنوبی و ژاپن به دانش آموزان میشه از کشورماخیلی بیشتره که جلوی درب مدرسه نظارت میکننداگرکه آرایش داشته باشندوقوانین(dress code)را رعایت نکنندتنبیه هم می کنند!خصوصامدارس کره جنوبی به پایتختی«سئول!»به نظرتون عجیب نیست؟
به خاطرهمین«ظلم ها»درمدارس چین وتعیین تشویق وتنبیه،درمدرسه اززمان شکل گیری شخصیتی یاشرکتهاو اداره ها وکلانظام اجتماعی کشورچین،داره تبدیل میشه به قدرت اول پیشرفت درسطح جهانی باسختکوشی که اززمان کودکی درمدرسه ها،می آموزندو«دوستیهای خاله خرسه!»هم سهم این نسل نازپروده،کارنکن،درس نخوان وتنیل درایران که تالنگ ظهرخواب هستندوصبحانه رادر ساعت۱۲ظهرمیل می فرمایندعزیزان دست سفیدکه دچار تربیت ومحبت و«دوستی های خاله خرسه!»شدند
ظلمی که تومدارس کره جنوبی و ژاپن به دانش آموزان میشه از کشورماخیلی بیشتره که جلوی درب مدرسه نظارت میکننداگرکه آرایش داشته باشندوقوانین(dress code)را رعایت نکنندتنبیه هم می کنند!خصوصامدارس کره جنوبی به پایتختی«سئول!»به نظرتون این قوانین فرهنگ ژاپن وکره عجیب نیست درمقایسه باایران؟
به خاطرهمین«ظلم ها»درمدارس چین وتعیین قوانین تشویق وتنبیه،درمدرسه اززمان شکل گیری شخصیتی یاشرکتهاو اداره ها وکلانظام اجتماعی کشورچین،داره تبدیل میشه به قدرت اول پیشرفت درسطح جهانی باسختکوشی که اززمان کودکی درمدرسه ها،می آموزندو«دوستیهای خاله خرسه!»هم سهم این نسل نازپروده،کارنکن،درس نخوان وتنیل درایران که تالنگ ظهرخواب هستندوصبحانه رادر ساعت۱۲ظهرمیل می فرمایندعزیزان دست سفیدکه دچار تربیت ومحبت و«دوستی های خاله خرسه!»شدند
ملت ایران کلا هر قانونی که گذاشته میشه میخوان جلوش وایستن ، بعد انتظار پیشرفت هم دارن . سختگیری هایی که تو مدارس کره جنوبی و ژاپن هست ، چندین برابر مدارس ماست که انقدر اعتراض میشه . مدرسه هم یه مکانی هست که قوانین خاص خودش رو داره و همه ملزم به رعایت اون هستن و شما هم بیخودی از دانش آموزان نمیخواد دفاع کنی .
انگار شما کشورهای خارجی زیاد تشریف می‌برید. بهتر نیست کمی هم از وضعیت پیشرفته مدارسشون بگید؟ کلاسهای مدارس ما چیزی کمتر از …نداره. مدارس ما افتضاحن.
درکشورهای بسیارسخت کوش،پرتلاش وخودساخته مثل همین کشورکره جنوبی به پاتختی«سئول»که تنبلی و«قانون گریزی»در فرهنگ مردم کره جنوبی جایی نداره،آنقدرشأن ومنزلت معلم ها بالاست که حتی پدرومادردانش آموزان به معلمان کره ای اختیار تام وکامل داده اندکه درصورت تنبلی ویاخبط وخطای فرزندشون اجازه داره باپاشنه کش فلزی بلندویاخطکش چوبی«تنبیه بدنی» کنه!فیلماش تو«یوتیوب»هست!خبرازدنیانداریم فقط نق می‌زنیم
تو دبیرستان ما که به بافت مو هم گیر میدند واقعا من وقتی میرم مدرسه انگار دستی دستی خودمو تقدیم به پادگان یا زندان میکنم اردو میریم نه میتونیم هایپ بخوریم نه میتونیم لباسی که میخوایم رو بپوشیم نه میتونیم اینکار و کنیم اصلا انگار ادمو میخوان شکنجه بدن اینه تو کیف من بود ۳ نمره از انضباط من کم شد بعد میخوان از نسل ما اینده بسازن واقعا اموزش پرورش با این کارش بدتر مارو از درس و مدرسه متنفر میکنه متاسفم برا همچین کشوری که نمیتونن احساس ما خواسته های ما نمیتونن درک کنن واقعا من میرم مدرسه حس میکنم زیر درستم که انقدر دستور میدم سر صف حرف نزن اینطوری راه نرو نشین بشین اب نخور مگه ما کلفت نوکرشونیم که باید اطاعت کنیم واقعا من از زندگیم ناامید شدم چون همیش ناامید به ایندم نگاه میکنم که قراره اخرش چیکار میهوام بکنم
این مزخرفات چیه دیگه
نشستید تو آلبانی دارید واسه خودتون داستان سرایی می کنید.
بعضی از مدارس دخترانه الان به جایی رسیده که اگه یه نماز جماعت اختیاری بخوانند صد تا ولی میان معترض میشن که چرا هیئت درست کردید
درکشورهای بسیارسخت کوش،پرتلاش وخودساخته مثل همین کشورکره جنوبی به پاتختی«سئول»که تنبلی و«قانون گریزی»در فرهنگ مردم کره جنوبی جایی نداره،آنقدرشأن ومنزلت معلم ها بالاست که حتی پدرومادردانش آموزان به معلمان کره ای اختیار تام وکامل داده اندکه درصورت تنبلی ویاخبط وخطای فرزندشون اجازه داره باپاشنه کش فلزی بلندویاخطکش چوبی«تنبیه بدنی» کنه!فیلماش تو«یوتیوب»هست!خبرازدنیانداریم فقط نق می‌زنیم ودیگه هرچی که باشه کاملاخودمون خصلت‌های زشت وپلشت خودمون رومیشناسیم ودردنیامعروف هستیم به راحت طلبی واز «زمین وزمان»ایرادوبهانه گرفتن برای استتارخصوصیات زشتمون
کجا سختگیری میکنن والا اگه یه زره نترسن اون سیگار لعنتی و تو کلاس روشن میکنن گوشی هم که میبرن دختر و پسر هم نداره ملت فقط نشستن ایراد میگیرن
کجا سخت گیری می کنند ,اتفاقا از زمانی که سخت گیری ها کمتر شد نسل جدید هار شدن ، غیر قابل کنترل شدن، زمان ما که سخت گیری زیاد بود یک مقدار آدم تر بار می اومدیم ، نویسنده این مقاله نفوذیه
تازمانیکه تومدرسه هاتنبیه وخطکش معلم بودکاملانسل بهتری تربیت شدندهم درسخوان هم مؤدب!شادوفعال تربودندنسبت به نسل الان که چشمشون به پول توجیبی پدرومادرشونه!بیکارو بی عارنشستندتوی خونه!واقعابااین افراط وتفریط ماایرانیهاکه یا صدستون می‌سازیم یابی ستون!اینبارازآنسوی پشت بام افتادیم! بااین نسل دست سفیدونازپرورده ای که توخونه تربیت کردیم
تازمانیکه تومدرسه هاتنبیه وخطکش معلم بودکاملانسل بهتری تربیت شدندهم درسخوان هم مؤدب!شادوفعال تربودندنسبت به نسل الان که چشمشون به پول توجیبی پدرومادرشونه!بیکارو بی عارنشستندتوی خونه!واقعابااین افراط وتفریط ماایرانیهاکه یا صدستون می‌سازیم یابی ستون!اینبارازآنسوی پشت بام افتادیم! بااین نسل دست سفیدونازپرورده ای که توخونه تربیت کردیم